In het gekonkelfoes dat ‘politiek’ heet wordt momenteel druk gezocht naar ‘haalbare’ compromissen.
Wij hier van de Vrijspreker geven alvast enkele politieke standaard mogelijkheden aan:
– we sturen de helft van de geplande troepen (hoofdzakelijk de intendance)
– we stellen de beslissing uit tot na de verkiezingen
– we beslissen om de troepen te sturen, maar stellen extra voorwaarden en onderzoekscommissies in zodat er nooit een man die kant op hoeft
– we sturen de troepen op weg, maar tot halverwege, zeg tot Roemenie
– wie vult de rest uit het handboek politiek in?
Stuur gewoon alle troepen…één voor één en om de beurt zodat er nooit meer dan 1 man ginder is.
Ze zijn er al, ze gaan dus niet meer.
We betalen mee aan de uitzending van troepen van en ander land. Maar pas achteraf en alleen als alles volgens onze voorwaarden en met meetbaar voldoende resultaat.
We sturen om dat allemaal te meten een parlementaire commissie bestaande uit Femke Halsema, Duyvendak, Kurimi, Bommel, Marijnissen en Bos. Die gaan ter plaatse kijken of de bevolking vriendelijker is geworden en of de psychosociale ontwikkeling van alleenstaande moeders in Uruzgan wel klopt met wat er vorige week in Opzij! stond.
Ze gaan onderzoeken of iedereen wel echt ontwapend is en om te onderzoeken of de Taliban nog in de bergen zit gaan ze 72 uur lang in ploegjes van vier een OP bemannen op 4000 meter in de regen.
Vervolgens gaan ze ’s nachts en in de mist persoonlijk onderzoeken of de plaatselijke mijnenvelden wel geruimd zijn.
De overlevende kamerleden brengen verslag uit aan de gecombineerde comissies voor emancipatie; integratie; sociale zaken en werkgelegenheid en defensie.
Comments are closed.