Met name allen die nog nooit een mug hebben doodgeslagen, zij die zich ’s zomers met snelheden lager dan 5 km/h verplaatsen om hun pro-animal-life-standpunt kracht bij te zetten, desnoods hun eigen reislust ondergeschikt makend aan het leven van de vliegende insecten, zij die kalkoenen, kippen en eenden nooit zouden kúnnen zien als diner, maar het leven van deze neefjes en nichtjes van Wilhelm koesteren, diegenen die hun tuin nog wel ingericht hebben als de natuurlijke habitat van de huismus, zij allen die Wilhelm zonder enige vorm van hypocritie een warm kloppend hart kunnen toedragen, van harte gecondoleerd.
ik heb nog aardig wat mussen afgeschoten op het dak van buurman in mijn jeugd, met een windbuks. Todat buurman kwam klagen dat ik zijn dakpannen kapot schoot.
Een tante van mij had een enorme hekel aan mussen, het waren net communisten vond zij en dat is misschien de reden waarom de linxe goegemeente zo verontwaardigd is, ze zien hun soortgenoten vermoord worden.
Tante (wijlen) had kennelijk wel gelijk.
[2] Tja, musschien wel…
Wee de heidenen ! De vermetele schutter heeft de Hand Gods getrotseerd ! :-0
Er is zelfs een heus condoleance-register voor Wilhelm opgericht: http://www.dodemus.nl
De kogel kwam van links.
[2] Mussen communisten?? Nee hoor. In het China van Mao werden de mussen verklaard tot smerige kapitalisten , vijanden van het volk, omdat zij het graan voor de volksburgers opaten. Daarom werd in heel China massaal een actie gestart om alle mussen te doden. Elke goede communist deed er aan mee. Deed je er niet aan mee, dan laadde je al ernstige verdenkingen op je, dat je wel eens een vijand van het volk zou kunnen zijn, net als de mussen. Gevolg was een overvloed aan rupsen en andere insecten, die alles kaal vraten, waardoor oogsten mislukten, waardoor ernstige hongersnood. Waar verhaal.
(Overigens: schitterend gemaakt!)
Heel spitsvondig en geestig 🙂
[5] leuke site! ‘Anton Mussert kreeg daarentegen wel een proces’ ‘Must zacht’ enz
waar een klein land groot in kan zijn! Dommimus Vobiscum!
weer een vrije vogel minder, het komt steeds dichter bij, libertariers, kijk uit.
[10] Laat links zich niet blij maken met een dode mus…
Het is merkwaardig maar die vrolijkdoenerij over de gedode mus stuit mij tegen de borst…
Ik herrinner me hoe ik als kind toekeek hoe mijn vader en oom varkens slachten (klop met hamer op de kop en mes in de keel), het choqueerde me niet maar ergens vond ik het toch sneu voor het varken…
En dat gevoel is gebleven wat het uitroeien van dieren ten voordele van de mens , betreft.Het is niet iets dat me choqueert of ik oneerbaar vind maar ik vind het nog altijd sneu voor het dier…
Ik begrijp en onderschrijf dat gevaarlijke of schadelijke dieren worden neergelegd, dat dieren worden geslacht voor vlees, veren en huid enz… a man has to do what a man has to do… het is niet iets waar sentimenteels moet worden over gedaan maar mijns inziens ook niets vrolijks of grappig…
Groetz,
Cincinnatus.
[12] Cincinnatus, De meeste Noord-Europeanen beschouwen het stierenvechten ook als onjuist en zelfs als een uiting van barbarij.
Welbeschouwd is het doden van dieren uit louter plezier naar mijn gevoel onnatuurlijk, onnodig en ook onethisch.
Maar zodra een dergelijke handeling geassocieerd kan worden met een economische activiteit (zeg maar geld oplevert), schijnt de rechtvaardigingsgrond plotseling wezenlijk te veranderen.
(En om het nog ingewikkelder te maken: hoever mag je -moreel gesproken- gaan met dierproeven, sportvissen, hanengevechten ?)
Ik moet bekennen, dat ik dit soort ethiek (ook ?) niet goed begrijp. Waar liggen de morele grenzen ? Groet, Harry
[13] Harry,
Ik heb nooit begrepen wat mensen leuk vinden aan stierengevechten.Mijn afkeer van dat gedoe werd nog groter toen ik es las dat de voor de stier in de arena wordt gestuurd z’n horens worden afgestomp, dat er boven z’n ogen sneetjes worden aangebracht (waardoor er bloed in z’n ogen drupt hetgeen z’n zicht vertroebelt) en er in de coulissen luitjes gereed staan die de Matador moeten bijspringen wanneer deze in de verdrukking zou komen.
