Van wie is dat geld en wat is geld?

Een simpele vuilniszak, daar over boog de Raad van State, de hoogste algemene bestuursrechter van het land, zich. Of die vuilniszak wel rechtmatig op een Rotterdamse stoep was gezet door een ondernemer! De gemeente gaf hem een boete van € 59,00 omdat hij de vuilniszak op de “verkeerde dag” aan de straat zou hebben gezet. De ondernemer vocht de boete aan en mocht de bon uiteindelijk verscheuren. Dit na een langdurig juridisch gevecht.

“Alle proceskosten, zeker 10 duizenden euro’s als alle ambtenarenlonen worden meegerekend, moet de gemeente betalen”, zei de ondernemer.
En ander voorval wil ik u ook onder de aandacht brengen.
Kamer steunt de boete voor trage overheid.
Overheidsorganen die te laat reageren op aanvragen van burgers, moeten een boete gaan betalen. In de Tweede kamer bestaat brede steun voor een initiatief wet van PvdA en VVD van deze strekking.
Deze regel houdt in: dat als iemand bijvoorbeeld bij de gemeente een vergunning aanvraagt om een dakkapel te bouwen, en de gemeente niet binnen de wettelijke termijn reageert, dan zou de aanvrager recht hebben op een maximale vergoeding van € 1450,00.

