Soms is het verleidelijk. Zelf mensen die dicht bij ons gedachtengoed staan, komen in de verleiding om begrip te hebben voor overheidsregels waarvan het lijkt dat die ons leven veiliger maken. Helaas is dat maar schone schijn. Er wordt namelijk altijd een prijs betaald voor dergelijke schijnbare ‘veiligheid. Want volwassenen als onmondige kinderen behandelen ontneemt de burger de mogelijkheid van een autonoom oordeel. En wat veel gevaarlijker is, de kans om van zijn fouten te leren. En met name dat laatste is letterlijk van levensbelang als het om jongeren gaat!

“They that can give up essential liberty to purchase a little temporary safety, deserve neither liberty nor safety.”

Onbekend

In een reactie op het artikel “Een gewaarschuwd mens…” van onze Jodocus schreef een van onze vaste regeerders (Sander) :

“Ik moet bekennen dat ik even na heb moeten denken over dit onderwerp. Ondanks genoemde argumenten weet ik zelf maar al te goed hoe ik op jongere leeftijd op mijn ‘Zundapp’ reed, aangemoedigd door overvloedig jeugdig testosteron. Een jongere op de motor is beslist vragen om moeilijkheden. (Ik heb zelf ook zo’n rijbewijs…) Toch ben ik het, zij het via een andere weg, volkomen met je eens kunnen worden. Want: het is uit onderzoek vast komen te staan dat jeugdige voetgangers/fietsers in de groep tussen ca 8 -11 jaar een substantieel grotere kans maakt om bij een (dodelijk) ongeval betrokken te raken. Maar moeten zij daarom een straatverbod of aanlijnverplichting krijgen opgelegd? Neen!”

Later schrijft Sander over de reden waarom hij goed heeft moeten nadenken:

“Ik geef toe dat ik wat vooringenomen ben daar ook mijn (toen) 18 jarige zoon op een haar na het leven had gelaten op zo’n ding, na 1000 waarschuwingen mijnerzijds. Ik wil je wel zeggen dat ik persoonlijk dus erg in mijn nopjes ben met het feit dat hij den motor heeft ingeruild en uiteindelijk heeft gekozen voor een 2200 kg zwaar vliegdekschip op 4 wielen! “

Voor alle duidelijkheid, dit artikel is niet bedoeld om Sander te bekritiseren. Integendeel, hij heeft juist aangetoond dat hij zich niet laat verleiden door de ‘mooie beloften’ van ‘onze’ staatsdienaren.

Waar het mij om gaat is dat er, wat mij betreft, een essentiële les zit in wat hij vertelt. Zijn zoon was zeker niet bereid om naar de waarschuwingen van zijn vader te luisteren. Dat is niet uniek. Ik ga mezelf maar na op die leeftijd en ik denk dat iedereen die op jonge leeftijd motor ging rijden soortgelijke herinneringen heeft. Uit zijn verhaal blijkt ook dat de jongeman uiteindelijk zijn les wel leerde. Hoe? Door eigen ervaring. Dat is namelijk de manier bij uitstek voor jong volwassenen om dergelijke dingen te leren. Met name de jongeren van die leeftijd hebben over het algemeen een bloedhekel aan de opgestoken vinger van ouders, leraren en overheid. Net hebben ze de fase van enige verantwoordelijkheid en volwassenheid bereikt en wat blijkt? Ze lopen overal tegen verboden, waarschuwingen en regels aan. Zo hadden ze zich deze fase in hun leven niet voorgesteld. En dat terwijl jongeren op die leeftijd juist willen experimenteren en de wereld en hun eigen grenzen willen ontdekken.

Nu zeg ik niet dat ouders hun zoon die gaat motor rijden niet moeten waarschuwen. Natuurlijk moeten ze dat doen. Maar iedere ouder weet ook dat een jongen van 18/19 jaar niet kan wachten om op de motor te stappen als de preek van pa of ma voorbij is. De aandacht voor de leerzame uitleg zal dan ook navenant zijn.

Waar het mij echter om gaat is dat jongeren wel de kans moeten krijgen om zelf thun grenzen te ontdekken en nieuwe kennis op te doen. Een vader die alles verbiedt en zijn kinderen in een glazen kastje zet, geeft ze niet de gelegenheid om zich voor te bereiden op een volwaardig volwassen bestaan. De stringente overheidsregels maken dit evenzeer voor de jongeren onmogelijk. De regelgeving in kwestie maakt het alleen maar aantrekkelijker voor jongeren om op zwaardere motors te rijden. Dan maar illegaal! Bovendien zal de zwaardere motor dan voor sommige groepen jongeren een extra statussymbool worden.

