Tijdens het lezen van de website van Ayn Rand Instituut kwam ik een leuk artikel tegen over het bestaansrecht van Israël. Ik ben gelijk maar zo vrij geweest om deze even snel, speciaal voor Vrijspreker.nl te vertalen.
Waarom gerechtigheid aan de zijde van Israël staat.
Op het moment dat opnieuw een zelfmoordbom in Israël is ontploft waarbij er in een schoolbus 19 mensen de dood hebben gevonden en tientallen gewonden zijn gevallen en Hamas de aansprakelijkheid voor dit tragische geval claimt, blijven Amerikaanse beleidsmakers nog steeds volharden in een tweezijdige diplomatische oplossing.
In de laatste 18 maanden hebben de zes miljoen Israëliërs 12.480 terroristische aanvallen te verduren gehad. Ze hebben meer dan 400 slachtoffers moeten begraven. Dit is statistisch gezien over de gehele bevolking, 6 keer meer dan wat de Verenigde Staten op 11 september te verduren heeft gehad. Toch, als een weerzinwekkend gevolg van onrechtvaardigheid, wordt Israël nog steeds door de Verenigde Staten onder druk gezet om concessies met Yasser Arafat (de bron van deze terroristische acties) te maken. Op de lange termijn betekent dit dat Israël onder druk wordt gezet om hun eigen bestaansrecht op te heffen.
We moeten Israël’s recht, het ondernemen van militaire acties om zichzelf te verdedigen tegen haar vijanden, steunen. Israël is moraal en militair Amerika’s infanterie in de oorlog tegen het terrorisme. Als Amerika door Arafat’s retoriek is overgehaald, en hem toe staat om door te gaan met het dreigen naar Israël toe, zal onze eigen campagne tegen terrorisme hypocriet worden en zal uiteindelijk ook mislukken.
Bekijk de feiten en oordeel zelf:
De Israëliërs en de Palestijnen zijn elkaar, op moreel gebied, niet gelijkwaardig.
Israël is het enige vrije land in een regio die gedomineerd wordt door Arabische monarchieën, theocratieën en dictators. Het zijn alleen de Israëliërs – Arabieren en joden – die genieten van hun recht op meningsuiting, het bekritiseren van hun overheid, het publiceren van particuliere kranten en het vormen van politieke partijen. Wanneer Arabische overheden de meeste basisvrijheden voor hun eigen bevolking achterhouden, is het tegen de goede zeden als zij zeggen dat Israël de Palestijnse rechten overtreden. Alle Arabische burgers die echt bezorgd zijn met de mensenrechten van Palestijnen zouden allereerst moeten zorgen dat hun despotische leiders worden verdrongen en dat ze het principe van de vrije samenleving leren kennen welke in Israël gemeengoed is.
Al sinds de stichting is Israël altijd al het slachtoffer geweest.
Sinds de stichting van Israël in 1948, heeft het al vijf keer, alleen ter verdediging, een oorlog moeten voeren tegen in totaal 22 vijandige Arabische dictators. Bovendien is het herhaaldelijk aangevallen door Palestijnse terroristen. Arafat is verantwoordelijk voor het kidnappen en vermoorden van Israëlische schoolkinderen, de kapingen van vliegtuigen en de autobommen en groepsmoorden van duizenden Israëlische, Amerikaanse, Libanese en Palestijnse burgers. Vandaag de dag sponsort hij ook terreurgroepen als Hamas, Islamic Jihad en de Al Aksa brigade.
Het land dat Israël “bezet” houdt, werd ingenomen in een oorlog die begonnen is door zijn Arabische buren. Zoals elk slachtoffer van agressie, heeft Israël het morele recht om controle uit te oefenen op zoveel land als nodig is om zichzelf te vrijwaarden tegen volgende aanvallen. De Palestijnen willen dat Israël vernietigd wordt terwijl Israël gewoon met rust gelaten wil worden. Als er ook maar één morele fout bij Israël ligt, dan bestaat het uit zijn tegenzin om nog sterkere militaire acties te ondernemen. Als het correct is, dat Amerika schuilplaatsen van Al-Qaeda in Afghanistan bombardeert, dan is het ook correct dat Israël een gelijkwaardig recht heeft om terroristische schuilplaatsen in bezet gebied te bombarderen.
Haat tegen Israël en de Verenigde Staten, is haat tegen de westerse waarden.
Net zoals de oorlog van Amerika tegen de Taliban en Al-Qaeda is, is het Arabisch-Israelische geschil is een conflict tussen tegenstrijdige filosofieën. Aan de ene kant heb je mysticisme, middeleeuws tribalisme, dictators en verschrikking. Aan de andere kant heb je de krachten van de rede, individualisme, kapitalisme, civilisatie. Arafat en z’n sympathisanten haten Israël om dezelfde reden dat Osama bin Laden met zijn sympathisanten Amerika haten. Namelijk, om het omarmen van seculaire westerse waarden. Geen vredesproces is mogelijk met zulke vijanden. Dit is geen ethisch gevecht tussen joden en Arabieren, maar een moreel gevecht tussen mensen die individuele rechten om vrij te zijn waarderen en degenen die dat niet doen. De Arabieren die individuele vrijheid waarderen vormen een vijand tegen Arafat’s regime en verdienen het om omhelst te worden door Israël. De joden die de individuele vrijheid niet waarderen verdienen het om veroordeeld te worden door Israël
Israëliërs hebben het recht op het land.
