Seks is zodanig belangrijk dat zowel de staat als de kerk er hun handen niet van af kunnen houden!
In een libertarische samenleving zou ieder individu geheel vrij zijn te doen en te laten wat hij of zij wil, zo lang hij niet de soevereiniteit van een ander aantast.
Die libertarische samenleving is echter nog ver weg.
Op allerlei manieren willen kerk en staat macht hebben over het volk. Het voorschrijven van de manier waarop man, vrouw en gezin moeten samenleven is daar al een eeuwenoude methode voor. Seksuele geaardheid en gedrag is daarbij een veel gebruikt handvat.
De laatste week komen enkele randverschijnselen hiervan aan de oppervlakte:
Paus Benedictus blijft de oude lijn van de RK Kerk volgen en wil geen vrouwen in het priesterambt. Ook het gebruik van voorbehoedsmiddelen blijft verboden. Maar hij gaat nog verder. Hij wil ook geen homoseksuele priesters. En dat betekent dat er geen homoseksuele priesterstudenten meer mogen komen. Misschien is dat veroorzaakt doordat 80 % van de Amerikaanse seksuele schandalen plaats vond met jongetjes.
Natuurlijk mag de Paus uitmaken wat en wie hij in zijn club wil hebben. Iedereen die het er niet mee eens is, kan er uit gaan.
Benedictus wil ook dat kruisbeelden weer terugkomen in alle openbare gebouwen. Nadat ze er voor een groot deel uit verwijderd zijn vanwege het verbod op religieuze symbolen in scholen en dergelijke.
Bij Barend en Van Dorp was een dominee die na een huwelijk en vijf kinderen ontdekte dat hij homoseksueel was. Hem werd verzocht om zijn baan te beëindigen. Ik weet niet meer welke kerk dat was, maar ook die mogen zelf bepalen wie er in hun club mag komen of blijven. (Tenzij ze subsidie ontvangen!)
Of wij dat netjes vinden, doet er niet toe.
We lazen ook van een Amerikaanse Christelijke school waar een meisje van 14 jaar aangezegd kreeg dat ze niet langer welkom was omdat “haar ouders” lesbisch zijn. Het is al fout om een kind het gedrag van haar ouders aan te rekenen. Maar als dit ook nog een overheidsschool (of gesubsidieerde school) is, is dat natuurlijk helemaal fout.
In Roosendaal heeft de vorige week een soort huwelijksplechtigheid plaats gevonden tussen één man en twee vrouwen. Een “Trio” en “bigamie”. Dit kon niet officieel bij de gemeente, maar vond plaats bij een notaris. Met bruidsjurken en alles drop en dran. Ook de pers besteedde er uitgebreid aandacht aan.
Libertarisch gezien is dat alles prima. Iedereen doet maar, zolang hij anderen niet schaadt.
Maar toen kwam de politiek. Vanuit de SGP werd bezwaar gemaakt en aan de regering gevraagd om dit te verbieden. Ze vragen zelfs om het contract wat dit trio gesloten heeft te ontbinden. In de wet staat immers dat bigamie verboden is.
We zijn benieuwd hoe dit afloopt.
Waar bemoeien ze zich eigenlijk mee?
Ik heb zo’n vaag vermoeden dat deze politici gewoon jaloers zijn. Misschien willlen zij herstel van de oude adellijke rechten dat een graaf, prins, of andere adellijke flapdrol de "huwelijksnacht" van een onderdaan kan opeisen. Dus als een knecht van je met een lekkere maagd trouwt, mag ‘jij’ haar in zijn plaats ontmaagden. Mozart schreef een mooie opera over dit onderwerp (Le nozze di Figaro). Aangezien ‘onze vertegenwoordigers’ zich steeds meer gedragen als de adel destijds, lijkt dit mij een vanzelfsprekend recht voor deze dappere Kameraden. De kerk heeft het bij mijn weten nooit veroordeeld.
Dergelijke verbintenissen krijgen een mooie (val)strik van de staat mee met belastingvoordelen en al, want waarom worden dit soort "huwelijken" anders gesloten ? Toch niet voor de kat zijn viool ?
