Veel mensen reageren huiverig als privatisering van de gezondheidszorg ter sprake komt. Het zou de kwaliteit van de zorg aantasten en de zorg onbetaalbaar maken voor mensen met lage inkomens. Niets is minder waar, zo bewijzen onze Oosterburen. Daar worden de ziekenhuizen in rap tempo geprivatiseerd. En met succes.

Op dit moment is zo’n 9% van de Duitse ziekenhuismarkt in handen van commerciële bedrijven met winstoogmerk. En, zo blijkt uit onderzoek, de patiënten zijn de grote winnaars. De commerciële ziekenhuizen werken klantgerichter en efficiënter dan de logge overheidsinstellingen, ondermeer dankzij een strakke werkwijze, een uitstekend logistiek systeem en een prestatiebeloning voor het personeel. De ziekenhuizen zorgen voor een nieuwe dynamiek en innovatie binnen de verder vrij stugge gezondheidszorg.

Koploper in de Duitse commerciële ziekenhuisbranche is Rhön-Klinikum AG een private, beursgenoteerde zorgverlener. Het bedrijf werd opgericht als Rhön-Klinikum GmbH (vergelijkbaar met een Nederlandse BV) in 1973 en werd getransformeerd tot AG (vergelijkbaar met een Nederlandse NV) in 1988 en staat sinds 1989 genoteerd aan de beurs, te midden van ondernemingen als Siemens en Daimler-Chrysler. De onderneming is in het bezit van een 45-tal ziekenhuizen – waaronder 1 universitair ziekenhuis- met in totaal bijna 15.000 bedden. De klinieken liggen verspreid over 8 van de 16 Duitse deelstaten, die verantwoordelijk zijn voor het ziekenhuisbeleid. En het bedrijf groeit in rap tempo. Regelmatig wordt er een publiek ziekenhuis opgekocht dat niet langer in staat is het hoofd boven water te houden. Op deze manier wordt de druk op de toch al niet geringe overheidsuitgaven verminderd.

Rhön-Klinikum kan al jaren fraaie cijfers overleggen aan haar aandeelhouders. In 2005 behaalde de onderneming naar verluid een omzet van bijna €1,5 miljard en boekte het een winst van zo’n €88 miljoen, terwijl er voor een slordige €100 miljoen werd geïnvesteerd in o.a. nieuwe, moderne medische apparatuur. Het winstbejag gaat zeker niet ten koste van de patiënten. In tegendeel, die varen er wel bij. Wachtlijsten kent men er niet, zo’n 95% van de afnemers is ziekenfondspatiënt, de geleverde zorg is van hoge kwaliteit en er heerst grote tevredenheid onder de klanten.

Ook het Zweedse Capio -actief in eigen land, maar ook in Groot-Brittannië, Spanje en Frankrijk- is een grote private speler binnen de gezondheidszorg en aantoont dat geprivatiseerde zorg geen enkel probleem is. Dan is er nog de Fresenius Health Care Groep, een bedrijf gespecialiseerd in nierdialyse dat actief is in o.a. de VS, Duitsland, Zweden, Italië en Japan. Er werken wereldwijd zo’n 92.000 mensen verdeeld over meer dan 1600 klinieken.

De raad voor de gezondheidszorg in Nederland heeft al meerdere malen een positief advies gegeven over de privatisering van de gezondheidszorg. Waarom de politiek nog altijd twijfelt, is gezien de ervaringen in andere Europese landen werkelijk onbegrijpelijk. Ook in Nederland zijn er private ondernemingen die bereid zijn te investeren in de overnames van publieke ziekenhuizen. Met de vergrijzing in aantocht en de Duitse les dat privatisering van de ziekenhuizen de overheidsuitgaven kunnen drukken in het achterhoofd, kan privatisering niet snel genoeg beginnen. Een privatiseringsproces wat vandaag in gang gezet wordt, is overmorgen immers nog niet gereed.