Alleen Israëliërs hebben het morele recht om in het betreffende gebied een overheid te bouwen. Niet op ethische en/of gelovige gronden, maar gewoon vanwege een rationeel principe. Alleen een staat gebaseerd op politieke en economische vrijheden heeft een moreel bestaansrecht. In tegenstelling tot dat wat de palestijnen willen: Er kan geen recht bestaan tot het stichten van een dictatorschap.
De rechtmatige eigenaren van specifieke stukken grond, de oprichters van Israël, hebben (zoals ook de oprichters van de V.S.) het recht op het land vanwege de simpele reden dat ze het hebben ontwikkeld. Zij waren namelijk in eerste instantie gearriveerd op een troosteloos en dun bevolkte regio waarna zij de moerassen afvoerde, de woestijn irrigeerde, gewassen lieten groeien en steden bouwden. Ze werkten op ongeclaimt of door hun zelf gekocht land. Ze introduceerde industrieën, kunstgaleries, universiteiten en het concept van individuele rechten. De Arabieren die hun land hadden verlaten om zo de militaire strijd tegen Israël te beginnen hebben daarmee hun recht tot eigendom vergooid. En als er ook maar één vredelievende Arabier bestaat die zijn recht tot op een specifiek stuk land wil opeisen, moet hij zich wenden tot een rechtbank in Israël die, in tegenstelling tot Arabische autocratieën, een onafhankelijke en objectieve jurisprudentie heeft die wel principiële eigendomsrechten erkend.
Palestijnen zijn geen vrijheidsstrijders.
De Palestijnen willen niet een staat om hun vrijheid te garanderen maar om de dictatoriale Arafat’s Palestijnse Autoriteit (PLO) te laten regeren. Arafat’s ‘politie’ onteigent brutaal particulier eigendom en laat andere oppositionele meningen het zwijgen opleggen door radio en TV stations plat te leggen. Systematisch arresteren, martelen en vermoorden ze individuen die er een andere mening erop na houden. Het benoemen van militante Palestijnen tot ‘vrijheidsstrijders’ – die hun eigen volk onderwerpen, doelbewust kinderen in de straten vermoorden of die dit geweld alleen maar aanmoedigen – is een rare perversie.
Palestijnen hebben steeds consequent naar manieren gezocht om de staat Israël te vernietigen.
In 1947 kregen de Palestijnen een aanbieding van de V.N. om een staat te stichten, die zelfs groter was dan wat ze eisten. Dit hebben ze afgewezen. In plaats daarvan deden ze mee in een oorlog om Israël van de kaart te vegen. Vandaag de dag is deze vijandigheid alleen maar groter geworden. Een voorbeeld: in een openbare preek op televisie sprak een Palestijnse Imam: “Als Allah het wil, wordt deze onrechtvaardige staat van Israël verwijderd”. Palestijnse lesboeken zitten vol met verachtelijke, antisemitische propaganda. Zoals ook een specifieke paragraaf van een dergelijk vijfde klas Arabisch lesboek zegt: “De Jihad tegen de jood is de religieuze plicht van elke moslim, man of vrouw”.
Een Palestijnse staat onder het gezag van Arafat zal een terroristische basis betekenen.
Een Palestijnse staat met aan het hoofd Arafat zal een startbaan en een trainingsgrond betekenen voor terroristische organisaties met als aanvalsdoel niet alleen Israël maar ook de Verenigde Staten. Het dwingen van Israëliërs tot het accepteren van een Palestijnse staat onder het bewind van Arafat is ongeveer hetzelfde als het dwingen van Amerikanen tot het accepteren van een staat ter grote van Mexico gelegen 25 kilometer naast New York City, welke onder gezag staat van Bin Laden. Zolang de Palestijnen nog agressiviteit voorstaan, zouden ze niet toegelaten mogen worden tot het vormen van een eigen staat.
Arafat’s loze woorden zullen het leven van zijn terroristische slachtoffers niet herstellen. Niet gisteren en ook niet vandaag.
Geen retoriek van Arafat kan het feit veranderen dat hij een vrijheidshater is en een vernietiger van levens van onschuldige slachtoffers. Veronderstel Osama bin Laden, die door Amerikaanse diplomaten wordt verleid om te zeggen: “Wij veroordelen acties die Amerikaanse burgers tot doel hebben, vooral de laatste in New York, evenzeer veroordelen we ook de gruwelijkheden die worden/zijn gepleegd door Amerikaanse occupationele militairen tegen de Talibanse burgers in Kandahar, Shah-i-Kot en Tora Bora”. Zal er een weldenkend iemand zijn, die hierbij oproept tot een onmiddellijke terugtrekking van troepen uit Afghanistan en de creatie van een Talibanse staat, met aan het hoofd bin Laden, gelegen naast Amerika? Zo niet, waarom wordt van Israel dan verwacht om dit soort zelfmoordachtige acties wel te doen?
Amerika moet, voor haar eigen belang, Israël de ruimte geven om zichzelf te verdedigen.