Gaan kijken hoe een dier wordt afgemaakt, leek mij altijd al een vorm van barbaarsheid maar als dat gedoe dan toch moet : liefst een hyperagressieve stier met klaar zicht die de matador met z’n mannelijkheid aan z’n scherpe horens priemt.
Groetz,
Cincinnatus.
[13] Harry,
Nog aan toevoegen dat ook naar mijn gevoel het doden van dieren uit louter plezier naar mijn gevoel onnatuurlijk, onnodig en ook onethisch waarmee je meteen weet hoe ik sta tov sportvissen en hanenvechten.
Wat doden voor consumptie betreft, zie ik het inderdaad anders, evenals bij dierproeven.
Dus een stier doodsteken om er steak en een leren jack van te maken acht ik geoorloofd, een stier doodsteken om de massa te plezieren acht ik barbaars….
Misschien is dat inderdaad wel inconsequent en gebaseerd op sentiment mijnerzijds maar ik kan ermee leven 🙂
Groetz,
Cincinnatus.
[14] [15] Ondanks vele tientallen gesprekken die ik hierover met Iberiers (hoofdzakelijk Portugese agrariers) had, werd ik weinig wijzer. Stierengevechten worden gerechtvaardigd op cultureel-traditionele gronden, waarbij de algemene behoefte van de mens / de stierenvechter etc. steeds te bewijzen boven het dier te staan, een hoofdrol speelt. Daarbij komt de attractie van het evenement zelf, het zuipen en het pesten van de stieren door het gepeupel.
Mij valt op, dat stierengevechten hoofdzakelijk plaatsvinden in de achtergebleven agrarische regio’s als volksvermaak, dan wel als toeristische attractie in de toeristenoorden.
Maar omdat het geld oplevert en nogal wat mensen hun carriere of een boterham daaraan danken (er hangt een hele stierenfokindustrie omheen), zou het gedoe conform "de" libertarische moraal zijn. Ik heb daar -eerlijk gezegd- grote moeite mee. Die lui kunnen kennelijk niets beters bedenken om hun driftleven te bevredigen.
Er zijn veel meer voorbeelden. Zo heb ik -om een ander voorbeeld te noemen- ook grote moeite met het jaarlijks half doodknuppelen van jonge zeehonden, zolang de rechtvaardiging daarvan mij niet overtuigt.
Maar ik eet -even principieel- geen ganzeleverpastei. Groet, Harry
[7] Maar in de 19e eeuw gold de mus hier ook als vijand van de landbouw. Er bestonden mussengilden, waar de leden jaarlijks minstens 25 mussenkoppen dienden in te leveren. Later bood de Hollandse Maatschappij van Landbouw een halve cent voor elke dode mus of mussenei. Zelfs Jac. P. Thijsse kon er begrip voor opbrengen dat de mussenpopulatie gehalveerd zou moeten worden. Begin 20-ste eeuw kwam er meer oog voor de mus als insecteneter, waardoor nuttig voor de landbouw, en begon zijn rehabilitatie. Die begin 21-ste eeuw leidde tot nationale verontwaardiging over het doodschieten van 1 mus, die een kunstwerk van 4 miljoen dominostenen voortijdig omver dreigde te gooien.
[12] hi Cint even ter aanvulling, ik zit mij niet te verknekelen vanwege die dode mus, of om het beestje zelf, ik respecteer ook dat leventje. De ‘grap’ wat mij betreft zit ‘m erin dat talloze instanties, actiegroepen enz. hun tijd, agenda serieus laten beinvloeden door het overlijden. dat wilde ik in het be-lachelijke trekken
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat u ermee instemt.Ok
Met name allen die nog nooit een mug hebben doodgeslagen, zij die zich ’s zomers met snelheden lager dan 5 km/h verplaatsen om hun pro-animal-life-standpunt kracht bij te zetten, desnoods hun eigen reislust ondergeschikt makend aan het leven van de vliegende insecten, zij die kalkoenen, kippen en eenden nooit zouden kúnnen zien als diner, maar het leven van deze neefjes en nichtjes van Wilhelm koesteren, diegenen die hun tuin nog wel ingericht hebben als de natuurlijke habitat van de huismus, zij allen die Wilhelm zonder enige vorm van hypocritie een warm kloppend hart kunnen toedragen, van harte gecondoleerd.
ik heb nog aardig wat mussen afgeschoten op het dak van buurman in mijn jeugd, met een windbuks. Todat buurman kwam klagen dat ik zijn dakpannen kapot schoot.