Ingezonden door Dirty Harry

Meer info:
www.rhoen-klinikum-ag.com/rka
www.fresenius-ag.com/
www.capio.com/

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

29 REACTIES

  1. Zorg! Ik zie daar helemaal niets in. Waarom niet? Omdat ‘de medische zorg’ naar alle waarschijnlijkheid de meest corrupte business is die de wereld op dit moment teistert. 95 Procent van de medische wetenschap is naar mijn stellige overtuiging door-en-door rot! En je hebt gelijk. Dat is het nu ook al. Dat het commercieel wordt zal daar niets aan veranderen. Maar niet heus! Dat het mensen vrij moet staan te kunnen kiezen voor een commerciele bahandeling, accoord. Voorlopig is mijn keuze een staats-behandeling. En dat zal wel vloeken in de kerk zijn, maar ik doe het toch. Wellicht is het een illusie. Toch heb ik het idee dat hier mijn ‘leven’ beter is gewaarborgd dan bij eencommerciele jongen. Zelfs niet al doet deze ‘het’ goedkoper. Goedkoop is vaak duurkoop! Want leven of dood, daar hebben we het hier toch over?

  2. [1] Dan kies jij toch gewoon het niet-commerciële staatsziekenhuis. Geef mij alleen de vrijheid om voor wat anders te kiezen, dat is alles wat ik vraag.

    Wat betreft kwaliteit: vergelijk even de Engelse ziekenhuizen van het National Health-systeem met de Engelse commerciële klinieken. Enig idee waarom grote groepen (m.n. de meer kapitaalkrachtigen) voor de coimmerciële kliniek kiezen?

    De reden waarom commerciële klinieken hier steeds niet worden toegestaan, zou best eens deze kunnen zijn: verlies van macht en sturingsmogelijkheden door de overheid.

  3. Zoals ik al zei: uiteraard moet jij die keuzemogelijkheid kunnen hebben. ‘De kapitaalkrachtigen’ kiezen naar mijn inschatting op de eerste plaats voor ‘de snelheid’ van behandelingsmogelijheid. Ik geloof er helemaal niets van dat ze goedkoper uit zullen zijn. Daar ligt ook niet de prioriteit van deze groep. Het is echter wel de speerpunt van de inzending van DH. Ik geloof ook niet dat de behandelijng van een betere kwaliteit zal zijn. Maar nogmaals en wellicht ten overvloedde: mijn zegen heb je!

  4. [3] Ga eens in een gemiddeld ziekenhuis kijken wat nu het meeste vloeroppervlak vreet, en kom vervolgens tot de conclusie dat het niet de patiënten zijn, maar een walgelijk groot administratief apparaat. Daar valt zeer veel te bezuinigen. Gaan we kijken naar de functie van dat administratief apparaat, dan komen we tot de conclusie dat die functie vooral het versturen van de rekening is, en verder vooral het controleren van patiënten en medewerkers. Ik zal je een ander voorval vertellen, ik ken iemand die in Duitsland bij het uit de trein stappen ongelukkig viel. Werd direct naar het ziekenhuis afgevoerd en behandeld aan diverse schaaf- en snijwonden. Zeer opvallend was de enorme reinheid in het ziekenhuis, de grote snelheid waarmee werd behandeld, het zeer deskundig en vriendelijk personeel. Enkele weken later kwam de rekening: ¤58,–. Ik heb zelf rond de jaarwisseling een ontsteking moeten laten opensnijden. Opvallend was dat de behandelkamer stoffig was, de doctoren blijkbaar onervaren, en dat ik lang moest wachten. De rekening: ¤ 975,–. Voor mij is de vergelijking dan klaarhelder, het is hier in Nederland gewoon een duur zooitje, dat vooral door overreglementering.
    Verder is het belang van een private onderneming het belang van de klant. Het belang van het staatsbedrijf is het in stand houden van werkgelegenheid. Ik ga voor het belang van de klant.

  5. Beste Libertarier, ook ik heb de grootst mogelijk denkbare misstanden in de staats-ziekenhuizen aan den lijve en met overvloed mogen constateren. Hierin heb je gelijk. Toch ben ook ik van mening, ondanks jou voorbeelden, dat commercialisering deze misstanden op de long run slechts zal vergroten. Het primaire doel van een commercieel bedrijf is nu eenmaal geld verdienen, en dat is iets anders dan ‘de best mogelijke behandeling’, of zoiets als ‘levens redden’.

