Het blijkt steeds weer dat ook libertariërs vaak langs elkaar heen praten bij de oplossing van een bepaalde maatschappelijke zaak. Net als bij de reacties op artikelen van de Vrijspreker.Dat komt onder andere doordat dan de een praat over een duidelijk principe, (belasting = diefstal, en die moet dus naar NUL) terwijl de ander “praktisch” wil dat eerst maar eens bvb de inkomstenbelasting gehalveerd moet worden.
Beiden hebben gelijk. Ze hebben het over dezelfde zaak, maar A zegt dat we naar Rome willen rijden (einddoel), en B praat over hoe hij de auto uit de garage krijgt (de methode) terwijl de (dichte) deur vastgeklemd zit. Allebei essentieel! ALS de gesprekspartners maar weten waar ieder het over heeft,
Hier zullen we nog veel over moeten leren. Vandaag haken we in op een paar recente stukjes, vooral betreffende Irak:
Staten zijn sowieso onlibertarisch, maar ze zijn er nu eenmaal
www.vrijspreker.nl/blog/?it…
Irak, 3 jaar oorlog. Met uitgebreide commentaren en feiten over oliebelangen
www.vrijspreker.nl/blog/?it…
Kortom het verschil tussen:’Waar willen we naar toe?” en
“WAT moeten we dan NU doen?”
Generaliserend kunnen we zeggen dat alle politici principes laten vallen voor pragmatische regelingen. Als iets maar lijkt te werken, (op de korte termijn) dan wordt aldus besloten.
Dat wil zeggen, dat na enige tijd alles verkeerd afloopt.
Het verhaal van de twee dorpen Karidorp en het nabijgelegen Asudonk geeft een facet van dit verschil weer.
Beide dorpen hadden een voetbalvereniging, die echter op een geheel verschillende manier opereerden.
De club in Karidorp werd dictatoriaal geleid, terwijl die van Asudonk nogal losbandig was. De spelers werden in Asudonk in de watten gelegd. Zij hadden grote feesten en zeker twee keer per week uitgebreide bacchanalen. De Burgemeester, Sjors Bosstruik, was meestal ook van de partij, want hij zag in dat een tevreden club goed is voor iedereen in zijn dorp, voor het algemeen belang.
Alleen presteerde club Asudonk niet zo goed. En dat was vervelend omdat binnenkort de grote derby tussen de rivaliserende dorpen moest plaats vinden. In de vorm waarin beide ploegen nu waren, zou Asudonk gegarandeerd ingemaakt worden. Verliezen van Karidorp zou een zo grote blamage zijn, dat de sfeer in het hele dorp verpest zou worden, onderlinge verwijten zouden zeker tot ruzies en nog meer grote narigheid leiden. Misschien zelfs tot het afzetten van Sjors Bosstruik!
De burgemeester had dus een groot probleem. Hij was zich bewust van zijn verantwoordelijkheid en moest dus, uitgaande van de toestand zoals die nu eenmaal feitelijk was, maatregelen nemen. Hij moest toch boven alles de belangen van zijn dorpelingen behartigen. Het zorgen voor de overwinning van zijn club is van levensbelang voor zijn burgers!
Na lang overwegen neemt Sjors de volgende maatregelen:
-Hij geeft zijn politie de geheime vertrouwelijke opdracht om in het drinkwater van Karidorp een middel te stoppen dat lichamelijke prestaties vermindert.
-Zelf benadert hij de scheidsrechter van de cruciale wedstrijd en koopt die om.
De wedstrijd vindt plaats, en warempel, Asudonk wint met 2 – 0. Na twee strafschoppen die iedereen toch wel onterecht noemt!
Asudonk viert feest en zwaait met vlaggetjes! Het algemeen belang is gediend!
———————–
Nabeschouwing:
Er begonnen al snel geruchten te komen over de ware toedracht. Die werden eerst onderdrukt. Maar toen steeds meer oud-scheidsrechters hun twijfel hardop gingen uiten, was een nader diepgaand onderzoek van de FIFA niet meer te vermijden.
Alles kwam aan het licht, en de gevolgen laten we aan de lezer over.
————————–
Uiteindelijk komen we er weer toe dat uiteindelijk het morele ook het praktische is!
Dus, dat we een alleen maar pragmatische, niet principiële, oplossing toch afkeuren!
Volgens mij is er een probleem van zodra niet iedereen meedoet.
Cincinnatus lijkt een probleem te hebben met Trotskisten (door hem "Trotten" genoemd).
Uiteraard heb ik dat ook.
Maar zijn bezwaar lijkt zich te focussen op het feit dat Trotten e.e.a. internationaal willen invoeren.
En Bush die hij omwille van 1 enkele overeenkomst (nl. dat hij zijn an sich niet communistische visie ook buiten de VS wil verspreiden) even snel als Trotskist bestempelt, verwijt hij dat deze overal democratie wil brengen.
