Terugtrekking van de staat uit het sociaal economisch privéleven van de burger.
Hoe zorgen we nou dat de invloed van de staat uit het domein van het privé leven van de burger verdwijnt en daar ook weg blijft. Of andersom gesteld, hoe heffen we het mandaat van de staat om zich actief met de economie –en daarmee de consument cq burger- te bemoeien zo afdoende mogelijk op?

In mijn vorige artikel over de scheiding van economie en staat heb ik al gesteld dat ik als definitie van ‘De Economie’ het volgende aanhield: “De economie bestaat uit gezinnen die zich een inkomen verschaffen –hopelijk uit betaalde arbeid of uit een onderneming- en die daarmee eten, kleren en onderdak kopen. Elke andere definitie van economie leidt onmiddellijk tot massale uitsterving van de menselijke soort.” Op andere plaatsen zitten misschien meer Euro’s (de beurs, het staatsbudget) maar in de gezinnen die consumeren zitten meer mensen. Dat vind ik belangrijker.

Hoe zorgen we nou dat de invloed van de staat uit het domein van het privé leven van de burger verdwijnt en daar ook weg blijft. Of andersom gesteld, hoe heffen we het mandaat van de staat om zich actief met de economie –en daarmee de consument cq burger- te bemoeien zo afdoende mogelijk op?

Volgens mij moeten we om deze vraag te beantwoorden terug naar de basics van het Libertarisme; ons ultieme richtsnoer van het Non agressie principe en het principe dat de enige entiteit die souvereiniteit kan dragen het individu is.

Het lot van de economie als geheel- dat wil zeggen de kengetallen die haar weergeven- wordt nu grotendeels bepaald door staatsorganen en door de staat gestuurde instanties. In principe zouden particulieren door hun gezamenlijk handelen dit lot moeten bepalen.
Dit zou zo moeten zijn omdat wanneer alle productiemiddelen in private handen zijn, alle resultaat van deze middelen en de bijbehorende activiteiten ook in private handen terecht komt. Zowel het economisch resultaat (winst of verlies); afgeleiden als salarissen, investeringen en contractuele betalingen als resultaten van onderaannemers.
Op dit moment is de overheid zowel sturend bij dit geheel betrokken en is ze er voor haar budget voor een groot deel afhankelijk van. Wanneer het economisch slecht gaat is de overheid verantwoordelijk voor het betalen van uitkeringen. Die uitkeringen komen voor het grootste –in ieder geval het belangrijkste- deel terecht bij de kleinste eenheid in de economie: het individu.

De overheid is dus voor haar budget afhankelijk van de economie, want haar kosten en inkomsten worden er door een groot gedeelte bepaald. Daarom wil de overheid ook zo graag sturen. De burger is afhankelijk van de economie én de staat. Beiden zijn, vanuit het standpunt van de particuliere burger op een heel stel vlakken for all intents and purposes één geworden. Om dus de economie en de staat te scheiden moeten we deze wederzijdse afhankelijkheid opheffen. De kosten van de staat moeten niet meer bepaald worden door de prestaties van de economie en het individu moeten voor zijn inkomen niet meer afhankelijk zijn van de staat. Dit is op te lossen door de sociale zekerheid (één van de grootste kostenposten van de staat) te privatiseren en alle wetten en regelingen waarin de staat zich bemoeit met het arbeidsrecht af te schaffen of aan te passen. Hoe kan dit gedaan worden?

Om de Staat afdoende te scheiden van de economie moeten we in eerste instantie het individu vrij maken van sturende overheidsinvloed in zijn sociaal economische activiteiten. (zoals al eerder gezegd, de souvereiniteit van het individu herstellen).
Het klimaat voor ondernemingen kanlater volgen, al komt het voor een deel al mee met het vrijmaken van de individuele burgers.
Om het mandaat van de staat terug te trekken van het domein van het privé leven van de burger moet de burger eerst onafhankelijk zijn van de Staat. Een aantal functies van die staat echter zijn wel nodig. Denk aan sociale zekerheid en ziektekosten. Voor dit soort overheidsproducten dient eerst een commercieel alternatief te komen.
Ook dient de burger volledig vrij te worden in het bepalen van zijn bron van dat inkomen: uit onderneming, uit loondienst, onder welk soort contract en met wie en waar. Vervolgens dient de burger zelf te bepalen waaraan hij dat inkomen besteed, waar en hoe wil de burger wonen, waar koopt hij verzekeringen en pensioen, welke uren werkt hij en welke uren niet?
Het wordt onderhand duidelijk dat het scheiden van economie en staat de principes waarmee de maatschappij gestuurd wordt stevig zal veranderen. Bijna alle privaatrecht moet worden aangepast; het arbeidsrecht; sociale zekerheidsrecht; handelsrecht. Maar ook driekwart dwingend recht en zaken die aan de ‘kapstok’ van het arbeidsrecht zijn opgehangen, CAO’s; ARBO; Arbeidstijdenregelingen, ga zo maar door.