  6. [5] "Het primaire doel van een commercieel bedrijf is nu eenmaal geld verdienen, en dat is iets anders dan ‘de best mogelijke behandeling’, of zoiets als ‘levens redden’."

    Welk comercieel bedrijf zou dan de meeste winst maken?
    Zou dat niet dat bedrijf zijn dat het beste in de behoeften van de klant voorziet?
    Ik denk dat een privé ziekenhuis meer mogelijkheden heeft om daar op in te spelen dan een ziekenhuis dat elke instructie uit Den Haag (of uit Brussel) krijgt.

  7. [6] "Welk comercieel bedrijf zou dan de meeste winst maken?
    Zou dat niet dat bedrijf zijn dat het beste in de behoeften van de klant voorziet?" Dat is maar de vraag Hub. Wellicht gaat er ook veel clientele (gedwongen?) op zoek naar de goedkoopste aanbieder. Is recent ook gebeurd met de invoering van het zorgstelsel. Maar of dat dan ook de beste keus zal zijn?

    "Ik denk dat een privé ziekenhuis meer mogelijkheden heeft om daar op in te spelen dan een ziekenhuis dat elke instructie uit Den Haag (of uit Brussel) krijgt." Op zich heb je hier een punt. Ik ben het echter met Anonimus eens dat de ‘mediek’ te verziekt (woordspeling) en te corrupt is om de vrije markt principes hier ongeremd op los te laten. Dat komt juist door de unieke botsing alhier van commercieel belang en het ‘levensbelang’. Gelieerd: 95% Procent van medisch-wetenschappelijk onderzoek wordt gefinancierd door commercieel belanghebbenden. Welnu, zeg mij de opdrachtgever en ik vertel jou de resultaten!

  8. Deze gezondheids privatisering is niets meer of minder dan spelen met levens in de roulette van korte termijn winsten . In darwinistisch denken zou je kunnen zeggen dat straks de sterkste hier de dienst gaat uitmaken en dat is in de top van de voedselketen de bacterie of parasiet.

  10. [8] Lieve help! Ik schrok me even wezenloos toen ik deze buitengewoon collectivistische regels las van "kim". Maar toen realiseerde ik me dat het een "kim" met een kleine "k" was, en niet de libertarische Vrijspreker "Kim"! Wat een opluchting!!

  11. [8] Uit deze reactie blijkt wel duidelijk hoe weinig begrip mensen kunnen hebben van een vrije maatschappij.
    En hoeveel vertrouwen zij nog hebben in politici.
    Het Libertarisme moet nog veel werk verrichten om te komen tot een eerlijke morele maatschappij.

  12. [3] [7] [8]
    Wanneer mensen in een libertarische omgeving leven zal het lange termijn perspectief zich meer doen gelden.
    Een commercieel ziekenhuis kan op korte termijn wel snel geld verdienen door zich met dergelijke winstbejag te bedienen. Als dit echter meer "slachtoffers" zal kosten dan snijden ze zichzelf op de langere termijn in de vingers.
    Kijk naar de overheid. Een duidelijk voorbeeld van collectieve korte termijn denken.
    Als afhankelijke mensen morgen 0,5 % koopkrachtverlies hebben moet dat overmorgen al gecompenseerd worden. Hoe dat in de toekomst betaald moeten worden, dat zien we dan wel.
    Op korte termijn deze libertarische samenlevingsfilosofie invoeren zal inderdaad gevaarlijk zijn.
    Toch zijn dergelijke succesverhalen van hoe het ook anders kan, alleen maar positief te benoemen.

