Open brief aan Atzo

Beste mijnheer Nicolai,Wat zult u nu blij zijn met de massale nee-stem tegen de Europese grondwet vorig jaar. Dankzij ons “nee” kunt u nu toch maar roepen dat u harde grenzen stelt aan de EU. Hadden we die grondwet wel geaccepteerd, dan had Nederland geen veto meer gehad, en was uw stem nu slechts 1 van de 25 die over deze kwestie had mogen oordelen.

Mijnheer Nicolai, nu wilt u van mij weten wat ik wil met de toekomst van Europa, u heeft daar zelfs een aparte website voor geopend. Dat “Europa” de toekomst is, daar bent u echter heel duidelijk in. Blijkbaar is het idee dat Nederland eigenlijk beter af is zonder lidmaatschap van een politieke unie nog een brug te ver. Maar verstand komt met de jaren, wie weet hoe u er over een tijdje over denkt.

U wilt op die website wel weten of ik voor of tegen de toetreding van Albanie en Bulgarije ben. En u verwacht daar een helder antwoord op. Maar hoe moet ik dat nu geven, als ik niet weet in welke context dat hele Europa van u functioneert?
U zult ongetwijfeld begrijpen dat ik niks tegen Albanie of haar inwonwers heb, en dat ze wat mij betreft best lid mogen worden van de club die we de EU noemen. Net als Bulgarije, Turkije, Marokko, Wit-rusland, laat ze alsjeblieft allemaal lid worden. Prima toch? Maar dan wel onder een kleine voorwaarde, dat Nederland zich uit die club terugtrekt.

Een Europe als vrijhandelsunie, met open grenzen, dat is mooi. Grenzen houden ontwikkelingen tegen, en ik ben een groot voorstander van vooruitgang, en daarvoor is ontwikkeling nodig. Daar wordt iedereen beter van. Maar, beste mijnheer Nicolai, dat is heel wat anders dan uw gedroomde politieke unie. Dat u als politicus voorstander bent van een politieke unie lijkt me niet heel gek. Voetballers willen meer voetbal op televisie, schaatsers meer schaatsen, schoenmakers willen meer handgemaakte schoenen, en politici willen meer politiek. Allemaal heel logisch.

Het grote probleem, mijnheer Nicolai, is dat die politici zo weinig kunnen betekenen. Onder ons gezegd en gezwegen, politici zijn eigenlijk een soort van parasieten die niks produceren (behalve bergen papier), maar ondertussen wel enorme kwalijke gevolgen hebben.

Mijnheer Nicolai, u bent politicus. Kijkt u nu eens naar de afgelopen 60 jaar politieke geschiedenis in de lage landen. Wat hebben u en uw talloze voorgangers nu echt bereikt? Welke prachtige zaken hebben we dankzij al die prachtige volzinnen die in Den Haag bij elkaar zijn geblaat nu daadwerkelijk gekregen?

Politici willen problemen oplossen, zegt men. Maar welke problemen zijn er nu opgelost dankzij u en uw companen? Woningnood is er nog steeds. De criminaliteit blijft groeien, net zoals de belastingdruk. De files worden niet korter, het onderwijs niet beter, de gezondheidszorg niet goedkoper of beter, het aantal arme mensen daalt niet, het aantal zieken daalt niet, en de lijst kan eindeloos aangevuld worden. Nou ja, u zult het met me eens zijn, de resultaten zijn bedroevend te noemen. Als er al problemen werden opgelost, dan waren het problemen die uw companen eerst zelf hadden veroorzaakt. Wat moet ik, als eenvoudige burger, nou nog met u en uw soortgenoten?

En dan wilt u mij eigenlijk de politieke EU verkopen als oplossing voor………ja, voor wat eigenlijk? Wat voegt de EU nu eigenlijk toe? Uw kabinet wil zo graag minder regels, en u pleit voor de EU, een club waar 70% van de regels vandaan komt. Dat klinkt niet echt geloofwaardig, toch? U pleit voor een grondwet, die eigenlijk toch geen grondwet mag heten. Voor een politieke unie, terwijl we juist minder politiek willen.

Want hoe je ook over die grondwet denkt, er is maar een ding zeker, de geleerden zijn het niet eens over hoe die grondwet geïnterpreteerd moet worden. U snapt toch ook wel dat het daarmee een wonder is dat toch nog een groot aantal mensen voor die grondwet heeft gestemd? Wie geeft er nou zijn stem aan een document waarvan niemand weet wat de gevolgen zijn, en waarvan niemand kan zeggen hoe het allemaal uitpakt?

Mijnheer Nicolai, ik begon deze brief met de stelling dat u ongetwijfeld blij bent met mijn ‘nee’ tegen die grondwet. Het spijt me daadwerkelijk dat uw carriere in Europa op deze manier niet echt in een stroomversnelling zal raken. En het spijt me ook dat u en het kabinet zich daardoor minder makkelijk kunnen verschuilen achter het beruchte zinnetje ‘dat moet nu eenmaal van Brussel’.

Maar ik ben wel blij dat uw woord tegen de uitbreiding van de EU nu überhaupt nog enige waarde heeft. Nou ja, waarde voor zolang dit kabinet zitting heeft natuurlijk. Straks krijgen we Woutertje B. als hoofd van de regering, en dan zal Europa weer alle steun krijgen van Nederland. Zowel moreel als financieel. Wat moet het toch heerlijk zijn om socialist te wezen, denkt u niet? Geld van een ander uitgeven, en er dan ook nog applaus voor krijgen. Dat moet toch een machtig gevoel geven.

Mijnheer Nicolai, ik hoop van harte dat u straks een baantje in Brussel of Straatsburg kunt krijgen. U heeft uw best ervoor gedaan, toch? Dan lijkt een baantje als commissaris, voorzitter, adviseur, referendaris of iets anders toch het minste wat men u kan bieden. Het betaalt goed, naar het schijnt. Vergeet u niet om dan wel uw handtekening te zetten bij vergaderingen? Die presentievergoeding kan flink oplopen!

Het allerbeste gewenst, mijnheer Nicolai! En laat die EU alstublieft datgene blijven wat het altijd al was: het luchtkasteel van de politieke elite.

Met vriendelijke groeten,

Kim Winkelaar