Vrijheid van Onderwijs in Nederland?

De wijzigingen in de Leerplichtwet in 1969 hebben de eeuwenoude en uiterst waardevolle traditie van educatiekeuze uit ons land verwijderd.
Wat aan er keuze overblijft, is het slechts honderd jaar oude gebruik van verplicht schoolonderwijs. De wijzigingen in de Leerplichtwet hebben een fundamenteel recht verwijderd uit onze samenleving en hebben de overheid de zeggenschap over het onderwijs gegeven.

Onderwijs vrijheid is daarmee verdwenen uit ons land.

Educatiekeuze houdt in dat ouders de democratische vrijheid en het fundamentele recht hebben om zowel de opvoeding als het onderwijs van hun kinderen te kiezen en in te vullen volgens hun opvoedkundige en levensbeschouwelijke overtuiging. Door de instelling van de algehele schoolplicht in 1969 verdween educatiekeuze uit ons land. Hierdoor is er een essentieel verschil tussen Nederland en de rest van de moderne wereld ontstaan: in andere landen is er geen schoolplicht maar een leerrecht voor kinderen. Als ouders in andere moderne landen hun kinderen een andere educatie willen geven dan fulltime schoolgang, dan is daar alle ruimte voor.

De overheidsafhankelijkheid en het tekort aan educatiekeuzemogelijkheden leidt enerzijds tot ontevredenheid en anderzijds tot een achterstand in ontwikkeling en innovatie ten opzichte van de andere moderne landen. Omdat Nederland slechts in ’termen van school’ denkt, blijft in ons land educatievernieuwing steken bij schoolvernieuwing dan wel bij de hervorming van schoolsystemen. In andere moderne landen groeien innovatieve educatievormen hard en worden kansen gecreëerd om kinderen zich te laten ontwikkelen tot het maximale van hun talenten. Daarnaast bieden deze nieuwe educatievormen oplossingen voor jongeren die we in ons land maar al te vaak beschouwen als ‘zorg- en probleemleerlingen’.

Uiterst zorgelijk is dat de politieke onderwijsagenda is gebaseerd op de behoeften ten aanzien van minderheden. Hierdoor wordt geheel voorbij gegaan aan het belang van de rest (en overgrote deel) van de Nederlandse samenleving. Onderwijs dient weer onderwijs te worden: onderwijs ter ontplooiing en ontwikkeling van het kind. Het onderwijs is primair geen panacee voor terrorisme, gedragsproblemen en sociale problemen. Onderwijs wordt daarmee een middel in plaats van een doel.

Niet alleen veroorzaakt de politieke agenda een schending van het non-discriminatiebeginsel zoals vastgelegd in artikel 1 van de Grondwet, het ontneemt bovendien te veel gezinnen en jonge mensen onderwijskansen. Tevens houdt de politieke agenda de ontwikkeling van educatieve innovatie tegen.
Het buitenland loopt mijlen voor op ons land. Nederland houdt vast aan een achterhaalde schoolplicht en de beperkte visie dat fulltime schoolgang voor de jeugd dé ‘enige mogelijke vorm van onderwijs’ is.

Dit rapport:
www.lereninvrijheid.nl/arti…
geeft meer informatie. Het verhaalt over de ontwikkeling van alternatieve onderwijsvormen in en buiten ons land en de mate waarin (onderwijsvernieuwing in) Nederland achterloopt ten opzichte van de rest van de moderne wereld.