Een tante van mij had een enorme hekel aan mussen, het waren net communisten vond zij en dat is misschien de reden waarom de linxe goegemeente zo verontwaardigd is, ze zien hun soortgenoten vermoord worden.
Tante (wijlen) had kennelijk wel gelijk.
[2] Tja, musschien wel…
Wee de heidenen ! De vermetele schutter heeft de Hand Gods getrotseerd ! :-0
Er is zelfs een heus condoleance-register voor Wilhelm opgericht: http://www.dodemus.nl
De kogel kwam van links.
[2]
Mussen communisten??
Nee hoor. In het China van Mao werden de mussen verklaard tot smerige kapitalisten , vijanden van het volk, omdat zij het graan voor de volksburgers opaten.
Daarom werd in heel China massaal een actie gestart om alle mussen te doden.
Elke goede communist deed er aan mee. Deed je er niet aan mee, dan laadde je al ernstige verdenkingen op je, dat je wel eens een vijand van het volk zou kunnen zijn, net als de mussen.
Gevolg was een overvloed aan rupsen en andere insecten, die alles kaal vraten, waardoor oogsten mislukten, waardoor ernstige hongersnood. Waar verhaal.
(Overigens: schitterend gemaakt!)
Heel spitsvondig en geestig 🙂
[5] leuke site!
‘Anton Mussert kreeg daarentegen wel een proces’
‘Must zacht’ enz
waar een klein land groot in kan zijn!
Dommimus Vobiscum!
weer een vrije vogel minder,
het komt steeds dichter bij, libertariers, kijk uit.
[10] Laat links zich niet blij maken met een dode mus…
Het is merkwaardig maar die vrolijkdoenerij over de gedode mus stuit mij tegen de borst…
Ik herrinner me hoe ik als kind toekeek hoe mijn vader en oom varkens slachten (klop met hamer op de kop en mes in de keel), het choqueerde me niet maar ergens vond ik het toch sneu voor het varken…
En dat gevoel is gebleven wat het uitroeien van dieren ten voordele van de mens , betreft.Het is niet iets dat me choqueert of ik oneerbaar vind maar
ik vind het nog altijd sneu voor het dier…
Ik begrijp en onderschrijf dat gevaarlijke of schadelijke dieren worden neergelegd, dat dieren worden geslacht voor vlees, veren en huid enz…
a man has to do what a man has to do…
het is niet iets waar sentimenteels moet worden over gedaan maar mijns inziens ook niets vrolijks of grappig…
Groetz,
Cincinnatus.
[12]
Cincinnatus,
De meeste Noord-Europeanen beschouwen het stierenvechten ook als onjuist en zelfs als een uiting van barbarij.
Welbeschouwd is het doden van dieren uit louter plezier naar mijn gevoel onnatuurlijk, onnodig en ook onethisch.
Maar zodra een dergelijke handeling geassocieerd kan worden met een economische activiteit (zeg maar geld oplevert), schijnt de rechtvaardigingsgrond plotseling wezenlijk te veranderen.
(En om het nog ingewikkelder te maken: hoever mag je -moreel gesproken- gaan met dierproeven, sportvissen, hanengevechten ?)
Ik moet bekennen, dat ik dit soort ethiek (ook ?) niet goed begrijp. Waar liggen de morele grenzen ?
Groet,
Harry
[13] Harry,
Ik heb nooit begrepen wat mensen leuk vinden aan stierengevechten.Mijn afkeer van dat gedoe werd nog groter toen ik es las dat de voor de stier in de arena wordt gestuurd z’n horens worden afgestomp, dat er boven z’n ogen sneetjes worden aangebracht (waardoor er bloed in z’n ogen drupt hetgeen z’n zicht vertroebelt) en er
in de coulissen luitjes gereed staan die de Matador moeten bijspringen wanneer deze in de verdrukking zou komen.
