Kent u dat? Het is lente en mooi weer. Met het hel spul naar ’t strand. Je koopt een paar ijsjes, en hoort dan achter je het volgende:

“WAAAAAT?! Drie euro voor een waterijsje? Wat een stelletje vuile afzetters! Bij ons in de C1000 koop je een hele doos voor dat geld. Ze maken gewoon misbruik van het feit dat je persé hier je ijs moet kopen omdat het op het strand is! Het zou toch verboden moeten worden!!! Stelletje kapitalisten……”

Vervolgens zie je de mevrouw wat norsig 7 ijsjes bestellen en onwillig nog een euro op het briefje van 20 leggen. Onder het weglopen mompelt ze nog: “Dat is wel 42 gulden! Het zou verboden moeten worden…”

Nou kan ik natuurlijk een lang verhaal houden over de ijs verkoper, dat hij maar zo’n 4 weken per jaar ijs KAN verkopen. Wat een strandtent huren eigenlijk kost en hoe lastig het is om die ijsjes daar op het strand te krijgen…

Maar daar gaat het natuurlijk helemaal niet om. Die man is niet zielig, hij doet gewoon zaken. Het aanbod is klein, en de vraag is groot, dus de prijs is wat hoger dan in de supermarkt. Het is zo simpel. Als die mevrouw hier invloed op wil uitoefenen dan kan ze een koelbox meenemen met C1000 ijsjes daarin, en deze opeten. Daarmee daalt de vraag, en dus ook de prijs.

Meer nog, ze kan die ijsjes zelf ook verkopen! Voor twee euro ofzo.
En dát klinkt wel aantrekkelijk! Ineens heeft ze minder pricipiële bezwaren. Ja, dat is een goed idee! Gewoon 100 ijes meenemen, en die aan de omliggende parasollen verkopen!

DAT is de geweldloze oplossing voor hoge prijzen. Daar is geen “ze moesten het verbieden” voor nodig.

Nou moet haar zaakje niet te goed gaan lopen, want dan komt de overheid vragen of zij ook een verkoop-vergunning heeft. En zo niet, dan krijgt ze een boete. DAT is pas oneerlijk! Waarom mag zij geen ijsjes verkopen? Als ze echt succesvol is, dalen ook bij de ijsverkoper de prijzen, en dat is goed voor alle strand-bezoekers.

Zo simpel is het nu, de wet van vraag en aanbod.
Jammer dat die mevrouw zelf niet snapt, dat zij de rechtvaardigheid van die drie euro per ijsje zelf bevestigt: zij koopt ze namelijk, vrijwillig!

Leuk he? zo’n dagje strand…

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

8 REACTIES

  1. Mooi voorbeeld.

    Maar we hebben in de praktijk als een dergelijke zaak bij de hand.

    Zo jammert de (dure) horeca nu over een particulier initiatief als "huiskamer" restaurants, waar mensen tegen betaling koken voor kleine groepen gasten.

    En als de horeca nu jammerde om minder regeltjes voor zichzelf…

    Nee, ze jammeren om een verbod van de huiskamer restaurantjes…. En het is de "liberale" VVD die hier in mee gaat, je weet wel, diezelfde VVD die in de Gemeente Den Haag al winkels die ’s avonds open waren ging aanpakken.

  2. Het is al even geleden dat ik op een "ijsjes-vriendelijke" dag op het strand was. Hoeveel ijsverkooppunten mogen er eigenlijk zijn op het strand van de daar heersende overheid?
    Als er geen concurrentie is toegestaan dan blijven die prijzen natuurlijk hoog. De ijsboer die er wèl mag staan vindt dat natuurlijk prima. Het is ook daar waarschijnlijk de strijd van de "ins" tegen de "outs".
    Die mevrouw uit het verhaal kan dus ook, behalve haar eigen ijsjes meebrengen, haar beklag gaan doen bij de plaatselijke overheid.

  5. Volgens mij mag die mevrouw niet zomaar ijsjes gaan verkopen. Dat zal haar, zonder vergunning, op een prent komen te staan.

  6. [2] Juist!
    Wat concurrentiegebrek betreft nog een aanvullend voorbeeld -beetje off topic-:
    Met een glazenwasser kan niet over zijn tarief en kwaliteit gediscussieerd worden. Noch is er keuze. Het is graag of vieze ramen. De glazenwasser van een andere wijk (die bijvoorbeeld geen hoogtevrees heeft) wil niet bij jou zemen (en trekt bleek weg bij het verzoek, al is het weer een tijd geleden dat een collega van een andere wijk die buiten eigen wijk zeemde onder nog niet opgehelderde omstandigheden met trap en al ter aarde stortte).
    De laffe overheid vindt ‘monopolie’ allen maar een aardig onderwerp als het de markt betreft, groots is en meeslepend gebracht kan worden (voorkomt ook dat de ogen op hen gericht worden) en durft zijn vingers aan dit soort ‘maffia’ niet te branden.

  8. de prijsopdrijving in de nederlandse horeca is van een maffia stijl waarom kost in duitsland ook een euroland
    bier 2 euro in holland 3 euro
    koffie 1,20 ,, ,, 1,90 ,,
    frisdrank 1,20 ,, ,, 2,20
    jenever 1,80 ,, ,, 2,70
    ijs 1 bol ,45 ,, ,, ,65
    zak friet 1,35 ,, ,, 2,90
    dan heb ik het nog niet over het stelen in de restaurants een snitsel in holland is als een postzegel terwijl in duitsland het is als een pannekoek en voor de helft van de prijs
    in nederland is het inkomen van een horecaman 100.000,- euro per jaar met alle luxe hetgeen men normaal is gaan vinden. als je kijk johanna,s hof in bakkum in tien jaar tijd heeft de eigenaar ieder jaar 50.000 euro gesponserd aan de drafsport een grote boerderij gekocht het restaurant gekocht en verbouwd voor 11 miljoen de grootste en duurste auto,s maar wel de prijzen twee keer in een jaar verhoogd
    een horecaman moet hard werken om niet rijk te worden

Comments are closed.