Criminaliteit wordt vaak als iets negatiefs gezien. Er zitten echter ook een hele hoop positieve kanten aan zaken als diefstal, afpersing en vandalisme. Vooral economisch is criminaliteit vaak een goede zaak. Er zijn talloze voorbeelden te geven van criminele handelingen die de economie goed doen.
Voor de goede orde: we hebben het hier niet over slachtofferloze criminaliteit. Slachtofferloze criminaliteit, zoals het handelen in zaken die op een of andere manier door de overheid verboden zijn, of het vissen zonder vergunning, valt buiten dit pleidooi. Omdat er geen slachtoffers zijn hebben dit soort zaken vrijwel geen economische invloed.
Dat crimineel gedrag goed zou zijn voor de economie lijkt vreemd. Maar denk bijvoorbeeld eens aan een veelvoorkomend delict als auto-inbraak. Dat is natuurlijk vervelend voor diegene wiens auto wordt opengebroken (het slachtoffer). Hij moet aangifte doen, vaak een autoruit laten vervangen, een nieuwe autoradio kopen, schade laten herstellen, enzovoort. Dankzij de crimineel die deze schade in een paar seconden heeft veroorzaakt geeft dit heel veel werkgelegenheid. De politie heeft duizenden mensen in dienst die aangiftes op kunnen nemen. Een firma als Carglass heeft vele vestigingen geopend, voornamelijk dankzij de criminaliteit. En er worden dagelijks tientallen nieuwe autoradio’s aangeschaft door mensen die hun radio kwijt zijn geraakt. Broodwinning voor producenten, winkeliers, groothandels, schadebedrijven, enzovoort. Kortom, talloze mensen hebben hun broodwinning te danken aan die paar autokrakers.
Zo ook als er een auto wordt gestolen, autodealers zien de gedupeerden graag komen in hun showroom, het verzekeringsgeld is daar meer dan welkom.
Wat ons via een eenvoudig bruggetje weer bij een andere tak van sport brengt: verzekeren. Dankzij criminaliteit is er een complete bedrijfstak ontstaan die duizenden mensen aan het werk helpt. Een inbraakverzekering was enige decennia terug een overbodig iets. Maar tegenwoordig kan geen huiseigenaar meer zonder.
Ook vandalisme, hoe nutteloos ook op het eerste gezicht, heeft zo zijn voordelen. Dingen die gesloopt worden door vandalen moeten immers weer vervangen worden, met alle economische activiteit die daar dan weer bij komt.
Een andere branche die totaal drijft op de criminaliteit is uiteraard de beveiliging. Ook daar weer zijn duizenden mensen werkzaam, en is er een complete bedrijfstak ontstaan. Niet alleen de brede mannen in blauwe pakken, maar ook de slotenmakers, bewakingscamera’s, electronische beveiliging, de lijst in eindeloos lang. En dat allemaal dankzij die paar criminelen die er in Nederland los rondlopen. Economisch gezien zijn al de bovenstaande branches een factor van belang. Wie op zegt te komen voor bestrijding van de criminaliteit dient dan ook ernstig rekening te houden met de economische impact die dat kan hebben. Investeren in politie en justitie kan wel eens, economisch gezien, averechts werken op die manier.
Bovenstaand betoog klinkt, op het eerste gezicht, redelijk logisch voor mensen die niet al te lang nadenken. Wie wel wat langer wenst na te denken komt al snel tot de conclusie dat het onzin is. Er wordt namelijk volledig voorbij gegaan aan het feit dat criminaliteit per definitie geld kost. Het geld dat iemand uitgeeft aan een nieuwe autoruit kan namelijk niet worden uitgegeven aan zaken die zo iemand waarschijnlijk veel leuker zou vinden. Er wordt geen waarde toegevoegd aan de economie, er wordt geld uitgegeven aan zaken die eigenlijk onnodig zijn.
Ook al het geld dat we uitgeven aan verzekeringen kunnen we niet aan andere zaken uitgeven. Zodat we minder uit eten kunnen gaan, minder gadgets kunnen kopen, minder kunnen sparen voor ons pensioen, minder aandelen kunnen kopen, enzovoorts.
