Test chemische stoffen.

Brussel stemt in met test chemische stoffen.
’s Werelds omvangrijkste test van chemische stoffen heeft het groene licht gekregen van de milieuspecialisten van het Europese parlement.
De testen moeten de risico’s vaststellen van tienduizenden stoffen in alledaagse producten.
De meeste van de stoffen zijn nooit eerder onderzocht.

“Heel belangrijk voor de menselijke gezondheid en het milieu”, oordeelde Dorette Corbey, europarlementslid van de PvdA. “Er zijn veel ziektes waarvan men vermoedt dat ze door chemische stoffen komen. Deze testen zullen meer duidelijk maken.
(Er zijn veel politici en ambtenaren waarvan men vermoedt dat ze geestelijk gestoord en machtswellustelingen zijn! Ook testen s.v.p.)
En waar is opeens de bezorgdheid met betrekking tot de dierlijke gezondheid gebleven? Telt die niet meer? Of is dit een onderdeel van het milieu?
De industrie moet de komende elf jaar 100.000 stoffen aanmelden en ongeveer eenderde laten onderzoeken.
(Als het EP zoiets wil laten onderzoeken waarom dan eenderde en niet alle 100.000 stoffen? Blijkbaar moeten we dit plan dus ook niet al te serieus opvatten, want laat nu net een chemisch stofje in de tweederde dat niet onderzocht is, een vermoedelijke ziekte bevatten. We zullen het nooit weten.)
De kosten van dit project lopen in de miljarden euro’s.
Groot twistpunt tussen de politieke partijen is de procedure voor testen. Die zou te bureaucratisch zijn.
CDA-europarlementslid Ria Oomen probeerde vergeefs om enkele verplichtingen te schrappen. Ze had bijvoorbeeld gewild dat middelgrote producenten minder onderzoek hoeven te doen.
(Waarom alleen middelgrote producenten? Grote producenten worden hierdoor gediscrimineerd!)
“Het voorstel zoals het nu voorligt leidt alleen maar tot hoge kosten, banenverlies en enorme bureaucratie”, fulmineerde Oomen na haar nederlaag.
Mag ik even mevrouw Oomen: Heeft u zich dit ook afgevraagd bij alle andere duizenden voorstellen, regels en wetten van het EP? Bijna elke regel van zowel het EP als de nationale overheden leidt tot hoge kosten, banenverlies en enorme bureaucratie en dit leidt tevens tot hogere loonkosten waardoor Europa zich al jaren lang uit de markt prijst.
Zij vreest dat de chemische industrie Europa gaat verlaten.
Wat zijn politici toch inconsequent? Vanwege het milieu zou ze juist blij moeten zijn dat deze vervuilers Europa gaan verlaten.
Socialisten, groenen en liberalen zien echter vooral de voordelen.
“Studies wijzen niet op een groot banenverlies, maar juist op vernieuwing”, aldus Corbey.
“De industrie moet namelijk op zoek naar schonere varianten.”
Mag ik even mevrouw Corbey: Gaat het hier nu om te onderzoeken of bepaalde chemische stoffen een gevaar opleveren voor de gezondheid, of gaat het alleen maar om het milieu? Wat bedoelt u met studies wijzen niet op een groot banenverlies? Groot houdt in dat er ook iets kleins moet zijn. Dus dan is er toch sprake van banenverlies.
Het parlement stemt in november over het zogeheten Reach-voorstel, dat eind 2003 is ingediend door de Europese commissie.
Ria Oomen hoopt dan alsnog haar zin te krijgen, om de procedure te bestrijden. De VVD (liberalen?) neigt daar ook naar.
VVD leider Jules Maaten: “Het heeft geen zin om stoffen te testen waarvan niemand ooit ziek is geworden. We willen geen bezigheidstherapie.”
En dat terwijl de liberalen echter alleen de voordelen zagen! Wat is hier aan de hand?
Na de stemming in het parlement moeten de EU landen nog akkoord gaan.
Dit hele plan beroofd me van mijn nachtrust.
Ik heb altijd heerlijk geslapen in de wetenschap dat de Voedsel en Waren Autoriteit toezicht houdt dat alle producten voldoen aan alle wettelijke eisen en onderzoekt of deze producten geen gevaar voor de gezondheid kunnen veroorzaken. Immers geen product mag op de markt komen zonder haar toestemming.
Nu blijkt opeens dat tienduizenden stoffen nooit eerder onderzocht zijn.
Wat voor een nut heeft zo’n instelling dan!