Gisteren werd bekend dat de CIA al jaren een aftap kraantje van de SWIFT data base in Brussel heeft.
De Amerikaanse CIA, weet zich binnen te dringen in een Internationale club van banken, gevestigd in Brussel, die samen het SWIFT systeem hebben opgezet om internationaal betalingsverkeer te kunnen doen.
Dit in het kader dat dat noodzakelijk zou zijn voor terrorisme bestrijding.
Net in de week dat onze AIVD werd teruggefloten door de rechter dat het verboden is journalisten af te tappen (telefonisch dan).
Weer zo’n voorbeeld dat onder het mom van terrorisme bestrijding, het doel de middelen heiligt. In dit CIA-Swift verhaal gaat het dan weer een stapje (erg) verder.
De CIA blijkt over de gegevens van SWIFT te kunnen beschikken, zonder dat de banken, laat staan degenen die die betallingsopdrachten gaven (u en ik) dat wisten.
Ook die informatie werd geheim gehouden onder het mom van terrorisme bestrijding.
Nu hadden wij het al niet zo begrepen op staats-monopolie ( in meerdere zinnen van het woord)-geld, maar als dat dan ook nog achter je rug overal gevolgd wordt, ga je toch weer denken aan ruilhandel of goldmoney.com betalingssystemen.
Want vandaag is het de CIA ivm terrorisme bestrijding, morgen is het de fiscus in het kader van het landsbelang en overmorgen is het Greenpeace in het kader van onterechte investeringen in buitenlandse projecten waar CO2 uit kan komen.
Want u weet het: geef mij uw betalingsoverzicht en ik weet wie of wat u bent.
Ook wat voor vrijheidsstrijder, wanneer ik zie dat u een donatie aan de Vrijspreker heeft gegeven…
[26]
..//"Het morele verval is al ingetreden. Iedereen meent maar overal recht op te hebben."//..
Sterker, dat hééft men op veel plaatsen ook (Nederland bijvoorbeeld), dus het is niet zo gek als ze dat ‘menen’. Als je het er niet mee eens bent zul je waarschijnlijk naar een ander machtsevenwicht streven. Bedenk daarbij wel dat moraliteit nooit objectief is; wat jij wellicht een moreler machtsevenwicht vindt *is* dus niet moreler, maar jij *vindt* dat waarschijnlijk moreler. Dat is een groot verschil. (bestaat dat woord, "moreler"?)
..// "Daarnaast ga je aan een punt voorbij: sociale controle. Geloof maar dat zodra bekend is in een buurt dat iemand kinderporno in zijn bezit heeft of aan sex met kinderen doet, hij buitengesloten wordt, ontslagen wordt en zich echt nergens meer hoeft te vertonen." //..
Is dat in een democratie dan niet zo?
In libertaria kun je dat gruwelijke dat onlangs in België met die kleine meisjes gebeurd is ook niet voorkomen.
Sociale controle is afhankelijk van oa de bevolkingsdichtheid (keuze van je sociale netwerk) en daarmee de mate van afhankelijkheid van individuen. In een stad is hierom minder corrigerende sociale controle.
Ik denk dat ook in Libertaria mensen het ‘orde houden’ zullen uitbesteden, en dus zullen betalen aan een ‘orde /controledienst’, simpelweg omdat men geen zin of tijd heeft het zelf te doen.
Libertarisch probleem:
Heb je natuurlijk wel kans dat Berrie wèl betaalt en Harry niet, terwijl Harry wel van Berrie’s betaling aan de ordedienst profiteert. Dat moet dan van libertariers maar weer kunnen omdat Harry ‘meent er recht op te hebben NIET te betalen maar wel te profiteren’.
Blijkbaar wordt die vrijheid van Harry om niet te betalen in veel samenlevingen -oa de Nederlandse- niet gepikt; ik kan wel leven met het machtsevenwicht waar Harry wordt gedwongen mee te betalen aan de ordedienst.
Het hangt er dus maar van af wat de regeltjes van het land zijn wat je ‘rechten en plichten’ zijn, net zoals ik afhankelijk ben van de huisregeltjes (=rechten en plichten) van deze website.
[31] Tuurlijk Berrie, daar heeft men gezien de huidige wetgeving recht op. Maar is dat terecht? Kennelijk is het normaal dat mensen als *slaaf* gebruikt worden om o.a. *echte* free-riders te voorzien van centjes voor hun levensonderhoud. Zou het niet veel rechtvaardiger zijn als ik dat op *vrijwillige* basis zou doen? Dat ik zelf bepaal wie ik help, hoe ik dat doe en wat ik daar evt. voor terugverlang? Dat mensen zoveel mogelijk weer de taak opnemen om voor hun eigen familie, vrienden en buurtgenoten te zorgen?