Die vervloekte kerk, nu ook al vervloekt omdat zij normen voor het huwelijk heeft??
Terwijl soortgelijke normen overal ter wereld te vinden zijn, ook waar de kerk geen grote invloed heeft.
U vindt het prima wat de paus vindt, waarom dan toch hier enkele kerkelijke ‘misstanden’ signaleren? Die in hun vaagheid eerder een suggestieve, negatieve indruk aan de lezer schijnen te willen doorgeven.
Zodra er subsidie ontvangen wordt mag men geen eigen regels meer hanteren? Dat lijkt erg socialistisch: wij herverdelen het geld en hebben om die reden het recht te bepalen wat u wel en niet mag. Terwijl ook ik meebetaal aan die rijksspaarpot, en met lede ogen moet toezien hoe allerlei instituten die ik verafschuw geld uit die pot krijgen, maar tegelijk besef dat ook andersdenkenden hebben gestort in die pot. En als 100 meningen hebben meebetaald, hebben ook 100 meningen een recht, en kan ik om die reden geen speciale eisen stellen aan gesubsidieerden.
(Maar nu wordt de publieke omroep, ondanks het feit dat er leden zijn die de omroep stichtten, steeds meer in een dwangbuis geperst; nu met een overkoepelend orgaan dat de programma’s vooraf moet gaan keuren!!)
En volgens het huidige staatsrecht heeft de SGP wel een recht zich hiermee te bemoeien.
Het huwelijk is geen uitvinding van de overheid, noch van de kerk. Het heeft een metafysische/goddelijke oorsprong.
Het motto van het libertarisme lijkt het motto van Karel Appel: rotzooi maar wat aan. Verbroken relaties, overspel, kinderen van gescheiden ouders, abortussen, geen geest maar beest: dondert allemaal niet.
De zwakte van het libertarisme is dezelfde zwakte als in het socialisme: door de roze bril geen oog meer hebben voor de zwarte kanten van de mens. Die zeer gemakkelijk de overhand krijgen.
Maar ik begrijp: laat iedereen het toch lekker zelf uitzoeken. Willen ze stront, dan geven we ze toch stront?
En als de kerk apelleert, dan is dat ondragelijke en misdadige dwang.
[3]
Beek,
Kerk en staat zijn feilbare menselijke machtsinstituten, waaraan niet voor niets het gezegde kleeft: ‘Houden jullie ze dom, houden wij ze arm’ en die na de obscurantistische middeleeuwen niet voor niets door de Verlichting werden ontmaskerd.
Zoals de staat terugdeinst voor volksoproer, als ze het te gortig heeft gemaakt, zo deinst de kerk terug voor leegloop.
De vraag rijst: wat heeft het allemaal gekost voor het instituut uiteindelijk overstag ging ? En de volgende vraag luidt: hoe lang zal de gewonnen vrijzinnigheid voortduren ?
[4]
Stel kerk en staat niet op 1 lijn: kerken zijn samengesteld uit gelovigen, gelovend in God, Die een moraal geeft voor de gevallen mens.
De staat bestaat uit mensen die menen uit naam van mensen, andere mensen te moeten overheersen.
Obscurantistische Middeleeuwen: een groot vooroordeel, bedoeld om de ‘wijsheid’ van de Verlichting ons eens flink in te peperen.
Er was grote wijsheid in de Middeleeuwen. De ‘verlichten’ ontmaskerden allereerst vooral zichzelf: plunderen, moorden en ‘wetenschap’ die voortdurend moest terugkomen op haar ‘waarheden’.
En hopelijk zal de vrijzinnigheid niet lang voortduren. Wat men vooruitgang noemt, is, zeker op moreel gebied, vooral achteruitgang.
Seksuele ongebondenheid is zo oud als de mensheid, daar is weinig ‘nieuws’ aan. Merkwaardig dan toch dat de losgeslagenen zichzelf zo ‘modern’ vinden.
[3] Beek,
Daar maak je eigenlijk een goed punt.