    De rekening van het collectieve korte termijn denken, ligt op mijn schouders en ik zal het door deze houding in de verdere toekomst alleen maar slechter hebben.
    Kijk als voorbeeld naar de recente discussies in Duitsland met zijn, op de lopende begroting gebaseerde, overheidspensioenen. Recentelijk zat ik in een hotel in Berlijn naar de reacties te kijken toen deze discussie op televisie was.
    Het leek wel of de geest van de übersocialist Hitler rondwaarde.
    Voor alle duidelijkheid, het draait in deze discussie op de gehalveerde pensioenen waar kinderloze mensen dan recht op zouden hebben.
    Onder het motto verminder jij je zelf niet dan krijg je een slechte ouderdag.
    Nou neem ik het Merkel niet kwalijk dat ze dergelijke standpunten in moet nemen om het financieel plaatje in stand te kunnen houden maar succesvolle mensen die hun hele leven gewerkt hebben en dus veel belasting betaald hebben, worden de dupe omdat de collectieve eenheid naar diens bijbehorende massa kijkt en als acceptatie reden dit rechtvaardigheid noemt om kansrijke of door het lot benoemde kleinere groep mensen weer geld af te troggelen om die collectieve meerderheid tevreden te houden.
    Ik ben na die discussie maar snel mijn bed op gaan zoeken.

  13. Er is overigens bij privatisering helemaal nog geen sprake van een ‘vrije markt’. Slechts de gevestigde, beschermde, medische beroepsgoep mag zich ‘kundige’ noemen en zijn vak uitoefenen. Alternatieve geneeswijzen (hoe ridicuul in veler ogen ook) zijn tevoren, en steeds meer, bij wet verboden. Dat komt er ongeveer op neer dat er maar 1 merk auto geproduceerd mag worden. Nu is het (gezondheidszorg) daarbij ook nog een staatsbedrijf, bij ‘privatisering’ zou je het nog het best kunnen vergelijken met een eerste ‘Chinees expiriment’. Van vrijheid van keuze is echter allerminst sprake.

    Zodra er in een ‘gezondheidsboulevard’ een klassieke medicus, een paragnost, een handoplegger een homeopaat, en een wichelroedeloper langs elkaar gevestigd zijn zal er pas sprake zijn van een vrije markt. Dan kan er worden ‘gemeten’. Dan is er pas een mogelijk begin dat de vele excessen in de regulier medische hoek verminderd zullen worden.

  15. [5] Om je iets te illustreren, de tandarts levert zorg die in zeer hoge mate geprivatiseerd is. Ik heb aan den lijve nog de fondstandarts mogen meemaken…. Ik kan je verzekeren dat het mij zeer sterk deed denken aan praktijken die beschreven werden in de boekjes vaderlandse geschiedenis, toen de geschiedenis nog niet werd verdraaid tot politiek correct geneuzel. Momenteel is dat ondenkbaar. De oorzaak? De klant heeft bij de tandarts sinds hij zelf opdraait voor de rekening heel wat te vertellen.

    Stel je voor, je gaat je auto laten repareren. Er is maar één soort gelegenheid om dat te doen, de staatswerkplaatsen, alwaar gesubsidieerd slecht gemotiveerd personeel tegen hoge kosten je auto repareert. Bovendien worden de reparaties maar half en bovendien slecht uitgevoerd. Dan gaat een onafhankelijk garagehouder ook auto’s repareren. Hij huurt daartoe het beste personeel in wat er maar te vinden is, investeert daar bovendien enorm in door ze allerlei cursussen te laten volgen, het resultaat is tegen bijzonder lagere prijzen bijzonder veel beter gerepareerde auto’s. Blijf jij voor de reparatie van je auto dan de staatswerkplaats trouw? Of ga je dan daar heen waar je de meeste waar voor je geld krijgt?
    Het wordt altijd ontkend, maar in principe zou het bij een open marktwerking in de zorg net zo gaan, een reden waarom in Nederland het particulier initiatief zwaar wordt dwarsgezeten. Men heeft wel eens enorme kritiek op de VS, maar feit is feit, in de VS staat de gezondheidszorg op een zeer veel hoger plan dan hier. De mensen betalen er daar dan ook persoonlijk voor. Een arts die daar blundert heeft zijn laatste flater geslagen, terwijl hier in Nederland rustig patiënten overlijden omdat artsen zonodig persoonlijke geschillen moeten uitvechten.
    Heb je in Nederland de vrijheid om je eigen zorg uit te zoeken? Nee, je wordt altijd door een huisarts verwezen naar een specialist die hij goed genoeg vindt. Bovendien bepaalt deze specialist, gestuurd door de overheid welke behandeling je krijgt. Daartoe wordt de goedkoopste rommel van stal gehaald, want er moet zonodig bezuinigd worden. In geval van vrije markt zou de patiënt van de specialist top-kwaliteit eisen, en als hij dat niet kreeg naar een ander gaan.

