Criminaliteit wordt vaak als iets negatiefs gezien. Er zitten echter ook een hele hoop positieve kanten aan zaken als diefstal, afpersing en vandalisme. Vooral economisch is criminaliteit vaak een goede zaak. Er zijn talloze voorbeelden te geven van criminele handelingen die de economie goed doen.
Voor de goede orde: we hebben het hier niet over slachtofferloze criminaliteit. Slachtofferloze criminaliteit, zoals het handelen in zaken die op een of andere manier door de overheid verboden zijn, of het vissen zonder vergunning, valt buiten dit pleidooi. Omdat er geen slachtoffers zijn hebben dit soort zaken vrijwel geen economische invloed.
Dat crimineel gedrag goed zou zijn voor de economie lijkt vreemd. Maar denk bijvoorbeeld eens aan een veelvoorkomend delict als auto-inbraak. Dat is natuurlijk vervelend voor diegene wiens auto wordt opengebroken (het slachtoffer). Hij moet aangifte doen, vaak een autoruit laten vervangen, een nieuwe autoradio kopen, schade laten herstellen, enzovoort. Dankzij de crimineel die deze schade in een paar seconden heeft veroorzaakt geeft dit heel veel werkgelegenheid. De politie heeft duizenden mensen in dienst die aangiftes op kunnen nemen. Een firma als Carglass heeft vele vestigingen geopend, voornamelijk dankzij de criminaliteit. En er worden dagelijks tientallen nieuwe autoradio’s aangeschaft door mensen die hun radio kwijt zijn geraakt. Broodwinning voor producenten, winkeliers, groothandels, schadebedrijven, enzovoort. Kortom, talloze mensen hebben hun broodwinning te danken aan die paar autokrakers.
Zo ook als er een auto wordt gestolen, autodealers zien de gedupeerden graag komen in hun showroom, het verzekeringsgeld is daar meer dan welkom.
Wat ons via een eenvoudig bruggetje weer bij een andere tak van sport brengt: verzekeren. Dankzij criminaliteit is er een complete bedrijfstak ontstaan die duizenden mensen aan het werk helpt. Een inbraakverzekering was enige decennia terug een overbodig iets. Maar tegenwoordig kan geen huiseigenaar meer zonder.
Ook vandalisme, hoe nutteloos ook op het eerste gezicht, heeft zo zijn voordelen. Dingen die gesloopt worden door vandalen moeten immers weer vervangen worden, met alle economische activiteit die daar dan weer bij komt.
Een andere branche die totaal drijft op de criminaliteit is uiteraard de beveiliging. Ook daar weer zijn duizenden mensen werkzaam, en is er een complete bedrijfstak ontstaan. Niet alleen de brede mannen in blauwe pakken, maar ook de slotenmakers, bewakingscamera’s, electronische beveiliging, de lijst in eindeloos lang. En dat allemaal dankzij die paar criminelen die er in Nederland los rondlopen. Economisch gezien zijn al de bovenstaande branches een factor van belang. Wie op zegt te komen voor bestrijding van de criminaliteit dient dan ook ernstig rekening te houden met de economische impact die dat kan hebben. Investeren in politie en justitie kan wel eens, economisch gezien, averechts werken op die manier.
Bovenstaand betoog klinkt, op het eerste gezicht, redelijk logisch voor mensen die niet al te lang nadenken. Wie wel wat langer wenst na te denken komt al snel tot de conclusie dat het onzin is. Er wordt namelijk volledig voorbij gegaan aan het feit dat criminaliteit per definitie geld kost. Het geld dat iemand uitgeeft aan een nieuwe autoruit kan namelijk niet worden uitgegeven aan zaken die zo iemand waarschijnlijk veel leuker zou vinden. Er wordt geen waarde toegevoegd aan de economie, er wordt geld uitgegeven aan zaken die eigenlijk onnodig zijn.
Ook al het geld dat we uitgeven aan verzekeringen kunnen we niet aan andere zaken uitgeven. Zodat we minder uit eten kunnen gaan, minder gadgets kunnen kopen, minder kunnen sparen voor ons pensioen, minder aandelen kunnen kopen, enzovoorts.
Deze logica zult u hopelijk wel kunnen volgen, en er als het goed is, instemmend op reageren. Het afnemen van geld en het vernietigen van kapitaal door middel van crimineel gedrag is nooit goed voor de economie. Criminaliteit vernietigt kapitaal en middelen die op een andere manier veel beter, leuker of efficiënter hadden kunnen worden ingezet.