Natuurlijk is de meest voor de hand liggende oplossing, schaf deze regels af.
Uit deze voorbeelden blijkt tevens, dat noch de ondernemer, noch de Tweede kamer enig idee hebben van wie dat geld is. Dat geld is geconfisqueerd van de productieve om het aan de niet productieve te geven.
Wat is geld? Hier volgt een citaat uit Atlas Shrugged van Ayn Rand uitgesproken door Francisco d’ Anconia.
Geld is een ruilmiddel en kan niet bestaan, tenzij er goederen worden geproduceerd en er mensen zijn die instaat zijn die te produceren. Geld is de stoffelijke vorm van het principe, dat mensen die met elkaar zaken willen doen, handel zullen moeten drijven en waarde in ruil voor waarde moeten geven. Geld is niet het werktuig van klaplopers die met hun tranen uw product op ijzer, en ook die van plunderaars die het u met geweld afnemen. Geld wordt alleen mogelijk gemaakt door mensen die produceren.
Als u geld aanneemt in ruil voor uw inspanning, doet u dat alleen in de overtuiging dat u het zult ruilen voor het product van de inspanning van anderen. Het zijn niet de klaplopers en de plunderaars die waarde aan het geld verlenen. Nog een oceaan van tranen, nog alle wapens in de wereld kunnen die stukjes papier in uw portefeuille omzetten in een brood dat u morgen nodig zult hebben om in leven te blijven. Die stukjes papier, die eigenlijk goud zouden moeten zijn, zijn een ereteken – uw aanspraak op de energie van de mensen die produceren.
Uw portefeuille is de uitdrukking van uw hoop dat er ergens in de wereld om u heen mensen zijn die zich aan dat morele principe, dat de oorsprong van het geld is, houden.
Geld eist, dat u uw talent verkoopt aan weldenkende mensen en niet uw zwakheid aan hun domheid; het eist, dat u het beste koopt dat u kunt vinden en niet het meest waardeloze dat zij aanbieden.
En als mensen leven via de handel – met de rede en niet het geweld als laatste rechter – dan wint het beste product, de beste prestatie, de man met het beste oordeel en de grootste bekwaamheid – en de graad van iemands productiviteit is de graad van zijn beloning. Dit is de code van het bestaan, waarvan geld het werktuig en het symbool is.
Geld wordt verdiend – voordat het geroofd of achterover gedrukt kan worden – door de inspanning van iedere eerlijke mens, ieder na de mate van zijn bekwaamheid. Eerlijk is iemand die weet, dat hij niet meer kan consumeren dat hij geproduceerd heeft. Handelen door middel van geld is de code van mensen die van goede wil zijn. Geld berust op het axioma dat iedere mens de eigenaar is van zijn geest en zijn inspanning. Geld eist u dat u erkent, dat mensen voor hun eigen voordeel moeten werken en niet voor hun nadeel, hun winst of hun verlies; dat u erkent, dat zij geen lastdieren zijn die uw ellende moeten dragen; dat u hen waarde moet verschaffen, geen letsel; dat de gemeenschappelijke band tussen mensen niet het ruilen van ellende is, maar het ruilen van goederen.
Geld vereist de grootste deugden van u, als u het wilt verdienen of behouden. Mensen die geen moet hebben, geen trots of eigenwaarde, mensen die niet het morele gevoel hebben dat zij recht hebben op hun geld en het niet willen verdedigen zoals zij hun leven verdedigen, mensen die zich verontschuldigen voor een rijkdom – zullen niet langer rijk blijven. Zij zijn het natuurlijk aas voor de zwervers en de plunderaars die zich al eeuwenlang onder rotsen verschuilen, maar te voorschijn kruipen zodra zij de geur opsnuiven van iemand die smeekt om vergiffenis voor de schuld van het bezitten van geld. Zij zullen zich haasten hem van zijn schuld te bevrijden – en van zijn leven, zoals hij verdient.
Dan zult u de opkomst zien van de mensen met een dubbele moraal – de mensen die leven van geweld, maar die rekenen op de mensen die leven van de handel en die aan hun geroofde geld waarde moeten verlenen – de mensen die de lifters zijn van de deugd. In een morele samenleving zijn dit de misdadigers en zijn de wetten geschreven om u tegen hen te beschermen.
Maar als de maatschappij door het recht beschermde misdadigers en door de wet beschermde plunderaars voortbrengt – mensen die met geweld de rijkdom van ontwapende slachtoffers roven – dan wordt geld de wreker van zijn schepper. Dergelijke plunderaars denken dat het veilig is weerloze mensen te beroven als ze eenmaal een wet hebben aangenomen om hen te ontwapenen. Maar hun buit vormt een magneet voor andere plunderaars die zich er meester van maken zoals zij zich er meester van hebben gemaakt. Vervolgens winnen diegenen, die het grofste geweld toepassen en niet diegenen, die het meest bekwaam zijn op het gebied van de productie. Als geweld de norm is, wint de moordenaar het van de zakkenroller. En dan gaat die samenleving ten onder in een stroom van verwoesting en massamoord.
Wilt u weten wanneer die dag komt? Kijk dan naar het geld. Geld is de barometer van de deugd van een samenleving. Als u ziet dat er niet vrijwillig, maar onder dwang gehandeld wordt – als u ziet dat men de toestemming nodig heeft van mensen die niets produceren, teneinde te kunnen produceren – als u ziet dat het geld terechtkomt bij mensen die niet in goederen handelen, maar in gunsten – als u ziet dat mensen rijker worden door omkoperij en door macht dan door werk, en dat de wetten hen tegen u beschermen in plaats van andersom – als u ziet dat corruptie beloond wordt en eerlijkheid een zelfopoffering wordt – dan kunt u weten dat uw samenleving verdoemd is. Geld is zo’n edel middel, dat het niet wedijvert met wapens en geen strijd voert met geweld. Het staat niet toe dat een land blijft bestaan als half eigendom, half buit.
Wanneer er verwoesters onder de mensen verschijnen, beginnen ze met de verwoesting van het geld, want geld beschermd de mens en vormt de basis voor een moreel bestaan.
Verwoesters grijpen het goud en laten de eigenaar met een hoop vervalst papier achter. Dit vernietigt alle objectieve normen en levert de mens over aan een willekeurige macht van een willekeurige waardenvormer. Goud vertegenwoordigde een objectieve waarde, een equivalent van geproduceerde rijkdom. Papier is een hypotheek op rijkdom die niet bestaat, gesteund door een revolver die gericht is op de degenen die de rijkdom moeten produceren. Papier is een cheque die door wettige plunderaars geïnd wordt op een rekening die niet van hen is: op de verdiensten van hun slachtoffers. Kijk uit naar de dag dat hij geweigerd wordt met de aantekening: “saldo overtrokken”. Als u de middelen van bestaan slecht hebt gemaakt, verwacht dan niet dat de mensen goed blijven. Verwacht niet dat zij moreel blijven en hun leven verliezen met als doel het veevoer van de immorelen te worden.
Verwacht niet dat zij produceren, als de productie gestraft wordt en plunderen beloond.
Vraag niet “Wie vernietigt de wereld?” Dat bent u.