Te oordelen naar het aantal politici van diverse pluimage dat zonder das op de televisie verschijnt, is het niet gebruiken van een das of het vlak voor de uitzending afdoen en /of wegmoffelen van de das tot een belangrijk instrument geworden bij het verwerven van populariteit.

Het is niet geheel duidelijk, op grond van welke overwegingen de betreffende personen nog wel een jasje aanhebben en hun kleding niet beperken tot een kleurig Caribisch overhemd.
Maar een en ander zal in ongetwijfeld in overleg met media-adviseurs a raison van 300 euro per uur keurig uitgewerkt en beslist zijn. Ergens aan de horizon zie ik politici die hun interviews geven in zwembroek, gezeten op de rand van hun zwembad.
Ook de nieuwe voorzitter van de VVD schijnt nu brood te zien in het opbergen van zijn das teneinde op deze wijze in te breken in marktsegmenten welke tot dusverre hun gunsten verleenden aan politici van andere partijen. Zijn plotseling opgekomen warme belangstelling voor minimumlijdende bijstandsmoeders is een geweldige vondst. Mr. Oud, Harm van Riel, Mr. Geertsema, Haya van Someren- Downer en Wiegel hadden het daar bij mijn weten nooit over.
Ik wacht nu op de eerste politicus die van zijn of haar warme belangstelling blijk geeft voor dakloze krantenverkopers en een deel van zijn huis aan deze personen ter beschikking stelt.
Hugo van Reijen

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

5 REACTIES

  1. Dat jasje hebben ze nog aan op persoonlijk verzoek van Frans Weisglas, vindtie beter voor het aanzien van de politiek ofzo. Leden van kamer of kabinet mogen van hem ook niet spreken als ze er niet "netjes" uitzien.

    Bron heb ik helaas niet, het was een tijdje terug op tv, in een item waarin Wouter Bos uitlegde waarom hij als staatssecretaris nog wel in een driedelig pak met das liep.

  2. Zo’n pak draagt lang niet altijd bij aan het uitstralen van autoriteit. Kijk eens naar de nationale ‘alpha male’ Jan Peter B. te Capelle aan de IJ. Met dat pak aan oogt hij net als een kwajongen die grote mensen kleren draagt op een verkleedpartijtje. Wie een beetje karakter heeft kan nog gezag uitstralen als die in zijn zwembroek voor de camera staat. Maar ze willen allemaal zo leuk mogelijk gevonden worden door de zo groot mogelijke massa (is mijn indruk). Dus zijn ze bezig met kleertjes en kapsels alsof het een stelletje hoeren is. Ik weet maar weinig uitzonderingen te bedenken die min of meer zich zelf zijn, Wilders en Marijnissen maken de meeste kans. Dat nieuwe kapsel en bril van Arrie Potteur bewijst alleen maar dat de oude wijsheid over een aap en een gouden ring nog immer waar is.

  3. Als je iemand met een rooie stropdas ziet rondhangen, is de drager een prominent socialist (zogenaamd sociaaldemocraat) die een rood feestje viert, een rooie borrel drinkt, of zoiets.
    Rood staat nog altijd symbool voor de klassenstrijd, die onze samenleving steeds verder verkankert.

  4. Tja, persoonlijk beschrijf ik mezelf altijd als "libertarier uit principe, conservatief uit keuze" waarmee ik bedoel dat vrijheid het hoogste goed is en ik niet wil dat men (de overheid, de meerderheid, etc.) me de les leest, maar eenmaal ik die vrijheid heb, kies ik ervoor me conservatief te gedragen.

    Mensen die me niet kennen, denken dat ik gewoon aartsconservatief ben -mijn kleding straalt dat doorgaans ook goed uit- en zijn vervolgens met verstomming geslagen als ze mij horen over thema’s als drugs, prostitutie, euthanasie etc.

    Mijn opvatting is steeds dat eenieder vrij moet zijn en dus dat je "fatsoen" niet kan voorschrijven. Binnen die vrijheid, kies ik er weliswaar ZELF voor, maar het ik wil het niet opgelegd krijgen en wil het ook een ander niet opleggen.

    Dus hoewel ik me enerzijds ook wel erger aan de outfit van politici dezer dagen, ben ik toch van mening dat het hen vrij staat.
    Dit artikel hoort m.i. dan ook thuis op een conservatieve website, doch niet op een libertarische.
    Ook politici zijn immers vrij, inclusief vrij om op hun eigen manier aan marketing te doen.
    Liever dat ze zich ordinair kleden, dan dat ze liegen en loze beloftes maken.
    (Al vrees ik dat de 2 mekaar niet uitsluiten).

  5. Vroeger stond de stropdas model voor de afmeting van ’s dragers jongeheer. Dit vertoningsrecht wordt tegenwoordig echter beschouwd als strijdig met het gelijkheidsbeginsel, als bedoeld in Art. 1, Gw.

    Mitsdien wordt een stropdas door politiek correcten niet meer gedragen.

    Het hierbij vertoonde ouderwetse plaatje suggereert, dat de man nogal klein geschapen is.
    Zou zijn quasi-beroep met zijn handicap te maken te maken hebben ?

Comments are closed.