Onthoud deze redenatie als u ooit in gesprek komt met een socialistisch ingesteld persoon. Die beweren namelijk zonder uitzondering dat de overheid nodig is om de economie te stimuleren. Dat een krimpende overheid zou betekenen dat er ambtenaren werkloos worden, en dat het verstandig is als de overheid investeert in de economie. Die socialistische logica is namelijk volledig gebasseerd op onzin-argumenten, om de eenvoudige reden dat belastinggeld uiteindelijk crimineel geld is. Het is verkregen door middel van afpersing. En het afgenomen geld kan door de benadeelde, de belastingbetaler, dus niet meer uitgegeven worden aan zaken die hij of zij belangrijk vindt.
De stelling dat de overheid goed kan doen voor de economie is daarmee hetzelfde als stellen dat vandalisme en diefstal goed zijn voor de economie. Quatsch dus. Als politici dat nu ook eens zouden begrijpen, dan bestaat er een kans dat de overheid ooit echt kleiner wordt.
[30]
Ook bij vrede vindt veel vernietiging plaats: door steeds te ‘vernieuwen’, worden producten snel vervangen.
Ik begrijp werkelijk niet hoe iemand oorlog als ‘goed’ voor de economie kan promoten.
De voedselvoorziening, als basis van al het economisch gebeuren, lijdt als eerste onder het geweld.
Een half miljoen mensen neerknallen is ook ‘goed’ voor het werkeloosheidsprobleem.
Wat een waanzin.
[30] Joegoslavie was maar een willekeurig voorbeeld. Kijk voor mijn part naar een rits midden-amerikaanse landen in de jaren ’70 en ’80 of naar Congo, Rwanda, Burundi etc.
Ik denk echt niet dat je kan blijven volhouden dat oorlog goed is.
[30] Vergis ik me nou, of hebben we de grootste technologische vernieuwing niet juist de laatste 40 jaar gehad? Dat was toch niet een vervanging van het in de oorlog vernietigde?
En al die technologie is toch ook niet aangewend om eens lekker ergens een oorlogje te beginnen?
Ik zie de relatie economische groei-oorlog niet zo.
Hou bovendien niet zo van oorlog, ben tegen de dood.
Huub
[31] [32] [33]
Beek schreef: “Ook bij vrede vindt veel vernietiging plaats: door steeds te ‘vernieuwen’, worden producten snel vervangen.”
Klopt Beek, maar dat heb ik al gezegd. Waarom laat je de rest van mijn argumentatie weg ?
Het verschil met innovatie tijdens oorlogstijd is echter dat de snelheid van innoveren tijdens een oorlog veel en veel hoger ligt. Je gaat tijdens vredestijd geen oude systemen vervangen zolang ze nog niet aan hun economische c.q. technische levensduur zijn gekomen. Ook gaat de ontwikkeling van nieuwe markten tijdens de wederopbouwfase direct na een oorlog veel en veel sneller dan marktontwikkeling tijdens normale vredestijd ooit kan gaan.
Michielsen schreef: “Joegoslavie was maar een willekeurig voorbeeld. Kijk voor mijn part naar een rits midden-amerikaanse landen in de jaren ’70 en ’80 of naar Congo, Rwanda, Burundi etc.”
Opnieuw kom je hier met onontwikkelde landen die grotendeels van landbouw afhankelijk waren (en zijn) en die de moderne technieken die tijdens een oorlog worden ontwikkeld a) niet zelf ontwikkelden en b) na de oorlog niet konden invoeren. Nogmaals het argument gaat prima op voor industriële en post-industriële landen.
Kom liever met een ter zake doende voorbeeld, of weerleg mijn stelling in algemene zin. Ik heb in algemene zin Bastiat gefalsificeerd. Kom dus met nieuwe algemene argumenten die Bastiat nog niet heeft gebruikt.
Huub schreef: “Vergis ik me nou, of hebben we de grootste technologische vernieuwing niet juist de laatste 40 jaar gehad? (-) En al die technologie is toch ook niet aangewend om eens lekker ergens een oorlogje te beginnen?”
