Het woord “vertrouwen” horen we de laatste dagen weer om de haverklap. Vooral van de kant van de overheid die bedelt om haar toch te vertrouwen. Maar vertrouwen moet je verdienen, niet aanpraten of verkopen.
Zelfs terwijl ik dit artikel aan het schrijven was, kwam een bericht van RTL Nieuws: zij hadden een enquête gehouden over de “koopkrachtverhoging”. Daaruit kwam de conclusie:
“Wantrouwen over koopkrachtverhoging
Meer dan driekwart van de Nederlanders denkt, ondanks de aangekondigde koopkracht- verbetering, er volgend jaar zelf niet op vooruit te gaan. Dat blijkt uit een enquête van TNS NIPO in opdracht van RTL Nieuws.
Vraagtekens
Veel Nederlanders zetten vraagtekens bij de motieven van het kabinet om met lastenverlichting te komen. 60% is bang dat het kabinet uit eigen belang zo gul uit de hoek komt.
Spullen kopen
98% van de Nederlanders zegt nu niet opeens meer spullen te gaan kopen dan ze van plan waren.
De volledige enquête: www.rtl.nl/(/actueel/rtlnieuws/)/components/actueel/rtlnieuws/2005/08_augustus/27/binnenland/0827_1930_koopkracht_enquete.xml
Het “eigen” artikel hebben daarom iets aangepast. Het gaat om het vertrouwen dat de Nederlanders in het algemeen in de toekomst hebben. (En vertrouwen in koopkracht speelt daar natuurlijk een grote rol in) Dat vertrouwen in de toekomst is zeker niet erg positief. Het is laag of al overgegaan in lethargie.
Om vertrouwen te hebben in een toekomst, moet je de overtuiging hebben dat je er wat aan kunt doen, dat je zelf kunt sturen. Maar dat laatste is bij de meeste Nederlanders helemaal weg. Hoe vaak hoor je niet dat je er toch niets aan kunt doen? “Ze” doen toch wat zij willen!
De meeste Nederlanders weten niet eens zelf wat hun “productie”(verdienste) is. Ze zien alleen maar wat ze “in het handje” krijgen. Geen idee hoeveel van hun verdienste is afgetrokken en waarvoor. Ook niet wat er daarna met dat “verplicht ingehouden geld” gaat gebeuren. Dat de werkgever daaroverheen ook nog veel betaalt, is al helemaal ondoorzichtig. Terwijl dat deel OOK door de werknemer wordt geproduceerd. Deze vaagheid is door de overheid bewust zo gecreëerd.
Voeg daarbij een aantal berichten die alleen al de laatste paar dagen op de mens afkomen. Bij voorbeeld:
–De pensioensector kan niet op tijd de nieuwe overheidsmaatregelen verwerken. Wat betekent dat voor mij?
–Alle afspraken die in de CAO gemaakt zijn, zijn nu ondergraven. Wat bedoelen ze nu weer?
–Pressie van JP Balkenende, Nout Wellink en andere politici om nu toch vooral maar je spaarcenten te gaan verbrassen. Is het einde van de wereld op komst?
–Met 1/3 van de huursubsidies zit het fout. Wat is dat nu weer?
–Ik lees een artikel in de NRC en wordt dan geconfronteerd met het VB, de PGGM, het ABP, de FNV, de VV, de SVP, het NCW, de VUT en het LevensloopPlan, en nog een aantal zaken waar ik geen moer van begrijp. Begrijpt iedere werknemer dat wel?
Volgens mij begrijpen ze het al jarenlang niet goed. Het wordt door de overheid bewust vaag gehouden en de werker zegt:’Doe maar in mijn pet. Het zal wel goed zijn”. Maar ondertussen blijft hij zitten met het vage gevoel dat hij belazerd wordt.
Moeten die mensen dan “vertrouwen” hebben? Vergeet het maar. Kijk maar eens naar de uitslag van de hier bovengenoemde RTL enquête!
Willen we naar een betere maatschappij, dan moet ieder individu eerst weer wakker worden. Zich gaan realiseren dat hij/zij recht heeft op haar eigen leven. En zijn eigen productie. Net als ieder ander. En dat niet de Balkellendes of de Bosellendes daar recht hebben.
Als dat door voldoende personen wordt begrepen, kunnen we weer hoop krijgen op een betere maatschappij. Laten we proberen zoveel mogelijk mensen deze weg te wijzen. Het is de weg van het libertarisme. Het is tenslotte in ons (en ieders) eigenbelang.
Laten we het hopen, maar ik ben bang dat het eerst heel erg fout moet gaan voordat de politiek (al dan niet onder druk van het volk) 180 graden draait. Als we zien dat zelfs de bevolking van landen als Cuba, Iran, en Noord-Korea alles over zich laat komen stemt dat niet echt hoopvol. En zelfs kijkend naar democratieën kunnen we slechts een groot gevoel van desinteresse en machteloosheid constateren. En ergens denk ik dat de mensen die de politiek gewoon zien als een soort vervelend natuurverschijnsel of welwillende beschermer, of die zeggen dat je ermee bezig houden toch niet helpt, een stuk efficiënter met hun schaarse tijd omgaan dan ik. En een stuk minder gefrustreerd raken. 😉
[1]
Gelukkig is er één verschil met Cuba, Iran en Noord-Korea. Hier mag je namelijk nog protesteren. Je moet er weliswaar bijnemen dat je gediaboliseerd wordt maar je gaat er niet voor de gevangenis aan (zolang je je aan de speechcode houdt moeten we tegenwoordig zeggen).
Misschien moeten we eens wat geschiedenis van belastingopstanden bestuderen om iets te leren over hoe je zoiets best organiseert.
"
En ergens denk ik dat de mensen die de politiek gewoon zien als een soort vervelend natuurverschijnsel of welwillende beschermer, of die zeggen dat je ermee bezig houden toch niet helpt, een stuk efficiënter met hun schaarse tijd omgaan dan ik. En een stuk minder gefrustreerd raken.
"
…zeer herkenbare gedachte:-)
[2]
Quirium,
Hier mag je protesteren in relatieve vrijheid én de volle wetenschap dat niemand je hoort, of zelfs wil horen, en dat je toch overstemd zult worden door opportunisten en welwillende idioten, die eerder geloofd worden dan jij of ik. In Cuba verandert niets, omdat je niet mag protesteren, behalve voor zaken die de overheid steunt. Hier mag je bijna overal over protesteren, maar als je voor meer vrijheid of minder herverdeling protesteert is de kans dat er iets in jouw richting verandert ook vrijwel nihil.
Comments are closed.