Asielzoeker mag niet werken

Kafka achtig verhaal over een asielzoeker, getrouwd met een Nederlandse, die een boete krijgt van de Arbeidsinspectie omdat hij in de kledingreparatiewinkel van zijn vrouw, gesignaleerd is met een broek in de hand. (Telegraaf vandaag)

Het bedrijfje dat mevrouw oprichtte, jawel, zij is dus niet in de WW maar kiest haar eigen weg, gaat failliet vanwege het niet kunnen betalen van een boete die de Arbeidsinspectie oplegde omdat haar man wellicht werkte.
Een libertariër zal vragen waarom mag een asielzoeker niet werken ipv het krijgen van een uitkering, maar al la we zitten nog niet in een libertarische maatschappij. En volgens hogere overheidskunde mag een asielzoeker niet werken, want hij zou eens een baan uit de nu 163.000 vacatures kunnen nemen ten koste van een van de 700.000 werklozen en de 800.000 WAO’rs.
OK die asielzoeker mocht niet werken, zijn (Nederlandse) vrouw begint een kledingreparatiewinkel om aan de kost te komen, lovenswaardig zou je zeggen. Echt iets om niet al te streng op toe te zien, maar nee hoor de arbeitSSicherheitsdienst loert net zo lang tot ze meneer de asielzoeker met een broek in zijn hand kunnen fotograferen, hetgeen prompt uitgelegd wordt dat hij daar aan het werk is. Een rechter zegt nog wel dat hij er van uitgaat dat de bezwaren commissie van de Arbeidsinspectie daar ook wel niet zo zwaar aan zal tillen als hij, maar nee hoor, die commissie legde de opmerking van de rechter naast zich neer.
Logisch een arbeids inspecteur is een hogere autoriteit. Die bepalen hun eigen recht, regels, handhaving en boetes.
En we gaan nog even verder, normaal krijgt de asielzoeker een verblijfsvergunning als hij getrouwd is, maar dat staat nu ook ter discussie, want als het bedrijfje van zijn vrouw failliet gaat, verdient zij te weinig en vervalt dat recht ook. Kunnen ze hoogstens nog naar zijn land: Irak!
Hoezo het stimuleren van ondernemingszin? Hoezo het stimuleren van integratie? Hoezo….
Zeiden we niet: als we nog meer regelen, hoeven we niets meer te regelen?
Want ongetwijfeld klopt alles volgens de regels, en dus hoeven we niet meer na te denken: die regels zijn democratisch bepaald, toch? En dus zijn ze goed.
Dit is nu een voorbeeld waarom het libertarisme hoognodig is.