Think again Huub, moderne oorlogvoering is niet mogelijk zonder informatietechnologie. En hoewel computertechnologie van orgine stamt uit de Industriële Revolutie (de ponskaarten die Joseph Jacquard gebruikte om weefgetouwen automatisch te bedienen en die Charles Babbage voor de eerste echte computers gebruikte) werd die versneld ontwikkeld tijdens WWII (de beroemde Colossus computer waarmee de Britten de Duitse codeberichten ontcijferden).
Ook heb ik heb nergens beweerd dat er tijdens vredestijd helemaal niets aan technologische vernieuwing gebeurt, terwijl je dat hier wel suggereert. Waarom suggereer je dat ?
[34] Ik denk simpelweg dat innovatie gedreven wordt door nieuwsgierigheid.
De grootste spurt in technologie was in vredestijd en ver na de oorlog.
Ik zie de relatie met WW2 niet.
Dat killers geholpen zijn met technologie, dat zal wel.
Dat zij innovatie zullen steunen, dat zal wel.
Maar kennelijk zien we de laatste 40 jaar wat anders: innovatie in afwezigheid van oorlog.
Nieuwsgierigheid, samenhangend met welvaart?
Huub
[35]
Huub schreef: “Ik denk simpelweg dat innovatie gedreven wordt door nieuwsgierigheid. De grootste spurt in technologie was in vredestijd en ver na de oorlog. Ik zie de relatie met WW2 niet.”
Natuurlijk wordt innovatie gedreven door nieuwsgierigheid, maar nog veel meer door de behoefte om te overleven. Die behoefte is het sterkst tijdens een oorlog. Daarom is het innovatievermogen van een samenleving ook veel groter in oorlogstijd dan in vredestijd.
Je opmerking dat de grootste spurt in technologie in vredestijd was heb ik hierboven al weerlegd. Ik noemde al de ontwikkelingstijd van een compleet nieuw type vliegtuig, van tekentafel tot vliegend prototype, in slechts 4 maanden waar in vredestijd er 4 jaar voor nodig zou zijn geweest. Innovatie gaat tijdens een oorlog 10 keer sneller dan tijdens vredestijd. Geen wonder, je leven hangt er immers van af !
WWII heeft ons niet alleen moderne computertechnologie opgeleverd (zoals je misschien weet is de basis van al onze huidige PC’s de architectuur die door cryptograaf Alan Turing tijdens WWII is ontwikkeld), maar ook de technologie van moderne straalvliegtuigen, ruimtevaart, medische techniek, betonbouw, kernenergie en kernwapens, moderne constructiematerialen, zoals kunststoffen, technische keramiek, hoge sterkte staal en lichte metaallegeringen.
Als de oorlog 1 jaar langer had geduurd, dan had Duitsland niet alleen een raket gehad die vanuit Europa de VS kon bereiken, maar ook een bijbehorende kernlading. De ironie is nu dat het verrijkte uranium dat voor de Duitse kernbom bestemd was en in 1945 per U-boot naar Japan werd gevaren om dienst te doen in de Japanse kernbom volledig bij toeval werd onderschept door de Amerikanen. Die gebruikten het toen in de kernbom die ze op Nagasaki hebben gegooid.
[36]
De Duitsers hadden ook de modernste windtunnels ter wereld waarin ze het probleem van supersoon vliegen (geluidsbarrière) oplosten. Hun ontwerpen en enorme hoeveelheid testgegevens werden na de oorlog door de Britten gebruikt om een vliegtuig te bouwen dat de geluidsbarrière zou kunnen doorbreken. Dat bleek niet zo makkelijk en toen ze de hulp van de Amerikanen inriepen gingen die er met de testresultaten van door (van je vrienden moet je het maar hebben) om zónder de Britten een prototype te bouwen waarmee ze als eerste succes hadden (de Bell X1 met piloot Chuck Yeager).
Alles bijeen kan je zeggen, dat in WWII met name de basis is gelegd voor de moderne burgerluchtvaart en de moderne militaire luchtvaart (straalmotor, radar, supersoon vliegen), de moderne ruimtevaart (Werner von Braun) met haar telecommunicatie- en weersatellieten, de huidige computertechniek (apparatuur en programmatuur voor cryptografie) en de moderne materiaaltechnologie (staal, lichtmetaal, kunststoffen, beton) en kernwapentechnologie (i.e. kernenergie).
