Dit jaar is de Sakharov prijs van het Europese Parlement o.a. aan de Ladies in White in Cuba uitgereikt.
Ik schrijf er over omdat dit een interessante en nette manier van verzet is, waar Vrijsprekers misschien ook wat mee kunnen doen. Maar eerst de achtergronden van de Ladies in White.

In 2003 heeft Castro 75 journalisten opgesloten voor gemiddeld zo’n 23 jaar omdat zij meer of minder kritiek en verontwaardiginging op het regiem hadden. u herinnert zich vast nog wel de niet aflatende stroom van berichten uit de linkse en rechtse hoek hier over 😉
Een van de vrouwen van die journalisten is toen begonnen met elke zondag een stille tocht van de kerk naar een park verderop te maken, helemaal gekleed in wit. Al vlug kwamen er steeds meer ladies in white, die op een rustige manier hun angst voor onderdrukking lieten varen. Inmiddels zijn het protesten die op tal van andere plaatsen in Cuba worden nagevolgd. (daar zijn ook genoeg redenen voor).
In een interview vertelde een van de leidsters dat zij niet zozeer tegen het regiem streden, als tegen de onrechtvaardigheid er van. Wij als Vrijsprekers weten natuurlijk dat dat samenhangt, maar als ik in Cuba woonde zou ik ook zo iets zeggen.
Castro gaf vanzelfsprekend geen toestemming om de Ladies in White de prijs in Straasburg op te laten halen, daarmee handelde hij in lijn met het apartheidsregiem in Zuid-Afrika, dat indertijd Mandela verbood de prijs op te gaan halen.

Natuurlijk zie ik al die duizenden Vrijsprekers niet elke vrijdagmiddag tijdens spitsuur in het wit de straat op gaan, maar een polsbandje, speldje, of iets dergelijks, of een sticker op de autobumper is misschien een idee: het is vreedzaam, wekt nieuwsgierigheid op en uiteindelijk bewustwording van de onvrijheid waarin ook wij terecht zijn gekomen.

5 REACTIES

  1. Ik vind polsbandjes en ribbons wel een beetje passé, net als anjers en fluweel om je revolutie op te leuken. Maar misschien zou iemand Ayn Rand-koffie op de markt kunnen brengen, die gegarandeerd een vrije markt-prijs opbrengt? Bumperstickers ben ik ook helemaal voor. En een bekende Nederlander als vrijheidsambassadeur.

  2. Neeeeeeeeeeeeee, *geen* polsbandjes, alsjeblieft!

    "u herinnert zich vast nog wel de niet aflatende stroom van berichten uit de linkse en rechtse hoek hier over"

    Inderdaad. Vooral toen Harry Mulisch zei: "dan maar allemaal de bak in" vond ik dat erg ontroerend…

  3. verbeter de wereld, begin bij jezelf (ofzoiets).

    Aan de zelfstandigen en andere ondernemers onder U: neem geen directe overheidsopdrachten meer aan; en als het U bevalt (en dat zal het, want zo’n goede opdrachtgever is de overheid nou ook weer niet) laat dat dan terloops aan een ieder weten die het horen wil.

  4. Id dit alle kritiek..?? die Fidel Castro heeftgekregen ..?? ik ben bezig met een werkstuk.. wil graag meer weten ..

Comments are closed.