Hoe vrij zijn we nog om te bepalen wat we zelf doen willen?

Die gedacht kwam weer boven naar aanleiding van het Nederlandse recente drugsbeleid.

In Maastricht wil burgemeester Gerd Leers (CDA) op bepaalde punten voor softdrugs soepeler, realistischer beleid voeren. Maar dat mag niet van de Regering Piet Hein Donner.

Bij de argumenten waarom dit niet mocht, werd genoemd dat dit niet kon vanwege “onze internationale verbindingen”. Verplichtingen waar de Nederlandse overheid in heeft toegestemd, en die zij dus aan de burgers (haar onderdanen) oplegt.

Die internationale verplichtingen komen van de Verenigde Naties (VN) en van de Europese Unie (EU)
Dat betekent dat Nederlandse burgers moeten gehoorzamen aan:
-VN: waarin stemmen Kongo, Afghanistan, Irak, Mongolië enz. en de
-EU: waarin Duitsland, Polen, enz. nog eens extra de dienst voor de Nederlandse burger uitmaken.

Te gek voor woorden.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

10 REACTIES

  1. Ik vind dat mensen die op wat voor een manier dan ook instemmen met het huidige politieke stelsel, of door te stemmen, of door een partij op te richten dan wel iets anders, niet zo moeten zeuren als andere deelnemers van dat politieke spel in hun vaarwater komen.

    Zelf ben ik tegen democratie, ik geloof er niet in. Ik wil dan ook zeker met rust gelaten worden door democraten, of ze nou socialistisch zijn danwel zich libertariër noemen.

    Maar, zoals ik eerder al zei, als je wel actief deelneemt aan de democratie, dan moet je niet zeuren als een andere deelnemer van dat spel je van achteren pakt. Dat is namelijk een risico dat bij democratie hoort.

    You can’t have the cake and eat it.

  2. [1] Democratie betekent in de politieke constellatie dat de51% beslist en de 49 andre kunnen barsten en worden gedwongen de wil van de 51 op te volgen.
    Dit is duidelijk ANTI-libertarisch.

    MAAR:
    We zitten nu in een maatschappij waarin we aan dat stelsel zijn onderworpen.
    Veel libertariers zouden dat actief willen veranderen.
    De Vrijspreker doet dat door het bekend maken van een betere mogelijkheid, een morele samenleving met respect voor ieder individu.

    Er zijn ook personen die stellen dat als je een wet (en heel veel wetten) wilt afschaffen, dat alleen formeel en praktisch kan binnen en door de bestaande orde. Dus door pakweg de Tweede Kamer.
    Die Tweede Kamer zou dan beïnvloed moeten worden om die afschaffing te realiseren.
    En dat kan het beste als je zelf in die club zit. Dus er in zien te komen!

    ALS die Tweede Kamer Libertariers ALLEEN en UITSLUITEND wetten AFSCHAFFEN, dan past dat in het libertarisme. Het is dan eenvoudig een kwestie van strategie.

  3. [2] Dus je bent het ermee eens dat een aantal zichzelf noemende libertariërs, pleiten voor anti-libertarische daden. Das mooi.

    Verder schrijf je het volgende: "ALS die Tweede Kamer Libertariers ALLEEN en UITSLUITEND wetten AFSCHAFFEN, dan past dat in het libertarisme. Het is dan eenvoudig een kwestie van strategie."

    Dit is dan een kwestie van vertrouwen in die politici. We moeten ze maar vertrouwen dat ze gaan doen wat ze zeggen en niet na het grijpen van de macht het wel lekker vinden zo. Velen zijn hun al voorgegaan, en zichzelf libertarisch noemende politici zijn net zo van vlees en bloed als andere politici, dus ik vrees dat er dan weinig terecht komt van de mooie beloftes.
    Je weet zelf dat als er 1 soort mensen het minst te vertrouwen is, het politici zijn.

  4. [3] Ik ben het met je eens, Egor van Elven. Ook ik vertrouw zèlfs geen libertariërs als ze eenmaal aan het pluche hebben mogen ruiken. Of, zoals een Zwitserse libertarische vriend jaren geleden eens zei over een libertarische vriend van hem die de politiek in ging: "He went into the intestines of the monster and after 3 months he was already turned into shit!"

  6. [1]
    Het probleem in de praktijk zal zijn dat een libertarier die politiek ingaat met de bedoeling deze in te krimpen, na een bepaalde periode dan zal moeten besluiten zichzelf te ontslaan. Dat zal niet makkelijk zijn, gezien het een veel te goed betaald luizenbaantje is met achterlijk veel extra’s.
    Als ik geld krijg voor een beetje slap gelul dan weet ik het ook wel. Ook dat is de aard van het beestje.

  7. [6] Ik denk dat vele politici zichzelf ook onmisbaar gaan achten voor de maatschappij. Het lijkt wel alsof ze denken een soort opdracht van hogerhand te hebben gekregen.

    Het is een soort schizofrene wereld waar politici in belanden. Dit komt omdat hun aanstelling en maandelijkse vergoeding zo abstract is, dat het net lijkt alsof ze door een hogere macht zijn aangesteld. Want niemand persoonlijk die hun betaalt, of aanneemt, maar de "samenleving".

  8. Tja, ach. Voor wie uitgaat van het individu, doet het niet ter zake of hij geen joint mag roken wegens de opinie van Duitsland, Polen etc. binnen de EU of de verkeerde partijen in eigen land.
    Punt is dat in beide gevallen sprake is van vrijheidsberoving waarbij het individue zijn jointje niet mag roken omdat een groep andere individuen dit niet wil. Of dat binnen- of buitenlanders zijn, maakt daarbij m.i. niet zoveel uit, temeer omdat iet of wat libertarier het fenomeen staat sowieso niet erkent.
    Ik ben dus wel teleurgesteld door het besluit maar niet extra omdat het vanwege de EU of de VN zou zijn.

  9. De zwarte markt is altijd een goede graadmeter om te zien of er niet een teveel aan verkeerde regels is.
    De huidige geschatte zwarte markt van bijvoorbeeld wiet productie in Nederland komt in de buurt van 3 a 4 miljard Euro p/jr, groothandelswaarde.

    1% van de NL huishoudens(80.000) heeft een plantage op zolder met ca 150 plantjes, 5 oogsten op jaarbasis, 20 gram per plantje, 15 kg handel a 2.500 Euro is heel veel geld…

    Dit is een eigen nogal ruwe schatting met heel veel haken en ogen maar komt denk ik wel aardig in de buurt.

    Uiteraard is onze grote US vriend hierin nogal bepalend met zijn "War on Drugs"
    Gelukkig woon ik hier en niet aan de overkant, voor 1 joint 5 jaar de bak in?

  10. Het is net zoals schrijven een kwestie van schaven en strepen.
    Proberen en proberen en als het nog niet goed is weer proberen.
    Als je dat niet durft, begin je nooit en zal er nooit een maatschappij komen die ook maar bij benadering naar onze wens is.

Comments are closed.