De groeiende druk op Israël om met Arafat te gaan onderhandelen komt van een ongedisciplineerde, waan-van-de-dag mentaliteit. Overgave aan de afpersing, welke de “land-voor-vrede” participanten onderschrijven, is zeer immoreel en onpraktisch. In de land-voor-vrede versie van 1938 tijdens Nazi Duitsland werd aan Duitsland de mogelijkheid geboden om Tsjecho-Slowakije over te nemen om zo de Arische mensen hun thuisland te geven. Het resultaat was dat Hitler gemotiveerd werd om een Wereld Oorlog te beginnen.
Het Arabische-Israelische conflict kan een repetitie zijn voor een groter conflict over de gehele wereld. Als Amerika nu stopt met het wraak nemen tegen Arafat, de vader van het internationale terrorisme, hoe kan het dan ooit de wraak tegen onze eigen vijanden rechtvaardigen? Als we Israël dwingen om Arafat te accepteren, zullen we tegen de gehele wereld het beeld scheppen dat terrorisme ook de Verenigde Staten tot de knieën kan krijgen.
We moeten zo snel mogelijk onze overheid laten inzien dat er maar één manier is om een langdurige vrede te krijgen in het Midden Oosten. Namelijk door het principe van de vrije maatschappij hoog houden, en begrip op te brengen voor de Israëlische vergeldingsaanvallen tegen terrorisme.
Dit artikel is geschreven door Yaron Brook en Peter Schwartz. Yaron Brook is de manager en Peter Schwarz de voorzitter van de raad van bestuur van het Ayn Rand instituut in Irvine, Calif. Het instituut promoot de filosofie van Ayn Rand (de auteur van Atlas Shrugged en The Fountainhead).
Vertaling door Mike Madison.
1. Arafat is dood.
2. Amerika zet Israël niet onder druk om "concessies" te doen, maar om 99% van het Palestijnse grondgebied van voor 1967 terug te geven.
3. Van alle Arabische "landen" hebben de Palestijnen nog de meeste democratie.
4. De Palestijnen in de bezette gebieden hebben geen gelijke rechten als de Israëlische staatsburgers.
5. De Arabische monarchieën en dictaturen zijn mede met steun van de VS en Israel geholpen om aan de macht te blijven, en de theocratie in Iran had zonder het ingrijpen van de VS in 1953 niet bestaan.
6. De bevolking in Egypte, Marokko, Saoedi-Arabië, Iran, enzovoorts, ijvert wel degelijk voor meer democratie (en vrijheid?), maar dat wil niet zeggen dat ze daarmee pro-Israel zijn.
7. Zo seculier zijn veel orthodoxe Israelische joden niet, net zoals niet iedere Palestijn automatisch ultra-religieus is (zie bijvoorbeelde de seculiere Fatah t.o.v. de religieuze Hamas). In Israel geldt bovendien religieus Joods familierecht met rabinale rechtbanken, en het land heeft geen officiële grondwet, mede om religieuze redenen. Minder ingrijpend dan in sommige Arabische staten uiteraard, maar toch.
8. Dat Israel het eeuwige slachtoffer is, kun je ontkrachten door gewoon eens de geschiedenis na te lezen. Op het territorium dat in 1948 tot Israel werd uitgeroepen, leefden in meerderheid Palestijnen, en ook het merendeel van de grond was in Palestijnse handen, ondanks de pogingen van Joodse kolonisten om grond van afwezige grootgrondbezitters te kopen.
9. Land annexeren vanwege een oorlog is geen algemeen gebruik. Zelfs Duitsland is na de Tweede Wereldoorlog niet in haar geheel geannexeerd door haar buurlanden. Het annexeren van de Ostländer in het huidige Polen ging met nogal wat bloedvergieten en ellende (en massale onteigening) van miljoenen Duitsers gepaard, dus dat lijkt me toch niet een aan te raden tactiek voor een zogenaamd "moreel superieure" staat.
8. Er is een verschil tussen schuilplaatsen van terroristen bombarderen en een heel volk van onschuldige burgers geen recht op leven, vrijheid en eigendom gunnen.
9. De meer dan een miljoen Palestijnse vluchtelingen van de oorlogen in 1948 en 1967 zullen bij een Israelische rechtbank hun land in Israel niet terug kunnen krijgen, ook al zijn het vluchtelingen en niet "Arabieren die hun land hadden verlaten om zo de militaire strijd tegen Israël te beginnen".
10. Als er een onafhankelijke Palestijnse staat zou ontstaan, zou de leiding ervan dan het risico nemen om aanslagen in de VS (laat staan in Israel) te bevorderen? Ze weten dat Israel ieder excuus zal aangrijpen om de boel opnieuw te bezetten of te bombarderen.
11. Dat Palestijnen allerlei al dan niet religieus geïnspireerde uitspraken doen over de "vernietiging" van Israel (wat niet wil zeggen vernietiging van haar burgers), is vergelijkbaar met ultra-orthodoxe kolonisten die claimen dat alle Palestijnse gebieden Joods moeten worden omdat de bijbel dat zou zeggen.
