In Nederland is er dan bijna elke dag een bijeenkomst waarop aan filosofie of filosofen aandacht wordt besteed.
Wat opvalt in het programma, dat er weer geen enkele sessie gewijd is aan Ayn Rand. Terwijl het thema van dit jaar: “De Waarheid” daar toch zeker aanleiding toe geeft.
De reden daarvoor is voor een groot deel de houding van de gevestigde filosofen en professoren in de filosofie.
Voor hen is Ayn Rand een gevaar. Ayn Rand is met haar “Objectivisme” zo realistisch bezig met de werkelijkheid, dat het voor iedereen die er voor open wil staan, begrijpelijk is.
En dat willen veel filosofen niet. Die houden zich bezig op een “hoger niveau”. Die vragen zich liever af of zij wel bestaan. Of er wel iets bestaat. Massa’s pseudo wetenschappelijk gelul. Allemaal woorden. In hun dagelijks leven doen ze echt wel die dingen die goed voor hen zijn en vermijden ze de gevaarlijke. Dan houden ze beslist rekening met hun bestaan en de werkelijkheid.
Heleen Pott**) schrijft in de NRC:
“De leugen is niet altijd verwerpelijk meer, de media en de politiek hangen ons van alles aan de neus. Nooit eerder in de geschiedenis werden er zoveel bewuste halve en hele onwaarheden ingezet als vandaag de dag, onthult de Amerikaanse filosoof Harry Frankfurt in “On Bullshit ” (2005).
In de huidige cultuur heeft zich een ongekende tolerantie ontwikkeld voor gelul, voor humbug, voor leugentjes om bestwil. Politici weten dat de burgers er al bij voorbaat van uitgaan dat het onderscheid tussen waarheid en onwaarheid toch niet te maken is, en ze kiezen hun marges ruim.”(Nadruk toegevoegd)
De heersende filosofie in een maatschappij bepaalt de politiek. Het is dan ook niet verwonderlijk dat met dergelijke filosofische ideeƫn de maatschappij op weg naar de afgrond is. Ideeƫn hebben consequenties. Het is de hoogste tijd dat er het besef van de realiteit weer duidelijk wordt. De mensheid kan het lang volhouden in een schijnwerkelijkheid. Maar er komt het moment dat de rekening betaald moet worden.
Deze aprilmaand van de filosofie is een goede aanleiding om ook op de Vrijspreker weer eens aandacht aan Ayn Rand en haar filosofie te schenken.
———————————————————————————
*) Zie ook: www.maandvandefilosofie.nl/
Thema 2006: Niets dan de Waarheid
Zaterdag 8 april – Nacht van de Filosofie in Amsterdam
Zaterdag 15 april – Dag van de Filosofie in Tilburg
Zaterdag 22 april – Slotmanifestatie in Leusden
Maar er valt nog veel meer te beleven, zie de agenda op die filosofie- site.
NRC Handelsblad publiceert op zaterdag 1 april een speciale filosofiebijlage met veel artikelen over de Maand Ć©n de volledige agenda. Deze kunt u op de filosofie-site gratis aanvragen.
**) Heleen Pott is hoogleraar Erasmus Universiteit Rotterdam en docent Universiteit Maastricht.
[29] R: In tegendeel. Ook in de wetenschap staat ‘alles’ ter discussie. Wetenschap gaat niet uit van absoluten maar van falsifieerbare proposities.
ĆāĆĀ
H: Falsificatie is principieel in wetenschap, ja. En de clou zit ‘m in ‘propositie’. Uitspraken die waar of onwaar zijn.
Zonder waarheidspretentie is falsificatie niet mogelijk.
Falsificatie zelf berust op aannames over ‘de structuur van de wereld’ en de wetten van de logica. Wat jij ‘absoluten’ noemt zijn die aannames. En wetenschap gaat er wel degelijk van uit.
Ze zijn exact geformuleerd en iedereen weet dat het aannames zijn.
Maar ze staan niet default ter discussie. Daar moet wel een dwingende reden voor zijn.
In de wetenschap staat niet zomaar ‘alles ter discussie’
En in de filosofie natuurlijk ook niet. Er zijn ook redelijke filosofen. Hume, Kant, Rand, Popper, Philipse; joh er zijn er honderden.
Het zijn de ‘postmodernen’, de ‘constructivisten’, de Derrida’s en de Rorty’s die met hun stelling dat ‘waarheid een sociale constructie’ is, chaos in het denken hebben gecreĆĘĆĀ«erd. Die ‘alles ter discussie’ stellen.
Die de deuren van de gekkenhuizen hebben geopend.
Hoe in vredesnaam wil je de logica betwisten zonder zelf gebruik te maken van logica?
Hoe in vredesnaam wil je bewijzen dat waarheid niet bestaat zonder ware grondslagen aan te nemen?
Je zou zeggen dat het snel gedaan zou zijn met deze logisch inconsistente babbelarij, maar dan vergis je je toch.
Zoals Heleen Pott al aangeeft in haar NRC artikel van afgelopen zaterdag, is na 9/11 de postmoderne cultuur wel ten grave gedragen, maar de onderliggende filosofie bij lange na nog niet.
R: Filosofie is voor een groot deel het problematiseren van vanzelfsprekendheden. Het is juist die kwaliteit die een hoop toe kan voegen aan de wetenschap.
ĆāĆĀ
H:ĆāĆĀ Zijn daar ook voorbeelden van?…
ĆāĆĀ
R: Einstein kwam op zijn relativiteitstheorie door zich af te vragen of het op Jupiter even laat zou zijn als op aarde. Met dit soort vragen is zijn ingrijpende theorie begonnen.
H:…want dit vind ik niet zo’n goed voorbeeld.
Het was, dacht ik, een weerbarstig experimenteel resultaat (Michelson-Morley experiment) dat Einstein er toe bracht aan te nemen dat de lichtsnelheid een universele constante is. En daar heb je het weer, het was geen filosoof of filosofie die Einstein op het idee bracht, het was de empirie die hem ertoe dwong.
ĆāĆĀ
R: Toen hij wou beginnen met natuurkunde werd dit hem echter afgeraden. De wetenschappers van toen meenden dat de natuurkunde af was. Toch wierp Einstein zijn vraag op en het duurde een half jaar voor ene Max Planck hem eindelijk begreep.
Uiteraard is dit voorval geen excuus om overal maar onzinnige vragen op te werpen. Filosofie is geen wetenschap in die zijn dat zij een vaste methode hanteerd. Filosofie veronderstelt dat je gewoon je gezonde verstand gebruikt.
ĆāĆĀ
H: Ik zal de laatste zijn te geloven dat de natuurkunde af is. Alleen komt de drive om door te denken uit de natuurkunde zelf voort. En niet uit de filosofie. Ik zie het ‘nut’ van de filosofie voor de wetenschap niet zo. Daar kunnen ze al denken. Ik zou het nut van filosofie meer zoeken in het maatschappelijke, het politieke.
Maar dan.
De onzin door filosofen afgescheiden is ontzagwekkend. Ik hoop maar dat je gelijk hebt en dat gezond verstand een rol speelt bij filosofie. Hoogste tijd lijkt me.
Als filosofie niet de gewone standaard wetenschap omarmt, dan blijft het krabben in de branche.
Dan blijven ze boeken schrijven die je van achter naar voor kunt lezen zonder het in de gaten te hebben.
‘Proposities’ daar gaat het om. Waarheidspretentie hebben.
Pas dan kan de filosoof zich vergissen, kan ‘ie ook ONgelijk hebben. Net zoals de wetenschapper dat al eeuwen kan.
Huub
Comments are closed.