Hub was mij voor met zijn stukje over “hoogopgeleide vrouwen moeten werken”.
Op zijn stukje wil ik aansluiten maar vanuit een ander oogpunt, namelijk dat Sharon Dijksma zich blijkbaar nu ongerust gaat maken over kapitaalvernietiging.
Haar stemgedrag en dat van alle vertegenwoordigers in de Tweede kamer duidt beslist niet op enige bezorgdheid met betrekking tot kapitaalvernietiging.
Eerder het tegendeel is waar.

Wat is eigenlijk in haar ogen kapitaalvernietiging?
Uit haar interview valt af te leiden, dat zij bedoeld, dat investeringen een rendement moeten opleveren. (Overigens niet geheel onjuist.)
Immers de investering was de studie en het rendement het werken.
Zij vermeldde echter niet dat met werken, wel productief werk bedoeld moet worden.
En onder productief werk versta ik: alle werkzaamheden die gericht zijn op het verhogen van de productie(producten en service) en van de welvaart.
Anders blijft het kapitaalvernietiging.
Dat investeringen een rendement op moeten leveren is natuurlijk juist, maar waarschijnlijk geldt dit weer niet voor de overheid zelf.
Laat ik eens wat recente voorbeelden geven.
De prestigieuze objecten zoals de Betuwelijn en de HSL, geraamde kosten 12 miljard, waarvan reeds vaststaat dat deze lijnen nooit rendabel zullen worden.
De Noord Zuid metrolijn in Amsterdam, geraamde kosten anderhalf miljard, waarvan ook vaststaat dat deze nooit rendabel zal worden.
Als dit dan geen kapitaalvernietiging is, wat dan wel?

Alle werkzaamheden die de overheid verricht en die niet door privé ondernemingen gedaan kunnen worden, zijn in mijn ogen improductief. Bijvoorbeeld:
De administratieve lasten van het bedrijfsleven in Nederland, om aan nationale en Europese regelgeving te voldoen, kosten het bedrijfsleven ¤ 16.000.000.000,00 per jaar.
Dit is pure kapitaalvernietiging.

Vergeet niet, dat de uitgaven die de overheid doet, betaald worden uit de opbrengst van belastingen.
Met andere woorden, de overheid neemt geld af van het productieve gedeelte van de bevolking, om het naar eigen inzicht aan het niet productieve deel van de bevolking te geven, of zoals zij het zelf zeggen andere leuke dingen mee te doen.
Een grotere vorm van kapitaalvernietiging is niet denkbaar.

7 REACTIES

  1. [1] Inderdaad een triest verhaal. En nog echt gebeurd ook! Een fantasieschrijver zou het niet kunnen verzinnen!

    Mee doen? Bij opbod verkopen. Komt er nog iets terug van het belastinggeld!

  2. Asfalteren is een goed idee. Mits het gebeurt door een prive firma die de weg als turnpike wil uitbaten.

  3. Sjezus, als je ziet hoeveel vrouwen betrokken zijn geweest bij die foutieve besluitvormingen, dan kun je onmogelijk pleiten voor meer vrouwe in de politiek.

    (Zie de link van Hub)

    En die enige man De Boer heeft maar heel kort gediend…

  4. Voor kinderen en man zorgen is niet per se kapitaalvernietiging. De vrouw geeft de kennis bijvoorbeeld door aan haar kinderen en zij als hoger opgeleide zal een betere stimulans voor ze zijn. Als die kinderen (mede) daardoor zeer productieniveau bereiken, wordt de rekening alsnog betaald met het 90%-tarief in het kabinet Bos VI.

  5. [4] "Sjezus, als je ziet hoeveel vrouwen betrokken zijn geweest bij die foutieve besluitvormingen, dan …"

    … zou je bijna willen dat ze allemaal thuisbleven 😉

  6. Misschien een boete voor elke vrouwelijke politicus wegens kapitaalvernietiging? 🙂

Comments are closed.