Het mooi om te zien dat wanneer je op een fabrieksvloer staat je over het algemeen liberalere verhalen hoort dan wanneer je op de UvA rondwandelt. De gemiddelde medewerker in de ploegendienst ziet heus wel dat wanneer het met het bedrijf waar hij werkt goed gaat, het met hem ook goed gaat. Net zo goed als hij beseft dat wanneer de politiek het belang van zijn werkgever schaadt, diezelfde politiek ook het belang van de werknemer schaadt.
In de 19e eeuw lag dit anders. Doordat productiepersoneel uitwisselbaar was en ongeschoolde arbeid leverde was hun positie ten opzichte van hun werkgever oneindig veel zwakker. Alleen door collectief op te treden konden zij hun belang verdedigen tegenover de eigenaren van de ondernemingen. Voor zover vanuit Libertarisch standpunt niets aan de hand.
De leiders van deze collectieve beweging vonden dat het hele land -liefst de hele wereld- op deze wijze werd ingericht. Het verschil in macht ontstond wat hen betreft door het hebben, of niet hebben van economische productiemiddelen. Die middelen moesten dus onteigend worden. Alles werd eigendom van het collectief.
De rest van het verhaal kennen we.
In Nederland heeft de vereniging van werknemers, via de FNV de laatste decenia directe toegang tot de wetgevende macht gehad. De FNV top was dezelfde als de top van de grootste politieke partij, de PvdA. De achterban van deze partij en die van de PvdA is echter sinds het begin van de collectivistische beweging -socialisme, sociaal democratie, communisme- sterk veranderd. De relatie van die achterban tot haar werkgevers is ook sterk veranderd.
De gemiddelde werknemer is veel hoger opgeleid, beseft beter hoe de wereld in elkaar steekt en heeft meer opties om op terug te vallen mocht de werkgever hem ontslaan. Een aantal van deze verworvenheden zijn zeker op het conto van de vakbeweging en de linkse politieke stromingen te schrijven.
De linkse politici echter hebben al die verworvenheden tot overheidsverantwoordelijkheden gemaakt. Hierin zit hun grote fout. De werkgevers ondertussen, hebben sinds begin 19e eeuw bijgeleerd. Ze zien heus wel in dat je wel eventjes met werknemers om kunt gaan alsof het vee is, maar niet lang. Dit is niet het belang van de werkgevers. Zij zullen dus sociale zekerheid willen verzorgen. Op commerciële basis, want dan blijft het betaalbaar.
De klassieke linkse verdediging tegen het afbouwen van de sociale zekerheid als overheids taak en er een markttaak van te maken is het wantrouwen in het ‘Groot Kapitaal’ nog eens aan te wakkeren. Ze koopt de stemmen van haar achterban door nog eens een schepje op de uitkeringen te doen en maakt mensen bang voor de vrije markt. De sociale zekerheid die een verworvenheid van de vakbewegingen voor en door arbeiders is wordt een dwangmiddel. Links heeft de arbeidersklasse waar ze zo voor opkwam in de 19e eeuw gegijzeld
Het enthousiasme van de bevolking op de enige vrijgegeven voormalige overheids markt die wel werkt -de telefonie- toont aan dat een werkelijke vrije markt de overheid altijd zal verslaan. Zowel op tevredenheid van klanten als op rendement.
De gemiddelde inwoner van Nederland zal dus wanneer hij een goed functionerende markt voor een goed of dienst ziet, liever een dienst van de markt afnemen, dan van de overheid. Hij is verstandig genoeg en goed genoeg opgeleid om zelf te kunnen kiezen. Hij wil dat ook. Het bewijs zie je in alle tv reclames.
Nu terug naar het voorbeeld aan het begin van dit artikel. Het verschil in toon tussen studenten en fabrieks arbeiders. De gemiddelde arbeider zal niet snel beleid maken bij een overheids instantie. De UvA student wel. Links georiënteerde mensen worden over het algemeen sneller ambtenaar dan rechts georientieerde studenten. Kijk maar naar het stemgedrag van die ambtenaren, of het CV van politici.