12. De vergelijking tussen een Palestijnse staat o.l.v. een (dode) Arafat, met een staat ter grootte van Mexico naast New York o.l.v. Bin Laden is natuurlijk absurd. Tenzij er misschien enkele tientallen miljoenen indianen in dat gebied wonen die hun onafhankelijkheid terugwillen?
13. Ik kan niet in het hoofd van Bin Laden of alle Palestijnen kijken, maar zeggen dat zij beiden eenzelfde agenda zouden hebben vind ik een nogal boude, en niet onderbouwde, uitspraak.
14. Is Amerika bezig om Afghanistan te koloniseren en delen van haar grondgebied ter "verdediging" als 51ste staat toe te voegen?
15. En ja hoor, daar komt de vergelijking met de appeasement van Nazi-Duitsland weer om de hoek kijken. Moet ik nog uitleggen dat er een paar verschilletjes zijn tussen annexaties door een wereldmacht en de wens van een volk om onafhankelijk te zijn?
16. En hoe gaat de Palestijnse Autoriteit een wereldoorlog beginnen als alleen al Israel al haar buurlanden militair de baas kon?
17. En dat het Palestijns-Israelische conflict een repetitie zou zijn voor een groter conflict is wederom totale luchtfietserij.
[1] kan allemaal wel zijn maar het is net zo relevant als het bestaansrecht van de VS: volkomen achterhaald dus.
Het gaat dus weer om des keizers baard.
Israel is er gewoon, de meeste mensen daar zijn al drie generaties of zo daar geboren en getogen en die kun je moeilijk het onrecht dat hun grootouders 60 jaar geleden mogelijk de Palestijnen van toen hebben aangedaan kwalijk nemen.
Israel heeft zo’n beetje het 2de sterkste leger van de wereld (na Amerika, tenminste dat heb ik ergens gelezen) en die krijg je niet zo gemakkelijk weg.
Israel is in 1948 opgericht door voornamelijk vluchtelingen uit Europa en Arabische landen die in het begin jarenlang in vluchtelingenkampen van tenten en baraken hebben gewoond en heeft zich ontwikkeld tot een militaire & economische grootmacht terwijl de Palestijnen nog steeds in vluchtelingenkampen hun hand ophouden bij anderen en niet verder zijn gekomen dan janken en zeuren over het onrecht dat ze 60 jaar geleden, 3 generaties dus, is aangedaan.
De miljoenen ontheemde Duitsers uit Silezie en Sudentenland zitten toch ook niet in tentenkampen, die hebben toch ook aangepakt en zijn verder gegaan met hun leven ?
Als ik dat allemaal leest ben ik toch wel stiekem blij dat ik in Nederland woon, ondanks dat het hier niet zo goed geregeld is.
Prima artikel.
Er spelen hier steeds vreemde reflexen. Hevige verontwaardiging b.v. over verondersteld Amerikaans martelen, en zwijgen over de levenslangdurende martelingen die kinderen moeten ondergaan doordat ze zonder vorm van proces werden opgeblazen. (Van Agt, ik hoor u niet)
Als Israel met rust wordt gelaten, kunnen ook de Palestijnen een normaal leven gaan leiden. Maar ook dit volk wordt gegegijzeld door de terreurgroepen. Zij worden in hun positie gehouden door hun Arabische broeders om een zichtbare aanklacht tegen Israel te vormen. Want de haat van vele moslims tegenover Israel is onproportioneel groot, en eigenlijk op niets gebaseerd.
Gelukkig gaat in Irak nu ook het licht een beetje schijnen.
Ik wil even reageren op deze antwoorden:
1. Inderdaad is Arafat dood, maar zijn erfenis van geweld is nog springlevend, zie de Al Fatah brigadeterreur
2. De westbank en Gazastrook is geen Palestijns grondgebied, maar bezet Jordaans en Egyptisch grondgebied, pas in de jaren 70 werd daar door deze twee landen afstand van gedaan. Voor die tijd speelde de Palestijnse kwestie helemaal niet, alleen was de vernietiging van Israël de hoofdzaak voor bijna alle Arabische landen.
3. Dat klopt, tijdens de Israëlische ‘bezetting’ hadden de meeste Palestijnen een vrijheid, waarvan andere Arabieren alleen nog maar konden dromen. Ook hadden zij de beste opleidingsgraad van de Arabische wereld.
4. Dat klopt, omdat Israël deze gebieden niet geannexeerd heeft, maar bezet. Annexatie betekent bij het land betrekken. De bewoners zijn dan ook geen burgers van Israël, maar in afwachting van een permanente status als burgers van een eigen land (Palestina?).
5. Inderdaad, daar heb je groot gelijk in, de VS heeft een dubieuze rol gespeeld bij het in stand houden van dictatoriale regimes, hoewel dat real-politiek was tijdens de koude oorlog, achteraf een blamage van de grootste orde. Dat geeft de VS ook nu volmondig toe.
6. De meerderheid van de bevolkingen van de Arabische landen willen meer democratie, maar niet per sé vrijheid, getuige de aanhang van streng islamitische partijen in die landen.
7. Ook is dat een probleem met fanatiek religieuze partijen in Israël, maar iedere Israëliër geniet gelijke rechten, inclusief de 1 miljoen Arabische inwoners. Dat is in andere Arabische landen alleen maar een droom voor minderheden, die voortdurend aan achterstelling en geweld onderhevig zijn.