Goed, democratie is inderdaad (bijna) zo verwerpelijk als communisme dus dat zomaar overal willen verspreiden is inderdaad fout.
Maar waar (naar mijn interpretatie) Cin moeite mee heeft is niet zozeer of het om democratie gaat of niet maar ueberhaupt het feit dat iemand de hele wereld 1 systeem wil geven.
Welnu, uiteraard kan je je de vraag stellen of de VS dit zomaar kan en moet doen en op welke manier. Dus zomaar gewapenderhand een systeem door de strot van andere landen drukken is inderdaad bedenkelijk.
Maar dan hebben we het dus over de methode en niet over het ideaal.
Want laten we onze libertarische ideeen even onder de loep nemen:
Als we geen staat erkennen, hoe kan je dan Nederland afschaffen maar wel Belgie, Duitsland etc. laten voortbestaan?
Dan zijn er dus allemaal staten en is er ergens een of ander "restgebied"?
Ik vrees dat dit al gauw geclaimd zo worden door 1 der buurlanden.
Ander probleem:
Stel de VS zou 1 groot Libertarie worden en er zouden nog alleen individuen en bedrijven bestaan.
Die zouden in een vrije markt met individuen en bedrijven in Iran zaken willen doen.
Maar dan blijkt dat in dat deel van de wereld er een andere samenlevingsvorm bestaat. Dat er een grens in de woestijn loopt die een stuk grond afbakent en zegt "alles binnen deze grens is 1 land" en dat er daar wel een staatshoofd is en dat die om wat voor redenen dan ook besluit een hekel te hebben aan mensen die in Libertaria wonen en geen olie wil leveren (zelfs niet aan een marktconforme prijs).
Zo, daar sta je dan als (ex-)Amerikaan.
Je was prachtig libertarisch bezig maar je handelspartner houdt er een ander systeem op na.
Helaas heb je hem wel nodig.
Nou ja, niet echt natuurlijk want je kan olie ook elders kopen, toch?
Dus ga je die vriendelijke sociaalvoelende indiaan Chavez maar eens een bezoekje brengen.
Oops, probleempje, hij is eveneens etatist.
Kameraad Putin dan maar? …
Je ziet: er doet zich een probleem voor wanneer de anderen je spelregels niet respecteren.
Eigenlijk zou libertarisme pas goed kunnen gedijen als het in de hele wereld omarmd zou worden.
(Goh, was dat niet wat ook "Trotten" dachten over hun systeem?
En de "Trotskistische" VS president Bush?)
(wordt vervolgd)
[1] Van een wereldwijd statenloos libertarisme ben ik dan ook vurig voorstander.
Alleen is het nog niet zo ver en vrees ik dat we ook nooit zo ver zullen geraken omdat je teveel partijen over de brug zou moeten trekken.
De VS probeert zijn strijd voor democratie nog gewapenderhand door te zetten maar principiele libertariers zweren geweldsinitiatie af dus hoe kunnen wij Iran (of welk land dan ook) doen bekeren tot libertarisme?
Dat zal vermoedelijk nooit lukken.
Zolang zullen er dus staten blijven bestaan en dat is nu eenmaal op zich reeds een onlibertarisch gegeven.
De vraag is dus niet of we pragmatisch moeten zijn maar in welke mate.
Wie zich graag als fundamentalist profileert, daag ik uit om vanaf morgen geen belasting meer te betalen en zich niet meer aan maximumsnelheid in het verkeer te houden en ook niet te stoppen als de politie je wil doen stoppen en vervolgens (wanneer je uiteindelijk zonder benzine zit en alsnog aangehouden wordt) elke medewerking principieel te weigeren onder het mom "als libertarier erken ik uw fascistische autoriteit niet".
Dat betekent dus weigeren je naam te zeggen, je papieren te tonen etc. (eigenlijk betekent het ueberhaupt al rondrijden zonder door nummerplaat gezien die werd uitgegegeven door een overheid die je niet erkent) en vervolgens weigeren boete te betalen en wanneer men probeert je met geweld mee te nemen je heftig te verzetten tegen het geweld dat de agenten initieerden enz.
Wie dit doet, belandt (uitendelijk toch) in de cel en zien we hier de eerstkomende jaren niet meer op de site.
Let wel: voor zo’n persoon zou ik een GRENZELOZE bewondering hebben.
Alleen zouden we hem hier wel moeten missen.
Wie hier nog wel post, is dus op de ene of de andere manier pragmatisch bezig.
Dat geldt voor mezelf, maar dat geldt eveneens voor al wie zich als uiterst principieel voordoet.
Dus zolang onze goede vriend en inspirerende kennisbron Cincinnatus kennelijk nog over de mogelijkheid beschikt om hier te posten, zit hijzelf niet in de cel en is het dus niet de vraag of hij pragmatisch leeft, maar in welke mate.