Hun overtuiging dat een vrije markt niet ‘eerlijk’ is en het enige middel is om uitbuiting te voorkomen is op zich een teken van menselijkheid. Het is ook een teken van een sterke vooringenomenheid. Doordat ook media links zijn en, vooral de politieke (Freudiaanse tikfout), ehh publieke omroep worden ze constant in hun vooroordeel bevestigd. Toch blijkt de werkelijkheid hardnekkig, zoals altijd bij linkse ideeën.
Kiezers stemmen steeds vaker op mensen en partijen als Leefbaar Utrecht en Rotterdam, Pim Fortuyn en Geert Wilders. De Arbeiders die vroeger door hun overtuiging en door noodzaak mee werkten met Links, beseffen dat het belang van hun werkgevers ook hun belang is. Ze beseffen ook dat de hoge belastingen voor al die door de overheid betaalde zekerheid niet meer aan de arbeiders ten goede komt.
Nu komt er een tweede reactie van de linkse bestuurders. De politieke correctheid wordt ingezet. Geluiden die beweren dat de sociale zekerheid naar werkloze allochtonen gaat worden tot Niet Correct bestempeld. Iemand die zo iets zegt verloochent zijn afkomst en is niet solidair. Echter, figuren als Bolkestein en later Fortuyn doen dit effect teniet. In verkiezingen blijkt dat de voormalige PvdA aanhang in hordes naar rechts wandelt.
Nu deze arbeidersklasse begint te morren en achter mensen als Fortuyn en Wilders aan begint te lopen heeft links nieuw stemvee nodig. Dit stemvee hebben ze gevonden in de allochtone bevolking van Nederland. De campagne van politieke correctheid en sociale zekerheid als sociaal-economisch dwangmiddel wordt voortgezet, maar met een kleine koerswijziging. De arbeider moet niet zozeer solidair zijn, de allochtoon moet integreren. En dat kan niet wanneer hij gediscrimineerd wordt.
De multi-culturele maatschappij hype is een feit. Wanneer een allochtoon zich niet mag uiten conform zijn achtergrond, wordt hij gediscrimineerd. Wanneer hij gediscrimineerd wordt, kan hij niet integreren en dus drukt hij op de sociale zekerheid. Het is dus onze eigen schuld dat de kosten van de verzorgingsstaat zo hoog oplopen. We zijn immer racisten. Het kost even moeite, maar wanneer die kronkel er eenmaal inzit blijft ‘ie hangen. Dat er een contradictio in terminis in deze bewering zit stoort alleen een libertarier. Immers, hoe integreert iemand die niet hoeft te veranderen?
Wat is nu de oplossing voor dit probleem? Simpel, je drukt de kosten van de verzorgingsstaat door allochtonen te gaan knuffelen. Alles wat allochtoon is mag, zelfs in de eigen taal. Dat dit miljarden kost geeft niet. Het is immers officieel tot PC Oké verklaard. Dat dit nog meer allochtonen gevangen zet in de sociale zekerheidsval is geen probleem. Een arme allochtoon op het sociaal minimum geeft de linksen alleen maar meer stemvee en meer macht.
Links heeft dus een nieuwe doelgroep. Allochtonen. Het feit dat de Nederlandse bevolking allochtonen als probleem is gaan zien, verandert daar niets aan. Zowel de PvdA als de SP en Groen Links zijn moslims aan het knuffelen. Dat de politici zelf hun nieuwe roerganger Wouter Bos tot beste politicus hebben verkozen toont dit aan. Dat het publiek voor Rita Verdonk kiest, terwijl de politici haar tot twee na slechtste kiezen zegt ook genoeg.
Links heeft de arbeidersklasse tot vijand verklaard. Een arbeider is immer racistisch, xenofoob en laat zich leiden door ‘onderbuikgevoelens.’ De politici die groot zijn geworden door de inzet van deze arbeiders voor hun vakbeweging plegen verraad van de eerste orde.
Een diepe buiging voor je Kaye. Vooral die contradictio in terminis is zo waar. Het is nooit goed wat je als rechtgeaarde burger probeert. Het kan ten allen tijde uitgelegt worden als discriminatie. Alleen het doodknuffelen van AMA´s zou je een status van goed burger kunnen opleveren in dit door links geïndoctrineerde land. Nogmaals, chapeau!!