Er zijn meer vlakken waar de invloed van de staat in het privé leven van de burger doordringt. In dit artikeltje belicht ik alleen het sociaal-economische vlak. Dit is redelijk diffuus. Het gaat om woonruimte want woningcorporaties zijn vaak semi-overheid; het gaat om sociale zekerheid, we zijn nu immers verplicht via de staat verzekerd; het gaat om onze baan, want het arbeidsrecht bepaalt de inhoud van ons contract bijna geheel; het gaat ook om wat we met ons geld doen, het economisch verkeer is zwaar gereguleerd.
Maar de staat bemoeit zich met onze relatie, met onze vrije tijd, met onze TV en met onze school en die van onze kinderen. Ga zo nog maar even door.

Hoe houden we wanneer we de staat uit het private sociaal economische domein hebben teruggetrokken er voor goed uit?
Ik heb hier geen duidelijk antwoord op. In mijn fantasie bestaat er rond die tijd een grondwet die de staat verbied zich met andere vlakken dan justitie, defensie en politie te bemoeien en bestaan er voor alle andere vlakken bonafide, betrouwbare en effectieve commerciële alternatieven. De markt zal uiteindelijk in elke vraag willen voorzien. Door de wederzijdse afhankelijkheid op te heffen wíl de burger waarschijnlijk ook niet meer betutteld worden door de staat. Die staat echter, zal altijd mensen aantrekken die er graag werken en die de staat als een prachtig vehikel zien om goedbedoelde zweverige plannetjes ‘voor het algemeen goed’ door te voeren.

16 REACTIES

  1. ik begrijp uit uw stuk dat libertariers alles zelf willen regelen.
    Dan komt er dus een samenlevening waarin in mensen zelf achter zaken aan moeten ipv door de overheid/instanties geleid.

    Heeft u de laatste jaren wel eens met mensen gewerkt?
    Weet u hoeveel mensen dat helemaal zelf niet kunnen?
    Niet omdat ik dat zeg, ze zeggen het mij.
    Ze hebben helemaal geen zin om het zelf te doen.
    vb iemand van 30 raakt zonder werk.
    Wat doet deze persoon? Gaat naar het cwi en krijgt begeleiding en doet precies wat er gezegd wordt.
    Op mijn opmerking: ga bij uitzendbureau’s langs; reageer op advertenties krijg ik als antwoord dat
    hij nog niet in deze fase zit en het eerst moet overleggen met de contactperoon van het cwi.

    Legio mensen kunnen zelf geen formulier invullen en moeten dat laten doen.

    Ik wil niet rot doen maar halve volkstammen zijn afhankelijk van begeleiding en hulp.

    Wat gaat u met deze mensen doen?

  2. [1] Een oud Japans spreekwoord luidt: "Geef een man een vis en hij heeft te eten voor één dag, leer hem vissen en hij heeft eten voor de rest van zijn leven"

    Lieve Anita, er is werk zat. Veel werk wordt onmogelijk gemaakt door de overheid. Zelf ben ik zelfstandige [ict] en ik zit de hele dag achter m’n bureau. Of ik nu in een stoel of rolstoel zit, voor m’n werk maakt dat niet uit.

    En ik gun ook gehandicapten werk, want dat doet zoveel meer voor je eigenwaarde.

    M’n moeder heeft 3 kinderen grootgebracht maar zij zou geen crèche mogen beginnen.

    Die mensen moet je leren hoe ze die formulieren invullen. Mensen moeten hun verantwoordelijkheid inzake eigen opleiding, taal en uitstraling nemen.

    Op m’n sportclub is heel veel vrijwillige hulp voor mensen die het minder hebben. Ze kunnen met andere mensen meerijden, krijgen kleding enz. Allemaal op vrijwillige basis.

