Het is aandoenlijk te zien, hoe bezorgd vele politici zijn over arme mensen.
Maar ik heb nog nooit een betoog van een politicus gelezen, waarin staat, hoe stimulerend armoede kan zijn en hoe dankbaar vele huidige miljonairs zijn voor het feit, dat zij in bittere armoede opgroeiden.
Een armoedige en zelfs deprimerende omgeving kan een enorme stimulans zijn om door middel van hard werk rijk te worden. Velen is dat gelukt!
De verhalen over sommigen van hen lees je als een spannende roman. Evenals een bloembol gedurende de winter door de koude geprikkeld wordt en later ten gevolge van deze ondergane koude tot groei en bloei komt, zo vormt menige in armoede doorgebrachte jeugd een vruchtbare voedingsbodem voor later te verwerven rijkdom.
De arme die later rijk wordt, geniet de volgende voordelen:
01. hij beseft de waarde van het geld en geeft zijn geld daardoor op een rationele wijze uit.
02. hij beseft als geen ander, dat geld gemaakt moet worden en niet uit de lucht komt vallen.
03. hij is in staat de voldoening van zelf gemaakt geld te proeven.
Waarom maken politici zich niet druk om het lot van hen die met een zilveren lepel in de mond geboren werden?
Zij immers:
01. zullen nooit de vreugde kennen over de eerste zelf verdiende euro.
02. veel grotere prikkels behoeven om tot een zelfde niveau van behoeftebevrediging te komen dan hun minder bedeelde klasgenoot.
03. een grote psychische draagkracht behoeven, indien hun vermogen verloren gaat ( zoals bij de meeste rijken uit de tweede en derde generatie geschiedt.)
Gelooft men de doorsnee politicus, dan is armoede een statische toestand. De werkelijkheid is dat vele armen zich dankzij het zegenrijke kapitalistische systeem binnen een periode van vijf tot tien jaar geheel aan hun armoede weten te ontworstelen.
Moge hun lichtend voorbeeld velen inspiratie verschaffen op hun weg naar geluk, voorspoed en rijkdom!
Je moet dan wel in een land leven waar een grote sociale mobiliteit mogelijk is. Waar ondernemerschap niet gefnuikt wordt door mentaliteit en regelgeving.
Er bestaat zoiets als de armoedeval.
Zelfs een Clinton gaf zich niet over aan het teveel optrekken van de welfare, omdat hij het bestaan van de armoedeval bewezen achtte.
[1]Naar mijn ervaring breekt iemand die over wat flair en handelsgeest beschikt, door alle sociale barrieres heen als een mes dat door de boter snijdt.
Ik heb hier vooral in onontwikkelde landen tal van voorbeelden van gezien.
"De verhalen over sommigen van hen lees je als een spannende roman."
Heb je nog wat leestips?
[2] Dat verbaast me niets Hugo, in onontwikkelde landen gaat de deur niet op slot als je geen diploma hebt, je hebt er geen vestigingswet, een verplicht minimumkapitaal, allerlie administratieve verplichtingen bij het runnen van een zaak, en tal van andere wetten en regels die de drempel veel te hoog maken, ook voor de grootste riooltalenten. Ach een zangertje en een voetballertje breekt er nog wel eens door, maar daar heb je t mee gehad.
Ik ben het zeker akkoord met je, maar de staat moet een klimaat scheppen (door zich terug te trekken)waarin het mogelijk is om van niets iets te worden. Dat is in onontwikkelde landen de facto zo, maar hier hoegenaamd niet. De States zijn veel sociaal mobieler, hier veel minder.
[4] Hiermee ben ik het volledig eens.
De staat kan in de meeste gevallen gevallen beter uitblinken door afwezigheid. En inderdaad: in een land als Indonesie of de Filippijnen, maar ook in Hongkong hebben diplomata bijna een negatieve waarde: je komt er niet ver mee.
[3] Lees de "carpet beggars" bij voorbeeld, meen tenminste dat het boek over de introductie van de film in America zo heet.
Het mooiste voorbeeld van sociale mobiliteit vind ik de nog steeds onnavolgbare en ontembare Imelda Marcos die van arm meisje dat sliep op een stapel melkkratten, promoveerde tot First Lady en staande naast Marcos op het balcon van het paleis in verwondering uitriep:" Vanwaar komen wij en waar zijn wij nu!"
