De Gemeenteraads- verkiezingen komen er aan en de politici zijn al druk bezig met proberen daar weer gebruik van te maken.

Een vraag is, of de Vrijspreker gebruik kan maken van deze grote aandacht die door de politici en pers van de bevolking getrokken wordt, om betere voorlichting te geven en te bewijzen dat de politiek niet de oplossing kan brengen voor een betere, welvarendere, vredigere wereld.
De politici lossen het probleem niet op. Zij zijn het probleem!

Ook worden er nu al grote bedragen van uw belastinggeld op zij gelegd en besteed aan het verleiden van mensen om toch vooral aan dat verkiezingsspel mee te doen.
Stemmen geven een zekere legitimiteit aan de politici. Hoe meer mensen stemmen, hoe liever zij het hebben, en hoe beter ze zich kunnen dekken achter de drogreden: “je hebt er toch zelf voor gekozen”.

Alle libertariers zijn het er over eens dat er een maatschappij moet komen waarin ieder mens weer recht heeft op zijn eigen leven, licham en eigendom. Een maatschappij waarin ieder individu soeverein is. Verschillen tussen libertariers zijn er over “de manier waarop” deze gewenste toestand bereikt kan, of zou moeten worden.

—LIBERTARISCHE POSITIES
Behalve dat ieder persoon soeverein is, kunnen we bij libertariers grofweg drie groepen onderscheiden die ieder op een andere manier die vrije maatschappij willen bereiken. Grofweg:
-1. Anarcho-kapitalisten.
-Deze zullen niet stemmen, maar zullen, of kunnen, wel in deze sfeer hun mening verder verkondigen.
-2. Minarchisten (willen alleen: leger/politie/Rechtspraak)
-A. Libertariers die ook via de politieke partijen hun doel willen bereiken, zij willen stemmen voor de juiste PROGRAMMAS en de juiste PERSONEN; met het idee om veranderingen aan te brengen van “binnen uit”
-B. Libertariers die TEGEN “STEMMEN” zijn, voeren liever een STEMNIET actie.
-3. (verder nog tussenvormen zoveel als er individuen zijn!!!!)

In zowel het Libertarisch Centrum als in de Vrijspreker zitten vertegenwoordigers van alle drie deze groeperingen.
De gewenste acties zullen dus voor de verschillende libertariers andere wensen of accenten kunnen hebben.
Ook al is het doel hetzelfde!

Een eerste aandachtpunt daarbij is te proberen om elkaar NIET tegen te werken, in tegendeel!
Libertariers (2A) die via de politiek naar een vrije wereld willen, krijgen vaak het verwijt dat ze zichzelf tegenspreken. Ze zouden immers via die politiek anderen met dwang hun wil gaan opleggen.
Dat klopt, als deze lieden “ergens vóór” zouden stemmen als ze eenmaal in de machtspositie zitten. Dan dwingen ze anderen tegen hun vrije wil in.
Maar als deze lieden dat “nooit” zullen doen, als ze “nooit” met compromissen werken, en alleen en uitsluitend werken om wetten en regelementen AF TE SCHAFFEN, dan is dat verenigbaar met het libertarisme. En dus is die politieke weg libertarisch ook aanvaardbaar.
Het feit dat daar heel sterke schouders voor nodig zijn, en dat de verleiding van het “pluche” bijna niet te weerstaan is, doet aan dit principe niets af.

Daarom is het waarschijnlijk verstandig om nu bij de gemeenteraadsverkiezingen als Vrijspreker NIET een voluit STEMNIET-campagne te voeren, zoals we dat normaal voor landelijke verkiezingen wel zouden doen;
Dit zou immers het beleid van enkelen van ons kunnen tegenwerken.
Dit kan m.i. ook omdat er bij Gemeenteraadsverkiezingen een directer verband is tussen kiezer en gekozene, in de zaken waar het om gaat.

