"Maar in feite hebben we dat [afwezigheid van oorlog] te danken aan:" Anders, namelijk:
Aan de productieve inspanningen om de landen weer op te bouwen. Dat geldt ook voor Nederland. Men volstond niet met het ‘welvaarts-niveau’ van de crisisjaren van voor de oorlog, maar geïnspireerd door de welvaart in de US in de jaren 50 en 60, streefde men ook hier in Europa naar een hoger welvaartsniveau.
Een volk dat productief is, heeft geen ‘zin’ en tijd om oorlog te voeren. De handel met elkaar is lucratiever dan de vernietiging van elkaars bezittingen en leven.
Dreiging(3) en angst(4) kunnen de vrede en de welvaartsgroei niet verklaren. Mensen die bang zijn gaan niet investeren in een – in dat geval onzekere – toekomst. Bange mensen gaan vluchten (lethargie) of vechten (opnieuw oorlog).
De ‘EU'(1) bestond pas vanaf 1951/52 als de EGKS. De afspraak tot vrijhandel heeft zeker een rol gespeeld om de wederopbouw mogelijk te maken. Ook de NATO-afspraak(2) maakte het voor individuele landen moeilijker om elkaar aan te vallen, bovendien help een gemeenschappelijk vijandsbeeld naturlijk mee. (USSR; koude oorlog; Communisme is vergelijkbaar met het zojuist overwonnen Fascisme/Nationaal Socialisme)
Toch denk ik dat het streven naar, en de hoop op, welvaart en vrijheid ("onze kinderen moeten het beter krijgen dan wij" en "Nooit meer zo’n vernietiging van leven en eigendom. Nooit meer zo’n onvrijheid en overheersing") de belangrijkste drijvende kracht geweest is – en nog is – om in vrede met elkaar te leven.
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat u ermee instemt.Ok
"Maar in feite hebben we dat [afwezigheid van oorlog] te danken aan:"
Anders, namelijk:
Aan de productieve inspanningen om de landen weer op te bouwen. Dat geldt ook voor Nederland. Men volstond niet met het ‘welvaarts-niveau’ van de crisisjaren van voor de oorlog, maar geïnspireerd door de welvaart in de US in de jaren 50 en 60, streefde men ook hier in Europa naar een hoger welvaartsniveau.
Een volk dat productief is, heeft geen ‘zin’ en tijd om oorlog te voeren. De handel met elkaar is lucratiever dan de vernietiging van elkaars bezittingen en leven.
Dreiging(3) en angst(4) kunnen de vrede en de welvaartsgroei niet verklaren. Mensen die bang zijn gaan niet investeren in een – in dat geval onzekere – toekomst. Bange mensen gaan vluchten (lethargie) of vechten (opnieuw oorlog).
De ‘EU'(1) bestond pas vanaf 1951/52 als de EGKS. De afspraak tot vrijhandel heeft zeker een rol gespeeld om de wederopbouw mogelijk te maken. Ook de NATO-afspraak(2) maakte het voor individuele landen moeilijker om elkaar aan te vallen, bovendien help een gemeenschappelijk vijandsbeeld naturlijk mee. (USSR; koude oorlog; Communisme is vergelijkbaar met het zojuist overwonnen Fascisme/Nationaal Socialisme)
Toch denk ik dat het streven naar, en de hoop op, welvaart en vrijheid ("onze kinderen moeten het beter krijgen dan wij" en "Nooit meer zo’n vernietiging van leven en eigendom. Nooit meer zo’n onvrijheid en overheersing") de belangrijkste drijvende kracht geweest is – en nog is – om in vrede met elkaar te leven.
Comments are closed.