[37]
Ik vind dit niet slecht voor een periode van ruim 5 jaar. Heeft de mensheid soms méér bereikt tussen 1995 en 2000, toen het hier vrede was ? 😉
[37]
Ik kan me vergissen maar:
Beton stamt uit 1848 (Lambot),de radar uit 1904 (Hulsmeyer (in 1937 verbeterd door de Engelsen)) en cryptografie begin jaren twintig van de vorige eeuw (enigma van Chiffriermaschinen). 😉
[38] Maar hoe zit dat in vergelijking met de periode van de 19e tot begin 20e eeuw, toen name de VS en toch ook wel Engeland redelijk vrij en kapitalistisch waren? De trein, het vliegtuig, de lift, de roltrap, de koelkast… De industriele revolutie begon gedurende een periode van vrede i.c.m. met veel individuele vrijheid.
[37]
Een basis leggen is iets anders dan algemene welvaart voor de burgers in tijden van economische voorspoed.
Tijdens de oorlog gelden slechts de strategische belangen. De gebruikte middelen komen pas in vredestijd ten goede aan de burgers, door winstmakende ondernemingen.
[39]
Jetz schreef: “Beton stamt uit 1848 (Lambot),de radar uit 1904 (Hulsmeyer (in 1937 verbeterd door de Engelsen)) en cryptografie begin jaren twintig van de vorige eeuw (enigma van Chiffriermaschinen).”
Ja, beton is zelfs al veel ouder, de Romeinen gebruikten het 2000 jaar geleden al. En gewapend beton, zoals gebruikt in de bunkerbouw en na de oorlog voor goedkope flats, is uitgevonden in 1867 door de Franse tuinman Joseph Monier die er stevige bloembakken van maakte. Mechanische computers bestonden er al in de tijd van de oude Grieken (machine van Antikythera). En ook de radarverdediging van Engeland was al operationeel aan het begin van de oorlog. De relativiteitstheorie van Albert Einstein waarin het verband tussen massa en energie werd gelegd (E=MC2) stamt ook al uit 1905.
De essentie is echter dat al deze technieken en theorieën in de kinderschoenen stonden en nauwelijks goed bruikbaar waren. WWII heeft ze snel zover ontwikkeld dat ze na de oorlog op grote schaal konden worden toegepast. En ons allemaal snel rijk hebben gemaakt. 😉
[40]
Dirty Harry schreef: “Maar hoe zit dat in vergelijking met de periode van de 19e tot begin 20e eeuw, toen name de VS en toch ook wel Engeland redelijk vrij en kapitalistisch waren? De trein, het vliegtuig, de lift, de roltrap, de koelkast… De industriële revolutie begon gedurende een periode van vrede i.c.m. met veel individuele vrijheid.”
Dat klopt, gedurende een periode van hoogconjunctuur is er ook veel innovatie. Mensen zien en krijgen dan meer kansen dan normaal. Maar het is onvermijdelijk dat er daarna weer een terugval komt door (beurs)crises, zoals Nicolai Kondratiev heeft laten zien. Een flinke oorlog daarentegen geeft geen terugval, die versnelt de technische en economische ontwikkeling alleen maar.
Daarbij was de 19e eeuw een periode van kolonialisme. Toen was er enorme behoefte aan beter vervoer en betere communicatie systemen. Maar ook aan nieuwe wapentechnologie. Er zijn in de 19e eeuw heel wat oorlogen gevoerd. De belangrijkste was wel de Amerikaanse burgeroorlog. Daarin was, net als later in WWI en WWII, een enorme sprong voorwaarts in techniek.
[41]
Beek schreef: “De gebruikte middelen komen pas in vredestijd ten goede aan de burgers, door winstmakende ondernemingen.”
Klopt ook. Maar dat is precies wat ik beweer, de wederopbouwfase met haar sterke economische groei maakte een snelle introductie en uitnutting van de gedurende de oorlog ontwikkelde innovaties mogelijk.
Ik vermoed dat velen terugverlangen naar de economische hoogtijdagen van 1940-1945!
Ziehier de waanzin van een theoreticus.
[45]
Doe je dit nou met opzet Beek, of ben je niet slimmer ? 😉
Nogmaals, een oorlog zorgt voor een versnelde ontwikkeling van technologie, die wordt in de wederopbouwjaren na de oorlog versneld ingezet en stimuleert zo de economie méér dan de normale ontwikkeling gedurende vredestijd. Wat is daar zo moeilijk aan te begrijpen ?
Of wou je hier soms de hoogconjunctuur van de jaren 50 en 60 ontkennen ?
