De Nieuwsbrief van de regering maakt bekend dat het kabinet weer 25 miljoen euro belastinggeld extra gaat besteden aan schuldhulpverlening.
Ook moeten betrokken instanties, gemeenten en ministeries meer samenwerken. Het blijkt dat ze dan nu onvoldoende doen.
Mensen met schulden kunnen daardoor de weg naar gemeentelijke voorzieningen en de hulpverlening vaak niet vinden. Dit bleek onder meer uit het onderzoek ‘Klantenanalyse voedselbanken’ uit maart 2006.
Het is een ijzeren wet dat zaken die gesubsidieerd worden, in versterkte mate en in grotere hoeveelheden zullen verschijnen of op de markt komen.
Geldt dit ook hier? Zullen door deze subsidiering meer mensen in (grotere) schulden raken?
En moet de belastingbetaler dan weer meer betalen?
We doen toch al niets anders dan de schuld die de staat heeft opgebouwd, door middel van belasting af betalen
Het is van den gekke dat deze mensen steun krijgen. Laat ze kreperen, dan gaan ze misschien nog wat initiatief tonen.
Altijd die zielige verhaaltjes in de zaterdagkrant van sukkels die niet kunnen werken omdat ze pijn in hun teen hebben. En de ellende is al zo groot, dat ze niet ook nog eens het kettingroken kunnen opgeven. En de kinderen worden zo raar aangekeken op school, dus eens in de twee maanden steek je ze toch weer in de nieuwe merkkleding. En breedbeeld-tv en pc met internet zijn ondertussen natuurlijk primaire levensbehoeften.
Ondertussen kan de verkoper van de tv fluiten naar zijn geld, terwijl een deel van de belastingen die hij betaald wegvloeit naar dezelfde mensen die hem nog moeten betalen.
Doordat die onderkruipsels ook nog eens stemrecht hebben zal onze geliefde PvdA ons land nog lang naar de kl*ten kunnen helpen.
[2] Ja, Jozef, er zijn (te veel) van die gevallen.
En die worden alleen maar gestimuleerd doordat hun schulden voor hen worden betaald. Met geld afgenomen van anderen die daarvoor gewerkt hebben.
Er zijn echter ook wel trieste gevallen die in de puree geraakt zijn zonder hun bewuste schuld.
Er is helemaal niets tegen om die te helpen, maarrrr dan niet van gestolen belastinggeld.
Als die hulp particulier gebeurt, is dat een privé zaak en in bepaalde gevallen zeker te waarderen.
En particulieren weten veel beter te onderscheiden wie zulke hulp verdient en wie niet.
Particuliere hulp heeft nog een ander, wonderbaarlijk bijeffect: Mensen die door particuliere hulp geholpen worden, zijn dankbaar. (ach ja niet altijd natuurlijk)
Kortom particuliere hulp bouwt burgerzin op, waar staatshulp die afbreekt.
We moeten mensen die het minder breed hebben of schulden hebben, ons sociaal gezicht laten zien!
Alleen al daarom moeten we die arme mensen helpen.
[5] Joop, bepaal jij wat "We" moeten? "We" moeten helemaal niks. Tenminste, zo behoort het te zijn. Als jij die mensen wilt helpen, be my guest. Ik wil zelf bepalen wie ik help, hoe ik dat doe en wat voor eisen ik daar tegenover stel. En dat recht zou iedereen moeten hebben. Helaas beslist de almachtige en alwetende overheid dat al voor ons.
Trouwens, wat is "een sociaal gezicht laten zien". Is dat een nieuwe variant van gekke bekken trekken?
Vergeet niet dat de overheid debet is aan het grootste deel van de mensen die in de schulden zijn geraakt
[5]
joop,
Tonen die mensen ons dan ook hun "sociale gezicht" wanneer ze zich eerst bewust in de schulden steken en daarna de crediteur naar z’n geld laten fluiten of een ander hun rekening laten betalen?
Het plan (van "liberaal" Zalm?) is verder ook weer typische overheidslogica: Maak hypotheekschuld aftrekbaar van de belasting, verlaag onder dwang de "woeker"rentes waardoor lenen goedkoper wordt, maak het makkelijker om van een schuld af te komen zonder deze te betalen, en dan gaan mensen vast minder lenen en zich verantwoordelijker gedragen.
Er bestaat al een systeem om van je schulden af te komen in de vorm van faillissement. Bovendien kun je je ook indenken dat zonder het privilege van faillissement mensen niet volledig de loonslaaf kunnen worden van een crediteur. Want waarom zou een debiteur nog gaan werken, als de crediteur reeds al zijn\haar bezittingen heeft ontnomen en 100% beslag legt op het inkomen? Die crediteur zal hem op z’n minst voldoende geld laten houden om van te kunnen leven, want anders ziet hij z’n lening nooit terug. En als hij niet bereid is hem ook een beetje extra te laten houden, zal de debiteur een (deeltijd)baan zoeken waarin hij net genoeg verdient om van te leven, met zo weinig mogelijk werk. Een slimme crediteur zal dus afspreken dat de debiteur bovenop het noodzakelijk minimum ook nog een bepaald percentage mag houden, om hem te stimuleren om langer en voor een beter salaris te gaan werken. Hij zal het punt moeten vinden, waarbij de debiteur optimaal geld oplevert: Waarbij een hoger percentage van het loon de debiteur minder zal laten werken waardoor hij minder oplevert, en bij een lager percentage niet harder gaat werken, zodat de crediteur het maximale bedrag krijgt. Een soort Laffer-curve op micro-niveau.
Comments are closed.