Deze logica zult u hopelijk wel kunnen volgen, en er als het goed is, instemmend op reageren. Het afnemen van geld en het vernietigen van kapitaal door middel van crimineel gedrag is nooit goed voor de economie. Criminaliteit vernietigt kapitaal en middelen die op een andere manier veel beter, leuker of efficiƫnter hadden kunnen worden ingezet.
Onthoud deze redenatie als u ooit in gesprek komt met een socialistisch ingesteld persoon. Die beweren namelijk zonder uitzondering dat de overheid nodig is om de economie te stimuleren. Dat een krimpende overheid zou betekenen dat er ambtenaren werkloos worden, en dat het verstandig is als de overheid investeert in de economie. Die socialistische logica is namelijk volledig gebasseerd op onzin-argumenten, om de eenvoudige reden dat belastinggeld uiteindelijk crimineel geld is. Het is verkregen door middel van afpersing. En het afgenomen geld kan door de benadeelde, de belastingbetaler, dus niet meer uitgegeven worden aan zaken die hij of zij belangrijk vindt.
De stelling dat de overheid goed kan doen voor de economie is daarmee hetzelfde als stellen dat vandalisme en diefstal goed zijn voor de economie. Quatsch dus. Als politici dat nu ook eens zouden begrijpen, dan bestaat er een kans dat de overheid ooit echt kleiner wordt.
Mooie uitleg van de broken window fallacy Kim. Weer heel goed geschreven. Karma + š
[1] Kleine aanvulling:
De "broken window fallacy" is te lezen in het zĆĘĆĀ©ĆĘĆĀ©r aanbevelenswaardige boek(je) "Economics in One Lesson" van Henry Hazlitt!
“De stelling dat de overheid goed kan doen voor de economie is daarmee hetzelfde als stellen dat vandalisme en diefstal goed zijn voor de economie”
Het blijft een feit, dat de wereldeconomie in de jaren 30 volledig in het slop zat en dat de enorme verwoesting tgv de tweede wereldoorlog deze economie een geweldige boost heeft gegeven. Mensen in de VS en in Europa waren in de jaren 60 veel en veel rijker dan ze ooit hadden kunnen zijn als de verwoesting van WWII er niet was geweest.
@Peter: ben je nou zo dom of lijkt dat maar zo??? Ga je hier nou echt beweren dat oorlog goed is voor de economie?
Ten eerste kun jij niet spreken over hoe rijk mensen zouden zijn geweest zonder oorlog, je hebt immers geen vergelijkbaar materiaal.
Mogelijkerwijs hadden dingen minder snel gegaan zonder Marshallhulp; de reden hiervoor is niet zozeer dat Amerika ons ‘rijkdom’ gunde maar ons wilde opbouwen zodat we niet meteen geannexeerd zouden worden door de USSR.
Levende mensen kunnen goederen produceren, dode niet. Met tanks dingen kapot schieten, levert geen welvaart op.
Het is dus schier geluk om te zetten dat mensen rijker worden/zouden worden door oorlog.
Er spelen veel meer faktoren mee die de wereldeconomie beinvloeden.
Peter, dit soort feiten zijn slechts te bewijzen door middel van parallele universums, waarvan 1 met en de ander zonder oorlog. Naar het schijnt is dit lastig.
De vraag is dus hoe de economie zonder WO1 en 2 er voor had gestaan. Stel nu eens dat men een kapitalistisch systeem had gehad, en al die energie niet in wapentuig maar in produktiemiddelen en consumptiegoederen had gestopt. Mijn educated guess is dan dat WO2 vooral de vooruitgang een decennium heeft stilgezet in plaats van vooruit geholpen.
Niet bewijsbaar, maar toch denk ik dat ook Rusland zonder communisme een stuk verder was geweest dan dat het nu is. En dat een land als Zwitserland bewijst dat je zonder die vernietigende oorlogen economisch best redelijk mee kunt komen.
Naast de scheiding tussen kerk en staat dient er ook gewoon een scheiding te zijn tussen economie en staat. Vreemd genoeg ziet de meerderheid van de mensen het eerste als iets vanzelfsprekends, maar het tweede niet. Helaas hebben we geen kwartjes meer, dus dat kwartje zal waarschijnlijk nooit meer vallen.
[6] Klopt, alle kwartjes vallen richting Wim Kok.