De les gaat echter nog veel verder dan alleen jongeren die graag motor willen rijden. Ze gaat op voor alle markt participanten. De dictatuur van overheidsregels verhindert de burger om van zijn fouten te leren en nieuwe kennis te verwerven over wat in een markt setting mogelijk is. De ondernemer die verhinderd wordt om een verkeerde investering te doen, de klant die behoed wordt een te dure lening te nemen, beiden is de kans ontnomen om een wijze les op te doen. Zeker als zij beschermd kunnen worden via subsidies en overheidsregels die de gevolgen van hun verkeerde gedrag verzachten.

De filosoof Aristoteles schreef eens dat ethisch gedrag een gewoonte moest worden om echt effectief te zijn. Pas als ethisch gedrag ingesleten was, als het door de mensen als vanzelfsprekend werd gezien, zou ethisch gedrag de norm kunnen worden. Ik denk dat hetzelfde geldt voor markt conform gedrag. Ook de markt heeft zijn ethiek. De markt vraagt om verstandige investeringen, zuinigheid en dus zelfbeheersing daar waar nodig, om eerlijkheid, om een vooruitziende visie, anticipatie van evenementen en betrouwbaar en voorspelbaar gedrag. Markt participanten moeten zich dit gedrag ook eigen kunnen maken. Maar als de overheid stelselmatig gaat verhinderen dat we van onze fouten leren, als de overheid met andere woorden verhindert dat we markt conform gedrag gaan vertonen, als de overheid via onzinnige regelgeving innovatie verstikt, dan moeten we niet gek opkijken als het slecht met onze economie gaat, ondernemers zich afhankelijk van de staat gaan opstellen en de innovatie in Nederland langzaam maar zeker uitsterft.

De vrije mark heeft zowel een epistemologische als een ethische functie. Via het prijsmechanisme weten ondernemers dat een bepaald goed schaars is. Dat is zeer nuttig voor de beslissingen die zij op de lange termijn moeten nemen. Het maakt mogelijk dat zij anticiperen op toekomstige gebeurtenissen. Zij kunnen daardoor hun beleid aanpassen aan de ontwikkelingen die op dat moment spelen. Bedenk nu de rampzalige gevolgen van een minimumloon of minimum prijzen. Kunstmatig hoog gehouden prijzen zorgen voor verkeerde informatie met misallocatie van kapitaal en arbeid als gevolg.

Als ondernemers verkeerde beslissingen nemen, zal dat soms leiden tot verlies van kapitaal en zelf arbeid. Regels die het verbieden dergelijke fouten te maken zorgen ervoor dat ondernemers niet in staat zullen zijn van hun fouten te leren en zo nieuwe kennis te verwerven. En dat is uiteindelijk schadelijk voor ons allemaal.

Toen de 17de eeuwse filosoof Thomas Hobbes in zijn boek Leviathan schreef dat de koning als vertegenwoordiger van het gezag als een goede vader voor de burgers moet zorgen, antwoordde John Locke hem dat burgers rationele volwassenen zijn die ook het recht hebben om ook zo behandeld te worden.

Het wordt tijd dat dit gaat doordringen in Den Haag. Er staat te veel op het spel om volwassen burgers als kleine onmondige kinderen te blijven behandelen. Het is simpelweg te gevaarlijk.

36 REACTIES

  1. [21]
    Cincinnatus,
    Ik beweeg mij op die bewuste asymptoot, dus ik heb geen "strak" plan B. 🙂

    Het hangt grotendeels of eigenlijk helemaal af van wat ik "libertarisch fatsoen" zou willen noemen: ongeschreven code voor de manier waarop je je in een minarchistische samenleving Ltd. behoort te gedragen en je je kroost opvoedt.

    De gedragscode is gebaseerd op dezelfde ethiek waaruit ook het natuurrecht voortvloeide.

    Daarnaast wordt recht gesproken en gedaan op basis van natuurrechtsbeginselen en jurisprudentie.

    Nu, hoe denk jij er over ?
    Groet, Harry

  2. [31] Harry,

    Uiteindelijk lijkt een zekere toepassing van geweldiniatie me bij regeren altijd onomkoombaar (en uiteindelijk ook noodzakelijk)en daar ik niet geloof dat een louter op vrijwilligheid en vrijwillig aangegane coöperatie gebaseerde of staatloze maatschappij mogelijk is (daar lijkt mij uiteindelijk een ander soort mens voor nodig) terwijl ik anderzijds ook wel weet dat macht corrumpeert, hou ik dus in praktijk maar op een minarchie waarbij getracht wordt de geweldiniatie door de overheid tot een minimum minimorum te beperken.
    Daarbij zie ik voor de overheid geen andere taak zie dan uitgedrukt was in de constitutie van Alabamha :

    "That the sole object and only legitimate end of government is to protect the citizen in the enjoyment of life, liberty, and property, and when the government assumes other functions it is usurpation and oppression." (Art. 1, Sec. 35)

    Indien we ooit tot een zulk een minarchie zouden komen , hoop ik dat mensen als Henri verder gaan met de legitimiteit ervan in vraag te stellen
    en luitjes op te hitsen tegen hun dan minarchistische overheid omdat een
    diepgewortelde anti-governmentsmentaliteit bij de bevolking uitduiing van de government in de weg staat.

