Als je er op gaat letten, wordt er best veel gemopperd in Nederland. Zodra het parlement op reces is en iedereen op vakantie, gaat het mopperen over de komkommertijd op de televisie. Is Den Haag weer eenmaal paraat, dan maakt het niet zoveel uit wat het nieuws haalt, maar er is altijd een hoop kritiek.
Door het stoken van fossiele brandstoffen hebben we nu een zogenaamd Global Warming probleem. Wanneer iemand dan oppert om toch nog maar eens over kernenergie na te denken, herleven sentimenten uit de jaren 80 waarin ‘we’ toch al besloten hadden dat kernenergie ‘vies’ en gevaarlijk is.
In het oude ziektekostenstelsel was er die vreslijke en oneerlijke ’tweedeling’ in de gezondheidszorg. Nu met het “iederen is vrij om te kiezen in wélk ziekfonds hij wil zitten” is de kéuze weer te ingewikkeld.
Ook het verkeer is met z’n fijn-stof-uitstoot en bumperklevers en hoge brandstofprijzen een gewaardeerde bron van ergernis. Even als het openbaar vervoer. Altijd. Ook als we “houden van afstandhouden” en rond de grote steden nog maar 80 mogen rijden in de file is het niet goed.
Paars II was 3 keer niks. Nu zit Balkenende er al zo’n jaar of drie en zijn we massaal z’n Harry Potter tronie zat. Nu lijkt het kontje van Wouter Kabouter voor sommigen nog hoop op de toekomst te geven, maar vóórdat hij uitgeregeerd is, kan ook dat het aanstaande wanbeleid niet meer goedmaken.
Je zou toch denken dat iedereen het over een conclusie eens kan zijn: “De Politiek” biedt geen oplossing! Linksom of rechtsom, ze doen het altijd fout.
Soms vind ik deze maatschappij wel wat puberaals hebben. “Die ouwe doet het altijd fout”. Maar als iemand dan voorstelt om dan eindelijk eens écht op eigen benen te gaan staan, dan is zo’n verzorgende vader (of staat) toch ineens zo slecht nog niet…
Zodra je met mensen praat over een “een maatschappij waarin ieder mens souverein is: en ieder mens het recht heeft, zijn leven te leiden zoals hij zelf wil, zolang hij datzelfde recht van ieder ander respecteert”, dan gaan ze ineens heel fel verdedigen, waar ze de rest van de tijd zo op lopen te vloeken.
Misschien wordt het tijd om de daad eens bij het woord te voegen, en gewoon zelf, voor jezelf te gaan staan en volwassen te worden. De verzorgingsstaat léék wel gemakkelijk en handig, maar maakt afhankelijk en slaafs en doodt elk initiatief en ontwikkeling. Nee volgens mij wordt het tijd om op eigen benen te gaan staan. Dat zeg je toch ook tegen een kind van 32, die nog thuis woont?
Grow up!!