[4] [5]
Aan die grote depressie van de jaren 30 leek anders geen einde te komen, ondanks het kapitalisme. Er werd toen juist overgeproduceerd, want er was nauwelijks nog koopkracht onder de mensen. Dat had met kapitaal dat richting de wapenproductie ging dus helemaal niets te maken.
Het is dat WWII eindelijk is uitgebroken anders had de wereld waarschijnlijk nog 10 jaar langer in de ellende gezeten. En waren we veel armer geweest. š
[8]Ahhh, dus dat is de manier? Laten we dan maar hopen op WO3, dat zal de economie weer flink doen groeien!
[8] De Grote depressie van de jaren ’30 heeft zo lang geduurd wegens
GEBREK aan kapitalisme….de schurk
FR Roosevelt met z’n "New Deal" (nagevolgd in Europa) , een amalgaam van corporatisme en socialisme
heeft ervoor gezorgd dat de depressie flink gerekt is….
http://www.lewrockwell.com/…
Groetz,
Cincinnatus
[10]
Onzin, de grote recessie is niet begonnen met FDR maar met de beurscrash van 1929. FDR werd pas in 1933 verkozen.
Great Depression
http://en.wikipedia.org/wik…
[11]
Naast monopolievorming is de financiĆĘĆĀ«le windhandel op de beurs ĆĘĆĀ©ĆĘĆĀ©n van de ernstigste manco’s van het kapitalisme.
Alle problemen zijn begonnen met het gebruik van geld. Voor 1600 was er nauwelijks geld in omloop. Bezit met economische waarde was land en, in afnemende mate, slaven.
Toen de hoeveelheid geld toenam moesten mensen er iets mee gaan doen om het tenminste zijn waarde te laten behouden, en deze bij voorkeur te laten groeien. Leende men geld aan bedrijven dan waren er duidelijke afspraken over de termijn waarop het geld zou worden terugbetaald, en over de rente-opbrengst.
Kocht men er echter aandelen voor dan was volledig onduidelijk wat de dividend-opbrengst zou worden en er was geen sprake van dat het bedrijf het aandelenkapitaal ooit zou terugbetalen. Als de belegger zijn geld terug wilde moest hij de aandelen maar verkopen aan een andere belegger.
Zo schoven beleggers elkaar geld toe als ware het een financiĆĘĆĀ«le kettingbrief, terwijl het bedrijf lachend kon doen wat het wilde. Eens in de zoveel tijd klapt deze windhandel en volgt er een beurskrach met ernstige economische gevolgen.
Met de opkomst van de eerste grote en kapitaalsintensieve ondernemingen, zoals de 19e eeuwse spoorwegen, vonden banken en andere investeerders het noodzakelijk om beter zicht te houden op wat er met hun geld gebeurde. Men eiste een heldere financiĆĘĆĀ«le verslaglegging en plaatste ter controle eigen mensen binnen de bedrijven. Later werden deze toezichthouders vervangen door een raad van commissarissen. Hun taak was uitdrukkelijk de belangen van de aandeelhouders te behartigen.
Toen echter de bedrijven steeds groter, belangrijker en machtiger werden, ontstond de situatie dat banken en andere institutionele beleggers meer afhankelijk werden van de bedrijven dan omgekeerd. Raden van commissarissen begonnen toen steeds meer de belangen van de (directies van) bedrijven te behartigen in plaats van die van de aandeelhouders. Hetzelfde gold voor de accountants die een onafhankelijk stempel van betrouwbaarheid op de financiĆĘĆĀ«le verslaglegging moesten zetten.
Enron, en andere schandalen uit het recente verleden, hebben laten zien dat die onafhankelijkheid vaak ver te zoeken is. Ook (semi)overheidswaakhonden, zoals in Nederland de AFM (Autoriteit FinanciĆĘĆĀ«le Markten) en anderen, zoals diverse stichtingen die toezicht houden op het effectenverkeer, blijken niet in staat voldoende waarborgen voor de beleggers te bieden.
Vertrouwen is de basis voor een goed draaiende economie. Het is daarom in ons aller belang dat de zekerheid van solide investeringsovereenkomsten het wint van de zucht naar korte termijn beurswinsten.
Ziedaar het ‘prisoners dilemma’ van de kapitalistische economie. š
Zie ook "Ondernemingen en hun aandeelhouders sinds de VOC. Corporate Governance 1602-2002" van econoom Paul Frentrop.
