Het Groningse aardappelverwerkingsbedrijf mag een deel van zijn reorganisatie niet uitvoeren van de rechter.
Nadat eerder de werknemers gestaakt hadden en er een akkoord met de werknemers was gesloten, mag toch de reorganisatie gedeeltelijk niet doorgaan. De rechter gaat dus op de stoel van de directie zitten. Atlas Shrugged in de Nederlandse praktijk.

Mijn eerste reactie was om dit artikeltje naar de Groningse boeren te sturen en hen het advies te geven die rechter dan ook maar de directie te laten voeren. Blijkbaar weet en kan hij het beter!
Bekijk ook nog even het totaalplaatje: vanwege torenhoge salariskosten ( in vergelijking met andere aardappel telende landen) die weer te maken hebben met hoge belastingen en sociale lasten, kan Avebe niet meer concurrerend werken. Ze maken miljoenen verliezen. Dus moet je de kosten verlagen. Daar waar het het duurst is. En dat is in Nederland bijna altijd in het personeel. Ik weet niet of er al voldoende gesneden is in de directie, maar dat zou dan toch door die ene rechter worden vervangen.
Wanneer je dan geen ontslagvergunning krijgt, nota bene nadat de werknemers er toch mee akkoord gingen, ga je dus nog meer verlies maken en ga je uiteindelijk de bietenbrug op!
Alsof een rechter ( of vaak een overheid) iemand kan dwingen door te gaan met een verlieslatend bedrijf. Dat zijn dan dezelfde rechters die hun dwang selectief uitoefenen, want werknemers hoeven niet tegen een te laag of voor hen verlieslatend salaris te werken.
Beste rechter, als dat dan allemaal toch gereguleerd kan worden, waarom bestaan er dan nog aandeelhouders/ coöperaties etc? verordonneer dan ook maar de armoede de wereld uit en als u toch bezig bent, schaf de natuurrampen ook maar meteen af. Dat laatste is misschien nog wat te hoog gegrepen, maar als u nou eens een bijscholings cursus met wat afgeschreven boeken over de centraal geleide economie zou volgen, lukt dat ook wel.
( in Atlas Shrugged wordt door Ayn Rand prachtig beschreven hoe een maatschappij afglijdt wanneer bureaucraten de leiding op zich nemen. En wat er gebeurt wanneer ondernemers daar op reageren door te stoppen)

8 REACTIES

  1. Geachte Overnight,
    Zoals velen keren stem ik nu weer weder in omtrent de schets.
    Klasse omschreven ben er wel is jaloers op.

    De bureaucraten het stokpaardje voor de hele mensheid (thans in deze zeer ongewenste ontwikkelingen)

    Belastingen nutteloze circulatie van.
    Rechters & rechtspraak velen twisten omtrent.

    Wij Stellen:
    -Alle technieken achterhaald begrip.
    -Geld ALLEEN biedt geen essentie voor de toekomst.

    Hoogachtend Jan Molendijk (Spijkenisse)
    Voorzitter Politieke Partij Good ALL

  2. De Nederlandse onrechtstaat in beweging. We hebben nu allerlei overheidsinstituten die zich met de werking van de vrije markt bemoeien, dus nu ook de rechtelijke macht. Waar houdt het een keer op, bij een Orwelliaanse samenleving? Ik vrees van wel.

  3. Ik denk niet dat de rechter beter weet hoe het wel moet maar ik neem aan dat als een rechter iets verbied hetgene (deze reorganisatie) volgens de wet niet kan.Dan kan een rechter toch niets anders dan verbieden?

  4. Een rechter zal niet iets verbieden omdat het hem persoonlijk niet aanstaat.Zowel even in beroep gaan.

  5. Het gaat al fout waar aan bedrijven een sociaal maatschappelijke functie wordt toegedicht. Zo bestaat de vreemde opvatting dat een bedrijf verplicht is werkgelegenheid in stand houden. Ik vergelijk het naar met een situatie als waarin je in je eigenkeuken niet meer mag bereiden waar je zelf zin aan hebt (overigens ook een doel van de overheid, die zich aanmeet te kunnen bepalen wat goed voor ons is).

  6. Die directeur had ook gewoon een interim-manager aan moeten stellen, een hoogbetaalde hufter die met een brede glimlach de impopulaire maatregelen neemt.

  7. [3] Er is nog zoiets als ‘met wederzijds goedvinden’ Een arbeidsovereenkomst kan met wederzijds goedvinden worden ontbonden, daar is dan geen vergunning voor nodig.
    Dat die vergunningen een instituut zijn dat per direct afgeschaft moet worden is iets anders.

    Kaye

Comments are closed.