[4]
Is dat zo? Of zouden onontwikkelde landen nu juist onontwikkeld zijn omdat de drempels daar relatief hoog zijn?
Ik verdien het minimumloon, maar ik gun een hardwerkende miljoemnair zijn miljoenen.
Hij rijdt in een rolls royce, ja en!?
Ik kom toch ook overal in mijn Opel Kadett?
Had ik, god vewrdomme maar beter mijn best moeten doen op school!!!
[6] Euh…is Ferdinand Marcos niet het schoolvoorbeeld van een politicus die z’n ambt heeft gebruikt, misbruikt om zijn zakken te vullen ??
Groetz,
Cincinnatus.
[8] Jaap,
Dat klopt…kijk maar es naar Paris Hilton…hard gestudeerd en nog harder gewerkt…en nu is ze een wereldberoemde actrive en TV-persoonlijkheid.
Groetz,
Cincinnatus.
[10] En kijk ’s voor de grap ook naar Ben Cohen (tegenhanger van Job Cohen) van "Ben & Jerry’s icecream" begonnen met een paar dollar, nu, multi miljonair
[11] Mike,
Ik mag veronderstellen dat jij de zegenrijke leerschool van doffe armoede hebt doorlopen om er gestaald
met doorzettingsvermogen, wilskracht
en vlijt uit te komen en inmiddels hard op weg naar je tiende euromiljoen (weliswaar tot schade van je (klein-)kinderen die daardoor (net zoals die
beklagenswaardie Paris) de zegen van een armoedige jeugd mislopen) ?
Groetz,
Cincinnatus.
[12] Wie zegt dat ik of m’n klein kinderen nooit failliet zou/zullen gaan? 🙂
[9] Wat men ook van Ferdinand Marcos mogen zeggen, na een reeks
andere presidenten ziet een groot deel van het volk op de Filippijnea uit naar een nieuwe figuur zoals Marcos en in retrospect was hij volgens velen een van de beste presidenten die de Filippijnen ooit hadden. Ook in Indonesie zijn wij aangeland in het ”heimwee naar Suharto " tijdperk.
Zoals de vrouw van de fruitstal mij vertelt in Manila: " zakkenvullers zijn het allemaal, geef mij maar een nieuwe Marcos."
[13] Mike,
Niemand.
Maar daarmee heb je mijn vraag niet beantwoord : Heb jij in je jeugd armoede gekend waardoor je karakter
gesterkt en verrijkt is met voor
zakelijk succes waardevolle deugden die maken dat je nu rijk bent ? (Als definitie van rijk hanteren we dat je zou kunnen leven van je rente op je (in dit geval zelfverdiende) kapitaal).
Groetz,
Cincinnatus.
[14] Hugo,
In Rusland ben ik vele lieden tegengekomen die met weemoed spraken/spreken over de gouden tijd onder Leonid Breznjev en hier en daar een grijsaard die vol vuur betoogt dat Joe Stalin de beste leider is die ze ginds ooit gehad hebben.
Misschien/allicht zijn de opvolgers van Marcos nog corruptere zakkenvullers maar dat wist in retrorespect nog niet het blazoen van
Marcos wit die ook een corrupte zakkenvuller was.
Er zijn in de Filipijnen vast betere rolmoddellen van geslaagde selfmade women te vinden dan Mevr Imelda Marcos die haar schoenen betaalde met waar echtgenoot uit de staatskas graaide ?
Groetz,
Cincinnatus.
[16]
Er zijn in Nederland zelfs nog enkele die-hard’s die terugverlangen naar Den Uijl ….
🙂
[3]
De (auto?)biografie van Cornelis Verolme: zeer interessant.
Eenvoudig begonnen. Later zeer succesvol met een prachtig scheepsbouwbedrijf.
Waar de neergang begint als de overheid zich steeds meer met zijn zaken begint te bemoeien. (hem dwingt b.v. de verliesgevende NDSM over te nemen)
Erg goed beschreven.
