Er was eens ergens een klein land. En midden in dat land was een grote put. Al zo lang als iedereen zich kon herinneren, viel er wel eens iemand in de put. De put was niet zo diep, en meestal klom diegene er na verloop van tijd vanzelf weer uit. De wanden waren mooi schuin, zodat je er met een beetje moeite, zo weer uit kon klimmen.
Soms lukte het niet om er uit te klimmen, maar de mensen letten toen goed op elkaar, en als het echt niet lukte was er altijd wel iemand die een helpende hand uitstak.
Op een zekere dag, dacht de koning: “Kom, ik zet er een muurtje omheen. Dan vallen de mensen er niet meer zo snel in”. Zo gezegd, zo gedaan.
Omdat veel mensen nog niet aan het muurtje gewend waren, vielen er eerst juist meer mensen in de put. De koning stelde gelukkig snel een van z’n ambtenaren aan, om de muur te bewaken.
Omdat de bewaker natuurlijk ook wel eens moe werd stelde hij er nog vier aan zodat ze elkaar konden afwisselen. En een hoofd-bewaker, omdat er natuurlijk altijd een hoofd-bewaker moet zijn.
Na enige tijd, toen er toch nog steeds veel mensen in de put zaten, en er maar met moeite uit konden klimmen, besloot de koning de muur nog wat hoger te maken. Bovendien waren rechte muren en een echte bodem van tegels natuurlijk veel mooier. Een architect maakte een ontwerp, en de put werd aangepast. Het was nu een stuk moeilijk geworden om in de put te raken. Ook had de koning gezorgt dat de burgers al de dekens en kussens die ze overhadden, in de put gooiden, zodat dat een eventuele val zou breken. Bovendien werden er nog extra bewakers aangesteld en toezichthouders op de bewakers zodat ze niet in slaap zouden vallen, en ook ladder-mannen om de mensen eventueel uit de put te helpen.
Dat laatste was ook wel hard nodig, wat bijna niemand kon er nog op eigen kracht uitkomen. En iedereen die geen spullen of geld wilde bijdragen, werd door de bewakers resoluut in de put gezwiept. “A-socialen kunnen we niet gebruiken hier. Ga maar eens ondervinden hoe het is daar beneden!”
De enkele durfallen die met hulp van elkaar omhoog probeerden te klimmen, werden door de bewakers teruggeduwd: “Nee, u moet wel op de ladder-mannen wachten. Wat u nu doet is levensgevaarlijk! Straks valt u terug of, nog erger, straks komt een ladder-man of bewaker in de put terecht!!”
Jaren later, nadat de put verwarmd was, verbreed en verstevigd, en op regelmatige tijden verplicht van voedsel werd voorzien door de burgers van het land, kwam er een jongetje in de stad.
“Waarom gooien jullie eten over die muur?”, vroeg hij aan de burgers. “Dat moet van de koning”, zeiden de burgers. “Bovendien, jongetje, als jij in de put zat, zou je toch ook willen dat er een beetje voor je gezorgd werd, toch zeker!”
Het jongetje ging op de grond zitten en dacht diep na.
Na zeven dagen stond hij op, en ging naar de koning.
“Koning”, zei hij, “Koning, Ik heb gezien dat er mensen in uw land diep in de put zitten. Zelfs hele gezinnen met kleine kinderen. Die weten niet eens dat er buiten de put nog zoveel moois valt te zien en te doen. En ook de mensen die voor de bewakers en het voedsel moeten zorgen worden steeds somberder. Bovendien komen er mensen van omringende landen, die het hier bij u in de put nog beter hebben dan thuis. En die springen ook in de put.”
“Tja”, zei de koning. “Tja, dat komt omdat ik hun spullen niet koop. Ik wil eerst de mensen van dít land uit de put helpen”
“Koning, ik weet misschien een oplossing”, zei het jongetje
“Oh ja?”, zei de koning vol interesse “wat dan…?”
… en toen werd ik wakker…
Het was maar een droom.
