Pers en media hebben het regelmatig over prijzenoorlogen. Meestal in verband met supermarkten. Maar wat is er aan de hand?

Dit speelt op dit moment vooral tussen Albert Heijn en Laurus. Termen als “nekslag” en “kaakslag” zie je regelmatig in de pers. Het lijkt wel echt geweld!

Toch vragen we ons af wat er nu voor bijzonders aan de gang is. Albert Heijn had op de markt een bepaalde positie. Die kwam onder druk en is toen begonnen met drastische prijsverlagingen. Andere supermarts moesten volgen om hun deel van de markt niet helemaal te verliezen.

Dit is een normale marktwerking. Iedere leverancier op de vrije markt moet zijn best doen om het beste product tegen de laagste prijs te leveren.
Het is de consument die daar het meeste baat bij heeft. En voor de consument kwamen deze prijsverlagingen als een geschenk uit de hemel nadat door de invoering van de euro alles veel duurder was geworden. Dank zij deze concurrentie kunnen veel mensen nog met hun inkomen rondkomen.

Ook hoor je kreten dat de overheid moet ingrijpen als deze concurrentie “te erg” wordt. Wanneer is te erg? Misschien als een van de leveranciers het niet meer kan waar maken en dreigt failliet te gaan?
Natuurlijk is dat jammer voor hem, en misschien voor de betrokken werknemers. Het is echter een natuurlijke gang van zaken. Zodra de overheid gaat ingrijpen en prijsminima gaat voorschrijven, betekent dat dat de consument te veel voor zijn producten gaat betalen en dus slechter af is.

Conclusie: de overheid mag er zich niet mee bemoeien.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

8 REACTIES

  1. Er is al ingegrepen door de rechter in de zaak Pijnenburg vs. AH (ontbijtkoek)
    Waar bemoeit zo’n rechter zich mee???
    Al zou AH die smerige koek willen weggeven, is dat dat nog hun goed recht, zolang Pijnenburg maar z’n afgesproken bedrag krijgt van AH.

  2. Rechters begrijpen over het algemeen weinig van economie. Ik herinner mij nog een zaak uit de tweede wereldoorlog, waar de Amsterdamse rechter een detaillist veroordeelde om te verkopen voor een prijs ver beneden de vervangingswaarde van het artikel.Met andere woorden : de rechter werkte actief mee aan een mogelijk faillissement van de arme man.

  3. [1] Klopt. Behalve als AH bij het kopen van de koek afgesproken heeft hem niet te verkopen onder een bepaald bedrag.

  4. [1] Zo’n rechter is toevallig ingeschakeld door Peijnenburg, die natuurlijk het volste recht hebben iets voor te leggen aan een rechter.

    "Al zou AH die smerige koek willen weggeven, is dat dat nog hun goed recht, zolang Pijnenburg maar z’n afgesproken bedrag krijgt van AH"

    Tuurlijk, en aan de andere kant heeft Peijnenburg het recht om wegens compleet arbitraire redenen niet meer te willen leveren aan AH.

    Peijnenburg wilde het recht om niet te leveren als AH het als B merk geprijsd in de winkel zou dumpen (klantenlokkertje), wat volgens AH tegen het contract was. Peijnenburg won, resultaat: ze leveren de 600 grams verpakking niet meer, AH heeft een eigen versie in de winkel liggen (meer marge etc.) en alles is peis en vree. Wat Peijnenburg bereikt heeft is dat ze vrij konden handelen, maar of dat bedrijfseconomisch slim is geweest… (niet echt – je zou het kunnen zien als the right to be stubborn)

  6. Wat nou van verslechtering van de economie door meer werkloosheid door prijzenoorlog? Als gevolg meer belasting om deze mensen een werkloosheidsuitkering te verstrekken?
    De prijzenoorlog (die zo leukt lijkt) kost vele banen, is het nu zo belangrijk dat onze boodschappen elke week 5 euro goedkoper zijn? (om meer zal het echt niet gaan) er zijn nu werkelijk 10.000 mensen die geen baan meer hebben, Ik zelf heb als gevolg van de prijzenoorlog minder uur voor mijn part-time baan als vakkenvuller… dat betekent minder inkomsten, dat betekent minder uitgaven, hoe minder ik uitgeef hoe slechter voor de economie…(op kleine schaal dan)

  8. [6] gaat niet op, je verhaal want als we meer moeten betalen dan wordt gevraagd om die 10.000 banen te behouden, dan zijn dit geen echte banen maar is het gesubsidieerde melkertwerkverschaffing en is het teveel dat we moeten betalen feitelijk belasting om de verkapte uitkeringen van die 10.000 te subsidieren.

    Ik heb daar bezwaar tegen. Waar ik geen bezwaar tegen heb is om mensen zoals jij die de werkgelegenheid van die 10.000 belangrijk vinden de gelegenheid te geven vrijwillig een toeslag op hun boodschappen te betalen waaruit die 10.000 banen betaald kunnen worden.

Comments are closed.