De excessen van de Haagse werkelijkheid

Overpeinzingen van een “nachtbraker”
Regelmatig, als ik snachts thuis terug keer van een lange dag voor vrijheid te vechten in Den Haag, lees ik nog weleens www.nu.nl of vergelijkbare sites om te lezen wat zich zoal afspeelt ‘aan de andere kant
van de hofvijver’. (uitleg: het kantoor van het European Independent Institute (EII) zetelt ’tegenover’ de hofvijver aan het Noordeinde).

De ‘Haagse werkelijkheid’ noem ik dat.

Vanavond opent nu.nl met het schokkende niews dat D66-leider Dittrich het
niet terecht vindt dat minister Pechtold (Bestuurlijke Vernieuwing) zijn
excuses heeft aangeboden aan premier Balkenende: “De D66-bewindsman deed dit vorige week, nadat hij had gezegd dat de minister-president doemdenken aanwakkert door voortdurend te waarschuwen voor terreur.
“Wat mij betreft had Pechtold dat niet hoeven te doen,” aldus Dittrich. “Kennelijk heeft Balkenende dat verlangd of geëist.” Hij herinnerde dinsdag ook aan het terugfluiten van minister Bot (Buitenlandse Zaken) door Balkenende na diens kritische uitlatingen over de inval in Irak. Dittrich verwijt Balkenende dat hij de ministers te kort houdt.
D66-fractieleider juicht het juist toe, dat “ministers zich uitlaten over belangrijke maatschappelijke thema’s.” Volgens hem hoeft dit geen afbreuk te doen aan de regel dat het kabinet met één mond dient te spreken na het nemen van een besluit.”

Onder het kopje ‘Loze spierballentaal’ wordt vervolgens uitgelegd dat Dittrich het plan van minister Donner van Justitie om de verheerlijking van terroristisch geweld te verbieden, blijft afwijzen. “Met het verbieden van de verheerlijking van terroristisch geweld tast je wel de vrijheid van meningsuiting aan, maar houd je mensen die bereid zijn zichzelf op te offeren om terrorisme te bedrijven echt niet tegen. Als je dat suggereert draai je de mensen een rad voor ogen”, aldus Dittrich dinsdag.”

En zo gaat het nog even door. Het eerste gevoel dat dit soort berichtgeving bij mij opwekt is verbazing en direct daarna irritatie.
In feite kan ik bovenstaande twee paragrafen namelijk als volgt samenvatten:
een politicus die onderdeel is van het wespennest, verwijt de opperwesp dat hij zoemt en dat de opperwesp de andere wespen verwijt dat zij ook zoemen. Sterker nog, je moet dit soort berichtgeving nauwkeurig lezen om te kunnen volgen wat de reden is dat dit belangrijke berichtgeving is. De enige vertaling die mijn rationele apparatuur kan maken is: “Er is weer een dag-crisis in de Kamer, omdat de ene politicus de ander verwijt dat ze allemaal dezelfde fout begaan en dat ze zich daar tegenover elkaar voor moeten verontschuldigen.”

Dat is nu wat een nachtbraker doormaakt na een lange dag in Den Haag.
Morgenvroeg is deze berichtgeving op nu.nl weer vervangen door belangrijker nieuws over een nieuwe kabinetscrisis. Ondertussen ratelen mijn hersenen door over wat die ‘belangrijke maatschappelijke thema’s’ eigenlijk zijn. De vrijheid van meningsuiting wellicht? Dat is verworden tot ‘loze spierballentaal’ en is onderworpen aan het ‘normen en waarden’-patroon van onze opperwesp.
Begrijpelijk is het niet, grappig hooguit, deprimerend vooral.
En zo slaapt de nachtbraker in, om morgen weer een dag voor de vrijheid van meningsuiting te vechten in het wespennest dat de ‘Haagse werkelijkheid heet’…

door: Eline van den Broek
-European Independent Institute-