Uiteraard zou het deksel op de subsidiepot moeten en al die subsidies aan verenigen, groeperingen ,omroepen enz… gestopt moeten worden (vergezeld van een evenredige belastingverlaging) maar om zolang er nog subsidies worden uitgereikt de
Staat (en dus de personen die het staatsapparaat bestieren) maar te laten bepalen wie een club juist moet toelaten als lid en wat ze moet geloven,is niet juist.
Immers het geld dat de Staat uitdeelt, is niet van haar of wordt niet opgebracht door de politici die aan de macht zijn maar door het volk, door miljoenen mensen van allerhande levensbeschouwing en mening.
Om ff terug te komen op de SGP die nu geen subsidie meer zou krijgen : SGP-ers moeten wel nog altijd belastingen betalen waarmee aan andere partijen subsidie wordt betaald.
Groetz,
Cincinnatus.
[4] Nuchtere,
Een mens wordt niet als wijze, gerijpte , ervaren volwassene geboren maar als babytje dat opgroeit en verschillende fases doorloopt en in dat groeiproces leert en ervaringen opdoet die geleidelijk aan (tenminste bij sommigen) zorgen voor wijsheid en
bezonnenheid.
Elke leeftijdsfase is noodzakelijk en moet op z’n eigen merites worden, beoordeeld : we kunnen bijv de peutertijd niet overslagen of van een puber verwachten dat ie zich redeneert als een dertiger.
Net als mensen maken ook beschavingen een groei en ontwikkeling door waarvan
elke fase z’n plaats in het geheel heeft en uiteindelijk op z’n eigen merites, op z’n eigen waarde moet worden beoordeeld.
We moeten de middeleeuwen niet verguizen als een "donkere periode van barbaarsheid" waar we verder niks mee te maken hebben maar deze periode erkennen als een ontwikkelingsfase , als een stadium in de ontwikkeling van de westerse beschaving.De fouten die de middeleeuwers hadden,waren de fouten eigen aan het kennisniveau van hun tijd…als wij meer weten, is het omdat wij (mede) op hun schouders staande, hebben kunnen verder bouwen.
Meer dan 500 jaar later terugkijkend op de middeleeuwen zien we veel wat ons tegen staat : in veel opzichten
waren het wrede en rauwe tijden.Veel
van hetgeen we waarnemen komt ons irrationeel en obscuur over maar tevens (als we goed kijken) zullen we
ontwaren dat juist in die eeuwen de grondslag werd gelegd van latere ontwikkelingen.
Ik las recent bijv over de "Magna Charta" ( http://odur.let.rug.nl/~usa… ), een document uit 1215 waarin koning John aan z’n baronnen en het Engelse volk bepaalde vrijheden garandeert.De "Magna Charta" is het begin van het Britse parlementarisme dat later Locke en via hem de US-founders zou inspireren tot hun liberale visie op de staatsinrichtingen.
De moderne wetenschap heeft z’n oorsprong in de duistere middeleeuwen.
Mannen als Abelardus, Thomas Aquinas, Duns Scotus,William van Occam hebben he filosofische fundament gelegd (scheiding van geloof en rede) voor een geestesklimaat waarin wetenschap
en techniek konden bloeien.
Wetenschapshistoricus Edward Grant schrijft hierover :
What made it possible for Western civilization to develop science and the social sciences in a way that no other civilization had ever done before? The answer, I am convinced, lies in a pervasive and deep-seated spirit of inquiry that was a natural consequence of the emphasis on reason that began in the Middle Ages. With the exception of revealed truths, reason was enthroned in medieval universities as the ultimate arbiter for most intellectual arguments and controversies. It was quite natural for scholars immersed in a university environment to employ reason to probe into subject areas that had not been explored before, as well as to discuss possibilities that had not previously been seriously entertained.
Denk ook aan de kloosters die 1000 jaar lang manuscripten uit de oudheid hebben gecopieerd en bewaard.
http://www.lewrockwell.com/…
Ik merkte recent in de boekhandel dat Huizinga’s "Herfsttij der middeleeuwen" is heruitgegeven.Een aanrader om es te lezen (en de middeleeuwen te gaan herwaarderen).