De voorlopige conclusie voor de Gemeenteraadsverkiezingen zou kunnen zijn:
–NIET stemen op halfslachtige personen of partijen die niet voldoende principieel libertarisch zijn.
Van de bekende landelijke politieke partijen voldoet er dan geen enkele aan die voorwaarde.
–Libertariers uit de bovengenoemde groep 2A die voldoende vertrouwen hebben in een locale partij of persoon, zouden daar dan wel op kunnen stemmen.

Het mes snijdt dan aan twee kanten. Door de nietstemmers wordt het totaal aantal stemmen minder en de stemmen uitgebracht op libertarische personen krijgen een zwaarder gewicht.

Wij zijn graag bereid om personen die zich in een gemeente kandidaat willen stellen, te adviseren en hun programma te becommentarieren op “Lïbertarisch gehalte”.
Eveneens om personen die twijfelen over een bepaald programma van een kandidaat in hun gemeente, ons (libertarisch)commentaar over dat programma te geven.
Hoe dit in een goede procedure te verwerken, is op dit ogenblik nog niet helemaal duidelijk, maar dat volgt wel uit de praktijk.
Uw commentaar en advies kunnen daarbij een grote hulp zijn.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

14 REACTIES

  4. Stel dat gemeenten geen verplicht karakter hadden, maar dat ieder vrij is om zich op de gemeente te "abonneren", en op basis hiervan belasting betaalde (met variabele pakketten voor zover er wensen bestaan).
    In dat geval zouden libertariers, van welke pluimage dan ook, geen enkel bezwaar hebben tegen gemeenten toch?

    De meeste libertariers zien kapitalisme als zaligmakend voor alles. Ikzelf denk daar anders over, omdat nu eenmaal niet alles op een winstgevende manier kan worden geexploiteerd – maar desalniettemin wel maatschappelijk nut kan hebben. Indien gemeenten meer het karakter hadden van een stichting zonder winstoogmerk, met een breed pakket voorzieningen en een vrijwillig abonnementskarakter, denk ik dat de grootste kloof tussen libertariers en etatisten gedicht is.

  5. [4]
    Klinkt op eerste gezicht leuk, maar ik zie wel een paar problemen:
    Hoezo zonder winstoogmerk? Een winstoogmerk leidt toch juist tot concurrentie op prijs en kwaliteit? En ook is het onderscheid nogal vaag. Een verzekeraar zonder winstoogmerk als Univé maakt reclame met een premie die niet of nauwelijks onder de premie van verzekeraars mét winstoogmerk ligt. Een vereniging zonder winstoogmerk heeft er nog steeds belang bij om te concurreren op prijs en kwaliteit, omdat ze zonder klanten haar personeel moet ontslaan en uiteindelijk failliet gaat, maar een winstoogmerk doet precies hetzelfde of geeft zelfs een extra stimulans.
    En je hebt nog altijd weinig keus als je gemeente plaatsgebonden is. Als je in Amsterdam woont moet je jezelf wel abonneren, omdat je anders die diensten niet krijgt. Verhuizen kan nu ook al. En als diensten van de gemeente op vrijwillige basis kunnen worden geabonneerd, waarom dan die taken überhaupt door een gemeente laten doen? Wat doen gemeenten eigenlijk precies en hoeveel daarvan is essentieel? Ik kan mijn vuil ook door een privé-bedrijf laten ophalen, mijn opstalverzekeraar kan mij automatisch een brandweerabonnement aanbieden (of ik kan betalen nadat er brand ontstaat, wat me minder verstandig lijkt, maar goed), sportvelden betalen de clubs maar, straatverlichting is 90% van de tijd verspilling van energie en soms zelfs storend voor mens en natuur, bushokjes kunnen ook door privébedrijven op privegrond worden gebouwd (en de huidige geprivatiseerd), enzovoorts. De enige taak die ik voor een gemeente zie zijn de kerntaken van een minarchistishe overheid, en dan mag Den Haag die taken hebben die op gemeente-niveau niet geregeld kunnen worden, zoals Defensie en het handhaven van de liberale grondrechten via een federale rechtbank.