    Ik vind het zielig dat hele volksstammen zo afhankelijk zijn. Ik neem die mensen weinig kwalijk; de overheid des te meer.

    Ik weet niet of je zelf kinderen hebt, maar als je ze altijd met luier om laat lopen worden ze nooit zindelijk. Als je ze niet zelf leert douchen dan blijf je dat doen tot ze 80 zijn.

  3. Het artikel van Krijn is uitstekend. Het past in het verlengde van de scheiding der machten van Montesqieu [uitvoerend, wetgevend en controlerend].

    Feit is dat we tot augustus voor de overheid werken, hoewel slavenarbeid is afgeschaft. Juist die scheiding van het economische zal dit herstellen.

  4. [1] Hallo Anita,

    Ik heb heel veel met mensen gewerkt, dat is de reden dat ik zo optimistisch ben! Mensen willen wel en kunnen zelf ook veel. Door de dwingende en frustrerende overheidsregelingen wordt echter veel goede wil te niet gedaan.

    Wanneer iemand van 30, zoals je zegt zijn baan kwijt raakt en hij hoeft niet eerst via het CWI en een gemeentelijke screening een Melkert baantje te accepteren, zijn er veel meer mogelijkheden.

    Waarschijnlijk heeft hij zelf een particuliere WW afgesloten die gewoon zonder mokken uitkeert. Aan die WW wordt ook niet getornd en de papierwinkel is commercieel, dus klein. Betrokkene kan dus al zijn tijd besteden aan eerst stevig de pest er in hebben en dan aan het solliciteren slaan.

    Het probleem is dus niet het individu. Het probleem is de Staat. Wanneer we die weg halen lost het individu zelf zijn problemen op. Doet hij dat niet, dan heeft alleen hij zelf daar last van.

  5. [1] Beste Anita,

    Libertariërs willen niet alles zelf regelen. Ze willen alleen de vrijheid om alle zaken zelf te kunnen en mogen regelen als ze dat willen.

    Als die kennis van 30 in een libertarische situatie behoefte heeft aan dienstverlening zoals het CWI dat levert, kan hij die mensen daarvoor, tegen betaling uiteraard, inschakelen. Als hij dat niet wil, doet hij het niet.

    Voordeel: als hij niet tevreden is over de diensten van die dienstverlener, kan hij een ander zoeken of het toch maar zelf doen.

    Voor de betaling van dat CWI, kan hij een commerciële verzekering afsluiten of hij kan ook de afweging maken dat hij die dienst nooit nodig zal hebben en het geld in z’n zak houden.

    Verreweg de meeste mensen zijn helemaal niet afhankelijk van hulp. Ze zijn DOOR DE STAAT van STAATSHULP afhankelijk GEMAAKT. Vergelijk de staat voor het gemak maar met een heroïnedealer: Eerst levert hij je stuf voor een aantrekkelijk lage prijs en tegen aantrekkelijk lage voorwaarden (= het aas) en vervolgens maakt hij je afhankelijk en mag je je leven lang voor hem bloeden.

    Bovendien verandert hij naar believen de voorwaarden van de contracten en wel op momenten dat jij als burger door je afhankelijkheid geen kant meer op kunt.

    Het enige probleem dat ik zie zijn geestelijk en lichamelijk gehandicapten zonder familie en vrienden of met familie / vrienden die niet voor hen kunnen / willen zorgen.

    Dat is voor een relatief laag bedrag op te lossen. Als iedereen 1 of 2 procent van zijn inkomen afstaat, kan er aan allen een voortreffelijk zorgpakket verstrekt worden. Ik denk dat je daarvoor niemand hoeft te dwingen: wie niet bereid is, voor hen vrijwillig 1 of 2 procent te betalen (maar dan verder ook geen enkele belasting!), mag hier zijn vinger opsteken.

  6. Prima stuk Krijn. Weer helemaal eens.

    SPY: Iets meer belasting zullen we toch wel kwijt zijn hoor. politie, defensie. (Nachtwakerstaat) Maar goed, al zouden we weer terug kunnen naar de 10e penning dan was het voor mij ook al " dikke mik "! (Zoals we dat in deze contrijen plegen te noemen)

  7. [6] Bij 10% houden we waarschijnlijk ruim voldoende over om in elke straat 2 maal per jaar een door de staat betaald straatfeest met barbeque te houden!