In wezen is er een grondrecht. Dat is het recht op het eigen leven (het zelfbeschikkingsrecht). Alle andere rechten vloeien daar uit voort. Eigendom, verkregen door arbeid, behoort ook tot het zelfbeschikkingsrecht. Volgens de huidige maatstaven moet ik daar verplicht een deel van opofferen omdat anderen recht op een uitkering (of subsidies of wat dan ook) hebben. Dat betekent dus dat er twee rechten met elkaar in botsing komen. Een recht van iemand dat het recht van een ander schendt kan echter geen recht zijn. Aangezien mijn recht op eigendom afgeleid wordt uit het grondrecht ‘het recht op het eigen leven’ cq het zelfbeschikkingsrecht, is het recht van iemand anders op een deel van mijn geld dus in strijd met dat grondrecht en dus *in feite* geen recht. Uiteraard is dit in de praktijk niet zo, maar wat in de praktijk gebeurt is uiteraard niet altijd juist en rechtvaardig. In de praktijk zijn er ook 6 miljoen joden om zeep geholpen. Had Hitler daar ook recht op omdat het in de praktijk zo gegaan is? Als de overheid belasting mag heffen, mag ze dan ook 100% van mijn inkomen heffen?
Het freerider probleem kan in Lebertaria niet geheel voorkomen worden. Het enige wat mensen kunnen doen is die personen tegenwerken (zonder geweld te gebruiken) en hen via de sociale controle ‘dwingen’ mee te betalen. En zo’n ordedienst doet natuurlijk meer dan alleen de buurt controleren. Als iemand de auto van een freerider aan het jatten is, zal zo’n controledienst vermoedelijk niets ondernemen. De kans is groot dat de namen van freeriders bekend zijn bij de ordedienst in kwestie.
Het probleem met het machtsevenwicht om mee te betalen is dat het geen evenwicht is en dat al helemaal niet hoeft te blijven voor zover het een evenwicht zou zijn. Zoals ik al eerder aangaf, is het vrijwel onvermijdelijk dat een democratie uitmondt in despotisme. En dan is er beslist geen sprake meer van een machtsevenwicht. Het zijn namelijk veelal dezelfde mensen die moeten betalen. Ik en mijn vriendin zijn tweeverdieners en hebben geen kinderen. Nou Berrie, dat betekent dus dokken voor andermans kroost. En flink ook. Om nog maar te zwijgen van al die obscure subsidieverslindende nutteloze groeperingen waar ik ook voor moet betalen. Met rechtvaardigheid heeft dit helemaal niks meer te maken, ook al is dit zogenaamd democratisch zo besloten.
De sociale controle en sociale cohesie nemen beide af, naarmate de overheid de ‘morele plicht’ van mensen om voor elkaar te zorgen overneemt. Feitelijk kun je stellen dat het socialisme er voor gezorgd heeft dat de moraliteit in dit land gezakt is tot onder nul. Mensen worden onverschilliger ‘omdat de overheid er maar voor moet zorgen’. Dat ligt niet direct aan de democratie, maar dat gevaar brengt een democratie wel met zich mee, aangezien een (gedeeltelijke) socialistische heilstaat een uitkomst van de democratie kan zijn. Hier hebben we een mengeling van socialisme en fascime en het resultaat is er dan ook naar. Ik zal niet ontkennen dat de sociale controle in dorpen beter is dan in grote steden, maar het socialisme draagt sterk bij aan het gebrek aan sociale controle en de sociale cohesie.
Democratie in dit land (en vele andere landen) is niks meer dan ordinair gegraai in andermans portemonnee. Je kunt dat leuk aankleden en proberen te bedekken met de mantel der liefde. Dat doet niets af aan het feit dat dat zo is. Maar kennelijk is het niet toegestaan om een absolute moraal te hebben en is dit gegraai in andermans portemonnee moreel gezien juist.
Zoals Frederic Bastiat het prachtig verwoordde "De overheid is de grote fictie door welke een ieder tracht te leven op kosten van de ander." Een waarheid als een koe… helaas.
[32]
‘het absolute morele gelijk’ bestaat inderdaad niet.
Dus als je schrijft:
"Een recht van iemand dat het recht van een ander schendt kan echter geen recht zijn."
dan betekent het dus OOK dat het zelfbeschikkingsrecht geen recht *is*, maar dat jij *vindt* dat dat een recht is (want het morele gelijk bestaat niet).
Ofwel, zoals ik dit eerder al anders geformuleerd heb: niemand kan -al zou hij dat willen- zijn eigen objectiviteit van buiten bekijken.
Sommige libertariers vinden dat kinderen niet voor zichzelf mogen beslissen of ze een tatoeage nemen; dat zelfbeschikkingsRECHT is in feite dus een MENING; subjectief.
Het recht van het kind met zijn of haar lichaam te doen wat het wil en het recht van de ouder te beslissen over het kind kan, als ouder en kind het niet eens zijn over de tatoeage, niet tegelijk even zwaar wegen.
of zoals je schrijft:
"Een recht van iemand dat het recht van een ander schendt kan echter geen recht zijn."
Ik concludeer liever dit: het zelfbeschikkingsrecht kan geen absoluut recht zijn. Dat is ook niet vreemd, want ieder ‘recht’ is het gevolg van een mening en dus subjectief; of anders gezegd; geen enkel recht is absoluut.
Zelf vind ik het dus zuiverder om gewoon pragmatisch uit te gaan van het gegeven "Might creates right", zonder te proberen een ‘absoluut universeel moreel gelijk’ te claimen omdat dat m.i. zinloos, betekenisloos is.