Gaan kijken hoe een dier wordt afgemaakt, leek mij altijd al een vorm van barbaarsheid maar als dat gedoe dan toch moet : liefst een hyperagressieve stier met klaar zicht die de matador met z’n mannelijkheid aan z’n scherpe horens priemt.
Groetz,
Cincinnatus.
[13] Harry,
Nog aan toevoegen dat ook naar mijn gevoel het doden van dieren uit louter plezier naar mijn gevoel onnatuurlijk, onnodig en ook onethisch waarmee je meteen weet hoe ik sta tov sportvissen en hanenvechten.
Wat doden voor consumptie betreft, zie ik het inderdaad anders, evenals bij dierproeven.
Dus een stier doodsteken om er steak en een leren jack van te maken acht ik geoorloofd, een stier doodsteken om
de massa te plezieren acht ik barbaars….
Misschien is dat inderdaad wel inconsequent en gebaseerd op sentiment mijnerzijds maar ik kan ermee leven
🙂
Groetz,
Cincinnatus.
[14] [15]
Ondanks vele tientallen gesprekken die ik hierover met Iberiers (hoofdzakelijk Portugese agrariers) had, werd ik weinig wijzer.
Stierengevechten worden gerechtvaardigd op cultureel-traditionele gronden, waarbij de algemene behoefte van de mens / de stierenvechter etc. steeds te bewijzen boven het dier te staan, een hoofdrol speelt. Daarbij komt de attractie van het evenement zelf, het zuipen en het pesten van de stieren door het gepeupel.
Mij valt op, dat stierengevechten hoofdzakelijk plaatsvinden in de achtergebleven agrarische regio’s als volksvermaak, dan wel als toeristische attractie in de toeristenoorden.
Maar omdat het geld oplevert en nogal wat mensen hun carriere of een boterham daaraan danken (er hangt een hele stierenfokindustrie omheen), zou het gedoe conform "de" libertarische moraal zijn. Ik heb daar -eerlijk gezegd- grote moeite mee. Die lui kunnen kennelijk niets beters bedenken om hun driftleven te bevredigen.
Er zijn veel meer voorbeelden.
Zo heb ik -om een ander voorbeeld te noemen- ook grote moeite met het jaarlijks half doodknuppelen van jonge zeehonden, zolang de rechtvaardiging daarvan mij niet overtuigt.
Ander voorbeeld. Ik heb begrepen, dat het in de VS bij federale wet verboden is ganzen vet te mesten om "paté de foie gras" te fabriceren. Hoewel -libertarisch gezien- het geen overheidstaak is om op dit gebied wet- en regelgeving te maken, kan ik wel begrip opbrengen voor deze overheidsmaatregel, ook al ben ik het principieel niet eens met deze interventie.
Maar ik eet -even principieel- geen ganzeleverpastei.
Groet,
Harry
[7]
Maar in de 19e eeuw gold de mus hier ook als vijand van de landbouw. Er bestonden mussengilden, waar de leden jaarlijks minstens 25 mussenkoppen dienden in te leveren.
Later bood de Hollandse Maatschappij van Landbouw een halve cent voor elke dode mus of mussenei. Zelfs Jac. P. Thijsse kon er begrip voor opbrengen dat de mussenpopulatie gehalveerd zou moeten worden.
Begin 20-ste eeuw kwam er meer oog voor de mus als insecteneter, waardoor nuttig voor de landbouw, en begon zijn rehabilitatie.
Die begin 21-ste eeuw leidde tot nationale verontwaardiging over het doodschieten van 1 mus, die een kunstwerk van 4 miljoen dominostenen voortijdig omver dreigde te gooien.
[12] hi Cint
even ter aanvulling, ik zit mij niet te verknekelen vanwege die dode mus, of om het beestje zelf, ik respecteer ook dat leventje.
De ‘grap’ wat mij betreft zit ‘m erin dat talloze instanties, actiegroepen enz. hun tijd, agenda serieus laten beinvloeden door het overlijden. dat wilde ik in het be-lachelijke trekken
[17] Joh, de mus staat al op de rode lijst.
http://www.vogelbescherming…
De mussen keren het verschralende Nederland massaal de rug toe.
Schrandere diertjes.
Huub
[19] misschien moeten we wat politici in die mussen hoek van de domino zaal zetten….
schijnt best een grote ruimte te zijn.
[18] libje,
Okido.ik begrijp.
Bedankt voor de verduidelijking.
Groetz,
Cincinnatus.
Comments are closed.