  16. ‘Dan gaat een onafhankelijk garagehouder ook auto’s repareren.’ Dit is je kernpunt Libertarier. Een onafhankelijke medicus gaat levens repareren. Echt onafhankelijke garagehouders zijn al zeldzaam, ‘onafhankelijk’ en ‘medici’ zijn zowaar elkaars tegenpolen. Vercommercialicering zal daar niets aan veranderen. Sorry, ik kan dit niet anders beoordelen. Jou betoog klopt wel, maar je betrekt er niet alle variabelen in. Doe je dat wel, dan gaat het betoog niet meer op.

  17. Basisvoorwaarde voor ieders gezondheid: gezond eten.

    En wat zijn we blij dat de staat daar nog niet al te veel vingers in de pap heeft. Ondanks de propaganda van het voedingscentrum.

    De medische wereld draait om maar 1 ding: vertrouwen. Niemand laat zich behandelen door een arts die hij/zij niet vertrouwd. En juist in een vrij systeem kan een arts die vertrouwd wordt een goede boterham verdienen. Hoe bouwt zo’n arts dat vertrouwen op?

    A)Hij rommelt wat aan, maar is lekker goedkoop.
    B) Hij doet enorm zijn best, en zorgt voor tevreden patienten.

    En in welk systeem zouden meer artsen van type B aanwezig zijn?

  18. [16]
    Bertus,

    Ik denk dat jij ook niet alle variabelen meetelt.
    Ben je misschien de verzekeraar vergeten? Die gaat echt geen vergoedingen geven aan artsen die hun werk zodanig slecht doen dat de patiënt (en dus de verzekeraar) nog meer op kosten wordt gejaagd vanwege een slechte behandeling. Ook duurdere medicijnen die niet per se beter zijn zullen niet zomaar worden vergoed. Op zijn minst zul je dan via een eigen risico worden gestuurd. Bij een effectieve, goedkopere behandeling zul je dan minder eigen risico hoeven te betalen. En hoe hoger dat eigen risico of remgeld\co-payment is, des te meer belang zal de consument hebben om te zoeken naar de beste kwaliteit-prijsverhouding. En het mooie is dat je dit als patiënt niet zelf hoeft uit te zoeken, want er zouden in een vrije markt al snel keurmerken en (private) inspecties met prijs-kwaliteitsvergelijkingen ontstaan. De ziekenhuizen en artsen zouden elkaar met reclame gaan beconcurreren. Een ziekenhuis waar veel mensen overlijden (denk aan de hartafdeling in Nijmegen), komt al snel negatief in het nieuws. Hetzij door een journalist die speurt naar een lekker schandaal, hetzij door een concurrerend ziekenhuis dat mogelijk duurdere maar betere zorg levert.
    Als dat verhaal van "afhankelijke" medici volledig zou opgaan, zou dat toch ook in andere marktsectoren moeten voorkomen? En dan zou dergelijke beunhazerij niet de uitzondering maar de regel moeten zijn. In een vrije markt ben je van 1 factor boven alle andere afhankelijk: de consument. Als je die rotzooi aanbiedt, of niet duidelijk en eerlijk zegt welke risico’s, kosten en voordelen er bij welke behandeling horen, zal die consument met behulp van media, concurrenten en belangenorganisaties je al snel zwartmaken. En als je echt iemand vals hebt voorgelicht, of een wanprestatie hebt geleverd, kun je ook nog een terugbetaling en mogelijke schadevordering, of in ernstige gevallen zelfs een gevangenisstraf (denk aan de "artsen" van Sylvia Millecam) tegemoet zien.
    Natuurlijk zullen sommige artsen nog zo stom zijn om toch de consument op te lichten of hun best niet doen, zoals in iedere sector, maar in een staatsgezondheidszorg heeft dergelijk gedrag alleen in bijzonder ernstige gevallen een mogelijk consequentie door rechtsvervolging. In alle normale gevallen hoef je niet zo nodig te presteren, omdat je toch wel baanzekerheid en een vast inkomen hebt. In een vrije markt zul je in ernstige gevallen ook vervolgd worden, maar zelfs in het algemeen ben je afhankelijk van de tevredenheid van de patiënt, omdat je anders geen klanten meer zult krijgen.

