Door invoering “volgrecht”!!Kunstenaars hebben recht op een vergoeding als het origineel van hun kunstwerk wordt doorverkocht. Dit geldt bij verkoopprijzen vanaf 3.000 euro en als er bij de verkoop een professionele kunsthandelaar betrokken is.
Dit volgrecht wordt ingevoerd volgens een EU-richtlijn en door een wijziging van de auteurswet. Het geeft de kunstenaar een “recht” op een bepaald percentage van de verkoopprijs, en dat geldt tot 70 jaar na de dood van de kunstenaar.
Het volgrecht geldt (nog!) niet als particulieren onderling een kunstwerk verkopen. Uit ervaring weten we echter dat het gevaar van uitbreiding van dergelijke wetten levensgroot is. Zowel wat betreft het gebied waarop ze gelden als op het percentage.
Dat wil dus zeggen dat de “eigenaar” van een dergelijk kunstwerk, niet vrij is met zijn eigendom te doen en onder welke voorwaarden hij dat wil doen. Big Brother steekt een vinger (of meer) in de pap!
Natuurlijk zou in een libertarische maatschappij een kunstenaar zijn werk kunnen verkopen met deze of nog andere voorwaarden. Gewoon in een vrije overeenkomst.
Het nare wat zich hier afspeelt, is dat derden, de overheid, zich bemoeien met de productie (het eigendom) van de kunstenaar, en er een last opleggen voor de toekomst.
Deze en dergelijke wetten moeten weer zo snel mogelijk worden afgevoerd.
Onbedoelde neven-effecten:
– Kunsthandelaren zullen verliezen leiden
– Daling van de vraag naar kunst => Daling van de prijzen in kunst (vraag <-> aanbod) => Daling van de inkomsten voor kunstenaars
– Meer administratieve rompslomp
– Meer ambtenaren => Nog meer ambtenaren
– Slecht voor de economische groei
– Meer emigranten => nog minder econ. groei
– etc etc etc
Het is allemaal zo makkelijk…..
Bovendien is dit een gevaarlijk precedent.
Waar eindigt het?
Zo even 2 voorbeelden:
– ik verkoop mijn huis dat ik eind ’98 nieuw kocht. Over de meerwaarde van 2 ton moet ik een percentage geven aan de architect, de bouwvakkers, de makelaar, …
– ik verkoop een goudstaafje waar de inscriptie van Credit Suisse in staat en moet de bank maker een deel van mijn koerswinst afstaan en misschien ook Newmont Mining wel.
Belachelijk.
En gevaarlijk.
Volgens mij beseft de overheid (weer eens) niet waar ze aan begint.
Maar misschien kan je de zaak simpel omzeilen.
Schrijf thuis even een gedicht (als je niet kan rijmen mag het ook iets dadaistisch zijn). Vervolgens ga je naar de winkel dat schilderij van EUR 5000 kopen wat je zo graag wilde.
Wat doe je?
Je stelt de winkelier het volgende voor:
"OK ik koop jouw schilderij voor EUR 100.000 op voorwaarde dat jij van mij een prachtig gedicht koopt voor EUR 95.000". Netto hoef je dan maar de voorziene EUR 5000 te betalen maar je krijgt nu wel een bonnetje voor EUR 100.000. Dus als je later je schilderij doorverkoopt voor EUR 20.000 heb je helemaal geen winst gemaakt. Toch?
Geldt deze regel dan ook als je zo’n schilderij nog niet aan de straatstenen kwijtraakt? Krijg je dan geld terug van de schilder? Weinig kans.
Onwerkbaar, onrealistisch, onuitvoerbaar, onpraktisch, ongewenst, echt een EU-wetje waar veel teveel moeite en geld aan wordt besteed. Maar hoe kan het ook anders.
Staat EU niet voor het VRIJE verkeer van goederen en diensten ? (Zal wel weer een domme opmerking zijn.)
[2] M.
Met jou kan ik kersen eten. š
Harry
We weten allemaal als alle subsidie voor de kunstenaars stopt, blijft er 10% over die er een goede boterham aan verdienen.
Geldt dit ‘volgrecht’ ook voor architecten, grafisch ontwerpers, uitvoerende musici, componisten en andere officiele ‘kunstenaars’?
In de praktijk zal het er (inderdaad) toe leiden dat er nog maar zelden iets boven de E.5000 zal worden verkocht, of verkocht buiten de EU. Dus worden succesvolle kunstenaars gedwongen exclusief aan de staat te verkopen, die immers toch niet zal doorverkopen. Dan raken alle ambtenaren van de kunst ‘depots’ hun banen kwijt.
Subsidies aan kunstenaard komen toch alleen maar ten goede aan vrienden van de ambtenarij. Kijk maar in Amsterdam naar de zaak rondom de ‘broedplaats’ aan de Overtoom. http://www.parool.nl/nieuws…
[5] Dus 90% van de kunstenaars wordt al door de belastingbetaler betaald => verkapte WW of werkverschaffing of gesubsidieerde bezigheidstherapie…
Tja de auteurswet..er is geen wet waar politici het zo unaniem over eens lijken te zijn als deze verzameling onzinnige en innovatie remmende regeltjes. En het worden er alleen maar meer..
Nog zo’n regeltje: Een oud gebouw met een trap aan de voordeur kan vanwege de kosten niet rolstoeltoegankelijk gemaakt worden, want wegens de ingrijpende veranderingen die het met zich mee brengt, moet de architect een vergoeding hebben.
En niet te vergeten het eeuwige gezeik dat kroeg-eigenaren hebben als ze muziek willen draaien of bedrijven die een wacht-muziekje willen. Dan heb je het corporatistische staatsverlengstuk Buma Stemra op je dak.
[1] Dus alleen nog handel in kunst die is gemaakt door zij die al zo’n beetje 70 jaar of langer dood zijn (en die kunst is over het algemeen zeer de moeite waard, zeer bewonderd en toch zonder overheidssteun ontstaan, hoe is het toch mogelijk!).
Voor de rest: al je troep op de boot zetten naar je kleinkinderen.
Ik vind, als architect, hierbij dat architectuur kunst is. Ik wil namelijk ook ‘gratis’ geld hebben.
Goed verdiepen in de kunstemakerswereld………een gigantische farce, stopt de subsidie dan stort het hele wereldje als een groot kaartenhuis in elkaar.
Comments are closed.