De sprinkhaandemocratie is een metaforisch kruispunt, waar libertariƫrs, liberalen, conservatieven en minarchisten elkaar ontmoeten en de handen schudden.De sprinkhaandemocratie vergelijkt de samenleving met een sprinkhanenplaag. De sprinkhanen zijn wisselende meerderheden, die democratisch hebben besloten dat zij het voedsel van een minderheid mogen opeten. Totdat het voedsel op is of de boeren vertrekken.
De sprinkhaanmetafoor is zeker weer actueel in de rechter vleugel van de VVD, hoewel alle drie de regeringspartijen nog steeds te vaak zwichten voor de macht van sprinkhaankartels.
Makkelijk is het ook niet, maak je eigen volk maar eens uit voor ongedierte als je op het schild staat. De kans is groot dat bij de eerstvolgende verkiezing een roofzuchtiger persoon in het zadel wordt geholpen. En dat is dan ook de sinistere kant van deze metafoor; sprinkhaan democratie is Ć³f een negatief spiraal, Ć³f een negatieve cirkel.
Duns Ouray **) schreef een raak artikel, waarin hij er nog eens een schepje bovenop deed. De Nederlandse burger lijdt aan kleptomanie, is bezig om zijn deel van de taart te krijgen, of juist bezig om zo min mogelijk van het eigen aandeel af te staan. Het volk en zo ook haar politici, kan ingedeeld worden in sprinkhanen en plaagbestrijders.
Treffend zijn dan ook de door Ouray aangehaalde woorden van Alexander Tyler uit 1787, dat democratie ten onder zal gaan als mensen het systeem aanwenden voor het eigen belang. In weze is democratie het voertuig van onze sprinkhanenplaag. Onvrede daarover doet de Ć©Ć©n verlangen naar dictatuur, de ander naar anarchie.
Mijn bewondering voor de oude Egyptenaren stijgt in toenemende mate, omdat ze die grote piramides in Gizeh hebben gebouwd. Ons hedendaagse samenleving krijgt zelf niets meer voor elkaar en wenst gepamperd te worden met omkooppolitiek.
Alle oplossingen voor maatschappelijke problemen, hebben altijd dezelfde neveneffecten: vrijheidsinperking, hogere staatsinkomsten of de plannen bloeden dood.
En dat we niets meer voor elkaar krijgen is niet absoluut niet verwonderlijk. Probeer maar eens een gewas te groeien, terwijl je last hebt van een sprinkhanenplaag.
De overheid is niet het enige probleem.
De burgers, de sprinkhanen zelf, diƩ zijn het probleem!
———————————————–
Ingezonden door Dr.Nomad
**) www.hetvrijevolk.com/?pagin…
Soms ben je somber (als ik je nick andersom lees ben jij dat) en soms ben je optimistisch…
Een wat positievere kijk op hetzelfde onderwerp vind ik toch: http://www.vrijspreker.nl/b…
Heel goed artikel!
Maar Tyler bedoelde niet dat democratie ten onder zal gaan ALS mensen het systeem aanwenden voor het eigen belang, maar DOORDAT mensen ontdekken het systeem aan te kunnen wenden voor het eigen belang.
Tyler zei verder (in 1787): "Democratie gaat altijd ten onder aan te grote overheidsbestedingen. De gemiddelde leeftijd is circa 200 jaar."
Hoe dan ook, ik vind jou ‘sprinkhanenplaag’ een hele rake en prachtige metafoor.
Schitterende metafoor Dr.Nomad.
Maar hij heeft in zekere mate betrekking op de bevolkingsexplosie in het algemeen.
Want hoe zou men de bedreiging van de menselijke individualiteit beter kunnen beschrijven ?
"Democratie gaat altijd ten onder aan te grote overheidsbestedingen. De gemiddelde leeftijd is circa 200 jaar." (Alexander Tyler).
Dat heeft deze 18e eeuwer goed gezien, momenteel zijn wij inderdaad getuige van de eindtijd van een cultuur; en van wat er voor in de plaats dreigt te komen. Het is nog niet te laat, maar met de laffe dwazen in de EU regeringen is er weinig hoop op een alternatief voor het aankomende Eurabisch kalifaat.
Een goed artikel Dr.Nomad.
Ik denk dat de metafoor goed van toepassing is op democratie.
Echter of deze metafoor daarmee op Nederland van toepassing is, is m.i. een ander verhaal.
Gezien de geringe danwel schijnverschillen tussen de politieke partijen is er, mede door de overlappingsperiode van de Eerste Kamer, weinig te veranderen aan het beleid door te stemmen.
Bijna alle partijen inclusief VVD en CDA kunnen als socialistisch beschreven worden en dan zijn er weliswaar nog een paar eenzame rechtse kornuiten zoals Wilders of Nawijn maar die neemt toch niemand serieus.
Met andere woorden: de keuze is socialisme, socialisme of ‘clownisme’; ik noem dat geen democratie maar schijndemocratie.
Dr. Nomad,
Je conclusie is dat de burger het probleem is.
