Vandaag opening, en dan maar strijden.

De strijd om de “beste” te zijn op bepaalde onderdelen van de sport brandt weer los. De Olympische spelen hebben daarbij nog steeds een groot imago van sportiviteit, eerlijkheid en individuele prestatie.

Wat mij vooral aantrekt, is de individuele prestatie van iedere atleet afzonderlijk. Zelfs ondanks de verhalen van manipulatie en gekonkel waaraan ook deze spelen niet helemaal ontkomen. Om nog maar niet te spreken van allerlei overheidsinvloeden.

Met die manipulatie doel ik niet op de commercie die een grote rol is gaan spelen. Dank zij die commercie is er zelfs veel meer mogelijk geworden; meer mensen over de hele wereld kunnen dank zij de commercie van die spelen genieten en de atleten kunnen ook dank zij die commercie grotere prestaties neerzetten.

3000 jaar geleden is de traditie van de spelen begonnen, mede ter ere van oppergod Zeus. In eerste instantie hoofdzakelijk door soldaten. De onderlinge strijd werd gestaakt en de wapens neergelegd.
De onderlinge strijd werd naakt gevoerd zodat er geen verborgen wapens konden gebruikt worden. En om zeker te weten dat men met een man te doen had! Vrouwen mochten helemaal niet eens kijken!

Sindsdien is er heel wat veranderd. Eerst kon je alleen maar iets beleven als je in Olympia aanwezig was. Nu kun je waar ook ter wereld in close up alle details volgen.
Toen was er de strijd onderling. Nu is het gevaar van buiten. Terroristen, die er niets mee te maken hebben, kunnen dood en verderf zaaien. Duizenden politieagenten beschermen nu de atleten. Het vliegverkeer in de buurt van de arena is verboden en de toeschouwers worden nauwkeurig gescreend.

Wij hopen dat er veel sportieve wedstrijden zullen zijn, die voor veel plezier en ontspanning zullen zorgen voor de atleten en hun wereldwijde toeschouwers. We hopen dat er geen idioten zijn die dit verstoren.
Maar vooral hopen we ook dat deze happening weer iets bijdraagt aan het onderlinge begrip van de verschillende culturen, van welke religie dan ook.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

6 REACTIES

  1. "Wat mij vooral aantrekt, is de individuele prestatie van iedere atleet afzonderlijk."

    "Maar vooral hopen we ook dat deze happening weer iets bijdraagt aan het onderlinge begrip van de verschillende culturen, van welke religie dan ook."

    Is dit niet in tegenspraak?

    Met het eerste ben ik het eens, het tweede vind ik nogal collectivistisch.

    Mohammed wint een gouden medaille.
    Knap van hem. Ik ben te vadsig om ueberhaupt te mogen deelnemen, laat staan ooit goud te winnen. Ik bewonder Mohammed nu dus vurig.
    Maar moet ik dan ineens begrip hebben voor de Marokkanen of voor Arabieren of voor Moslims of voor knoflookvreters of voor … waarvoor eigenlijk?
    Wat heeft zijn benijdenswaardige sportieve prestatie in godsnaam (of in Allah’s naam) te maken met begrip dat ik zou moeten opbrengen voor zijn religie of cultuur?

    Ik begrijp er niets van, Hub.
    Je artikel begon nochthans erg goed (zie eerste citaat).
    Kan je mij uitleggen hoe dat nu zit met dat begrip dat ik voor de religie van een sportman moet opbrengen?

    Dank bij voorbaat.

    M

  2. [1] Ik denk dat dit komt door het woord "begrip".
    Ik zie dit vooral als "begrijpen en kennen". Weten wat het is, los van de krantenberichten en geklets van politici.
    Door het juist kennen, kun je dan ook een beter oordeel vellen.

    In mijn stukje staat dan ook "begrip VAN" terwijl jij gebruikt "begrip VOOR".
    En dat laatste gaat inderdaad samen met "accepteren, tolereren, goedkeuren".
    Dit KAN volgen op het eerste, maar hoeft niet.
    In tegendeel. Als je beter leert kennen, weten, dat jouw Mohammed alle Christenhonden de handen wil afhakken, dan zal je veroordeling alleen maar sterker worden.
    Maar het is ook mogelijk dat die Mohammed, dat individu, een aardige, gebrainwashte knul is, die door het contact met jou gaat inzien dat hij het verkeerd zag en verder gaat denken!

  3. [2] Gelukkig …
    Maar dan nog: waarom zou mijn begrip van de islam toenemen nadat Mohammed een gouden medaille wint tijdens het hardlopen?

    Of leuker nog (ingaande op "Maar het is ook mogelijk dat die Mohammed, dat individu, een aardige, gebrainwashte knul is, die door het contact met jou gaat inzien dat hij het verkeerd zag en verder gaat denken!"): waarom zou hij na het winnen van zijn medaille denken "er zat nu in Nederland een vadsige kerel op de buis naar me te kijken. Goh, wat is dat Westen toch een paradijs, daar ga ik geen bom leggen en ik zal het mijn buurman ook afraden"?

    ’t Ware mooi als het zo werkte. Dan zou ik al zuipend in de sofa zomaar een positieve invloed uitoefenen op de wereldvrede?! Wow. Wat knap van me zeg!

    En dat er nog niemand een M-fanclub heeft opgericht (of een heuse religie).

    Neen Hub, ik vele van je bijdrages bijzonder goed (nagenoeg allemaal zelfs), maar deze keer lijken we de zaken toch fundamenteel anders te zien.

    Groeten,

    M

Comments are closed.