    Wat betreft dit artikel: stemmen bij gemeentes, provincies, of waterschappen lijkt me totaal nutteloos. Den Haag bepaalt alle kaders en gemeenten kunnen slechts rommelen in de marge (en hoge leges en OZB invoeren, maar dat is niets vergeleken met de nationale belastingen en sociale premies). Bovendien lijkt de kans op een liberale gemeente vrij klein als je gaat stemmen, terwijl je ze wel legitimiteit verschaft door hun opkomststatistieken op te krikken. Ik weet nog niet zeker wat ik ga doen, maar ik denk dat ik deze keer niet ga stemmen.

  6. [5] Met "zonder winstoogmerk" bedoelde ik inderdaad zoiets als Unive, of als een van de talloze stichtingen die zich voor duizend en een zaken inzetten.
    Dat concurrentie tot betere producten en prijzen kan leiden weet ik, maar evengoed kan het leiden tot verschraling van het aanbod zolang dit de winst ten goede komt. Maar als jij denkt een gemeente te kunnen runnen MET winstoogmerk, be my guest.
    Dat het plaatsgebonden is, is nu eenmaal iets waar je haast niet onderuit komt. Dat is overigens bij bedrijven met winstoogmerk evengoed.
    Onder variabele pakketten heb ik ongeveer in gedachte: een basispakket voor iedereen die geen verdere keurze maakt – hiermee worden politie, brandweer, dieren & kinderbescherming en onderhoud aan de openbare ruimte mee betaald. Voorts uitgebreidere pakketten waaronder sociale verzekeringen, openbaar vervoer, zwembaden, bibliotheek enz. vallen.
    Wie echt 100 % zonder last van de gemeente wil leven, kan zich (in mijn optiek) laten aanmerken als autonome leefgemeenschap. De bewoners hiervan gaan een contract aan met de naburige gemeente waarin zij stellen voor brandveiligheid te zullen zorgen, zelf de veiligheid te waarborgen en geen zaken te doe waar de buren last van hebben.

  7. [6]
    Verschraling van het aanbod? Als we zowel een Albert Hein als een Aldi hebben, en zowel speciaalzaken als supermarkten, lijkt me dat geen punt om je zorgen om te maken. Dat veel kleinere zaken verdwijnen, en veel producten ook, is vooral omdat er minder mensen zijn die een hogere prijs voor een specialistisch product willen betalen. Maar de kleine minderheid die wel een specialistisch product wil (een maatpak of een bepaalde zeldzame kaassoort bijvoorbeeld) kan altijd wel een zaak vinden die het verkoopt. Een (non-profit) gemeente die een ruim aanbod heeft, terwijl 99% een basispakket met zo laag mogelijke prijs wil, zal of gedwongen zijn om haar prijzen te verhogen voor die 99%, zodat de 1% een "breed aanbod" kan houden, of ze zal, net als in een vrije markt met winstoogmerk, een hogere prijs moeten rekenen voor de minderheid van 1%. En als die 1% dan vervolgens de prijs te hoog vindt en het niet langer wil kopen, zal het aanbod alsnog "verschralen". Zolang de kleine minderheden die de specialistische producten willen kopen bereid zijn de kostprijs plus de winst te betalen (of bij een non-profitbedrijf op zijn minst het salaris van de werknemers die het product leveren), zal het aanbod in een markt met of zonder winstoogmerk niet verschralen. Bijvoorbeeld: Stel slechts 10 mensen in de gemeente kiezen voor een plantsoenendienstabonnement. En het salaris van de enige werknemer bij die ("non-profit") dienst is 1000 euro per maand. Als die 10 burgers bereid zijn om 100 euro per maand voor dit aanvullende abonnement te betalen is er niets aan de hand. Zo niet, dan "verschraalt" het aanbod evenzeer.
    En of het nu gaat om 1 werknemer van een plantsoenendienst die bij een non-profit gemeente hoort (om over de bureaucratie erachter nog niet te spreken), of een zelfstandig ondernemer die gemiddeld maandelijks 1000 euro winst maakt. Wat is het verschil?