Onze beschaving begint niet met de verlichting (waar ook duistere kanten aan waren,denk maar aan de geschifte
gigolo JJ Rousseau)maar gaat via de middeleeuwen,via de oudheid, via de ijzertijd, via de bronstijd, via de steentijd terug tot een ver, in nevelen gehuld, verleden.
Groetz,
Cincinnatus.
[2] Nuchtere,
Daar vraag je wat !
Ik denk dat het er iets mee te maken heeft dat een huwelijk in feite de kleinste vorm van "commune" , van "sovchoze" is die we kennen.
De collectivisten die de staat bestieren zijn dol op collectivisme en dus ook op het huwelijk.
Don’t get married unless you are absolutely religiously in love with her. Like carry her sick aged body to the toilet and wipe her ass and be happy to do it kind of love.
( http://www.nomarriage.com/w… )
Zie ook : http://www.nomarriage.com/n…
Groetz,
Cincinnatus.
Het vrolijke trio uit Roosendaal :
http://www.ad.nl/binnenland…
Groetz,
Cincinnatus.
[8]
Zou dat zo zijn? Collectivistische ideologieen hebben m.i. vooral een hekel aan sterke gezinsbanden.
Ze doen en deden er tenminste alles aan om die banden te breken: staatscreches, staatsopvoeding, staatsscholing voor de kinderen. Moeders die hele dagen van huis moesten om te arbeiden en staatslezingen aan te horen.
Kortom zeer verregaande inmenging in de gezinsverbanden, waarbij kinderen zelfs werden aangemoedigd de ouders te bespioneren en zo nodig aan te geven.
Een ontwikkeling die we onder het EU-communisme hier ook steeds meer waarnemen.
[3]
Beek,
Ik denk dat je het nu wel zeer nauw bekijkt. Het is helemaal niet zo dat overal ter wereld, ook waar de kerk geen invloed heeft (waar dan?), mensen in een monogaam huwelijk stappen. Sterker nog, polygamie is in de meeste culturen door de hele geschiedenis de norm geweest. Mede door kolonisatie en de vermeende westerse "superioriteit" is daar op veel plekken (officieel) een verandering in gekomen, zoals in China en India. Maar zelfs in India wordt in sommige gebieden nog officieus aan polygamie, en soms zelfs polyandrie (meerdere mannen bij een vrouw) gedaan. Ook in islamitische landen en in Afrika is dit vaak nog normaal en zelfs een statussymbool. Ook de orthodoxe Joden en vroeger de Mormoonse christenen schijnen er geen probleem mee te hebben. Een Joodse man mag volgens het traditionele Joodse familierecht (de enige officiële wetgeving daarover in Israel), zoveel vrouwen trouwen als hij maar wil.
Jouw idee dat het monogaam huwelijk een metafysische door God gegeven norm is, staat zowel Bijbels als realistisch op een zeer zwakke basis. Als je daarbij ook betrekt dat zeker 50% van de huwelijken strand, dat de gemiddelde verliefdheid niet langer dan 5 jaar duurt, en dat 60% van de mannen en 30% van de vrouwen in onderzoeken toegeeft wel eens vreemd te gaan, maakt het wel zeer onwaarschijnlijk dat dit onze door God gegeven natuurlijke staat is.
[11]
P.S.
Overigens heb ik persoonlijk een sterke voorkeur om ooit een man te vinden om daar voor het leven mee samen te blijven, maar dat is een persoonlijke voorkeur, en geen door God gegeven metafysische wet. En of dat zal slagen is rationeel bekeken erg onwaarschijnlijk. 😉
[7]
Er is voldoende aanleiding voor toekomstige generaties (indien die nog komen) om de 20-ste eeuw een duistere en weerzinwekkende eeuw te noemen, gezien de enorme hoeveelheid massa-slachtingen en massale wreedheden en de gigantische bureaucratieen die de burgers controleerden.
Hoewel het een aanvaardbare interpretatie zou zijn, doet het toch tekort aan de zeer velen die andere opvattingen hadden en/of slachtoffer waren.
Een weerzinwekkende eeuw, niettemin barstend van de gestudeerden en de verlichten, die zichzelf zagen als het voorlopig hoogtepunt van een evolutionaire ontwikkeling.