8. De meeste grond werd gekocht in Israël, de Arabieren werden door de buurlanden aangeraden om dit land te verlaten, omdat zij de prille staat met de grond gelijk zouden maken en de joden de zee in drijven. In 1967 nog duidelijk gezegd op televisie door Gamel Abdel Nasser. Een gering deel werd geannexeerd om een betere verdediging van het grondgebied mogelijk te maken in een enorm vijandige omgeving.
9. Annexatie is natuurlijk nooit een goede zaak, daarom heeft Israël altijd geprobeerd om bij elke vrede tot een sluitende oplossing te komen met verliescompensatie, die telkens werd afgewezen door de Arabieren.
10. We hebben het hier niet over vluchtelingen, maar over kleinkinderen en achterkleinkinderen van mensen die het land grotendeels vrijwillig hadden verlaten en die nu al overleden zijn. Een kleinkind van een asielzoeker is toch ook geen asielzoeker meer? Deze mensen hebben een normaal leven opgebouwd in de West Bank, Gaza, Jordanië, Libanon en Egypte. Voor deze mensen is er in het vredesoverleg ook gesproken over verliescompensatie, maar de werkelijke reden is dan ook niet de ‘terugkeer’, maar de vernietiging van de joodse staat.
11. De Palestijnse leiding doet bitter weinig aan de terreurorganisaties, zelfs de Al Aksa brigade die gelieerd is aan de PLO is daar nog steeds druk doende mee. De PLO is altijd een terreurorganisatie geweest, kijk maar naar de vliegtuigkapingen in de jaren 60 en 70 en de terreuraanslagen in Europa in de jaren 70, waaronder de aanslag in Munchen. Ze moeten bewijzen dat het hen ernst is om het terrorisme uit te bannen. De Palestijnse schoolboekjes staan nog vol met jodenhaat en vernietiging. Zoals menig Arabisch regime is de PLO niet zo begaan met het lot van hun bevolking en ziet het hen puur vanuit een autoritair perspectief.
12. Het grootste gedeelte van de Palestijnse bevolking stemt op de terreurpartij Hamas, zoals al bleek tijdens de laatste gemeenteraadsverkiezingen. Behalve dan een paar joodse fanaten zijn de meeste Israëliër erover eens dat Groot-Israël nooit kan bestaan en velen van hen willen dat ook niet.
13. Het is wel bekend dat Al-Qaida de eerste stappen heeft gezet in Gaza en nauwe banden onderhoud met lokale terroristen.
14. Dat is zo, niet alle Palestijnen willen een Al-Qaida staat, maar een groot gedeelte hangt wel de streng islamitische leer aan. In veel gemeenten in de Gaza is de sharia-wetgeving al ingevoerd.
15. Met appeasement denk ik dat de schrijver bedoelt te zeggen dat de Israëliërs bepaalde randvoorwaarden willen stellen alvorens men akkoord gaat met een zelfstandige Palestijnse staat. Land voor vrede bijvoorbeeld is een nobel streven, maar het moet niet ten koste gaan van de veiligheid voor Israël, zoals de enorme hoeveelheid Katoucha-raketten die neerkomen op Israël vanuit Zuid-Libanon en de Gaza al duidelijk aangeven. Iemand dat dit negeert heeft duidelijk niets van de geschiedenis geleerd.
16. Er is al zo’n 60 jaar oorlog tussen de Joodse staat en haar Arabische buren, dat heeft altijd het potentieel om uit te groeien naar een groter conflict, daar heeft de schrijver gelijk in. Of het tot een ‘wereldoorlog’ komt zou ik niet durven zeggen.
[2]
Ik beweer ook nergens dat Israel geen bestaansrecht heeft. Maar de de rechtvaardigheid van haar ontstaan is niet zo erg zeker. Inderdaad, het land is er nu, maar dat wil niet zeggen dat de Palestijnen die in 1948 en 1967 gevlucht zijn geen recht meer zouden hebben op hun privébezittingen. Net zomin als je tegen de kinderen van Joodse holocaustslachtoffers zomaar kunt zeggen dat ze hun erfenis kwijt zijn omdat ze het nu eenmaal niet meteen na de oorlog hebben opgeëist, of omdat die eis 60 jaar niet is ingewilligd. En er leven nog steeds Palestijnen uit 1948 en zeker uit 1967, dus we hebben het niet over "3 generaties geleden". En dat de Sudeten en andere burgers uit de Duitse Ostländer uiteindelijk zich hebben neergelegd bij hun verlies, maakt dat nog niet een rechtvaardig verlies. Bovendien is een leven opbouwen in een vrij, welvarend en onafhankelijk west-Duitsland wel even wat anders dan een leven opbouwen in een Westoever of Gazastrook waar je zowel te maken hebt met rechtsonzekerheid en Israëlische vergeldingsmaatregelen. Probeer maar eens een bloeiende economie op te bouwen als je wordt gesandwicht tussen de Palestijnse Autoriteit, Hamas en andere maffiose bewegingen, en het leger van Israel.