Geweldig informatief en geen speld tussen te krijgen.
Twee aspecten die ik toch anders zie in dit artikel:
– "Simpel, je drukt de kosten van de verzorgingsstaat door allochtonen te gaan knuffelen".
Dit drukt de kosten niet, maar verhoogt de kosten. Dat is trouwens de bedoeling. Die bedoeling houdt verband met aspect nummer twee:
– "De gemiddelde werknemer is veel hoger opgeleid, beseft beter hoe de wereld in elkaar steekt en heeft meer opties om op terug te vallen mocht de werkgever hem ontslaan". Door het steeds hoger belasten van de burger wordt die burger steeds banger. Vooral in de financiële sfeer. De burger kan steeds minder reserves opbouwen of behouden door die hoge belastingen. Ook daardoor zal de burger steeds minder zelfbewust en minder weerbaar worden. Hij is steeds makkelijker bang voor verandering te maken en keert zich steeds meer van de maatschappij af. Een neveneffect hiervan is dat de burger steeds minder neifing zal krijgen om zich tegen misstanden te organisaeren. Hij wordt blasé en ongeïnteresseert.
Het artikel op zich vindt ik trouwens echt goed. Maar het artikel is meer. Het artikel wijst namelijk precies de weg voor degene die het nog wel kan opbrengen om zich teweer te stellen. Voor de echte libertariër. Die die vrijheid nog wil meemaken en zich niet wil laten knechten.
Uitstekend artikel en zeer scherp gezien Kaye!
[3] "Simpel, je drukt de kosten van de verzorgingsstaat door allochtonen te gaan knuffelen".Dat is inderdaad ongelukkig uitgedrukt.
Je drukt de kosten in die zin dat doordat je allochtonen als supporters en dus financieerders vóór de verzorgingsstaat binnenhaalt, er een groter reservoir belastingeld beschikbaar komt. Dit komt omdat wanneer er meer mensen belang (denken te)hebben bij sociaal democratie zij deze ook gefinancieerd willen zien.
Het denken in termen van kapitalisten en slachtoffers blijft natuurlijk bestaan ook al zijn die slachtoffers nu geen Arbeiders, maar Allochtonen. Die slachtoffers willen het geld natuurlijk best van de daders af laten pakken door de staat. Hoe meer slachtoffers deze diefstal sactioneren, hoe ‘lager’ de kosten in electoraat zijn. En hoe groter het beschikbaarbudget wordt; immers hoe meer steun, hoe hoger de belastingen kunnen zijn. Zeker wanneer die belastingen ‘eerlijk’ en dus progressief zijn.
De kosten worden dus gedrukt door zoveel mogelijk voorstanders te krijgen.
Nou Kaye, zelden een groot probleem in zó een notendopje verwoord gezien: "hoe integreer je als je niet hoeft te veranderen?"!
Knap stuk!
Als vrijspreker spreek je goed Kaye
Er zit alleen een kronkel in het liberale denkgoed.
De wiskundige wet die zegt: als de groep streeft naar dat wat voor de hele groep het beste is zal de hele groep profiteren.
Als de groep streeft naar wat goed voor ieder individu van de groep blijver er fall-out waar de groep onder lijd.
Ik ben het met je eens dat de rooie rakkers van weleer hier nou niet bepaald een goede oplossing op hebben gevonden. Maar om je te beklagen dat de deze rooi krakers op de macht uit zijn in politiek Nederland is een vondst. Maar zijn niet alle politieke partijen dat.
Mooi stuk Grote Kaye
[7] Mout,
Hmmm welke wiskundige wet is dat juist ? De wet van Mout ? 🙂 Heb ik destijds gemist in de lessen algebra en meetkunde, vrees ik.
Groetz,
Cincinnatus
[7]"De wiskundige wet die zegt: als de groep streeft naar dat wat voor de hele groep het beste is zal de hele groep profiteren.
Als de groep streeft naar wat goed voor ieder individu van de groep blijver er fall-out waar de groep onder lijd."
Mout, jij trapt in één van de meest belangrijke collectivistische valkuilen. De Groep moet helemaal nergens naar streven. Want de groep heeft nooit een belang. Zelfs niet de som van alle individuele belangen. Er bestaat alleen een individu, dat individu kan streven naar wat voor hem het beste is.