  8. [7] Lechajem! Het valt me op dat veel Libertariërs overtuigde feestbeesten zijn.

    Bier (Carlsberg), Barbeque, Irish Coffee…

  9. [9] Niets menselijks is ons vreemd.

    Nu ik er over nadenk: het organiseren van feestjes is nu ook al een van de hoofdbezigheden van de staat, alleen nodigen ze steeds de verkeerde gasten uit en houden ze de betalers van de bijdragen aan die feestjes steeds buiten de deur. Op die manier wordt het natuurlijk nooit gezellig!

  10. Krijn, je eerste vraag. Deze overheid zal het nooit toestaan dat hen het roer uit handen wordt genomen. Kun je verzinnen wat je wilt.
    Deze overheid moet weg. En daarmee bedoel ik de gehele politieke elite die er vandaag deel van uitmaakt.

  11. [11] De manier waarop we de staat uit het privé leven van individuen halen is inderdaad een probleem.

    Iedereen die ik spreek heeft een andere aanpak voor ogen. De één zegt dat het via electorale weg kan (à la Wladi), de ander zegt dat we een European Free State moeten beginnen in Zeeuws Vlaanderen of de Baltische Staten (Die laatste zijn mij trouwens te koud.)

    Wat mij betreft breng je de boel aan het rollen door mensen te laten merken wat voor positieve gevolgen een kleine stap terug van de staat al heeft. ‘Give ‘em a taste for more,’ zogegezegd.
    Schaf maar eens wat verplichte volksverzekeringen af en laat gemeenten een stel taken uitbesteden aan elkaar beconcurerende bedrijven. Denk bij die laatste aan zaken als vuilnis ophalen en openbaar vervoer. Ook het ECHT vrijgeven van markten voor verzekeringen, nuts en telefonie en OV zijn mooie starters.

    Wanneer mensen merken dat kiezen niet eng is en dat ze er werkelijk op vooruitgaan willen ze vanzelf meer. Dan is het afgelopen voor de Wouter Bossen en Femke Halsemaas.

  12. [13] Kaye, je hebt helemaal gelijk. Maar is geen antwoord op die vraag. Met deze overheid (of de volgende van deze sociaal-democratische eenheidsworst) kun je die kleine stap niet voor elkaar krijgen. Dat willen ze niet. Juist vanwege de conclusie die jij er ook aan verbindt.
    Dus: zij moet weg, die overheid.
    Heb ik gelijk of niet?

  13. [13] Kaye,

    De koude winter in de Baltics hoeft niet noodzakelijkerwijs een probleem te zijn maar kan mits de juiste randvoorwaarden worden omgebogen tot
    een voordeel , zie http://www.vanilla-ninja.de

    En anders is er natuurlijk nog steeds
    de thermische onderbroek en de elektrisch voor verwarmde klomp.

    Groetz,

    Cincinnatus

  14. helemaal mee eens ik zocht op google: iedereen afhankelijk van de staat. en beland hier. waarom zetten we geen partij op. dan komt er in iedergeval een geluid door in de 2de kamer. ik ben zelf ondernemer gweest op int markt en heb aan den lijve onder vonden hoe dat is. je kunt nog zo slim zijn maar de rusche/chinese etc concurentie kopieert je gewoon. je kunt niet op tegen een rusisch bedrijf die usd 500 p/m betaald aan zijn adminitrateur terwijl jij eur 5000 moet betalen + pensioen + auto etc. simple einde oefening. ik debnk dat zeer veel zelfstandige op deze wijze ook in handen van de overheid vallen en anita het is een vernedering omdan "GEHOLPEN" te worden. Je krijgt de pest aan je eigen land genoten. IK ben weg gegaan ik heb geen zin meer in die politieke corecte fatsoensrakkers van de PVDA alles hebben op kosten van de samen leving. Ik werkte 80/90 uur per week en had geen tijd om op de overdekte schaats baan te staan of te zwemen in het zoveelste tropisch zwem paradijs. Ze staan er mede damk zij mij maar heb er nooit gebruik van gemaakt. Waarom anita wordt je na 40 uur werekn nog zwaarder belast als je overwerkt is 40 uur niet genoeg voor het sterkste schouder principe.

Comments are closed.