[15] Helaas kan ik die vraag niet beantwoorden, gaat nl teveel op tegen m’n privacy. Maar houdt de fortune 500 goed in de gaten, misschien kom je het dan eens te weten 🙂
Wel kan ik een paar voorbeelden geven (helaas geen nederlandse) van ondernemers die vanaf scratch moesten beginnen:
J. Walter Anderson (mede-oprichter White Castle)
Mary Kay Ash (oprichtster Mary Kay Cosmetics)
Ben Cohen en Jerry Greenfield (oprichgters Ben & Jerry’s Ice Cream)
Walter Disney (Walt Disney)
Bud Hadfield (oprichter Kwik Kopy)
Wilson Harrell, welke eerst leefde als een trein zwerver! (oprichter van bijna honderd bedrijven)
Soichiro Honda (oprichter van Honda Motor Company)
H. Wayne Huizenga (oprichter van Waste Management)
etc
etc
[19] Mike,
Ach zo.Ik begrijp het : je reserveert
de primeur van jouw succesverhaal voor Fortune ?
Interessant lijstje verder alhoewel ik
persoonlijk vermoed dat de luitjes die
arm geboren zijn en arm sterven nog
net iets langer is.
Behoudens dat iemand zelf uit de ellende van de armoede is opgeklommen tot welstand en kan spreken uit eigen ervaring, is het verheerlijken van armoede en een deprimerende jeugd omwille van de zegenrijke gevolgen "gratuit gezwets".
She came from Greece she had a thirst for knowledge,
she studied sculpture at Saint Martin’s College,
that’s where I,
caught her eye.
She told me that her Dad was loaded,
I said "In that case I’ll have a rum and coca-cola."
She said "Fine."
and in thirty seconds time she said,
"I want to live like common people,
I want to do whatever common people do,
I want to sleep with common people,
I want to sleep with common people,
like you."
Well what else could I do –
I said "I’ll see what I can do."
I took her to a supermarket,
I don’t know why but I had to start it somewhere,
so it started there.
I said pretend you’ve got no money,
she just laughed and said,
"Oh you’re so funny."
I said "yeah?
Well I can’t see anyone else smiling in here.
Are you sure you want to live like common people,
you want to see whatever common people see,
you want to sleep with common people,
you want to sleep with common people,
like me."
But she didn’t understand,
she just smiled and held my hand.
Rent a flat above a shop,
cut your hair and get a job.
Smoke some fags and play some pool,
pretend you never went to school.
But still you’ll never get it right,
cos when you’re laid in bed at night,
watching roaches climb the wall,
if you call your Dad he could stop it all.
(Pulp – "Common people")
Groetz,
Cincinnatus.
[16]Haar eigen reactie op deze veel geuite critiek die haar vaak ter ore kwam en komt is de volgende:
Mijn volk wil mij in mooie kleren zien en zou teleurgesteld zijn als ik anders verscheen.
Er zullen ongetwijfeld betere rolmodellen te vinden zijn, maar men onderschatte niet de aantrekkingskracht die ook heden ten dage de Marcosfamilie uitoefent op de massa en niet op haar alleen.
Hetzelfde geldt voor de enkele jaren geleden afgezette Estrada die de nachten fuivend doorbracht met zijn cabinet onder het genot van flessen wijn van 1000 dollar per stuk, terwijl zijn volk crepeerde.
Wanneer ik Filipinos hierover spreek en vraag of zij dit niet erg vinden, maakt mijn argument niet de minste indruk. Wonderlijkerwijze geniet ook Estrada heden ten dage nog een enorme populariteit. Hoe het werkt in het hoofd van de mensen, weet ik niet, ik zie alleen de vaak bedroevende uitkomst. De enige reden dat de doorsnee Filipino geen flessen van 1000 dollar consumeert is dat hij zoveel geld niet heeft. Hij koopt dus voor de townfiesta een aantal flessen lambanug, zijn bezoekers liggen des ochtends flat out op de stoep en die ochtend is er niets meer over om het schoolgeld van de kinderen te voldoen. Zo is de voor ons, maar niet voor hen bedroevende realiteit in de Filippijnen onder niet alle, maar wel aanzienlijke segmenten van de bevolking.
Half uitkeringstrekkend Nederland zit toch ook voor de buis / staat langs de route op de derde Dinsdag van september, om de Koningin te zien.
Normale mensen werken op zo’n dinsdag. En blijkbaar vinden al die armen het toch allemaal prachtig, onze eigen Imelda van Oranje Nassau te aanschouwen.