[11] Peter,
Lees wat Cin schrijft:
"… FR Roosevelt … heeft ervoor gezorgd dat de depressie flink gerekt is".
Hij beweerde dus niet dat FDR de recessie veroorzaakt heeft, slechts dat die door diens toedoen verlengt werd.
Groeten,
M
[13] Oops. "verlengd" natuurlijk. Met een -d.
[12] Ik denk dat ik je punt mis.
Immers als er geen aandelen zouden zijn waarin men "overtollig" geld kan stoppen, dan wordt het in wat anders gestopt waardoor er daarin een zeepbel kan ontstaan. Het meest voor de hand liggend is uiteraard vastgoed. En daar zie je dan met de regelmaat van de klok ook bubbles ontstaan en weer barsten. Ook kunst komt voor, maar waarom niet … een of ander soort bloembollen?
Ja, ik geef toe: dat laatste klinkt echt te gek voor woorden. Niettemin heb ik het niet zelf bedacht…
[13] M,
Bedankt want dat is inderdaad wat ik zei.
FDR heeft de recessie niet veroorzaakt maar door zijn New Deal wel veel langer gerekt….
De Depressie is veroorzaakt door het
financieel gemanipuleer van de FED….
ook weer staatsfalen š
Groetz,
Cincinnatus.
Gewoon Bastiat dus.
[16]
Cincinnatus,
Ik leg hierboven toch net uit dat de financiĆĘĆĀ«le windhandel en de daaruit met regelmaat voortkomende beurscrashes een fundamenteel manco van het kapitalisme vormen die ons voortdurend op achterstand zetten.
Alleen een verwoestende oorlog blijkt de economie dan weer echt goed op gang te kunnen krijgen (dubbele cijfers waar we bij een normaal herstel slechts enkele cijfers halen) š
[18] Oorlog is zeker een economische stimulans. Men vertelt ook altijd dat de Romeinse wegen in eerste instantie zijn aangelegd om het rijk te verdedigen en vervolgens het voordeel van handelsvervoer gaf. Hetzelfde wordt beweerd van de Autobahn. De Nederlandse verovering van Jakarta leverde ook economische groei op. Maar dat is iets anders dan zeggen dat criminaliteit per saldo voordeel oplevert of dat oorlog per definitie voordeel oplevert. Afghanistan en TjetseniĆĘĆĀ« hebben een beroerde economie. Vietnam en Cambodja zijn ook geen grootmachten.
[19]
Valt reuze mee, Tofuburger. š
Vietnam heeft een reĆĘĆĀ«le economische groei van 8,4%, Afghanistan 8%, Rusland 6,4% en Cambodja 6%. Dat is allemaal vele malen meer dan wij hier in ons vreedzame NL hebben (1,1%).
[18] Als je "goed voor de economie" besluit louter en alleen af te meten aan de maatstaf "groei van het BBP", heb je gelijk maar ofschoon dit in de praktijk helaas wel zo gebeurt, lijkt mij dit een onvolkomen maatstaf. Een gevaarlijke simplificatie die de werkelijkheid versluiert en mensen tot zulke bizarre conclusies doet komen.
Want los van het leed bij verlies van een familielid dat sneuvelde, is oorlog simpelweg niet goed omdat het begint met kapitaal te vernietigen.
Als mijn huis kapot geschoten wordt, en ik laat het herbouwen, dan zet ik weliswaar een bouwvakker aan het werk en dat leidt dus tot extra werk voor hem en dus lijkt dit laatste louter optisch een goede zaak maar het punt is dat ik aan het eind van de rit dus nog steeds een huis heb maar wel minder geld op mijn bankrekening.
Oh, neen, dat is geen probleem: want de bouwvakker laat me zijn kapotgeschoten auto repareren waardoor ik het terugverdien …
Maar zoals je begrijpt betekent dit dus slechts dat wanneer alles achter de rug is, hij van het extra geld zijn oude auto weer in goede staat heeft en ik mijn oude huis.
We zijn financieel en materieel dus terug bij af maar zowel hij als ik hebben een hoop extra moeite moeten doen om de oude status quo te herstellen.
Maar ik had toch ook spaarcenten kunnen gebruiken? Niks extra moeite: geld dat daar zomaar op een bankrekening stond, wend ik nu aan voor de wederopbouw van mijn huis.