Het kind zal zich beroepen op het ‘absoluut universeel moreel gelijk’ van het libertarische zelfbeschikkingsrecht, maar toch geen tatoeage mogen van de libertarische ouder: "Might creates right". De libertarische ouder zal beweren dat libertariers vinden dat kinderen geen recht hebben op een tatoeage omdat ze niet zelfstandig genoeg zijn, of iets in die strekking. Dit is echt puur een mening en echt geen absoluut universeel recht.
[33] Het leven is ons door de natuur gegeven en staat daarom altijd op de eerste plaats. Dat is een zeer zuiver uitgangspunt.
Als je het zelfbeschikkingsrecht niet accepteert, dan accepteer je in wezen het leven van de mens als individu niet en wil je hem hoe dan ook onderwerpen aan iets. Dat is de enige gevolgtrekking die mogelijk is. Dus ben je hoe dan ook voor slavernij. Dat moet je vast een warm gevoel van binnen geven, toch?
Waarom wil je dat en wat denk je er mee te bereiken? Waarom wil je de mens onderwerpen aan een grotere macht? En tot hoe ver mag die macht gaan? Mag die macht het hele leven van een individu claimen en zo ja, waarom? En zo nee, waarom niet? En waarom mag die macht wel een deel van iemands leven claimen? En welk deel is dat?
Het kind kan er altijd voor kiezen om zijn ouders te verlaten. Het is een vrij wezen. Als een ouder zijn kind tegen zijn wil in tegenhoudt, dan is dat strafbaar, ongeacht de mogelijke negatieve gevolgen voor het kind als hij alleen de vrije wereld in stapt. Het is aan jou als ouder het kind zo op te voeden dat het snapt beter af te zijn bij jou dan te kiezen voor een eigen avontuur.
De zogenaamde pragmatische benadering van jou is het gevolg van tenminste twee oorzaken, te weten:
A) Propaganda van de machthebbers die jou het gevoel geven dat ‘het nu eenmaal zo is zoals het is en daarom geaccepteerd moet worden’ (=berusting)
B) Het langzaam maar zeker ontwapenen van jouw geestelijke vermogens om je tegen die propaganda te verzetten door deze geest te knechten en te indoctrineren, veelal via de (staats)media maar ook via het (staats)onderwijs. En verder door o.a. beknotting van de vrijheid van meningsuiting en het recht om te mogen discrimineren af te schaffen. En zo volgen er later nog meer zaken. Dit proces moet niet te snel gaan, want dan zouden te veel mensen het door kunnen hebben wat er werkelijk gebeurt. Maar dat het gebeurt, is een feit.
M.a.w. je bent gewoon verworden tot een ordinair kuddedier dat ge- en misbruikt kan worden, terwijl je het zelf niet eens in de gaten hebt. Je bent typisch het voorbeeld van dat wat de overheid graag ziet ‘de maakbare mens’ die moet leven ‘in de maakbare samenleving’.
Ene Adolf H. had dat ook in gedachten en daar spreken we allemaal schande van. Nu gebeurt er precies hetzelfde. Niks meer, niks minder. En trouwens Hitler dankte zijn macht aan dat geweldige democratische systeem. Vergeet dat niet.
Ik kan je het boek "The road to serfdom" (NL uitgave: De weg naar slavernij, allen nog 2e hands verkrijgbaar) van Fredrich (von) Hayek aanraden. Het is weliswaar al een wat ouder boek (oorspronkelijk uit 1944, meen ik), maar eigenlijk nog zeer actueel. In dat boek wordt haarfijn uitgelegd hoe dit proces in zijn werk gaat en hoe het zo gespeeld wordt, dat verreweg de meeste mensen, zelfs de intelligentia, niet in de gaten hebben hoe hun leven hen wordt ontnomen. Het communisme en socialisme (in zijn meest extereme vorm) dienen als uitganspunt, maar als je goed tussen de regels doorleest, dan zie je dat het boek nog altijd actueel is en gewoon ook opgaat voor de huidige situatie.
Benader datgene wat ik hier boven heb beschreven ook maar eens pragmatisch. Want dat is kennelijk het enige dat telt.
Ja, ik ben weg. De libertariers die ik via mijn werk ken worden ook altijd persoonlijk en beledigend als ze zien dat ze discussie niet kunnen winnen.
FYI: ik heb nergens gezegd dat ik mensen WIL onderwerpen aan een grotere macht, ik heb gezegd dat might=right een gegeven is, dat onafhankelijk is van de moraal geldt.
[35] Kun je aangeven waar ik persoonlijk en beledigend ben geweest? Ik heb alleen gezegd dat als je dit systeem accepteert (en dat doe je als je democratie accepteert/goedkeurt) dat je dan in feite mensen als slaaf ziet.
Het zal wel aan mij liggen, maar wat daar beledigend aan is, ik kan het niet ontdekken. Ik tracht je alleen aan te zetten tot nadenken. Misschien in dit geval wat prikkelend ("warm gevoel"), maar als dat al als beledigend wordt ervaren…
Comments are closed.