[11]
De mens is gevallen, waardoor het ideaal moeizaam wordt. Toch mag de kerk blijven appelleren. Om met Chesterton te spreken: het model voor de schilder staat vast, want alleen zo worden zijn talloze schetsen en probeersels zinvol.
De bijbel noemt ook talloze voorbeelden van polygamie en doet daar verder ook niet moeilijk over.
[11] Onderzoeken waar met cijfers als 50/60/30% wordt gesmeten, lap ik aan mijn laars. Waar het mij om gaat is de verantwoordelijkheid die menig mens niet wenst/durft te nemen. Als verwende kinderen rent men van de ene naar de andere relatie onderwijl een spoor van vernietiging achterlatend. Onder het motto zelfverwerkelijking worden kinderen achtergelaten, familiedrama’s in gang gezet en financiele slagvelden aangericht. Dankzij de emancipatiegolf gecombineerd met hedonistisch egoistisch denken, de ‘ander’ (overheid) die de problemen mag oplossen en een verregaande infantilisme (sinds Jaws zijn er alleen maar kinderfilms uit Hollywood gekomen) lijkt de Westerse maatschappij op de laatste dagen van het Romeinse Rijk. Zelfdiscipline en bereidheid tot lijden (of zelfs afzien) zijn deugden die herwaardeerd moeten worden.
[15]
Aad,
Is moedwillig in een ongelukkige toestand verblijven een kwestie van discipline? Het is niet leuk voor kinderen als hun ouders gaan scheiden, maar evenmin is het een goed voorbeeld voor kinderen om twee liefdeloze mensen tegenover elkaar te zien zitten, en weten dat de enige reden dat ze bij elkaar blijven "voor de kinderen" of voor de financiële gevolgen is. Denk je dat veel mensen dan überhaupt nog zullen willen trouwen, na het zien van zo’n "voorbeeld"?
Jezelf wegcijferen voor het geluk van een ander is geen positieve eigenschap en bovendien niet effectief. Als jij alleen voor mijn geluk leeft en jezelf daardoor ongelukkig maakt en ik alleen voor het jouwe en ook zelf ongelukkig word zijn we wel een beetje vreemd bezig. Het kan veel simpeler door gewoon voor je eigen geluk te leven en andere mensen hetzelfde te laten doen. Je hoeft mensen niet moedwillig te kwetsen, maar ook niet als volleerd masochist jezelf pijnigen omdat je denkt een ander daarmee een plezier te doen. Het is altijd mogelijk (met redelijke regels voor voogdij) om je kinderen te blijven zien, dus ook dat is geen reden om ongelukkig getrouwd te blijven.
En het Romeinse rijk ging juist ten onder toen het onder invloed van het Caesaro-papisme een steeds grotere "discipline" aan haar volk oplegde op zowel moreel als economisch gebied.
[15]
Uitstekende reactie in mijn ogen. Goede analyse. Sterke gezinnen zijn de basis voor een vitale samenleving.
Maar ik moet ook zeggen: mea culpa.
Daarom waardeer het vootdurend appel van de kerk.
Iedereen begrijpt dat mensen struikelen, maar erken het als struikelen (wat de kerk doet), en zeg niet dat het een juiste manier van voortbewegen is.
[14]
Beek,
Ben jij voorstander van polygamie? En zo niet, wat maakt een monogaam huwelijk dan ideaal volgens jou? Je geeft zelf al aan dat de Bijbel het niet als de enig toegestane norm hanteert. Dus hoe weet je dan zo zeker dat een monogaam huwelijk een metafysisch ideaal is?
[18]
1. Geen voorstander, maar kan het niet zomaar verwerpen.
2. Adam en Eva: 1 man en 1 vrouw.
3. Nieuwe Testament: Paulus schrijft er over.
[19] Adam en Eva.
En toen? Kregen zij niet twee zonen? En waren zij niet de eerste mensen?
Slechts één optie blijft open: een moeder-zoon relatie om de voortplanting te verwezenlijken.
Hopelijk conluderen we nu niet dat incest mag volgens de bijbel?
Kortom: respect voor je geloof, maar voer het niet al te ver door svp. Adam en Eva zien als rolmodel voor alle mensen is namelijk, in mijn ogen, nogal ongeloofwaardig.