[7] ik vermoed het tegendeel. Het niveau is er laag en de ondernemingsgeest ook. Er zijn ook drempels van andere aard: politieke en militaire instabiliteit bijvoorbeeld.
Hugo,
En wie heeft volgens jou de grootste kans om rijk te worden ?
1) De zoon van die Estrada
2) De zoon van een kleine hardwerkende
gegeelonthoudende middenstander.
3) De zoon van een straatarme Filipino
die het schoolgeld van z’n kinderen opzuipt.
Volgens mij komen verhoudingsgewijs de meeste rijken uit de 1-groep.De meeste selfmade-men (neo-rijken) uit de 2-groep en de meeste paupers uit de 3-groep.
Groetz,
Cincinnatus.
[22] Kim,
Wie in Nederland bij prinsjes-dag komt opdagen,weet ik niet (ik vermoed ook veel gepensioneerden en toeristen) maar in België is het bij een optreden van de koning een beproefd middel om de plaatselijke scholen leeg te stropen, de kids een tricolore vlaggetje in de handen te douwen en snel "vive le roi-leve de koning" te leren roepen en vervolgens langs het parcours te droppen.
De pedadogische verdediging van deze
merkwaardige praktijk, is dat men "serviliteit en kontlikkerij" best zo jong mogelijk leert.
Groetz,
Cincinnatus.
[25]
En ik denk dat er heel wat Belgische kindertjes zijn die het allemaal nogal belachelijk vinden, maar wel blij zijn met een dagje vrij en een dagje iets anders.
Zelf vond ik als kind de opgeklopte ‘vreugde’ van koninginnedag met die vlaggetjes en liedjes al bijzonder ongemakkelijk en merkwaardig.
Het wordt tijd dat de idee van pedagogische vorming eens sterk wordt gedevalueerd.
[21] Hugo,
Ja zo verdedigde Marie-Antoinette ( http://en.wikipedia.org/wik… ) zich destijds ook tegen de beschulding dat zij (met belastingsgeld) in Versailles zat te feesten terwijl de belastingbetalers mochten verrekken.Niks nieuw onder de zon dus.
Helaas jammer dat men in ’86 nagelaten heeft de Aziatische Marie-Antoinette op jacobijnse wijze te scheren.
Groetz,
Cincinnatus.
[26] Beek,
Die kindjes vinden dat prachtig.
Zoals je zegt : het is spannend en es wat anders dan de hele dag stilzitten : nu mogen ze juichen en roepen zo hard ze willen en hun wordt
verteld dat die koning nog liever en toffer is dan Sinterklaas ! Een soort
super-sinterklaas eigenlijk ! Welke kleuter gaat daar niet voor uit z’n dak ?
En ’s avonds komen ze moe maar tevreden thuis en zeggen met blozende wangetjes en blinkende oogjes : " mamma, ik eb de honing gezien en ij lachtte naar mij " en slapen snel in, dromend van de straks weer schoen-vullende Sint met de trekken van de goede vorst.
40 jaar later als de NIPO-onderzoeker belt voor een enquete over de monarchie gaan de oogjes weer blinken
en de (ingevallen) wangetjes weer blinken…"ik eb de honing gezien en ij lachtte naar mij"
Wel schijnt het zo te zijn dat vanaf
een bepaalde leeftijd aanwezigheid op
een vorstelijk optreden niet meer gewenst is : grote kinderen (type oudere pubers en studenten) zal men niet snel aanvoeren.Dat schijnt pedagogisch nogal moeilijk te liggen.
Echter onder de 12 ben je verzekerd van een plaatsje op de eerste rij als de "Sire aller Belgen" je dorp aandoet !
Groetz,
Cincinnatus.
[28]
Leuk verhaal wel.
Maar als het na de 12 wat minder gewenst is, dan is er kennelijk dus niet zoveel gevormd.
Is er eerder een leuk toneelstuk voor de kleintjes opgevoerd.
[29] Beek,
Om de vorming succesvol te laten zijn, is het van belang de blootstelling aan de monarchie goed te doseren.Veel royale straling voor de kleintjes, gevolgd door een beperkter programma voor de (rebelse) pubers waarna
kan worden overgegaan op een volgehouden onderhoudsprogramma (Privé, weekend, NOS, enz…) zorgt voor de beste resultaten achteraf.
Groetz,
Cincinnatus.
Comments are closed.