[46]
Veel van Hitlers’ innovaties vonden voor de oorlog plaats, wel in tijden van nood.
De hoogconjunctuur van ’50 en ’60 is zeer relatief: met welke periode vergelijk je het?
Dat in nood goede oplossingen gevonden worden, wil niet zeggen dat die nood ‘dus’ goed was.
Blijven over de volgende constateringen:
In een vernietigd land kan men een snellere wederopbouw constateren dan in een niet-vernietigd land.
Opzienbarend….
De oorlog kan enkele innovaties versneld tot ontwikkeling hebben gebracht. Maar de vrede maakte sommige van die innovaties rendabel en toegankelijk voor alle burgers.
Voor de meeste welvaartsbrengende activiteiten was de oorlog een hinderlijke onderbreking, waarna men zich weer volop kon wijden aan tal van activiteiten die in vredestijd tot ontwikkeling waren gekomen.
Om over welzijn (eigenlijk ook een onderdeel van welvaart) gedurende en vlak na een oorlogstijd maar te zwijgen.
Maar hoe zit het eigenlijk met overheidsschulden, (permanente) belastingverhogingen en inflaties in de jaren na een oorlog?
[47] [48]
Beek schreef: "De hoogconjunctuur van ’50 en ’60 is zeer relatief: met welke periode vergelijk je het?"
Waarmee wil je het vergelijken ? 😉
De economische groei in de jaren 50 en 60 was de hoogste sinds 100 jaar.
http://econ161.berkeley.edu…
http://econ161.berkeley.edu…
http://www.mckinsey.com/mgi…
In 1940 produceerden de geallieerden ruim 1,5 maal zoveel als de As-landen, in 1945 was dit al 5 keer zoveel:
http://en.wikipedia.org/wik…
Het ging hier uiteraard voornamelijk om oorlogsmaterieel. Deze cijfers zijn bovendien nog exclusief de productie in de Sovjet-Unie. De geallieerden gingen dus voor kwantiteit, maar niet voor kwaliteit (het geallieerde materieel was crap, op de Russische T34 tank en de Amerikaanse P51 jager na). Kwaliteit was juist de kracht van de Duitsers.
En zoals bekend was het ook niet de VS die de Duitsers overwonnen, maar de Sovjet-Unie, 70% van de Wehrmacht vocht aan het Oostfront en toen die door de Russen verslagen was waren de Duitsers gebroken.
Als er geen Oostfront was geweest had de VS tegen de volledige Duitse strijdkrachten moeten vechten. Gezien de enorme problemen die ze al met die 30% hadden, kan je er van op aan dat we hier dan nu allemaal Duits zouden spreken. 😉
[49]
Zoals Achilles hierboven al aangaf heeft de liquidatie van alle schulden na de oorlog de economie een enorme boost gegeven. Daarna waren we zo rond 1970 met z’n allen veel en veel rijker dan we ooit hadden kunnen zijn als WWII er niet was geweest (kan je zo uitrekenen op basis van de gemiddelde groei/krimp gedurende de jaren 30).
Je hebt gelijk, dat die oorlogsjaren geen pretje zijn geweest, en de eerste helft van de jaren 50 ook niet, maar ze waren lang niet zo erg om door te komen als de vreselijke jaren gedurende de Grote Depressie.
Zolang het kapitalisme ons nog me dergelijke economische rampspoeden kan opzadelen, en een flinke oorlog op zijn tijd het enige is om ons daaruit te bevrijden, dan zou ik wel weten wat te kiezen. 😉
[51] Ehhh, Peter, het zou ‘algemeen bekend’ moeten zijn dat de grote depressie zowat in zijn geheel op het contro van de Amerikaanse overheid geschreven kan worden.