  19. [18] Owl, hoe aannemelijk jou uiteenzetting ook is, en hoe graag ik ook met je mee zou willen gaan in deze gedachte, blijf ik toch van mening dat de praktijk een ander resultaat zal laten zien dan je zo zou verwachten. Ik zou een heel uitvoerig betoog kunnen houden naar het waarom, maar ik wil proberen te volstaan met wat kernbegrippen: (bijvoorbeeld) kartelvorming en bouwfraude. In de nachtwakerstaat naar mijn ideaal zal daarom t.a.v. de medische sector stevige ‘controle’ een van de resterende overheidstaken moeten blijven. De ‘belastingen’ die we hier voor op gaan brengen zullen zich naar mijn stellige overtuiging ruimschoots laten terugverdienen.

    Stel er is in Nederland slechts 1 garagebedrijf gevestigd. Indien deze ene garagehouder corrupt is, verdwijnt de corruptie binnen dat bedrijf nog niet door de garagemarkt vrij te geven. Tegengesteld aan jou aanname dat de corrupte garagehouder gedwongen zal worden betere kwaliteit te gaan leveren i.v.m. de nieuwe concurrentie, ben ik van mening dat hij even zo goed nog veel corrupter en sluwer zal kunnen gaan opereren. Wellicht gaat deze rotte appel de anderen zelfs wel aansteken! Kartelvorming? Handjeklap met verzekeraars en farmaceuten? Ik zou er niet van op kijken.

    De ‘medische hoek’ staat bepaald niet te boek als betrouwbaar. Dan druk ik me nog zeer voorzichtig uit. Zij zijn echter wel de monopolisten over leven en dood. DAT maakt het verschil. Daarom heb ik geen vertrouwen in ‘het vrijgeven van de medische markt’. Helaas.

  20. [19] Ik begrijp je zorgen wel, maar feit is dat de gezondheidszorg té belangrijk is om aan de staat over te laten.

    Kijk naar andere landen, hoe minder staatsinvloed, hoe beter het gaat. Thailand bijvoorbeeld heeft ziekenhuizen waar geen Nederlandse instelling aan kan tippen. Waarom? Het zijn particuliere ondernemingen.

  21. ‘hoe beter het gaat’ Wat is jou definitie van dit begrip in deze context Kim?

  25. [19]
    Bertus,

    Niet dat ik je wil dwingen uren te besteden aan een uitleg, maar ik ben dan toch wel benieuwd wat je preciese bezwaren zijn. Ik zal zelf een aantal argumenten voor privatisatie geven:

    -Er is in de medische sector geen sprake meer van een kartel of monopolie zodra de markt wordt vrijgegeven. Met een staatsdienst waarbij je niet voor je eigen behandelaar of verzekeraar mag kiezen is er juist wel sprake van een monopolie of kartel.
    -Als de markt wordt vrijgegeven, moet ook de numerus fixus van geneeskunde worden opgeheven. Zelfs wanneer er nu een tekort aan artsen zou zijn, zou het binnen 5 á 6 jaar verminderen. En dat er nu een "tekort" is aan gezondheidszorg heeft meer te maken met inefficiëntie en overbodige regelgeving dan een echt tekort aan personeel. Soms kunnen er geen operaties gedaan worden of medicijnen gegeven worden omdat de (budget)regels dat voorschrijven. Dat zou ook verdwijnen bij privatisering.
    -Een monopolie of kartel kan bijna alleen ontstaan door overheidsgebod. In het geval van de bouwfraude was er sprake van monopsonie: de overheid was de enige klant. Een privaat bedrijf of persoon is alerter bij het uitgeven van geld. Het is immers niet andermans geld uit een onuitputtelijke bron van belastingbetalers.
    -Alleen al in Nederland zijn duizenden artsen en vele ziekenhuizen, gezondheidscentra en klinieken. En er zijn honderdduizenden klanten. Hoe kunnen die met z’n allen een sluitend kartel vormen zonder dat het publiek bekend wordt? Zelfs de beperkte bouwfraude lekte uit, ook al was het niet in het belang van zowel die bedrijven als de blunderende overheid. En er is altijd minstens een minderheid ethische ondernemers die voor concurrentie zorgen.
    -Een verzekeraar kan ervoor kiezen om eigen artsen en ziekenhuizen te contracteren, en die een vast inkomen te geven, plus een (lager) bedrag per behandeling. Dan zou de patiënt die naar een dergelijke arts gaat geen eigen risico en\of een lagere premie hoeven te betalen dan wanneer deze naar een niet gecontracteerde arts gaat. Hierdoor worden artsen, zeker als ze niet uniek uitmuntend zijn in hun vak, gedwongen om hun inkomenseisen te matigen, omdat anders hun patiënten naar de goedkopere concurrent lopen die een weliswaar lager, maar zekerder inkomen hebben.
    -Dat nu bepaalde groepen artsen, tandartsen en orthodontisten salarissen kunnen ontvangen die in de tonnen tot miljoenen lopen, bewijst dat een overheidsmarkt niet betekent dat artsen minder verdienen. Het is ook niet het salaris van de arts, dat als enige de kosten in de gezondheidszorg veroorzaakt. De private artsen zullen er belang bij hebben om overbodig management en administratie te elimineren, en efficiënter te werken. Ze kunnen dat geld immer óf in eigen zak steken, óf hun prijzen verlagen om meer klanten aan te trekken. Zelfs als maar een deel van de artsen zo ethisch (of simpelweg commerciëel slim) is om de kostenbesparing door te rekenen aan de patiënt, zal de prijs dalen.
    -Er is volgens mij geen enkele reden dat het verhaal voor kwaliteit, precies hetzelfde is als voor de prijs. Een goedkoop, slecht product is voor patiënt en verzekeraar immers duurder dan een duurder, goed product. Afhankelijk van de preciese balans tussen die twee.

    Ik kan niet alle factoren die invloed op de medische markt uitoefenen van tevoren voorspellen, dat is waar. Maar dat kun jij, en de arts\ondernemer ook niet. Private artsen zouden er dus wel bijzonder onverstandig aan doen om op voorhand aan te nemen dat ze kunnen knoeien en uitmelken zonder dat dit zowel juridische als economische gevolgen voor hen zal hebben.

  26. [25]
    Correctie: Er is volgens mij geen enkele reden dat het verhaal voor kwaliteit NIET precies hetzelfde is als voor de prijs.

  27. Let wel, voor de tegen denkers, In landen waar privatisering is doorgevoerd, moeten ziekenhuizen zich nog steeds houden aan zware staatsbepalingen. Daarodoor blijft de kwaliteit en prijs ook voor de gewone burger gewaarborgt
    Winst is een financiele prikkel, meer niet.

    Denk vooruit, mensen. Denk in mogelijkheden, niet in moeilijkheden.

  28. mijn vrouw doet heel goed werk met acupunctuur in friesland.
    maar de zorgverzekering de friesland is met een smeerig spelletje bezig.
    zij doen alleen vergoedingen geven aan nva leden en dat komt omdat de heer die over vergoedingen gaat zelf nva arts is.veel artsen van de nva hebben een versnelde opleiding voor acupunctuur genoten,maar hebben geen kennis van zaken. er zitten bij deze organisatie nva de slechtse therapeuten.de tarieven zijn twee keer zo hoog als van een andere beroepsverenniging.hoe bedoel je kartelvorming of vriendjespolitiek tenkoste van de patent, en zo worden de premies ook onnodig hoog

Comments are closed.