Het zal me verder eerlijk gezegd een worst wezen of er nu 1 staat komt waarin de Joden en Palestijnen gelijke rechten hebben (en Hebreeuws en Arabisch of één van de twee als officiële talen instellen), en het zal me een worst wezen hoe die staat heet, of dat er twee staten komen die vreedzaam met elkaar omgaan. Maar ik vind, vanuit een libertarische en algemeen humane gedachte, dat individuele grondrechten op leven, vrijheid en eigendom, niet moeten worden aangetast op basis van collectivische argumenten zoals dat "dé" Joden of "dé" Palestijnen hebben zus of zo gedaan, dus alle Joden of Palestijnen verliezen recht X of Y. En een twee-staten oplossing op de grens van 1967, plus eventuele restitutie of compensatie van wederzijds geschonden individuele rechten, lijkt me het meest reëel.
Enige interessante links over de geschiedenis van Israel en Palestina:
http://en.wikipedia.org/wik…
http://www.passia.org/image…
http://en.wikipedia.org/wik…
Uit deze artikelen:
"By 1947, about 6.5% of the land of Palestine was owned by Jewish individuals and interests."
"The Arab leadership opposed the plan, arguing that it violated the rights of the majority of the people in Palestine, which at the time was 67% non-Jewish (1,237,000) and 33% Jewish (608,000). While some Arab leaders opposed the right of the Jews for self-determination in the region, others criticised the amount and quality of land given to Israel. They argued that the area of the Jewish state comprised 55% percent of the Mandate territory, while the Jews owned only 6.5% of it. The proponents of the resolution pointed out that over 70% of the land area (which was mostly desert) was state-owned. The population for the proposed Jewish State would be 498,000 Jews and 325,000 non-Jews. The population for the proposed Arab State would be 807,000 non-Jews and 10,000 Jews. The population for the proposed International Zone would be 105,000 non-Jews and 100,000 Jews."
"On May 14, 1948, before the expiring of the British Mandate of Palestine on midnight of the May 15, 1948, the State of Israel was proclaimed. The surrounding Arab states supported the Palestinian Arabs in rejecting both the Partition Plan and the establishment of Israel, and the armies of six Arab nations attacked the State of Israel. Over the next 15 months Israel captured an additional 26% of the Mandate territory west of the Jordan river and annexed it to the new state. Most of the Arab population fled or were expelled during the war. The continuing conflict between Israel and the Arab world resulted in a lasting displacement that persists to this day."
[7] Als je weet hoe ‘Palestine’ toen werd aangeduid, dan was het inclusief de westbank en het land Transjordanië, het tegenwoordig Koninkrijk Jordanië. Een deel daarvan ten westen van de Jordaanoever werd door de Britten in de Balfour Declaration aan de joden toegewezen, dat is ca. 20% van het gehele grondgebied, Palestina viel onder het Britse mandaat. Uiteindelijk kregen de joden maar een deel daarvan in handen na 1947, waarvan het meeste nog gekocht was.
[7] rechtvaardigheid komt uit de loop van een tank en daarom is het zaak om de meeste tanks te hebben in deze slechte wereld en Sharon heeft nu eenmaal de tanks daaroo en verder blijven dit academische discussies en achterhoede gevechten om des keizers baard.
De grenzen gaan getrokken worden zoals dat Israel het beste uitkomt en niet 1 Palestijn zal ooit terug mogen keren. En Jeruzalem blijft gewoon in Israelische handen.
Israel heeft geen vrede nodig, lijkt mij. Ze hebben de boel aardig onder controle al gaat het af en toe mis maar de schade is minimaal al is het dramatisch voor de slachtoffers. Ze hebben de Palestijnen nergens voor nodig en zetten gewoon een heel groot hek om die jongens heen en laten ze verder gaar sudderen.
De geschiedenis leert dat als er heel veel wapens in omloop zijn die niet gemakkelijk tegen de gemeenschappelijke vijand te gebruiken zijn die wapens uiteindelijk tegen elkaar gericht zullen worden en dat zien we al gebeuren. Je krijgt daar een pracht van een burgeroorlog die Israel wel flink zal opstoken, net als in Libanon en zoalng ze op elkaar schieten laten ze de joden met rust.
[8]
Uit de door mij gegeven links en de citaten daaruit blijkt dus iets anders.
[9]
Rechtvaardigheid komt uit de loop van een tank? Dus met andere woorden: omdat de Nederlandse overheid, en andere overheden haar collectivistische agenda met geweld kan afdwingen, is het daarmee rechtvaardig. Ik denk dat je hiermee wel de totale futiliteit van alle "anti-collectivistische" geluiden op dit forum hebt aangetoond. De Staat kan het, dus het is goed. Daar denk ik toch wat anders over. Dat je iets kunt, maakt het nog niet rechtvaardig.
[11] nee, wie de tanks heeft bepaalt wat rechtvaardig is en dat geldt ook voor de staat hier die met geweld bij elkaar wordt gehouden.
[10] Inderdaad, maar dat is niet wat er werkelijk was afgesproken, zie daarvoor de Balfour Declaration. Israel heeft zich daar keurig aan gehouden. De Koerden werd ook een staat beloofd, maar niemand heeft dit kunnen garanderen, vandaar dat zij nog steeds strijden voor een eigen staat.
