EUSSR

Vladimir Boekovski was een 21-jarige student toen hij in 1964 werd opgepakt omdat hij kritiek had geleverd op de Sovjet-dictators. Hij werd opgesloten en bracht in totaal 12 jaar door in gevangenissen, strafkampen en psychiatrische instellingen. In 1971 slaagde hij erin om vanuit het gekkenhuis waar hij was opgesloten, documenten over het misbruik van psychiatrische instellingen tegen politieke tegenstanders naar het Westen te smokkelen. Zo werd hij een van de bekendste Sovjet-dissidenten. In 1976 werd hij door de Sovjets op een vliegtuig naar Zwitserland gezet, waar hij geruild werd tegen een Chileense communistenleider Corvalan die vanuit Chili naar de Sovjet-Unie mocht vertrekken.

Boekovski vestigde zich in Cambridge en bleef het communisme bestrijden tot het regime in 1991 implodeerde. Eén jaar later haalde de Russische leider Boris Jeltsin hem terug naar Moskou. Jeltsin liep een tijd met het idee rond om een soort Neurenberg-proces tegen het communisme te voeren. Hij vroeg Boekovski om als getuige op te treden. Boekovski kreeg daarom toestemming om geheime documenten van de hoogste Sovjet-organen, het Politburo en het Centraal Comité, in te kijken. Uiteindelijk kwam er niets terecht van het hele idee om een Neurenberg-tribunaal tegen de communisten te voeren. De geheime documenten gingen terug op slot en zijn inmiddels opnieuw “top secret.”

De sluwe Boekovski was er echter in geslaagd om tijdens de weken dat hij de geheime archieven mocht inkijken een heel aantal documenten te copiëren met een mini-scanner en een laptop. Die documenten zijn vandaag beschikbaar op het internet.

Samenzwering

Vandaag voert Boekovski strijd tegen een nieuw monster. Hij is ervan overtuigd dat de Europese Unie (EU) op weg is om een tweede Unie van Socialistische Sovjet-Republieken (USSR) te worden. Provocerend spreekt hij van de EUSSR.

Tussen de Sovjet-documenten ontdekte hij immers verslagen van gesprekken die de toenmalige Sovjet-leider Mikhail Gorbatsjov eind jaren tachtig voerde met Westerse politici. Ik interviewde Boekovski toen hij twee weken geleden Brussel bezocht op uitnodiging van de Hongaarse conservatieve Europarlementsleden. Twintig jaar geleden, toen ik nog bij Gazet van Antwerpen werkte, had ik dat ook al eens gedaan. Ook toen rookte hij de ene sigaret na de andere.

Uit de geheime archieven blijkt, aldus Boekovski, dat Gorbatsjov met de Westerse sociaal-democraten afsprak dat hij de Sovjet-Unie zou omvormen tot een sociaal-democratisch regime terwijl zij de Europese Gemeenschap moesten omvormen tot een sociaal-democratische unie. Op die manier zou er “convergentie” ontstaan en zou men beide “gematigd linkse” stelsels in elkaar kunnen laten overvloeien. Zo zou men de Thatcheriaanse kapitalistische golf in het toenmalige West-Europa tot staan kunnen brengen, terwijl de Westerse sociaal-democraten Rusland zouden kunnen helpen om zijn economische crisis te boven te komen.

Europol

Deze “convergentie”-afspraken werden gemaakt vanaf 1985-86, aldus Boekovski. Hij zegt dat hij tussen de geheime documenten de notulen vond van een onderhoud in januari 1989 tussen Gorbatsjov en een aantal Westerse leiders, waaronder de voormalige Franse president Valérie Giscard d’Estaing. Giscard vertelde Gorbatsjov dat Europa “binnen 15 jaar” een federale staat zou zijn en dat Gorbatsjov zich daarop moest voorbereiden. Niet lang daarna echter implodeerde de Sovjet-Unie, waarna het voormalige Sovjet-rijk uit elkaar viel en de “convergentie”-plannen opgeborgen moesten worden.

Niettemin, zegt Boekovski, valt het vandaag op hoezeer de EU op de voormalige USSR lijkt. “Het Europees Parlement,” zegt hij, “doet mij denken aan de Opperste Sovjet. De Europese Commissie is net het Politburo. Het wordt niet verkozen en is aan niemand verantwoording verschuldigd. De EU met zijn economische plannen doet denken aan de Sovjet-vijfjarenplannen.” Hij wijst erop dat hoewel er in de EU vooralsnog nog geen equivalent van de KGB, het gevreesde repressie-apparaat van de Sovjets, bestaat, Europol op weg is om iets dergelijks te worden. “Ik ben zeer beducht voor Europol. Ik weet hoe een onderdrukkingsapparaat werkt. Europol krijgt diplomatieke immuniteit – zelfs de KGB had dat niet – en wordt een politiedienst die 32 soorten misdaden moet opsporen, waarvan er twee zeer verontrustend zijn: racisme en xenofobie. Racisme is de ‘misdaad’ om zich te verzetten tegen ongecontroleerde immigratie vanuit de Derde Wereld, en ‘xenofobie’ is het verzet tegen verdere Europese integratie.”

Democratie

De EU is op weg om “de democratie snel en systematisch te ontmantelen,” waarschuwt Boekovski. “Waarom hebben ze zoiets als Europol nodig? Ik vertrouw dit niet.” Hij gelooft niet dat de EU de democratie ernstig neemt en verwijst naar de referenda in Denemarken en Ierland om dit te bewijzen. “De Denen en de Ieren stemden tegen de EU. Ze moesten opnieuw en opnieuw stemmen tot ze hun goedkeuring gaven. Daarna is het met stemmen gedaan.”

Overdrijft Boekovski? Vorige week gaf Giscard d’Estaing, ex-president van Frankrijk en voorzitter van de Conventie die de Europese Grondwet schreef, een voordracht aan de London School of Economics. Hij zei er dat Frankrijk en Nederland, die de EU Grondwet vorig jaar afwezen, opnieuw zouden moeten gaan stemmen. “Als de Denen en de Ieren uiteindelijk ‘ja’ kunnen stemmen, kunnen de Fransen en de Nederlanders dat ook,” aldus Giscard: “De verwerping van de grondwet was een vergissing die rechtgezet moet worden.” Hij voegde eraan toe: “We willen een politieke unie. De vraag is niet wat we willen, maar hoe we het gaan verwezenlijken.” Onze dictators hebben alles reeds beslist. Het volk moet ‘ja’ zeggen. En als het niet ‘ja’ zegt, doen de dictators toch hun zin. Inderdaad, de EUSSR.

Bronvermelding:
Dit artikel van Paul Belien verscheen eerder op: www.brusselsjournal.com/node/898
En werd ingezonden door: W. Robbelein