HP/De tijd

Iedere vrijdag wil ik op deze site een stuk plaatsen. Op Donderdag bedenk ik het onderwerp, schrijf het, om het het vervolgens met enige zelfgenoegzaamheid te plaatsen.
Niet zonder trots lees ik mijn schrijfsel nog een keertje door, lach om een kwinkslag, grinnik in mijzelf dat dit weer een leuk stukkie is geworden. Deze week uiteraard met als onderwerp de overwinning van links bij de verkiezingen.

Ik wilde mijn stukkie al bijna plaatsen, toen het lachen mij verging. Henk Steenhuis van HP/De tijd had al een column geschreven. En die was veel beter dan de mijne. Vandaar, met bronvermelding en zonder toestemming, de column van Henk Steenhuis:

Linksaf
De verkiezingsuitslag was weliswaar voorspeld, maar daarom niet minder opzienbarend. Als we de ruk naar links een betekenis willen geven, dan is dat toch wel deze: moge de overheid zich om ons allen bekommeren. In een van de welvarendste landen ter wereld met een hoogopgeleide bevolking is het blijkbaar niet normaal dat mensen de baas zijn over hun eigen leven. Beter is het als de staat zich over ons ontfermt, en met socialisten aan het roer kunnen we ervan verzekerd zijn dat dit ook gaat gebeuren.
Het zou demagogisch zijn te beweren dat de verschillen tussen links en rechts in Nederland groot zijn. Die verschillen zijn klein, en bovendien is bekend dat de diverse politici nagenoeg dezelfde zeden aanhangen. Allemaal zijn ze tegen kinderarbeid, voor hulp aan arme mensen, tegen achterstelling van vrouwen en voor progressieve belastingen. Maar met die indrukwekkende eensgezindheid als basis zijn er natuurlijk wel enkele nuances.
Je zou kunnen zeggen dat de VVD op een heel voorzichtige, bijna laffe manier de burgerlijke vrijheden verdedigt. Laat de markt z’n werk doen, is daar een leidend beginsel waarbij de term ‘lastenverlichting’ regelmatig valt; want als de overheid zich met minder zaken bemoeit, zijn er ook minder ambtenaren nodig.
Aan de andere kant heb je de PvdA en de SP. Daar moeten ze weinig hebben van de vrije wil. Vroeger leefde de socialistische leer zich uit in het economische domein, maar dat is slecht afgelopen, zie de Oost-Europese staatsgeleide economieën. In plaats van dat ze er de brui aan hebben gegeven, zijn socialisten hun bemoeizucht op allerlei andere terreinen gaan uitleven, en als je je eenmaal om de talloze facetten van andermans leven bekommert, is het einde zoek.
De afgelopen decennia is zo een reusachtige groep losers ontstaan die afhankelijk zijn geworden van de staat. Zoiets kost veel geld en socialisten kunnen zich derhalve niet de luxe veroorloven om de term ‘lastenverlichting’ in de mond te nemen. Deze ontwikkeling – van relatieve onafhankelijkheid naar afhankelijkheid – kan moeilijk gezien worden als vooruitgang. Ze zet een rem op de welvaart en erger nog: ze belemmert mensen om zelf iets van hun leven te maken.
Links en rechts, nou ja: vooral links, is al gesuggereerd dat de comeback van de soci’s een teken is dat mensen hun bekomst hebben van globalisering, vrije markt en Europese eenwording. De ontwikkelingen gaan veel te hard! Terug in de schoot van de verzorgingsstaat!
Als de meeste mensen er zo over denken, heeft links geweldig campagne gevoerd. Dan is de poging om de bevolking bang te maken voor de naaste toekomst, uiterst succesvol geweest. En het feilen van staatsbemoeienis en passant uitstekend gemaskeerd.
Rechts, op zijn beurt, mag bij zichzelf te rade gaan. Want wie het overrompelende verhaal van de vrije markt (meer vrijheid, meer welvaart, meer geluk) zo beroerd aan de man heeft gebracht, is wel heel onhandig te werk gegaan. En kan geen aanspraak maken op de macht.