In Frankrijk is het wettelijke arbeidscontract veranderd waardoor het ontslaan van werknemers veel gemakkelijker geworden is. En nu springen de Nederlandse Werkgeversvakbonden daarboven op met: “Dat willen wij ook.”

VNO/NCW en MKB vinden dat het vaste arbeidscontract op de helling moet en dat ontslagvergoedingen helemaal moeten worden afgeschaft. De “vaste baan” dreigt in Nederland te verdwijnen, lezen we.

Dat is weer een rare vertoning. Bij het tot stand komen van alle bestaande regels en wetten hebben deze lieden zelf aan tafel gezeten. Ze zijn zelf medeplichtig aan die afspraken. Ze hebben zelf alles goedgekeurd, ze hadden niet de moed om zaken waar ze het niet mee eens waren tegen te houden. Er waren natuurlijk ook wel een hele serie regels die wel goed in hun kraam te pas kwamen.
Nu zien ze een kans om van een paar lastige punten af te komen omdat het in de economie niet zo best gaat.

Een oorzaak van deze contractuele problemen, en de problemen in de economie, is de collectivistische maatschappij die door de overheid met behulp van werkgevers en werknemers tot stand is gebracht. De individuele werkgever en de individuele werknemer hebben niets meer in te brengen.
U en ik mogen geen afspraken maken die niet de goedkeuring van de wet hebben. Ook als we daar beiden voordeel van zouden hebben en niemand anders benadelen. (Niet benadelen in zaken waar hij recht op heeft).

Het is wel een goede ontwikkeling dat er collectivistische regels en wetten worden afgeschaft. Het is een goede zaak als er weer individuele afspraken gemaakt kunnen worden. Alle “Gedwongen Collectieve AO’s” kunnen dan, ja zouden moeten, opengebroken worden.
Dan kunnen er ook “vaste baan” afspraken, en “ontslagvergoedingen” worden afgesproken. Ieder naar zijn eigen goesting en mogelijkheden.
De innovatie zou een enorme push krijgen en de economie zou weer in de hoogste versnelling gaan draaien.

7 REACTIES

  1. Onmiddellijk voor! Dit is 1 van DE belangrijkste maatregelen om de economie weer te laten draaien. Echter termijn niet op 2 jaar zetten (je verschuift dan slechts de problemen) maar moet altijd kunnen.

    Dit zou een ENORME push zijn om mensen aan te nemen. Op dit moment moet ik vanwege de kolderieke arbeidswetten in dit land wel alles in china en India laten doen…

  2. Maak alle ontslagvergoedingen belastingvrij. Dat zou veel kunnen helpen om mensen flexibeler te maken. Privatiseer de WAO en WW, want dat scheelt weer in de werknemers- en werkgeverskosten, waardoor er meer middelen vrijkomen om banen te creeren. Dit zijn maar een paar voorbeelden van een liberalisering van de arbeidsmarkt. Niet die corporatistische en collectivistische CAO’s die toegejuicht worden door vakbonden en werkgeversorganisaties die zodoende de buitensporige macht op de overheid via de tripartite overeenkomstten kunnen uitoefenen.

  3. Op zich is een recessie beter dan veel mensen zich beseffen. Het scheidt het kaf van het koren; de sterkste bedrijven overwinnen; dat zijn die bedrijven waaraan altijd behoefte blijft.

    Ineens blijkt alles mogelijk te zijn; zelfs het afschaffen van de CAO’s.

  4. [3] Een totaal vrije markt zou altijd op den duur het kaf van het koren moeten scheiden. Maar zolang er op management niveau afscheid wordt genomen van falend beleid met behulp van rijkelijke gouden handdrukken , zie ik niet in waarom er op het lagere niveau makkelijker beslist mag worden over de toekomst van ‘simpele’ werknemers. Niet alle werknemers zijn in staat het beste voor zichzelf te regelen. Pas als er op grote schaal beperkende maatregelen worden ogeheven kun je ook beginnen met het stopzetten van de bindingsverklaring van CAO. Als medewerkers meer overhouden van hun geld, zullen we ook inzien dat harder werken loont.

    Om een warig verhaal duidelijk te maken. Je kunt niet enkel het ontslag versoepelen als je niet andere beperkingen tegelijkertijd oplost.

  5. [4] "Je kunt niet enkel het ontslag versoepelen als je niet andere beperkingen tegelijkertijd oplost."

    Natuurlijk moet dit met verstand gebeuren. De bedoeling van dit artikel is ook het afschaffen van alle belemmeringen. En uiteraard niet alleen voor een bepaalde groep, maar voor iedereen.

  6. Ook gouden handrukken etc zijn een uitwas van te veel regelgeving. Veelal gebeurt dit bij organisaties waar geen directe controle door aandeelhouders (lees eigenaren) kan plaatsvinden. Dit is het geval bij overheid en semioverheid (burger is eigenaar maar kan niet controleren).

    Als de markt vrij zou kunnen werken zouden organisaties door het marktprincipe zich dit niet eens kunnen veroorloven.

  7. doe zoals de vogels
    voor uzelf en uw kinderen
    zonder kleding
    zonder bank
    zonder werk
    zonder profiteurs
    met de zon op
    met de zon onder
    zonder kerk
    zonder geloof
    zonder terrorisme
    zonder bom
    zonder politiek

Comments are closed.