[20]
Genesis is ongeloofwaardig verklaard door ‘de’ huidige wetenschap.
Maar als dit boek feitelijkheden beschrijft, dan kun je concluderen dat de idee man-vrouw een goddelijk plan was. Niet iets dat door mensen werd bedacht, noch door een kerk, noch door een overheid.
[16] Owl, je hanteert het standaard antwoord dat altijd gegeven wordt: liever gelukkig gescheiden dan ongelukkig getrouwd. Een simplificatie van de werkelijkheid die ook niet zwart/wit is.
Het najagen van je geluk dat door een ander (partner) gegeven moet worden, is een heilloze zaak. Veel mensen laten zich leiden door een door de media geschetst ideaalbeeld waaraan in feite niemand kan voldoen. In hun blinde ambitie is geen plaats voor zelfreflectie of het incasseren van tegenslag; het leven moet mooi, bevredigend en makkelijk zijn. Zij gaan desnoods door de hel om dit te bereiken.
Jezelf wegcijferen is onzinnig. Jezelf verplaatsen in de ander en proberen een objectief beeld van de werkelijkheid te vormen zou voor veel instant-gelukzoekers een goede remedie zijn.
Als Genesis feitelijkheden beschrijft, wie baarde dan de eerste dochter, en wie was haar vader? Da’s mijn vraagje.
Sorry voor mijn eventueel gebrekkige bijbelkennis.
[23]
Als jij het antwoord er niet kunt vinden, kan ik het uiteraaard ook niet.
Vermoedelijk waren er ook dochters, en deden de zonen het met een dochter.
Broer/zus-relaties dus, waardoor incest ook een goddelijk plan is? De Mozaische wetten laten zo’n conclusie niet toe.
Dat is dus het probleem dat ik heb met Bijbelse verklaringen.
Aan de ene kant verwijs je naar Adam en Eva als bewijs dat een huwelijk tussen man en vrouw het enige juiste is. Maar verwerp je exact hetzelfde verhaal op het moment dat het leidt tot de goedkeuring van incest.
Zal wel zwart/wit gedacht zijn, maar naar mijn mening is óf het verhaal feitelijk juist, en dan ook het hele verhaal (woord van God, immers), óf het verhaal is slechts een metafoor, maar dan moet je het ook als zodanig behandelen.
Selectief winkelen in een boek als de Bijbel vind ik persoonlijk altijd erg vreemd.
[25]
Ik probeer juist niet te shoppen en verwerp geen verhaal. Ik verwerp een conclusie, op grond van datzelfde Oude Testament.
[26]
Even helder: de zonen en dochters van Adam en Eva konden/mochten kennelijk nakomelingen verwekken, terwijl dit later blijkens de Mozaische wetten voor broers en zussen niet meer was toegestaan. En daar zal wel een reden voor zijn.
[5]
Beek,
Mag ik het anders zeggen ?
Men zou kunnen zeggen, dat de mate van de daadwerkelijk beleefde individuele vrijheid t.o.v. de mate van knechting door machtsinstituten, zoals we die zich in de geschiedenis zien voltrekken, in zekere zin verband houdt met twee verschillende methoden van chantage:
1) Geweld of dreiging met geweld.
2) Morele chantage door een beroep op verborgen angsten, zoals angst voor het onbekende en angst voor de dood of het hiernamaals.
De eerste vorm wordt uitgeoefend door seculiere organisaties, zoals de meeste staten en andere misdaadorganisaties. "Beschaafde staten" hanteren tegenwoordig het gebruik van het legaliteitsbeginsel om het gebruik van geweld te legaliseren.
Dit beginsel is gebaseerd op en vloeit voort uit het oerbegrip moraliteit. Het wordt misbruikt althans op collectivistische wijze door de staat / organisatie uitgelegd om de collectiviteit feitelijke suprematie over het individu te verschaffen. Dat is m.i. verkrachting van het begrip moraliteit.
