Free Growth

Boids is een computersimulatie van zwermende vogels, insecten of vissen van Craig Reynolds, een computer graphics expert uit San Francisco.
Boids houden niet van ingewikkelde regelgeving, ze hebben er maar 3:

Boids is een computersimulatie van zwermende vogels, insecten of vissen van Craig Reynolds, een computer graphics expert uit San Francisco.
Boids houden niet van ingewikkelde regelgeving, ze hebben er maar 3:

1. Separatie: iedere boid vermijdt botsingen met zijn buur-boids.
2. Uitlijning: iedere boid stuurt naar de gemiddelde richting van zijn buur-boids.
3. Cohesie: iedere boid stuurt naar de gemiddelde positie van zijn buur-boids.

Als bij wonder vormen de boids zodra ze beginnen te vliegen, enkel op basis van deze 3 eenvoudige regels, een ongelooflijk ingewikkeld zwermgedrag, net als echte vogels.
Boids is een schitterende illustratie van de chaostheorie (of beter gezegd complexiteitstheorie). Een systeem met uiterst eenvoudige regels heeft uiterst complex gedrag tot gevolg, en orde duikt op uit de schijnbare chaos.

Bovendien staat er nergens in die regels de opdracht ‘vorm een zwerm’. Het zwermgedrag duikt op uit de som van gedragingen van de individuele boids. Het kan niet uit de regels afgeleid worden en de baan en de evolutie van de zwerm kan al helemaal niet voorspeld worden uit de regels. Het is een ‘opduikende eigenschap’, een zelfordening, die van onderuit (bottom up) ontstaat, en niet van bovenaf (top down) wordt opgelegd.

Zo kan ook een mensenmaatschappij een rijkdom aan zelfordening ontwikkelen zonder dat daar een ingewikkelde regelgeving voor nodig is. Een mensenmaatschappij die vrij mag groeien en op een organische wijze wordt toegelaten zich te ontwikkelen, kan oplossingen produceren die buiten ieders verwachting liggen.

Slechts 3 regels zijn ook hier voldoende:

* ** ARTIKEL 1:
Geen persoon, groep personen of overheid mag geweld, dwang of fraude initiëren tegen geen enkel individu of zijn eigendom.
* ** ARTIKEL 2:
Geweld mag moreel en legaal uitsluitend gebruikt worden als verdediging tegen degenen die artikel 1 overtreden.
** ARTIKEL 3:
Er mag nooit een uitzondering gemaakt worden op artikel 1 en 2.

Sommigen hebben hierin de Libertarische Grondwet al herkend natuurlijk.

Het libertarisme heeft dus duidelijk de modernste wetenschap aan haar kant: wie denkt dat een maatschappij, gebaseerd op slechts enkele eenvoudige regels, nooit kan ‘werken’, moet maar eens kijken naar de rest van de natuur, die dagelijks bewijst dat heel veel uiterst complexe systemen opduiken uit uiterst eenvoudige regels. Een computersimulatie als boids kan, om dit te begrijpen, een echte eye-opener zijn.

Eigenlijk was ‘de onzichtbare hand’ van Adam Smith, reeds een uitdrukking van ditzelfde principe van zelfordening in een economie die de som is van vrijwillige handelingen van individuele mensen.

Friedrich Hayek, één van de belangrijkste libertarische economen en nobelprijswinnaar, hechtte uiterst veel belang aan dit principe van Vrije Groei, zoals hij beschreef in zijn boek ‘A constitution of liberty’.

Hij hechtte veel waarde aan maatschappelijke instellingen en structuren die door vrije groei zijn tot stand gekomen, omdat net het feit dat ze door vrije groei zijn tot stand gekomen, een bewijs is voor hun nut en succes.
Prompt werd hij ervan beschuldigd een conservatief te zijn.
Daarom schreef hij het artikel ‘Waarom ik geen conservatief ben‘, dat je in zijn totaliteit kan lezen op www.libertarian.nl .
Hierin legt hij het verschil uit tussen libertarisme en conservatisme, namelijk dat de libertariër, zowel als de conservatief, bewondering hebben voor de vrije groei die in het verleden in een maatschappij heeft plaatsgevonden tot dan toe, maar dat de conservatief onvoldoende vertrouwen heeft in toekomstige vrije groei, en daarom de macht van de overheid wil gebruiken om verdere vrije groei te verhinderen. De libertariër daarentegen verwelkomt dezelfde soort ongeplande verandering in de toekomst, omdat hij weet dat daaruit onverwachte nieuwe instrumenten voor het menselijk avontuur kunnen opduiken.

Of, met andere woorden, daar waar de libertariër de boids voor de toekomst dezelfde 3 eenvoudige regels oplegt als voorheen, drukt de conservatief zijn wantrouwen uit of dit in de toekomst nog wel het juiste zwermgedrag gaat opleveren, en legt daarom de boids van nu af aan een doel op: ‘vorm van nu af aan een zwerm’.