    Groetz,

    Cincinnatus.

  3. [32]

    Cincinnatus schreef:

    "Indien we ooit tot een zulk een minarchie zouden komen , hoop ik dat mensen als Henri verder gaan met de legitimiteit ervan in vraag te stellen
    en luitjes op te hitsen tegen hun dan minarchistische overheid omdat een
    diepgewortelde anti-governments- mentaliteit bij de bevolking uitduiing van de government in de weg staat.
    Groetz,
    Cincinnatus."

    Cin als je de in vraag stelling van de legimiteit van de overheid zo’n goede zaak vindt, waarom doe je dan niet mee?

    😉

    Groet

    Henri

  4. Het voordeel van een vrije maatschappij boven een maatschappij die risico’s verbiedt, lijkt me dat je in een een vrije maatschappij wel de mogelijkheid hebt om je risico’s te beperken, maar in een onvrije maatschappij niet aan de onderdrukking kunt ontsnappen.
    Vrijwel iedere menselijke handeling, gereedschap, of zelfs emotie houdt een risico voor een ander in. Rijtjeshuizen en apartementen kunnen in de fik vliegen en het huis van de buren laten afbranden. Gasinstallaties en tankstations, industriegebieden, etc, kunnen exploderen. Auto’s en gebruiksvoorwerpen kunnen per ongeluk of expres dienen als dodelijke wapens. En het feit dat mensen kwaad kunnen worden is een risico voor een ander. Dat mannen en vrouwen sexuele lust kunnen ervaren is een risico op verkrachting. Is dat een reden om alle mannen en vrouwen (chemisch) te castreren? Het meeste geweld wordt in huiselijke kring gepleegd. Is dan een verbod op samenleven noodzakelijk? Een verplicht nemen van valium voor alle burgers? Niets is te gek als je geen enkel risico wilt accepteren.
    In een vrije maatschappij ben je vrij om in een beschermde omgeving te gaan wonen, tot en met een gewatteerde atoomschuilkelder aan toe. In een onvrije maatschappij die ieder risico verbiedt zou je wel eens nog minder vrijheid over kunnen houden dan je je nu kunt voorstellen. Dan zijn het niet alleen de vervelende gewoontes en de risico’s van de buurman die jij niet wilt tolereren, die verboden zullen worden.

  5. [32] [33] [34]
    Cincinnatus, Henri, Owl,
    Mijn voorlopige conclusie uit deze discussie zou zijn, dat het inderdaad precies de kwestie is, vanaf welke drempel een orgaan A PRIORI wordt toegestaan geweld te initieren. Dat is een kwestie van beschavingsniveau en daar is in een multiculti samenleving (mcs) als het EUrabisch kalifaat sowieso geen sprake van.

    Ik wil erop wijzen, dat de definitieve escalatiedrempel is overschreden bij de publicatie van het communistisch manifest en de afkondiging van de klassenstrijd in 1848.
    Vanaf dat moment werd de individualiteit van de mens namelijk afgeschaft -liever gezegd: werd gepoogd de mens zijn identiteit af te pakken- en werd een deel van de mensheid GEBOMBARDEERD tot een klasse proletarische zombies. Het sociaal conflict was geboren. Het lijkt onsterfelijk.

    Met de politieke moorden op Fortuyn en van Gogh, binnen de mcs wordt duidelijk, dat de klassenstrijd tegenwoordig escaleert langs etnische scheidslijnen.

    Het A PRIORI objectief bepalen van de grens lijkt me dus zowel op theoretische als op praktische gronden uitgesloten. Hij is immers afhankelijk van de toestand waarin de samenleving zich bevindt, d.w.z. van de POTENTIELE conflicthaarden binnen de samenleving.

    In een smeulend conflict tussen etnische groepen staat de legitimiteit van een medierend orgaan -en dus van zijn bevoegdheden- PER SE ter discussie.

    Overigens ben ik benieuwd of het sociaal contract van Hobbes nog een keertje opduikt. 🙂
    Groet, Harry

Comments are closed.