Even ter vermijding van misverstanden:
Ik heb niets tegen Cincinnatus.
Sterker nog, dat ik juist hem als voorbeeld noem, is omdat ik zijn (relatieve) "principialiteit" (bestaat dat woord?) zo bewonder. Alleen is het belangrijk in te zien dat die ook bij hem zonder enige twijfel beperkt is tot het haalbare en ook hij zonder enige twijfel op regelmatige basis compromissen moet sluiten in het alledaagse leven.
Welnu, dit gegeven zijnde leg ik dan de link naar figuren als Bush en Co.
Ik begin dan wederom met de vaststelling dat ik graag had gezien dat de hele wereld een libertarisch level playing field zou kennen (en het begrip "staat" iets uit het verleden was – iets wat slechts nog in geschiedenisboekjes naar voren kwam als zijnde een curiosum uit de "prehistorie").
Maar in de huidige wereld zoals die helaas nu eenmaal is, kan je hoogstens op lange termijn een ideaal nastreven maar zal je op dagdagelijkse basis toch moeten zien te overleven in de werkelijkheid (en dus niet in de utopie) en in de context van de walgelijke werkelijkheid ben ik dus van mening dat Bush goed heeft gehandeld.
Waarom?
Dat is een discussie die ik niet (voor de zoveelste keer) opnieuw ga voeren. Daarvoor verwijs ik naar de door Hub aangehaalde links.
Groeten,
M
Principieel is mooi, heel mooi. Had iedereen nog maar principes. Echter bedenke ook dat hetgeen niet mee buigt in de wind uiteindelijk altijd zal breken.
[2]
M.,
Is dat niet een beetje hetzelfde zeggen als "Moord mag, want we leven in een wereld waar niet iedereen zich daarvan onthoudt."?
Dat iedereen in bepaalde mate zich niet aan zijn principes kan houden is waar. Maar er is wel even een verschil tussen onder dwang je belastingen betalen, en actief een massale moordpartij steunen.
[4] "Maar er is wel even een verschil tussen onder dwang je belastingen betalen, en actief een massale moordpartij steunen."
Dat is inderdaad een enorm verschil.
"Dat iedereen in bepaalde mate zich niet aan zijn principes kan houden is waar".
Dat kan inderdaad niet. De maatschappij is wordt in zo’n grote mate beheerd door een (met geweld dreigende) overheid, dat je bijna niet anders kunt dan er op een aantal punten aan toe te geven. Bvb gebruik maken van wegen, onderwijs, ziekenhuizen.
Het is een groot verschil of je het hebt over principes, of dat je bedenkt hoe we (pragmatisch) een stap in de goede richting kunnen doen. Het is goed om daarvoor het principe goed te kennen.
[4] Beste Owl,
Ik vind het ook tragisch dat men welhaast tot die slotsom komt maar als anderen de spelregels niet respecteren heb je de keus tussen ofwel principieel ten oder gaan of overleven door je principe even opzij te zetten. Wanneer je dan naar eer en geweten kan zeggen dat dit nu eenmaal voortkomt uit het feit dat je tegenstander de spelregels veranderde, dan kan je toch nog goed slapen na je (onlibertarische) overwinning.
Ik wil de hele discussie over Irak geenszins opnieuw heropenen en verwijs naar mijn eerdere schrijfsels maar ik denk dat als Bush niet had gedaan wat hij deed, lui als Sadam & Co (evenmin erg libertarisch) hun gang zouden gegaan zijn en de wereld er nadat zij behendig het oliewapen gehanteerd zouden hebben nogal wat erger zou hebben uitgezien.
Ik vind het m.a.w. jammer dat het zover gekomen is dat Bush in een situatie zat waarin hij uiteindelijk deze keuze maakte, maar gegeven de omstandigheden, ben ik van mening dat zijn keuze te rechtvaardigen valt.
Zeker weten doe je het natuurlijk nooit want hoe de wereld er anders had uitgezien als … dat blijft altijd speculeren.
Groeten,
M
[1] M,
Is er es iemand zo vriendelijk om aan mijn geraas een lange reaktie te wijden, ben ik toch ontevreden en misnoegd omdat ik me allerminst herken in zijn weergave van mijn ideeëngoed.
Verder : 4 Trotskyite, Trotskyist, Trot : radicals who support Trotsky’s theory that socialism must be established throughout the world by continuing revolution
( http://www.wordreference.co… ).
(zie bijv ook http://www.redflag.org.uk/f… )
En tuurlijk ben ik wel voor 1 wereldwijd systeem,echter niet "democratie" maar "laissez-faire kapitalisme".
En zo is het altijd wel wat.
Groetz,
Cincinnatus.
Comments are closed.