Tja. Dat had ik zonder oorlog dus kunnen gebruiken om er een boot van te kopen die ik nu niet koop. Pech voor de fabrikant van zeiljachten…
Of ik had het gewoon op rekening kunnen laten staan waardoor de bank het aan een consument of ondernemer zou hebben kunnen uitlenen. Nu niet dus.
Hoe je ’t ook wendt of keert, als je het totale plaatje in ogenschouw neemt, is vernietigen van iets om dit vervolgens weer te herstellen, niet goed voor de economie. Als je echter uitsluitend oog hebt voor de economische activiteit in een bepaalde periode en niet in je overwegingen meeneemt dat je begon met kapitaal te vernietigen, ja … dan heb je natuurlijk gelijk.
En dat is helaas wat studies doen die aantonen dat orkanen, oorlogen, diefstal etc. goed voor de economie zouden zijn.
Vrede is ook goed voor de economie.
[21] [22]
Nee, dat is allemaal theorie. Ik heb het over de historische feiten. Ik wijs er toch net op dat bij vrede mensen ook regelmatig al hun bezit kwijtraken (beurscrashes zijn nu eenmaal ingebakken in het kapitalisme). Daar blijken ze dan veel langzamer van te herstellen dan van bezitsverlies door een oorlog.
De normale vrije markt economie is dus niet in staat zo snel te groeien tijdens vredestijd dan na een oorlog. Dus zolang de manco’s van het kapitalisme niet zijn opgelost, is een flinke oorlog op zijn tijd absoluut noodzakelijk om mensen flink wat welvarender te maken. š
[1] [2] [17] [23]
Ik heb daar ook wel een verklaring voor. Een vrije markt economie groeit niet gestaag maar in stappen. Er wordt een plateau bereikt zodra belangrijke technologieĆĘĆĀ«n volwassen zijn geworden en de bijbehorende markten volledig zijn ontwikkeld. Pas wanneer zich nieuwe technologische doorbraken hebben voorgedaan kan zich een nieuwe groeifase inzetten.
Dat komt in vredestijd echter maar een paar keer per eeuw voor. Er is dus een maximum aan de langjarige groei en daarmee aan het welvaartsniveau dat mensen na lange tijd van vrede kunnen bereiken.
Daar komt nog bij dat tijdens vredestijd beurscrashes en depressies regelmatig kapitaal vernietigen. De technologische en marktontwikkeling vertraagt dan.
Tijdens oorlogstijd wordt de technische ontwikkeling echter met een factor 10 versneld (bijv. een vliegtuig dat normaal 4 jaar kost om te ontwikkelen is dan al binnen 4 maanden klaar). Na de oorlog is er zoveel verwoest dat alle oude techniek snel wordt opgeruimd en de nieuwe overal wordt toegepast.
Door de versnelde economische groei tijdens de wederopbouwfase komt er ook zoveel geld onder de mensen, dat de ontwikkeling van nieuwe markten bijzonder snel verloopt.
Uiteindelijk wordt in de totale periode (oorlog gevolgd door enkele jaren van wederopbouw) mĆĘĆĀ©ĆĘĆĀ©r economische groei bereikt dan men in eenzelfde periode van vrede ooit had kunnen realiseren. Per saldo is iedereen dan veel rijker geworden.
Daar komt nog bij dat zowel oorlog als wederopbouw vaak gekenmerkt worden door een totalitair regime (meer dan tijdens de normale vredestijd). Dat maakt het mogelijk dat de maatschappij heel doelgericht aan het oplossen van knelpunten werkt waardoor de economie uiteindelijk ook weer sneller kan groeien.
Die zgn broken window fallacy van Bastiat is dus echt wel aan herziening toe. š
[3] [10] [15]
aangezien ik ten eerste momenteel niet al te veel tijd heb maak ik hier een niet al te lang stuk van. heb ik ook niet zoveel zin in.
maar hebben jullie wel eens de gedachte geopperd dat The Great Depression z’n onstaan te danken heeft aan een surplus aan goedkoop geld na het afdanken van de Gouden Standaard in 1914? Engeland begon ermee om WWI te financieren en de rest is history.
misschien kan een van jullie een iets uitgebreidere reactie geven omtrent dit onderwerp?
Graag!!
Peter, bedankt voor je bizarre maar zeer interessante bijdragen!
