De medische sector kent vele problemen, waarvan het grootste deel zijn oorzaak vindt in het gebrek van toepassing van vrijemarktprincipes.
Een van de problemen is ongetwijfeld het gebrek aan transparantie in deze sector van de economie.
De naam van de beste chirurg voor een bepaald probleem valt te vinden in geen enkel artikel en in geen enkele enquete. Zijn naam wordt hoogstens doorgefluisterd van arts naar patient of van patient naar patient.
Een hoogleraar aan de VU ried mij aan even met hem te bellen, als ik op een bepaald gebied hulp nodig had, “want als U een willekerig specialist raadpleegt, kunt U lelijk de boot ingaan.”
Binnen en buiten het circuit circuleren vele griezelverhalen.
Evenmin wordt de transparantie bevorderd door de neiging in deze sector om elkaar de hand boven het hoofd te houden en grove fouten te verdonkeremanen of onder het tapijt te vegen.
Het gebrek aan doorzichtigheid leidt ook tot een gebrek aan concurrentie en veel te hoge prijzen voor bepaalde verrichtingen die vastgesteld zijn door een ambtenaar vermoedelijk na druk uit de branche. Waarschijnlijk speelt ook een rol de neiging om hoge inkomstenbelastingen af te wentelen op de consument.
Specialisten worden opgeleid tot geldfabriek, hoewel zij van monetaire zaken zelf meestal weinig besef hebben en vaak het slachtoffer worden van banken en onscrupuleuze financiele adviseurs.
Wat is precies de oorzaak van het gebrek aan transparantie?
Het zijn er vermoedelijk een aantal, maar één ervan is ongetwijfeld het verbod om te adverteren. Een andere oorzaak is dat in deze branche het motto geldt “leven en laten leven”.
Dit alles wordt gefaciliteerd door een overheid die sterk kostenverhogend medisch kartel altijd door de vingers heeft gezien en zelfs aangemoedigd.
Hugo van Reijen
Ik kan het slechts zeer ten dele eens zijn met je betoog Hugo. De term ‘ondoorzichtig’ lijkt me zelfs nog wat errug voorzichtig aangezet. Maar reclame? Dacht het niet. Kijk, in principe mag voor mij iedereen reclame maken voor welk product dan ook. Maar medische producten? Wat is medisch dan? Is dat dan een product waarvan wordt ‘beweerd’ dat het heilzaam zal zijn? Of een handoplegger? Een glazen bol in de kleuren wit of doorzichtig paars? Noch de adverterende hartspecialist, noch de koffiedikkijker kan 100 procent resultaat (of 10 procent) garanderen bij ‘zijn’ behandelmethode. En dat is wel even anders bij een pakje hagelslag!
Kijk maar eens achterop zo’n verpakking wat daar allemaal in zit. Weet jij net zo gedetailleerd wat er in zo’n medische spuit zit? Indien er 1 honderste deel gifstof van een of andere injectie zou worden aangetroffen in die zelfde pak hagelslag zouden de media in berichtgeving van kommer en kwel over elkaar heenstruikelen en de politiek zou worden teruggeroepen van reces.
Vandaag horen we van de rimpelverwijderinjecties. ‘De politiek gaat ingrijpen’. Hans Hoogervorst moet op het matje. Mensen krijgen de meest afgrijselijke gezwellen op het gezicht. Tot op dit moment een stuk of 50 dacht ik. Bij reclame zouden dat er wel een paar meer geweest zijn. 5.000? 50.000? Ook hier wist de consument kennelijk niet wat hem werd verkocht. Sterker nog, ook de politiek niet en zelfs de specialisten in kwestie niet! Hoe wil je daar dan in hemelsnaam mee gaan adverteren? Ik hoor de slogan al: "Wij weten ook niet wat we u verkopen, maar we zijn wel de goedkoopste"!
Maar begrijp me goed. Als het aan mij ligt mag iedereen met elk product adverteren! Maar dat betekent wel dat ook de sigarettenboer met zijn toko mag adverteren, en zelfs Philip Morris zijn producten als stress verlagend en stoer mag verkopen. Dat betekent ook dat de paragnost en de handoplegger mogen adverteren en dat betekent ook dat de snoepfabrikant superdikke kindertjes mag gebruiken in TV-spotjes om marsepein en chocolade aan te prijzen. Dan ook iedereen en alles toestaan op commercieel gebied.