Natuurlijk ging de koning de muur van het minimumloon en ontslagbescherming niet afbreken. Dan zou het namelijk makkelijker worden om in de put te geraken, en ja, ook makkelijker er weer uit!
Natuurlijk ging hij geen handel drijven met de buurlanden. Ten eerste had hij zelf grote problemen in zijn land, en bovendien waren de buurlanden slecht, omdat zij slecht zorgden voor de mensen in hun eigen put…
Natuurlijk moest er juist goed voor de putbewoners gezorgd worden. Door gebrek aan klim-ervaring waren ze helemaal niet meer sterk genoeg om voor zichzelf te zorgen, en wie zou dat anders doen als het niet verplicht was?
En bovendien, wat zouden de ladder-mannen en bewakers en hun hoofden moeten doen zonder put?
Dat is zo jammer van dromen, dat je soms nét te vroeg wakker wordt…
Prachtige parabool, Jodocus.
Geen droom, harde werkelijkheid.
Prachtig verhaal Jodocus!
Mag ik het aan een Groen Links raadslid dat ik ken geven? Dan kunnen we het mooi aan zijn kinderen voorlezen.
http://www.efteling.nl, voor meer sprookjes en onzin.
misschien nog iets voor jullie:
http://wonder.superior-is.n…
[4] Och, als contra-indoctrinatie werkt het volgens mij erg goed om Hippie-babies tegen eenzijdige berichtgeving te beschermen.
Het doet mij een beetje denken aan een verhaaltje over een stel indianen en vissen in de oude Geo-Geordend boeken van mijn oude middelbare school.
Kaye
En toen kwam er een hele grote Olifant en die blies het verhaaltje zomaar uit.
[2]
Natuurlijk, stuur vooral door!
Als de rationele benadering voor sommigen niet werkt, dan maar op de kinderlijke manier.
Ik merk aan mijn eigen kinderen dat ze de WOORDEN laissez-faire, Liberalisme, markt, souvereiniteit en vrijheid niet precies kennen, maar de BEGRIPPEN kennen ze wel!
Ze snappen het, vinden het eerlijk en logisch en passen het toe.
Ik heb vaak het idee dat ze het in elk geval een stuk beter begrijpen dan al die uitgestreken dames en heren in Den Haag 8)
[3] [4] [6]
Last van een persoonlijkheidsstoornis, of drie vriendjes met één computer?
[8] Nee hoor.
Ik stem voor dat dit artikel in de klassiekers moet komen.
[10] I second that motion!
Met toestemming van Jodocus heb ik het sprookje vertaald en een beetje veranderd en op fuckfrance.com gezet.
http://www.fuckfrance.com/r…
See for yourself!
Btw, het einde heb ik, om het wat compleet te maken, een klein beetje veranderd (toegevoegd)
sommige dieren van het bos snappen het verhaal niet,of ze hebben nog nooit in die put gezeten,mischien zitten ze wel op een eilandje in de vijver,of lopen ze met oogkleppen rond,of hollen ze achter de gouden koets aan, met een oranje vlaggetje in hun hand.
leve de koningin,ze komt dan wel uit duitsland,en wanneer het oorlog is
gaan ze op vakantie,en sommige prinsen houden er ook een harem op na,en hebben nog andere kinderen,maar ja,dat is allemaal prive,tolerant,volgzaam,braaf,trouw,
wat moet die koninklijke familie toch
trots zijn op zijn onderdanen,zolang er maar geen vervelende jongetjes rondlopen.
Iedereen die dit een leuke vergelijking vindt kan ik het volgende artikel aanbevelen:
http://www.meervrijheid.nl/…
[1] Een parabool? Bij mij weten is dat een wiskundig figuur, misschien bedoelde je toch parabel? 🙂
Goed stukje geschreven. Hoera!!!
Alleen nu het vervolg dames en heren. Moet er nou cement op die put om die put dicht te gooien of eerst iedereen druut en dan cement eroverheen? Lang leven de viraihaid. hihi
[15]
Beterweter,
Je hebt gelijk, maar "parabool" klinkt mooier, vind ik. Vind je ook niet ?
Groet, Harry
Comments are closed.