Die overheid had de banken in de periode van hoogconjunctuur voorafgaand aan de beurscrash verplicht om de rente kunstmatig zeer laag te houden en soepele eisen voor leningen te hanteren, zodat zoveel mogelijk mensen en (startende) ondernemers konden proifteren van deze periode van voorspoed. Probleem is, dat daarmee de natuurlijke rem op kapitaalleningen verdwijnt. Als er meer geleend wordt, stijgt normaalgesproken de rente om deze vraag te temperen en wordt er door de kapitaalverstrekkers strenger gekeken naar de eventuele risico’s. Nu deze natuurlijke rem er niet was, werden er (uiteraard) veel en veel meer leningen verstrekt, dan wanneer die rem er wel was geweest. Een groot deel daarvan was ook nog eens ter financiering van (te) risicovolle projecten. Toen de overheid doorhad waar ze mee bezig was en de rente ging verhogen, was het kwaad al geschied. Er waren al veel te veel risicovolle leningen verstrekt. Toen de eerste scheurtjes in de economie zich begonnen te openbaren en er bedrijven failliet gingen, wilden de mensen massaal hun spaargeld opnemen (wat er deels niet meer was). Toen de neerwaarste spiraal eenmaal goed begonnen was, gingen vele duizenden ondernemers, die onder normale omstandigheden geen lening hadden kunnen verkrijgen, failliet en sleurden in hun val vele banken mee de diepte in, waardoor de particulieren konden fluiten naar hun centjes.
De OMVANG van crash is dankzij falend overheidsbeleid dus velen male vergroot. Daarmee heeft ze ook de lengte van de depressie veroorzaakt.
Normaalgesproken zouden er beduidend minder bedrijven failliet gegaan zijn en zou het aantal banken dat daardoor in zwaar weer terecht gekomen zou zijn, verwaarloosbaar geweest zijn.
Ja, die goeie ouwe overheid. Daar moet je het van hebben.
[51]
Peter de Jong,
"Zoals Achilles hierboven al aangaf heeft de liquidatie van alle schulden na de oorlog de economie een enorme boost gegeven. Daarna waren we zo rond 1970 met z’n allen veel en veel rijker dan we ooit hadden kunnen zijn als WWII er niet was geweest (kan je zo uitrekenen op basis van de gemiddelde groei/krimp gedurende de jaren 30)."
Enkele vraagjes:
-Welke economie ?
-Wie zijn "we met z’n allen" ?
"Zolang het kapitalisme ons nog me dergelijke economische rampspoeden kan opzadelen, en een flinke oorlog op zijn tijd het enige is om ons daaruit te bevrijden, dan zou ik wel weten wat te kiezen."
Wordt Bastiats parabel met een bewering / deze bewering gefalsificeerd ? 😉
[53]
Bastiat heeft alleen maar een theorie, hij geeft geen feitelijk bewijs. Ik heb een theorie die wordt gestaafd door cijfers uit de praktijk (zie boven voor Duitsland).
Het gaat hier uiteraard om de economieën van de oorlogvoerende landen en de welvaartsontwikkeling van hun inwoners na de oorlog.
[52]
Harry,
Een overheid heeft ongetwijfeld invloed op de economie. Kan positief zijn (denk aan dictaturen als Singapore en China die het economisch zeer goed doen), maar ook negatief (zoals in de VS):
Taxes and Economic Growth
http://jim.com/econ_growth/
De invloed van een oorlog is echter veel groter. 😉
Stel dat er 5 jaar oorlog is gevolgd door een wederopbouwfase van 10 jaar met daarin een hoogconjunctuur (dubbele groeicijfers). Aan het einde van die decade is de welvaart dan ruim 3 keer groter (bij gemid. 12% jaarlijkse groei). Normaal zou dit slechts 1,6 keer zijn geweest (bij gem. 3% jaarlijkse groei over 15 jaar).
Als minder dan de helft van het land wordt verwoest spring je er gunstig uit in vergelijking met vredestijd. De zeer geringe verwoesting in de VS bleek dus een zeer goede basis voor de economische groeispurt na de oorlog. Je kan dus rustig zeggen dat de VS enorm veel voordeel uit WWII heeft gehaald. 😉
Start + 5jaar oorlog + 10jaar wederopbouw
100% => 25% => 78%
100% => 50% => 156%
100% => 75% => 233%
100% => 100% => 311%
Vergelijk: geen oorlog over 15 jaar en 3% groei
100% => 156%
[54]
Ik ben geen econoom, maar de de Long’s benadering hangt van veronderstellingen aan elkaar:
"Recall from last time that we had:
(Produktiefunctie)
where a, we said, was about 0.3. It seems not unreasonable to suppose that everyone in the world has "access" to the same "technology"–in which case a country’s Y/L should be directly proportional to its s/(n+g+d).
That’s what the figure above seems to show. Why, then, say that this is a failure? Because a seems to be too large. Slope = 5 which implies an a=0.83.
And we also know that in this production function a is the "share" of output that is attributable, in a MPK sense, to capital.
with a pre-tax real return on investment of 10% per year, and a capital-output ratio of 3, this equation suggests that a=0.3 is the right number."