Ik heb daar persoonlijk geen moeite mee omdat ik hoop over wat tot relativeren in staat zijnde hersencellen te beschikken. Je kunt je echter afvragen of dat bij alle Nederlanders zo het geval zal zijn. En wat gaat dat dan weer allemaal kosten?
Wellicht steun uit onverwachte hoek: In de Europese Grondwet t.a.v. (II-71) De vrijheid van meningsuiting en van informatie staat letterlijk: "Eenieder heeft recht op vrijheid van meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid een mening te hebben en de vrijheid kennis te nemen en te geven van informatie of ideeën, zonder inmenging van enig openbaar gezag en ongeacht grenzen."
Dan heeft ook de adverteerder het recht een mening te hebben (sigaretten zijn zeer gezond voor u en uw kinderen, u kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen, vooral als de R(!!) in de maand is) in alle vrijheid mag hij dit idee verspreiden zonder enige inmenging van openbaar gezag!
Hmmm, wellicht moet ‘De Vrijspreker’ het standpunt t.a.v. de EU maar eens heroverwegen… 😛
[1] In de Europese Grondwet t.a.v. (II-71)" De vrijheid van meningsuiting en van informatie staat letterlijk: "Eenieder heeft recht op vrijheid van meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid een mening te hebben en de vrijheid kennis te nemen en te geven van informatie of ideeën, zonder inmenging van enig openbaar gezag en ongeacht grenzen."
Als dit het enige artikel van die grondwet was, zou ik er nog vóór stemmen ook!!!
Ik kan het nu niet opzoeken, maar ik weet praktisch zeker dat dit op een aantal plaatsen in dezelfde grondwet wordt herroepen/beperkt. (Denk alleen maar aan al de anti-discriminatie bepalingen)
[1] "Ook hier wist de consument kennelijk niet wat hem werd verkocht"
De consument is nu zodanig geprogrammeerd dat hij denkt dat alles wat verkocht wordt, ook goed is.
Al eens iemand horen zeggen:"Als het niet goed was, dan mochten ze het niet verkopen".?
Big Brother zorgt voor ons!
Omdat mensen niet op elk gebied deskundig zijn, zullen ze wel deskundige hulp nodig hebben.
In een libertarische maatschappij zou een soort (particuliere)consumentenbond bvb heel nuttig werk kunnen doen.
[2] ‘maar ik weet praktisch zeker dat dit op een aantal plaatsen in dezelfde grondwet wordt herroepen/beperkt.’ Ik denk het ook wel Hub, ik denk het ook wel…
[3] ‘In een libertarische maatschappij zou een soort (particuliere)consumentenbond bvb heel nuttig werk kunnen doen.’ Tja, dat zou in elk geval een beginnetje zijn. Zal ik eens over nadenken!
[3] Een soort rating voor alles lijkt me de oplossing.
Laat S&P of Moody’s maar eens ratings voor Chirurgen afgeven.
Waarom zouden we die ratings geloven?
Simpelweg omdat er meer dan 1 agency is en die met mekaar moeten concurreren dus hun reputatie moeten hoog houden.
Het systeem zal zeker niet 100% perfect zijn. Maar dat is het nu al helemaal niet. Dus lijkt het me in elk geval een vooruitgang.
Rating agencies voor voedsel, medicijnen, medische diensten, …
En uiteraard zijn ratings niet verplicht, net zoals er ook unrated obligaties verhandeld worden.
Maar de consument zal ze wel willen zien voor hij beslist en zoniet, dan heeft de consument er kennelijk geen behoefte aan. Ook goed.
[3]
Hub,
"In een libertarische maatschappij zou een soort (particuliere)consumentenbond bvb heel nuttig werk kunnen doen."
Ja, mits hij behoorlijk functioneert.
En wie betaalt / bepaalt dat ?
De kwaliteit van dat functioneren ligt aan de "deskundigheid" van degenen die er in zitten en de "energie" die er in gestopt wordt. Dat zijn twee totaal verschillende dingen.
Het zou daarom wellicht de moeite waard zijn -in de huidige samenleving- consumentenverenigingen op hun effectiviteit en klanttevredenheid (wéér iets anders) met elkaar te vergelijken en de resultaten te analyseren en te publiceren.
Maar wie betaalt / bepaalt dat ?
Groet, Harry
Comments are closed.