Falende lokale politiek

In plaats van de federale autoriteiten de schuld te geven, moeten we hen nu dankbaar zijn.

,,U en uw gezin (ja, ook uw kinderen) zouden eens terecht gekomen zijn in het midden van New Orleans en gedwongen zijn om daar voor drie dagen te overleven en misschien dat dan uw vasthoudendheid ten aanzien van de Republikeinse partij wordt losgekoppeld en u ontwaakt uit de droom en daarmee bewust wordt van het falen van die incompetente man in het Witte Huis.”

Zulk soort haatdragende taal werd uitgespuwd na de orkaan Katrina van diegenen die geloven dat George W. Bush persoonlijk verantwoordelijk is voor al het leed in ons leven. Ik ontving deze hatelijke e-mail nadat ik op televisie commentaar gaf, terwijl het antwoord van de federale autoriteiten op deze crisis de meeste kritiek had losgemaakt, waarbij de lokale staats- en gemeentelijke autoriteiten de grootste verantwoordelijkheid hebben gedragen voor de chaos die zich na de orkaan ontwikkelde in New Orleans.

Het geval was dat mijn jongste zoon Rudy in New Orleans was terwijl de orkaan de Golfkust naderde, dus was ik geheel geconcentreerd op welke acties er werden ondernomen om de stad te evacueren. Op 27 augustus, terwijl de orkaan in kracht toenam boven de Golf, riep burgemeester Ray Nagin op tot een vrijwillige evacuatie van de stad. Maar zelfs nadat hij de volgende dag tot een verplichte evacuatie opriep had hij helemaal geen plannen gemaakt om de ouderen, zieken en de armen te vervoeren naar buiten de stad. Nog minder had hij gedacht aan alle toeristen die in de stad zaten zonder auto. In de maddag van 27 augustus hield de goeverneur van Louisiana Kathleen Blanco een persconferentie waarin ze de vraag beantwoorde wat er kon worden gedaan om een ramp af te wenden: ,,We kunnen allemaal bidden dat de orkaan in intensiteit zal afzwakken. We weten niet wat wat er gaat gebeuren, maar we kijken wel naar het weerbericht. Ik geloof dat is het beste wat we nu kunnen doen.” Toen wist ik dat mijn zoon in groot gevaar verkeerde.

De goeverneur had de macht om de Nationale Garde in te zetten voordat de orkaan de kust bereikte. Het was inderdaad noodzakelijk dat zij dat deed, zodat de Garde onmiddellijk aanwezig was nadat de orkaan het gebied bereikte, omdat het 72 uur duurt, voordat de Garde volledig gemobiliseerd is. Goeverneur Blanco wachtte af met het nemen van cruciale beslissingen, in feite was het de president die haar smeekte om een noodtoestand af te roepen. ,,Goeverneur Kathleen Blanco, die naast de burgemeester van New Orleans stond tijdens een persconferentie, zei dat Psesident Bush had gebeld en persoonlijk haar had aangespoord om een verplichte evacuatie van de lager gelegen delen van de stad die als eerste onder water zouden lopen, op gang te brengen”, zo berichtte de Associated Press op 28 augustus.

De stad had honderden transportmiddelen tot haar beschikking, zoals schoolbussen, stadsbussen, vuilniswagens en gemeente-auto’s. Maar de burgemeester faalde volkomen om deze te gebruiken of procedures in gang te zetten om alle gemeentelijke ambtenaren beschikbaar te stellen om een orderlijke en georganiseerde evecuatie te bewerkstelligen. Voor diegenen die het ongeluk hadden om in het Superdome-stadion te belanden hadden de gemeentelijke autoriteiten geen enkel plan om deze duizenden wanhopige mensen eruit te halen, zodra de orkaan uitgeraasd was. Mijn zoon had zich op zondag weten uit de voeten te maken voordat de orkaan was gearriveerd. Dit dankzij zijn snelle denkvermogen, een hoop vastberadenheid en wat geluk. Hij kreeg het voor elkaar om een auto te huren op het vliegveld van New Orleans en is samen met vier vrienden naar Baton Rouge gereden. Anderen hadden dit geluk niet.

In ons systeem van federale overheid onderneemt de lokale staatsregering geen enkele stap, zelfs niet in het geval van een noodtoestand, totdat de lokale functionarissen om deze hulp verzoeken. Maar wat doe je wanneer deze functionarissen a-sociaal zijn, zoals die duidelijk waren in Louisiana? Volgens de Washington Post hadden federerale functionarissen aan de goeverneur gevraagd om een verenigd toezicht over alle lokale politie- en Nationale Garde-eenheden samen te stellen, die dan zou rapporteren aan de goeverneur. De Lousiana staatsfunctionarissen weigerde dit verzoek nadat zij nachtelijke besprekingen hadden gehouden, omdat zo’n situatie overeenkomst zou vertonen met een federale uitroeping van de avondklok. En, zoals deze krant verder berichtte: ,,Louisiana deed geen enkel verzoek aan de multi-staatshulpvoorziening tot aan woensdag, aldus vertelden drie staats- en federale functionarissen.”

Er is geen twijfel dat het federale antwoord op de crisis niet vlekkeloos was, maar uiteindelijk waren het de federale troepen die de orde herstelden, de Amerikaanse genie die de dijkdoorbraken opvulden en het waren de federale troepen die de duizenden evacue’s naar veilige oorden brachten. In plaats van de federale autoriteiten de schuld te geven, zouden we deze als land zeer dankbaar moeten zijn.

Linda Chavez is schrijfster en voorzitster van het Amerikaanse Center for Equal Opportunity.