[11] [12] Om je vrijheid te verdedigen en je soevereiniteit te behouden moet je bereid zijn om daarvoor geweld te gebruiken. Thomas Jefferson gaf het ook aan in een van zijn speeches: The tree of freedom needs to be watered by the blood of tyrants and patriots.
[14]
En de staat, of het nu om Nederland of Israel, of China, of de VS gaat, gebruikt alleen geweld "ter verdediging van de vrijheid en soevereiniteit" en alleen maar tegen die personen die het verdienen? Wiens soevereiniteit trouwens?
En voor dat leuke stukje machiavellistisch imperialisme van het Britse Rijk, zie:
http://en.wikipedia.org/wik…
Hoe het ontstaan van Israel gerechtvaardigd kan worden op basis van een oekaze van de Britten die noch de Ottomanen (de officiële overheid in die tijd), noch de Arabieren, laat staan de Palestijnen gevraagd hebben of ze er bezwaar tegen hadden om in hun gebied een "nationaal huis" (ook zo lekker dubieus geformuleerd) voor een buitenlands volk te stichten, ontgaat me enigszins.
[15]
Buitenlanders??? Geen volk dat zo verweven is met dat grondgebied rond Jeruzalem als de Israeliers.
[16]
Een volk dat bijna 2000 jaar afwezig is geweest uit een gebied (voor zover de huidige Joden überhaupt zichzelf meer als afstammelingen van de bijbelse Joden kunnen beschouwen dan de Palestijnen die ongetwijfeld ook wel enig bloed van de oorspronkelijke bevolking in hun aderen hebben stromen) dat onderdeel is geworden van een totaal ander cultuurgebied zou ik niet "verweven" met zo’n grondgebied willen noemen. Voor de Palestijnen (en ongetwijfeld ook de weinige autochtone Joden) die er woonden, waren de Europese Joden wel degelijk net zulke vreemde vreemdelingen als de moslims nu voor de meeste Nederlanders zijn. En dan hebben we het ook nog over een wat massalere instroom dan de gastarbeiders en gezinsherenigers hier.
[17] slechte vergelijking: ik dacht niet dat de Arabieren daar de inkomende joden levenslang van uitkeringen hebben voorzien zoals wij dat met de vreemdelingen hier plegen te doen en die Jodenjongens daar hebben intussen van de woestijn een militaire- en economische grootmacht opgebouwd.
[15] De Arabieren waren er allemaal mee eens dat er diverse ‘staten’ werden geschapen. In die tijd waren er geen ‘Palestijnen’, alleen nomadische Arabische stammen. Palestine, zoals het toen werd aangeduid zou worden verdeeld in een Arabisch gedeelte en een joods gedeelte. Transjordanië (het land ten oosten van de Jordaanrivier ging naar de Arabieren in de vorm van een koninkrijk en al het land ten westen van de Jordaanoever tot aan de Middellandse Zee ging naar de joden. Alle andere landen zijn zoals je weet uitgehakt uit stukken woestijn. De heersers van deze ‘protectoraten’ waren de Britten en de Fransen. Dus als je iemand de schuld wilt geven dan moet je dat aan de toenmalige grootmachten geven en aan Ibn Saud, de Wahabitische leider die Saoedi-Arabië heeft gesticht en met deze verdeling akkoord is gegaan. Het was wel voor het eerst in lange tijd dat Arabieren eindelijk iets over hun eigen land te zeggen kregen, want zij werden eeuwenlang onderdrukt door het Ottomaanse Kalifaat.
[15] Of je het nu leuk vindt of niet, staatkundige eenheden bestaan nu eenmaal, dat is het gevolg van een culturele en taalkundige entiteit en identiteit. Wij als Nederlanders voelen ons meer verbonden met Vlamingen dan met Walen bijvoorbeeld. Ik ben zelf ook voor kleinere soevereine eenheden, maar dat is een andere discussie, want we moeten nu eenmaal uitgaan van de realiteit op de grond. De oorspronkelijke VS was ook een ‘statenverbond’ die gezamenlijk tegen externe vijanden zouden optreden, zie de oorlog van 1812-1814. Dus er is niets mis met een staat die ons beschermd tegen buitenlandse agressie.
[19]
"De heersers van deze ‘protectoraten’ waren de Britten en de Fransen. Dus als je iemand de schuld wilt geven dan moet je dat aan de toenmalige grootmachten geven..".
"Waarom gerechtigheid aan de zijde van Israël staat".
Dit lijkt mij een contradictie, en geeft Owl in deze gelijk.
Een genuanceerde doch een beetje pro Israel uitleg is te vinden in deze lap tekst.
http://www.israel-palestina…
Salaam of Shalom,
Jetze
[18]
Wladi,
Denk je dat de meeste autochtone Nederlanders blij zouden zijn met het equivalent van bijna 8 miljoen Marokkaanse immigranten, zelfs al waren het brave werkende burgers?
[18]
P.S.
En als diezelfde immigranten op de helft van Nederland een Nieuw-Marokko zouden uitroepen, zouden de rapen bij de daar wonende meerderheid van autochtone Nederlanders ook wel redelijk gaar zijn, vermoed ik.