De tweede vorm wordt gepraktiseerd door religieuze organisaties, zoals kerken en sekten, etc. Zij kunnen desgewenst eigen canoniek recht hanteren, dat eveneens op bepaalde, zij het andere, morele opvattingen axioma’s is gebaseerd. De gewone gelovige worden ook rechtstreeks bepaalde morele maatstaven als onbetwistbare axioma’s voorgehouden (waarbij vaak gemakshalve door de geestelijk leider maar aan het canoniek recht zelf wordt voorbijgegaan). Ook deze gang van zaken werkt machtsmisbruik in de hand.
Tenslotte werd ik pas nog aan een uitspraak van Schiller herinnert: "Und willst du nicht mein Bruder sein, so hau ich dir dein Schaedel ein".
Op dat beginsel schijnt de humane wereldorde te berusten: de mens en zijn organisaties zijn sterk geneigd zich met alles en iedereen te bemoeien en zijn niet of nauwelijks in staat de "ander" te respecteren en met rust te laten.
[5]
Beek,
Mag ik het anders zeggen ?
Men zou kunnen zeggen, dat de mate van de daadwerkelijk beleefde individuele vrijheid t.o.v. de mate van knechting door machtsinstituten, zoals we die zich in de geschiedenis zien voltrekken, in zekere zin verband houdt met twee verschillende methoden van chantage:
1) Geweld of dreiging met geweld.
2) Morele chantage door een beroep op verborgen angsten, zoals angst voor het onbekende en angst voor de dood of het hiernamaals.
De eerste vorm wordt uitgeoefend door seculiere organisaties, zoals de meeste staten en andere misdaadorganisaties. "Beschaafde staten" hanteren tegenwoordig het gebruik van het legaliteitsbeginsel om het gebruik van geweld te legaliseren.
Dit beginsel is gebaseerd op en vloeit voort uit het oerbegrip moraliteit. Het wordt misbruikt althans op collectivistische wijze door de staat / organisatie uitgelegd om de collectiviteit feitelijke suprematie over het individu te verschaffen. Dat is m.i. verkrachting van het begrip moraliteit.
De tweede vorm wordt gepraktiseerd door religieuze organisaties, zoals kerken en sekten, etc. Zij kunnen desgewenst eigen canoniek recht hanteren, dat eveneens op bepaalde, zij het andere, morele opvattingen axioma’s is gebaseerd. De gewone gelovige worden ook rechtstreeks bepaalde morele maatstaven als onbetwistbare axioma’s voorgehouden (waarbij vaak gemakshalve door de geestelijk leider maar aan het canoniek recht zelf wordt voorbijgegaan). Ook deze gang van zaken werkt machtsmisbruik in de hand.
Tenslotte werd ik pas nog aan een uitspraak van Schiller herinnert: "Und willst du nicht mein Bruder sein, so hau ich dir dein Schaedel ein".
Op dat beginsel schijnt de humane wereldorde te berusten: de mens en zijn organisaties zijn sterk geneigd zich met alles en iedereen te bemoeien en zijn niet of nauwelijks in staat de "ander" te respecteren en met rust te laten.
[7]
Ja Cincinnatus, eens met je reactie, klasse ! Je hebt groot gelijk. Ik wilde het echter gemakshalve in eerste instantie ff ruw schetsen.
Natuurlijk kan een ontwikkeld mens profiteren van het gedachtegoed van vorige generaties. Het grote probleem is evenwel, dat de massa(mens) / politicus daar tegenwoordig op geen stukke na aan toekomt en waarschijnlijk ook in de toekomst niet gauw zal toekomen.
Je zou kunnen zeggen, dat dat daarom – zolang die situatie voortduurt- "andere mensen" zijn. Zoals de proletarier, die zich -om maar wat te noemen- niet bekommert om de vraag hoeveel belasting hij betaalt ("vuil" loonbedrag), maar hoeveel hij "schoon" in het loonzakje ontvangt, een "ander mens" is. Daarom zou hij om bijvoorbeeld ueberhaupt te mogen meepraten en -beslissen over maatschappelijke zaken, eerst zelf belastingaangifte moeten doen.
Ook in evolutionair opzicht staat hij geestelijk gezien ver achter bij de ontwikkelde zelfbewuste "vrije" mens.
Comments are closed.