De rechtbank in Amsterdam wil dat advocaat Meijering getuigt in de zaak
tegen zijn cliënt, een Amsterdamse ex- rechercheur. Het is voor het eerst dat een raadsman zo’n opdracht krijgt.
Het besluit van de rechtbank heeft mogelijk ook gevolgen voor de zaak
tegen Willem Holleeder. In die zaak wil het OM ook dat diens advocaat, Bram Moszkovicz, tegen zijn cliënt getuigt. Teletekst vandaag.

Hoe diep kan het Openbaar Ministerie nog verder zinken?: je dagvaardt de advocaat = verdediger van een verdachte. Als dit gebruikelijk wordt hoef/kun je dus nooit meer naar een advocaat, want juist diegene die je tegen het OM moet verdedigen, kan door het OM opgeroepen worden om tegen jou te getuigen.
Je hebt dan dus ook geen verdediger/advocaat meer, zodat alleen nog maar de aanklager overblijft. Dat zou dan binnen een rechtsstaat kunnen?
Wij van de Vrijspreker roepen op om tot meer vrijheid te komen, mede door misstanden te benoemen, als dit soort ontwikkelingen hier kunnen, dan heb je nog meer rechten in Afghanistan of Liberia.
Ik roep u echt serieus op om meer mensen op de hoogte te brengen door de link van dit bericht door te mailen, in de hoop dat als er maar voldoende mensen zich realiseren dat we minder rechten krijgen dan onder Stalin, er uiteindelijk tegenkrachten tegen deze OM-apparatsjiks zullen ontstaan. Wij zullen daarvoor strijden, zolang we dat nog mogen.

GERELATEERDE ARTIKELENMEER VAN DEZE AUTEUR

4 REACTIES

  1. Artikel 11(1) van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens bepaald: "Een ieder, die wegens een strafbaar feit wordt vervolgd, heeft er recht op voor onschuldig gehouden te worden, totdat zijn schuld krachtens de wet bewezen wordt in een openbare rechtszitting, waarbij hem alle waarborgen, nodig voor zijn verdediging, zijn toegekend."

    Om je advocaat te dwingen tegen je te getuigen is m.i. geen waarborg voor je verdediging en derhalve strijdig met artikel 11(1).

    We hoeven ons echter niet daarover te verbazen. Het regime lapt zijn laars aan internationale verdragen (ik kan tientallen gevallen noemen)en het volk wordt zoet gehouden met de propaganda dat Nederland een democratische rechtstaat is.

  2. Je hebt gelijk Overnight, een heel gevaarlijke ontwikkeling. Hiermee wordt de vertrouwensband tussen advocaat en cliënt geschaad.

  3. [1] Luister: Hoe meer iemand wat roept, des te minder kun je hem vertrouwen.
    (Nederlandse)politici roepen te pas en te onpas over vrijheid, ‘parlementaire’democratie en rechtsstaat.
    Die politici roepen dat om de mensen zoet te houden, maar weten zelf best hoe alles in elkaar ziet.
    Je zeg tegen je vrouw toch ook niet elke minuut:ik hou van je.
    Dat betekendt dat je niet van haar houd.
    Maar je zegt het af en toe , dan heeft het ook kracht en waarde.
    Zo ook met de heren politici.
    Ik vertrouw niemand, met uitzondering van CU en SGP.

  4. Doet me allemaal erg denken aan Hitler’s showprocessen.
    Zie:
    HITLER’S JUSTICE: THE COURTS OF THE THIRD REICH by Ingo Muller, transl. by Deborah Lucas Schneider (Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 1991).

    Ingo Muller’s book, originally published in 1987 as "FURCHTBARE JURISTEN: DIE UNBEWALTIGTE VERGANGENHEIT UNSERER JUSTIZ",

    describes the moral collapse of the German legal profession and its role in facilitating the construction and maintenance of the Nazi regime. Gracefully translated by Deborah Lucas Schneider, HITLER’S JUSTICE seeks, first, to show how legal professionals betrayed their trust as lawyers, prosecutors, and judges and, second, to assess the degree to which Germany in the postwar period reformed its legal system, purged the judiciary of former Nazis, and re-dedicated itself to the rule of law. Detlev Vagt’s short introduction to the English edition helps to orient the non-German reader. It contains an overview of Germany’s court system, a sketch of the legal profession’s organization, a note on the controversies about the role of lawyers and judges under National Socialism, and a summary of the allied effort to reform the German legal system after the war.

    The main message of this book is that lawyers and judges trained to serve the Rechtsstaat (a state based on the rule of law) had instead subverted it by going along with Hitler and his criminal regime. Like physicians, professors, and even clergymen — members of professions dedicated to serving human needs — lawyers and judges, far from opposing injustice, actually helped to perpetuate it.

    Uit:
    http://www.unt.edu/lpbr/sub…

Comments are closed.