Wanneer dat individu vrijwillig besluit te gaan samenwerken omdat beiden daarvan profiteren -de kern van het kapitalisme- is dat prima. Een groep echter mag nooit besluiten dat jij mee moet gaan werken. Dat is dwang.
Het collectieve belang, wanneer dat onder dwang wordt gesteund levert alleen maar wat jij Fall-out noemt op. De vrijheid van het individu wordt namelijk geknecht onder het mom van het goede voor het collectief. Het grootste goed echter, is vrijheid.
Bovenaan heb ik ‘de wet van Mout’ aangehaald. Hier komt de ‘wet van Kaye:’ Wanneer iedereen voor zichzelf zorgt, wordt er voor iedereen gezorgd. (Die heb je niet bij algebra gehad, Cincinnatus, die komt bij politikologie voor. Over een jaar of 20 🙂 )
[9] Kaye,
Ik weet niet goed hoe je twee laatste zinnen te duiden.
Bedoel je te zeggen dat de "wet van Kaye" (die 229 jaar geleden al werd neergepend door Adam Smith) binnen 20 jaar zal zijn opgenomen in het curriculum van de studie "politicologie (nu veelal gevuld met belegen neo-marxistische onzin) of bedoel je wat anders ?
Groetz,
Cincinnatus.
[10] Hoi Cincinnatus,
Ik was wat aan het geiten.
Het verbaast me niks dat Adam Smith mij 229 jaar voor was met de opmerking dat wanneer iedereen voor zichzelf zorgt, er voor iedereen gezorgd wordt.
Ik denk dat we dat in NL wat harder moeten roepen omdat er maar erg weinig mensen zijn in dit land die dat door hebben. Zelfs zogenaamde liberalen als Zalm beginnen rare trekjes te vertonen als het dwingen mee te betalen aan kinderopvang van andermans kinderen door ondernemers. Zum Kotsen!
[10] Oh ja. Natuurlijk ben IK over 20 jaar opgenomen in de handboeken politicologie. Waarmee? Dat moet ik nog bedenken.
[5] Sorry, het zal wel aan mij liggen. Dat drukken van de kosten door meer "aanhangers" naar binnen te halen. Het summum in deze redenering is dus: op het moment dat de kosten maximaal gedrukt zijn, loopt het systeem vast ( de staat, voor zover mogelijk, is failliet).
[13] Dat heb je goed gezien Peterk.
Het zit zo: De overheid werkt met belastinggeld. Wil een partij meer belasting kunnen heffen om de overheid bepaalde plannetjes uit te laten voeren, dan moet die partij de regering vormen. Om aan de macht te komen moet die partij meer aanhangers krijgen die op haar stemmen.
Op deze manier sanctioneert het collectivisme zich. Een collectivistische regering heeft zoals je eerder hebt gelezen dus altijd ‘slachtoffers’ en ‘daders’nodig. De slachtoffers mogen via de overheid van de daders hoge belastingbijdragen eisen omdat de daders moeten boeten voor hun welvaart die ze immers ten koste van de slachtoffers hebben verworven.
De sanctionering van de diefstal door belastingen gebeurt dus door de dieven zelf!
De extreme vorm van dit systeem leidt er inderdaad toe dat de ‘moochers,’ in dit geval allochtonen met zijn allen stemmen om de producenten van de welvaart kaal te plukken. Op dat moment nekt het systeem zichzelf omdat het leveren van toegevoegde waarde op een gegeven moment een negatief rendement opbrengt. De staat zal dan failliet gaan omdat de impuls tot het leveren van toegevoegde waarde waarover belasting geheven kan worden verdwijnt. Een andere noodzaak zal zijn om zaken te nationaliseren om ze in stand te houden.
Zie voor meer informatie over de punten hierboven artikelen over de Laffer Curve en natuurlijk Rand’s Atlas Shrugged. Een leuk voorbeeld van een failliete overheid die zaken nationaliseert kun je zien in de geschiedenis van de Sowjet Unie en later in Frankrijk.
Geef de allochtonen maar de schuld, waar hebben we dat ook al weer eerder gehoord…
Comments are closed.