  8. [7] Klopt helemaal Owl. Ik had vroeger een concurrent die onder de vlag van "non-profit" werkte, maar hetzelfde produkt leverde.
    Sommige klanten trapten daar in, maar bij een nader onderzoek bleek dat bedrijf zelfs duurder te zijn! Vooral om de redenen die je hier noemt.

  9. [8]
    Hub,

    Hoe is het met die concurrent afgelopen? En in wat voor branche werk(te) je eigenlijk?

  10. [7] Indien een gemeente de prijzen verhoogt voor het basispakket, en de grote meerderheid zit daar mee, dan kan men hier via politieke actie invloed op uitoefenen. Mijn gemeenten-met-variabele-pakketten-idee sluit het idee van een gemeenteraad, of zelfs van een referendum, niet uit. Zolang mensen altijd maar de mogelijkheid hebben zich te onttrekken aan de gemeente (door bv te verhuizen of zich autonoom te verklaren)is er zodoende altijd een stok achter de deur om de belastingen voor het basispakket niet al te hoog te maken.
    De andere mogelijkheid, het verhogen van de prijzen van de extra-pakketten, lijkt me vanzelfsprekend. Met de toevoeging dat er ook andere mogelijkheden zijn: reclamecampagnes, inzamelingsacties, ledenwerving. Zo kunnen ook het zwembad en de bibiotheek worden behouden, daar dit populaire voorzieningen zijn.

  11. Frank:"Zolang mensen altijd maar de mogelijkheid hebben zich te onttrekken aan de gemeente".

    Dit is een aardige libertarische gedachte die we verder zouden kunnen ontwikkelen.
    We zouden dus in een samenleving moeten komen, waarin iedereen, voor elk onderdeel, kan beslissen of hij wel of niet "meedoet", en zelf de cosequenties van dat besluit neemt.
    "dienstplicht"? Prachtig, maar ikke niet. OK, geen probleem.
    En zo eveneens met andere zaken.

  12. [10]
    Frank Mentzel,

    Is dat dan niet gewoon vrije marktwerking met of zonder winstoogmerk, maar dan met een omweg? Met het risico dat mensen niet gemotiveerd genoeg zullen zijn om dat referendum te organiseren of te gaan stemmen. Bij een bedrijf is het simpelweg een kwestie van je abonnement opzeggen of niet meer in die winkel komen opdagen, zonder daar met een meerderheid over te moeten stemmen. En ook nu hebben mensen de mogelijkheid om uit een gemeente te vertrekken als ze de lasten te hoog vinden of de service te slecht. Maar voor de meeste mensen is een exorbitant hoge OZB of een eindeloze reeks aan nutteloze en dure diensten nog niet genoeg reden om te verhuizen. Dat kost immers ook geld, is emotioneel zwaar, en vereist veel gedoe. Dan zitten ze toch met die hoge kosten en ongewenste diensten opgescheept. Een afvalbedrijf dat je simpelweg kan afzeggen is toch wat makkelijker. Eerst een referendum organiseren om de gespreide kosten daarvan het uit het basispakket te krijgen is wel even wat lastiger.

  14. Goed artikel. Wij zijn bezig een organiatie op te richten met het doel via de GGD de mensen te verenigen. Wij gaan zelf niet in de politiek. De organisatie wordt ook niet een politieke partij. De gemeenteradsverkiezingen komen te snel voor ons.
    Wij gaan twee dingen doen:
    – wij houden de tegenstander in het defensief.
    – wij laten zien wat verborgen is gebleven.

Comments are closed.