Alberts Spits heeft daar ook al een zeer interessant artikel over geschreven (De Kondratieef cyclus:
http://www.libertarian.nl/N…
Ik citeer:
Alles in ogenschouw genomen is dan een algemene inkrimping (crisis) niet meer te vermijden. De sociale en maatschappelijke orde loopt grote kans om volledig ontregeld te geraken tijdens de winterfase en kan zorgdragen voor een zogenaamde groot gewapend conflict te weten een ’trog- of dieptepuntoorlog’ De laatste trogoorlog, die heeft plaatsgevonden, was de 2e wereldoorlog en zoals men weet heeft deze oorlog ertoe bijgedragen, dat er een versnelde en gewelddadige liquidatie van nagenoeg alle uitstaande schulden heeft plaatsgevonden.
[26]
Achilles,
Ik weet natuurlijk ook niet alles, en ik ga graag op een andere mening over als ik een betere hoor. Maar ik vind wel dat je alles ter discussie moet kunnen stellen. Als je traditionele stellingen voor zoete koek slikt blijft de ontwikkeling van je denken stilstaan en kom je nooit dichter bij de waarheid.
Een goede manier van discussiĆĘĆĀ«ren wordt op Amerikaanse high schools gepropageerd, nl. je neemt het volstrekt tegenovergestelde standpunt van je eigen mening in en probeert dat zo goed mogelijk te verdedigen. Pas dan vallen je de gaten in je eigen visie goed op. š
Je link naar het artikel van Albert is erg interessant. Het is zeker zo dat de liquidatie van de uitstaande schulden na WWII de naoorlogse economie een enorme boost heeft gegeven.
Toch lijkt mij de grootste bijdrage aan economische groei komen van technische ontwikkelingen (dwz innovaties bij consumentenproducten en in productietechniek). Je ziet dat die door de eeuwen heen steeds aan de basis lagen van het ontstaan van economische en militaire grootmachten. Daarbij speelt ook steeds de wet van de remmende voorsprong. Een grootmacht op het toppunt van zijn macht heeft minder behoefte aan innovatie dan een opkomende economie die nog een complete infrastructuur moet opbouwen.
http://i3.photobucket.com/a…
Je ziet dat de 19e eeuw de eeuw van het Britse wereldrijk was. De basis daarvoor was reeds gelegd in de 18e eeuw tijdens de IndustriĆĘĆĀ«le Revolutie. Dat stokje werd overgedragen in de 20e eeuw aan de VS. Die is momenteel nog op het toppunt van haar macht, maar je kunt al zien dat die macht tanende is. Net als bij Engeland in haar nadagen loopt de economische kracht van de VS al terug (men wordt steeds meer afhankelijk van buitenlandse kredietverstrekkers) terwijl haar militaire macht nog enige tijd langer in stand kan blijven. Dat leidt steevast tot oorlogen in de nadagen van zo’n grootmacht (zoals we achtereenvolgens ook bij Frankrijk, Engeland en Duitsland hebben gezien).
De economie van de VS is grotendeels gebaseerd op de binnenlandse consumentenaankopen (de VS importeert veel meer dan ze aan het buitenland verkoopt) en de meeste daarvan zijn weer op krediet. Dit ‘voorschot op toekomstige productie’ groeit exponentieel (zie ook de staatsschuld van de VS) en dat houdt bij een zich stabiliserende groei natuurlijk een keer op.
Als de sterke economische ontwikkeling van AziĆĘĆĀ« zich voortzet wordt het uiteindelijk aantrekkelijker om dĆĘĆĀ”ĆĘĆĀ”r te investeren ipv in de consumenten- en overheidskredieten in de VS. Als de Chinese, Japanse en Arabische kapitaalverschaffers uiteindelijk hun geld uit de VS halen en dit voortaan in AziĆĘĆĀ« laten werken (grote Amerikaanse investeerders doen momenteel hun dollars al van de hand), is het afgelopen met het op krediet leven van de Amerikanen.
Hun leidende positie in de wereld zal dan snel kunnen worden overgenomen door een economische grootmacht als China. Bij de huidige groeicijfers is de Chinese economie binnen 8 jaar groter dan de Amerikaanse. Door haar economische achterstand zal China, net als een land na een verwoestende oorlog, versneld moderne technologie kunnen introduceren en zo veel sterker kunnen blijven groeien dan de reeds ontwikkelde landen (EU en VS).
