Er blijken mensen ‘geschokt’ te zijn over mijn eerder artikel met betrekking tot een immigratiestop. Dan hebben deze mensen blijkbaar mijn artikel niet goed gelezen of mijn stelling niet begrepen. Primair wil ik aangeven dat ik tegen immigratie als zodanig niets heb. Integendeel in veel gevallen is het goed voor de economie. Waar ik wel tegen ageer is een massa-immigratie zoals we hebben gehad over de laatste decennia tezamen met het in stand houden van een riante verzorgingstaat. Dit is onmogelijk vol te houden, zowel op financieel-economisch gebied als op sociaal-maatschappelijk terrein.

Er bestaan diverse soorten immigratie en degene die de eigenlijke schade berokkent is die van een immigratie in samenhang met een verzorgingstaat. De huidige financierders van de verzorgingstaat moeten hiervoor dus extra kosten opbrengen om de nieuwkomers te voorzien van inkomen, behuizing, onderwijs, gezondheidszorg etc, zonder dat daar iets tegenover staat.

Kijken we naar de rest van de wereld dan zien we diverse soorten migratie en deze zijn:

1. Tijdelijke werk- en verblijfsvergunning
2. Permanente verblijfsvergunning
3. Immigratie en naturalisatie zonder verzorgingstaat
4. Immigratie en naturalisatie met verzorgingstaat

De tijdelijke verblijfsvergunning zien we voornamelijk in landen die tijdelijk werknemers zoeken op bepaalde gebieden met een specifieke expertise. Dit zijn Saoedi-Arabië, Singapore, Maleisië om er maar een paar te noemen.
De permanente verblijfsvergunning zien we in staten waar er investeerders nodig zijn of behoefte aan speciale permanente werknemers of bedrijven. Dit zijn bijvoorbeeld Andorra, Kaaiman Eilanden, Bahama’s, Bermuda, Australië, Nieuw-Zeeland etc.
De naturalisatie betreft het geven van een paspoort aan iemand reeds in het bezit van een verblijfsvergunning. Er zijn landen die een paspoort afgeven tegen betaling, zoals Belize en Honduras, maar deze landen hebben geen verzorgingstaat en kan de nieuwe immigrant hier dus niet op teren, maar dient hij of zij zelf inkomen te genereren.

In de eerste drie gevallen kunnen immigranten niet terugvallen op een verzorgingstaat, want er moet eerst een behoorlijke werkperiode aan vooraf gegaan zijn, voordat er in bepaalde gevallen (Australië en Nieuw-Zealand) pas een beroep kan worden gedaan op de verzorgingstaat.

Het slechtste geval is natuurlijk die landen die klakkeloos immigranten binnenlaten zonder enige eisen te stellen van werkperiode, baangarantie, opleiding e.d. In Nederland hebben we deze situatie al decennialang en zoals men kan zien is dit funest gebleken voor de economie. Vanwege de hoge belastingen en uitkeringen voor immigranten is de beschikbaarheid van werk en zelf verdiend inkomen nihil, getuige de hoge werkloosheid onder migranten. Tevens is de wil om te werken of werk te zoeken afgenomen vanwege de armoedeval, welke trouwens ook veel lokale inwoners treft.

Het heeft dus geen zin om de permanente immigratie voort te zetten zolang de verzorgingstaat nog bestaat. In dat geval pleit ik alsnog voor een volledige immigratiestop. Het is niet alleen zinloos, doch zeer schadelijk voor de economie, zoals Milton Friedman, Brian Doherty al eerder hebben bepleit.

www.independent.org/issues/…
www.reason.com/hod/bd040706…
www.townhall.com/opinion/co…
www.fraserinstitute.ca/shar…
www.vdare.com/asp/printPage…
www.theage.com.au/articles/…
www.tucsonweekly.com/gbase/…
www.adti.net/imm/Lessons_of…
www.immigrationlinks.com/ne…
scholieren.nrc.nl/vakken/ar…

5 REACTIES

  1. Helemaal mee eens. Misschien is het interessant om eens een onderzoek te doen naar de motieven van politici die menen dat immigranten (bijna) vanzelfsprekend gebruik mogen maken van de sociale voorzieningen. En ook te kijken naar ‘anti-racisme’, medisch toerisme onder asielzoekers, en de psychologie (gezondheid) van degenen die dit beleid steunen.

  2. [1]
    Klip en klaar. Helemaal mee eens. De massa-immigratie vanuit Arabische landen moet trouwens mede gezien worden in het perspectief van het geheim verdrag onder de naam "Europees-Arabische Dialoog" gesloten in 1974 tussen de toenmalige EEG en de Arabische Liga, die Israel van de kaart wil vegen, waarbij olieleveringsgaranties werden gegeven in ruil voor massa-immigratie vanuit Arabische landen naar Europa en de verbreiding van de islamitische cultuur in Europa.

    Zie o.a.:
    h ttp://bigpete.web-log.nl/

    Europa haalde zelf de radicale moslims binnen
    h ttp://nl.novopress.info/?p=244

    h ttp://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_de_Europese_Unie

    Olie voor Europa:
    h ttp://forum.politics.be/archive/index.php/t-35214.html

  3. Iemand die in NL geboren is moet van staatswege aan allerlei eisen voldoen: Er is leerplicht, men moet premies betalen en in een aantal gevallen is het soort uitkering afhankelijk van je arbeidsverleden, aantal jaren dat je premies hebt betaald etc.
    Voor veel bijstand gevallen geldt dat men eerst eigen kapitaal moet consumeren voordat men in aanmerking komt voor zo’n uitkering. Alimentaties, gouden handdrukken en premies van allerlei soort worden vaak ingehouden op uitkeringen.

    Op die manier wil de overheid een te grote druk op de collectieve sociale zekerheid voorkomen. Immigranten uit massa immigratie voldoen nergens aan dit soort eisen en drukken meteen op de beschikbare middelen voor deze uitkeringen. Ze hebben daarvoor nooit premie betaald en brengen niets mee (In de zin van opleiding, arbeidsverleden etc) dat er voor zorgt dat ze ooit zelfstandig kunnen functioneren.

    Het onder dwang opgelegde sociale zekerheidsstelsel veroorzaakt juist vanwege haar collectieve aard afgunst, onvrede en discriminatie. Terwijl het stelsel juist (opgelegde, welliswaar) solidariteit als doel heeft.

    Zo zie je maar dat ideetjes van staatswege meestal een avenrechts effect hebben…

  4. ach Albert, dat is toch zo klaar als een klontje. en dat was het ook al in je eerste artikel hierover.

    ik kan me niet voorstellen dat wie dan ook die over half a brain beschikt het hier niet mee eens is.

  5. [4] Nou Vlad, het komt nogal eens voor dat mensen te snel zijn met oordelen te vellen, terwijl wij juist trachten om diverse aspecten van het probleem te tonen. De medaille heeft namelijk twee kanten. Daarom probeer ik zoveel mogelijk helder te zijn in mijn stellingname en mij niet te laten afleiden tot discussies die om de brei heen draaien, zoals we dat vaak in de media en politiek kunnen zien. Daar komen nooit en te nimmer oplossingen uit voort en blijft het een zaak van aanmodderen.

Comments are closed.