Het lijkt wat mij betreft een zuiver voorbeeld van "curve fitting" en ik zie nog geen enkele vorm van theoretisch bewijs.
Bovendien zijn dit soort "berekeningen" sowieso uiterst grove benaderingen van de macro-economische werkelijkheid. Ze hebben ook geen enkele voorspellende waarde. M.a.w. -het spijt me wel- dit is niets anders dan pseudo-wetenschap.
[42]
Peter,
Ik zou het met jou eens kunnen zijn als jouw stelling zou luiden:
De wapen industrie is debet aan allerlei ontwikkelingen welke civiele toepassingen versnellen (verbeteren?).
Dit heeft m.i. totaal niets met een daadwerkelijke oorlog te maken, waardoor ik me aansluit bij Beek. Het is m.i. wel erg simpel om te stellen dat er na het door oorlog(en) vernietigen van van alles en nog wat het economisch beter gaat omdat er veel wederop gebouwd moet (kan?) worden. 😆
Groet,
Jetze
[57] [55] "er na het door oorlog(en) vernietigen van van alles en nog wat het economisch beter gaat"
Jetze, Peter.
De opmerking van Jetze brengt mij tot het volgende punt:
We praten over "economisch beter gaan".
Maar wat is dat eigenlijk? Meer omzet? Grotere totaal rekeningen? Wel of niet gecorrigeerd voor inflatie?
Wat is relatie economie / welvaart?
Die twee begrippen zijn niet identiek.
Wat heeft dit te maken met "mijn eigendom, mijn rijkheid"?
En wat met "mijn geluk"?
Hoe calculeer je in dit alles het door de oorlog veroorzaakte verlies van mijn geliefden? Vrienden, Ouders, partner, kind? Die heb ik na de oorlog niet meer!
En het vernietigde huis waar ik zo aan gehecht was?
Ik geloof dat Peter heel goede argumenten heeft, maar dat er niet met ALLES rekening wordt gehouden.
De bovenstaande bijdragen in de discussie zijn zeer waardevol. Geweldig wat de meeste reaties inbrengen op een zo beschaafde wijze.
Compliment aan de inbrengers!
Maar het is ondertussen al zoveel, dat alles op deze manier niet goed tot zijn recht komt.
Ik weet de oplossing (nog) niet, maar er moet een manier te vinden zijn om dit beter tot zijn waarde te laten komen.
–Een samenvatting van de diverse belangrijke argumenten?
–Een nieuw artikel dat alles goed duidelijk samenvat?
–Een bijeenkomst over dit onderwerp?
–All of that?
Wie weet het?
[50]
Als een markt een verzadigingspunt gaat bereiken, is er minder groei t.o.v. een markt waar nog aan bijna alles gebrek is.
Niettemin leeft de gemiddelde burger in zo’n bijna verzadigde markt in grotere welstand, dan de gemiddelde burger in een sterk groeiende markt waar haast alles nog moet worden opgebouwd.
Groeicijfers van de jaren ’50 en ’60 kunnen imponeren: de welstand echter, was in de jaren ’80 en ’90 voor de burgers groter (na 40 jaar vrede), dan in jaren ’50 en ’60.
Wie alleen naar groei kijkt mist iets.
Zo bezien was ons eerste levensjaar de meest bloeiende periode in ons leven, want daarna zijn we nooit meer zo sterk gegroeid.
[56]
SpyNose schreef: “Het lijkt wat mij betreft een zuiver voorbeeld van "curve fitting" en ik zie nog geen enkele vorm van theoretisch bewijs.”
Het zal best dat die Amerikaanse economen aan curve fitting doen. 😉
Het ging mij om de feitelijk groeicijfers die zij proberen te benaderen, zoals afgebeeld in de eerste grafiek:
http://econ161.berkeley.edu…
Direct na de oorlog in 1945 was het Duitse BBP teruggevallen tot het niveau van 1890 (!) en kwam overeen met een derde van het BBP in 1939 vlak voor de oorlog. Maar direct na 1946 steeg het BBP razendsnel. In 1954 werd de langjarige trend bereikt én overschreden !! Daarna begon de groei af te vlakken. In 1975 lag het reële BBP maar liefst 30% (!) BOVEN de langjarige trend.
Wat wil je nog meer ? 😉
Comments are closed.