Ik denk dat ons bestuurssysteem al verder gevorderd is op de weg naar de ondergang en dat je praesens niet gepast is; imperfectum lijkt mij meer gepast: de burger wĆĘĆĀ”s het probleem.
De burger(de meerderheid)heeft,door decennialang de voorkeur aan links geslijm te tonen, de eigen democratische macht uit handen genomen door de politiek te de-polariseren; er is simpelweg geen keuze meer tussen stroom doch enkel keuze tussen politici.
Normaliter zou ik, als anti-democraat, een de-democratisering toejuigen. Echter, zoals jij al zei, er zijn slechts twee alternatieven: dictatuur en anarchie. En ik ben bang dat de eerste nadert en in een zekere zin al van toepassing is.
groet,
Lodderzat
[4]
Inderdaad Maverick.
En laten we ook niet vergeten, dat alle migratiegolven in de loop van de eeuwen hebben geleid tot de ondergang van bestaande culturen.
Denk bijvoorbeeld aan de Grote Volksverhuizing, de Mongolen van Dzjenghis Khan, de Conquistadores, de migratiegolf naar Noord-Amerika en de gechiedenis van het Australisch continent.
Maar "The show must go on."
,,De overheid is de grote fictie, waarbij iedereen op kosten van een ander wil leven". FrĆĘĆĀ©dĆĘĆĀ©ric Bastiat
[1] Mavado,
Kim schreef een artikelje over hoe eigenbelang ten positieve aangewend kan worden. Sprinkhaandemocratie is in weze een andere invulling van hetzelfde ingrediĆĘĆĀ«nt, eigenbelang. Ik heb bewust een passage hierover weggelaten, omdat ik een tegenstelling voor de invulling van eigenbelang belang zag. Mijns inziens was het uitlokken van discussie hierover beter dan een stellingname.
LibertariĆĘĆĀ«rs geven het een andere invulling aan eigenbelang dan de mensen heden ten dage die het boven beschreven spel spelen. Zo gezegd zou ik niet veralgemeniserend durven beweren dat eigenbelang ten alle tijde een goede zaak is; bezie de sprinkhaandemocratie waarin eigenbelang in mijn ogen een verkeerde invulling krijgt.
Waarschijnlijk doet het meer recht aan morele legitimiteit om eigenbelang te koppelen aan vorm en context.
Wat mij betreft kan een moreel geligitimeerde standpunt over eigenbelang niet los kan gezien worden van de keuze waarin men dat eigenbelang invulling geeft. Die keuze impliceert (hopelijk) automatisch dat een bepaalde selectie van handelingen uit eigenbelang die morele legitimiteit verdienen, terwijl een andere selectie van handelingen niet door de beugel kunnen.
mvgr,
[7] ,,De overheid is de grote fictie, waarbij iedereen op kosten van een ander wil leven". MOET leven mijn beste, moet leven! Probeer jij als dissident van de democratie maar eens op jou eigen stukje land ergens in de bossen een gat in de grond te graven. Leg over dat gat wat boomstammen en takken en benoem het jouw woning. Geef het een huisnummer, zeg tegen de gemeente dat je van niemand iets behoeft en dat je je zelf wel in leven houdt met wat jou grond je opbrengt, er staat immers een koe, een appelboom en een pereboom op. Klaar! MOOI NIET DUS!
Jij wordt immers VERPLICHT een door de staat aangewezen adres te betrekken met alle kosten van dien, en als je dat niet kunt betalen omdat je bijvoorbeeld ook al 75 bent met een slechte rug, dan vraag je maar een uikering aan, of zie het van je AOW te doen. ZELFS als je afstand van je AOW zou doen zul je immers nog steeds niet in het door jou gewenste gat in de grond gaan leven. Op je eigen grond! VERBOTEN! Je MOET meedoen, zelfs al wil je niemand op kosten jagen.
Gewoon een wat aangepaste zienswijze… š
[9] Goed gezien Sander. Dat is inderdaad het dwingend karakter van de dwangstaat.
Sander.
Ik zit net de tekst onder jou bericht te lezen en merk dat die taalkundig erg onduidelijk is!
Er staat:
"Er is een reactie op dit commentaar van Henri"
Was het Henri die ‘dit commentaar" gaf? Nee dat was Sander!
De reactie was van Henri.
Beter of duidelijker zou zijn:
"Er is een reactie van Henri op dit commentaar [van Sander]"
Hub kan dit veranderd worden?
[11] Moet je Hub vragen, joh! ā
Maar er wordt natuurlijk bedoeld: Er is een reactie op dit commentaar (van Sander)… van Henri!
Je moet het ff doorhebben…
Ik weet niet of de Egyptische pyramides zo’n goed voorbeeld zijn. Egypte was het eerste grootschalige voorbeeld van een totalitaire en bureaucratische staat. Zoals alle dictators vroeg of laat, riep Farao zich tot God uit (Nero, Napoleon en Hitler deden dit -bijna- ook) en liet zich aanbidden – cfr Kim Jong Il. De pyramides zijn er onder staatsdwang gekomen.
[4] [4] Wat bedoel je eigenlijk met het Eurabische kalifaat ?
Turkeije of Midden-Oosten ??
Comments are closed.