De enige oplossing voor de VS (en de EU) is om dan een nieuwe oorlog te beginnen (War on Drugs, War on Terror, War on Everything) en zo de eigen economie weer een broodnodig zetje te geven. š
[27] "Ik weet natuurlijk ook niet alles, en ik ga graag op een andere mening over als ik een betere hoor. Maar ik vind wel dat je alles ter discussie moet kunnen stellen. Als je traditionele stellingen voor zoete koek slikt blijft de ontwikkeling van je denken stilstaan en kom je nooit dichter bij de waarheid."
Dit is een Uitstekend uitgangspunt Peter. I could not agree more!
Alleen dat "iets kapot maken" goed is voor "de economie", zie ik nog niet zitten. Moet nog dieper denken!!
[27] Een minimalistische reactie wegens tijdgebrek: oorlog is inflatoir.
Er wordt van overheidswege nl. op grote schaal geld bijgedrukt om de kosten van de militaire operaties te financieren. Gezien de prijseffecten hiervan zich pas met vertraging laten gevoelen, is dit aanvankelijk gunstig voor de economie, tot … het onvermijdelijke gebeurt.
Bovendien concentreert research hierover (en over andere economische verschijnselen) zich veelal op "interessante" landen (lees: wereldmachten).
De VS heeft de reserve currency van de wereld (net als destijds het VK). Er wordt hen blindelings geld geleend waarmee tekorten gefinancieerd worden. Dat houdt de rente laag enz.
Tot … (net als in het VK na WOI) het buitenland de ogen opent en besluit dat een land met zulke macro-economische cijfers (begrotings- en handelsbalanstekort etc.) eigenlijk WEL een risico is.
Op dat moment beginnen beleggers te twijfelen of het VK (thans de VS) nu wel zo’n geval appart is en of puur cijfermatig gezien het land niet de kenmerken van een ontwikkelingsland vertoont. De bereidheid nog ponden/dollars te kopen neemt af en het imperium kan zichzelf (cq. zijn oorlogen) niet meer financieren. Daardoor neemt de militaire macht af en is het gedaan met het mooie sprookje en neemt een ander de fakkel over.
Het pond is niet de munt waarin goud, olie en andere commodities verhandeld worden. Die status heeft het moeten afstaan aan de dollar.
Welnu, het einde van de dollar (althans van zijn status als reservemunt) is in zicht en daarmee het einde van de VS als supermacht.
En slechts voor supermachten kan oorlog gunstig zijn (om hierboven beschreven monetaire redenen).
Voor pakweg Joegoslavie was oorlog helemaal niet gunstig. Die oorlog kende alleen maar (economische) verliezers.
[28] [29]
“Alleen dat "iets kapot maken" goed is voor "de economie", zie ik nog niet zitten.”
Hub,
Het is echt heel simpel. Technische innovatie drijft onze economische groei. Normaal vervang je verouderde systemen pas als de nieuwe het net zo goed of goedkoper kunnen. Na een oorlog ben je genoodzaakt alles versneld te vernieuwen. Dat kost je in het begin dus meer geld dan normaal, maar het levert je versneld veel meer op, want de technologie waar je mee vernieuwd is niet een beetje beter maar, door de 10 keer versnelde innovatie tijdens de oorlog, stukken beter. Je slaat ahw een paar ontwikkelingsfasen over. Ook de marktontwikkeling gaat in de periode na een oorlog versneld, want er is volledige werkgelegenheid en er komt snel veel geld onder de mensen. Per saldo wordt de samenleving veel sneller rijk dan wanneer er geen oorlog zou zijn geweest.
Michielsen,
Dit proces geldt niet alleen voor grootmachten. Voorwaarde is wel dat het om een industriĆĘĆĀ«le, of post-industriĆĘĆĀ«le samenleving gaat. Daar was in het voormalige JoegoslaviĆĘĆĀ« nauwelijks sprake van. Je kunt niet verwachten, dat de technische vernieuwingen uit een oorlog in een grotendeels agrarische samenleving goed ingezet kunnen worden. Daarbij speelt in die regio ook nog de ingrijpende overgang van het communisme naar een vrije markt economie. Dat speelt allemaal niet als ontwikkelde landen met een normale economie in een oorlog verzeild raken.
Comments are closed.