[19]
Is aan "alle" Arabieren gevraagd wat ze wilden? Of zelfs maar een referendum georganiseerd wat de meerderheid van hen wilde? En wat is er zoveel minder erg aan leven onder een Israelische staat die jouw recht op leven, eigendom en vrijheid niet erkent (of niet in gelijke mate), en het leven onder het Ottomaanse rijk, of het Britse protectoraat? Het verschilt hoogstens in de mate waarin die gelijke rechten geschonden worden. Dat overheersing door Israeli’s marginaal beter is dan de Ottomanen, en de Britten marginaal beter dan de Israeli’s, betekent niet dat je daar als bevolking genoegen mee hoeft te nemen. Als er een referendum was gehouden in 1948, laat staan daarvoor, zou het zeer twijfelachtig zijn dat er een Israelisch-Joodse staat zou zijn ontstaan. Hoogstens een veel kleinere rond Jaffa:
http://www.passia.org/image…
En ik zei al dat het mij eerlijk gezegd een worst zou wezen of er nu een staat genaamd Israel, of Palestina, of beide bestaat in die regio, zolang de bevolking van die staat erin wil leven, en in het geval van 1 staat absoluut gelijke rechten heeft.
Inderdaad kunnen we de koloniale machten en de plaatselijke sjeiks en andere Arabische en Ottomaanse grootgrondbezitters en machthebbers de schuld geven van de huidige situatie. Maar dat rechtvaardigt geenszins de stelling dat de gerechtigheid geheel aan de kant van Israel staat. Integendeel. Als de Palestijnen niet zoveel terreuraanslagen hadden gepleegd zou de rechtvaardigheid grotendeels aan hun kant staan, net zozeer als aan de kant van de relatief geweldloze Tibetanen t.o.v. de anexerende en immigrerende Chinezen. En enig verzet tegen met name militaire doelen van Israel zou wellicht ook niet geheel ongerechtvaardigd zijn. Of moet ieder volk, en zeker ieder individu dat zijn leven, vrijheid of eigendom ziet aangetast door een staat, dit zomaar accepteren als er geen rechtbank of democratische wijze is waarop dit onrecht kan worden gecorrigeerd? Maar aanslagen op onschuldige burgers zijn absoluut onrechtvaardig, en Israel bestaat nu eenmaal met een bevolking die waarschijnlijk niet met Palestijnen in een ongedeeld Israel/Palestina met absoluut gelijke (stem)rechten wil leven (laat staan in een Groot-Arabië), dus lijkt een tweestatenoplossing op de grens van 1967 het meest haalbare en redelijke.
[25] uiteraard mag de Arabische bevolking zich verzetten tegen wat dan ook maar je kunt moeilijk van Israel verwachten dat ze zelfmoordaanslagen toe gaan staan omdat de Palestijnen zo zielig zijn en gelijk hebben.
En verder vergis jij je echt als je denkt dat Israel een oplosing van het conflict nodig heeft, dat hebben ze niet. De Palestijnen hebben Israel nodig voor hun economische ontwikkeling en zij zijn degenen die een oplossing nodig hebben om ooit uit die vluchtelingenkampen te komen. Israel zet gewoon een grote muur om ze heen en houdt het deksel er de komende 40 jaar op en laat ze elkaar uitroeien en gaat rustig door zich verder te ontwikkelen als militaire en economische grootmacht.
[21] Als je de Balfour Declaration er op na slaat dan zie je dat de gerechtigheid aan de kant van de joden staat. Want dat waren de afspraken en is zeker geen contradictie.
[25] De term ‘Arabieren’ is afkomstig uit het westen. De Arabieren onderling kenden alleen maar strijd. Ze zagen zich als stammen en niet als volk, dus welke ‘Arabieren’ heb je het over? Deze nomadische stammen zwierven over het gehele schiereiland van oase tot oase in karavanen. Er waren wel plaatsen zoals Jeruzalem en Akaba, maar die waren dun gezaaid en ook dun bevolkt. Met het ontstaan van ‘staten’ werden er diverse van deze kunstmatig gevestigd onder Brits en Frans beheer met instemming van de lokale sheikhs, koningen, sultans e.d. en er is ook geen instemming gevraagd van de lokale bewoners. Dus in plaats van je pijlen te richten aan alleen Israël zou je dat aan alle andere Arabische staten op het schiereiland moeten doen. Het zou van gerechtigheid getuigen als ook de Koerden een eigen staat zouden krijgen met of zonder instemming van de Arabieren en Turken.
[28] klopt je ziet in heel sterk in Gaza en de West Bank allerlei stammenoorlogen gaande, Irak is volgens stammen georganiseerd waar de stam van Saddam tot voor kort de baas was, in Jordanie zijn de bedouinestammen loyaal aan het verwante koningshuis de baas, de Libanese burgeroorlog was ook een stamenstrijd. In Syrie is de clan van de Assad de baas.
[29]
Maar het is ook een strijd om strategische bruggehoofden ter bestoking van Israel in handen te krijgen: Gaza, West-Bank, Libanon.
En een strijd van de militante politieke Islamieten, die, in de geest van Khomeiny, streven naar macht en algehele islamisering. Waarvan de heilige oorlog tegen Israel een vitaal onderdeel is.
Comments are closed.