In Nederland en praktisch elk westers land kent men zogeheten “inquisitoire rechtspraak”; dit betekent dat het OM en de politie actief op zoek zijn naar criminaliteit om die te kunnen bestraffen; tegengesteld hieraan is de zogeheten “accusatiore rechtspraak” waarbij iemand slechts vervolgd kan worden indien over hem een klacht is ingediend door een gegriefde.
Het accusatoire systeem bestaat in Nederland naast het inquisitoire systeem en is terug te vinden in o.a. de privaatrechterlijke wet.
Nu ben ik persoonlijk een groot voorstander van alleen accusatoire rechtspraak i.p.v. inquisitoire én accusatiore rechtspraak. Dit hoofdzakelijk omdat ik ‘heilig’ geloof in de stelling dat een “misdaad zonder gegriefde” een contradictio is.
Nu is deze laatste libertarische stelling, zoals wel meer libertarische stellingen minder algemeen aanvaard dan bijvoorbeeld de stelling dat discriminatie een slechte zaak is; dit laatste vind ik overigens nog te betwisten, maar goed het is de consensus.
Het is soms lastiger om de deugden van het libertarisme te verkondigen dan het is om het falen in het huidige systeem bloot te leggen. Met dit in gedachte besloot ik recentelijk in een discussie met een rechtsgeleerde het gemakkelijke pad te verkiezen en dus op te houden met mijn verwoede pogingen de goede man te overtuigen dat een misdaad zonder slachtoffer geen misdaad is. In plaats hiervan begon ik aan een foutenanalyse van het inquisitoire systeem.
Zoals de titel van dit stuk al aanduidt, ik begon mij en mijn discussiepartner (af) te vragen of er geen sprake is van discriminatie wanneer binnen het inquisitoire systeem één domme moordenaar gepakt wordt en één slimme moordenaar niet. (deze vraag zou overigens ook gesteld kunnen worden wanneer men de Nederlandse antidiscriminatie waanzin doordrijft en een werkgever vraagt waarom hij een domme werknemer weigert aan te nemen)
Resumé: mr. rechtsgeleerde legde mij voor dat, in mijn eerdere hypothese met de domme en de slimme moordenaar, bij beiden wordt getrácht hen op te pakken en dat er daarom dus geen sprake is van discriminatie.
De denkfout die de man hier maakte is dat er toch een verschil of ‘discrepantie’ is bij behandeling van beide moordenaars; men probeert beiden te vangen maar slaagt hier slechts bij één van beiden in en hiermee wordt de ontsnapte moordenaar, zij het onmoedwillig, bevoordeeld t.o.v. de gevangene. Er is dus sprake van een onmoedwillige discrepantie in behandeling van beiden en, waar er sprake is van discrepantie, is volgens de wet sprake van discriminatie. De inquisitoire rechtspraak is, in doorvoering van Artikel 1 dus eigenlijk onrechtmatig.
Hetgeen ik hier doe, is enkel een voorbeeld geven uit de oneindige mogelijkheden die liggen in het doorvoeren van de Nederlandse en westerse discriminatiewetgeving.
“Discriminatie verbieden is het ontkennen van de verschillen tussen mensen die hen tot individuen maken.”
Als ik, in aanwezigheid van een streng Christen, uit respect voor zijn geloof (en om een hele lading gezeik te vermijden uiteraard) niet vloek, discrimineer ik deze op basis van zijn geloof.
Het discrimineren op basis van geloof en op basis van welk verzinsel dan ook, is bij grondwet verboden. M.a.w. ik moét van de grondwet als ik daar de neiging toe voel vloeken in het bijzijn van Christenen omdat ik dit ook in het bijzijn van anderen wel eens doe.
Artikel 1 van onze grondwet is één groot grijs gebied dat onmogelijk vermeden doch onmogelijk betreden kan worden afhankelijk van de manier waarop je de redenering achter deze wet doorvoert. Of álles is discriminatie en discriminatie is een goede zaak, of niéts is discriminatie en discriminatie is een sléchte zaak. Door een wet tegen discriminatie, dus tegen ongelijke behandeling van de één door de ander, te verbieden ontkent men de eigen menselijkheid die hen gebiedt elkander verschillend te behandelen. Dit lijkt een paradox die veel problemen met zich meebrengt maar de oplossing is heel simpel: negeren!
M.a.w.: Verbied discriminatie niet want aan dit verbod is de paradox inherent dat je daarmee je eigen menselijke interactie en dus je menselijkheid op zich ontkent.
“Is het hypocriet als een hypocriet iemand anders verwijt hypocriet te zijn?”
Tja, als discriminatie verboden wordt moet of iedereen de gevangenis in of niemand, want dicrimineren o.b.v. gepleegde misdrijven, kan natuurlijk niet.
Misdaad zonder slachtoffer is een contradictie. Geldt dit ook voor een overtreding? Concreet: als ik 200 rij over een snelweg waar dat volgens mijn redelijke oordeel veilig kan en er gebeurt inderdaad niks (omdat ik mijn inschattingen goed gemaakt heb), ben ik dan libertarisch gezien strafbaar omdat ik maar 120 mag?
Wellicht is het leuk om eens zoveel mogelijk voorbeelden te verzamelen -immers altijd handig om ze in discussies bij de hand te hebben- van waar de overheid discriminatie toelaat of zelfs bevordert, ja soms zelfs tot wet maakt.
Laten we even eenvoudig beginnen met een paar opwarmertjes:
a) naar leeftijd
– stemrecht vanaf je 18e
– jeugdsanctierecht
– AOW vanaf je 65
b) naar nationaliteit
– stemrecht (nationaal) alleen voor Nederlanders (cq. Belgen)
– bijstand (i.t.t. WW) eveneens (terwijl buitenlanders mits ze hier werken niet onder een apart belastingregime vallen omdat ze op bepaalde uitkeringen geen aanspraak kunnen maken)
c) naar sekse
– (destijds) dienstplicht voor mannen
– gelijk loon voor vrouwen (*)
d) welstand
– een arme sloeber zonder baan kan bijstand krijgen, iemand met vermogen niet. Besparingen uit het verleden worden dus afgestrafd en roekeloze consumptie tijdens vette jaren wordt later beloond.
– de facto lagere straffen voor armen, immers wie slechts op een kamer in een huis in een achterbuurt woont, gaat er qua behuizing nauwelijks op achteruit (of zelfs op vooruit!) wanneer hij naar de gevangenis moet. Wie evenwel uit een villa komt en in de cel belandt, ervaart een enorme terugval. Als de totale straf het product is van de intensiteit en de duur, dan zou iemand uit een villa dus minder lang opgesloten moeten worden voor hetzelfde misdrijf. Nu is dit niet het geval en dus wordt de villabewoner gediscrimineerd.
e)opleidingsniveau
– wie in de WW belandt en (na voorheen belasting te hebben betaald) een uitkering krijgt moet een baan zoeken. Dit kan eerst op "eigen" niveau maar na drie maand moet men een niveau lager mikken, nog 3 maand later nog lager etc. d.w.z. dat wie van het laagste niveau is nooit een stap terug moet doen i.t.t. de anderen, bovendien wordt universitair op 1 hoop gegooid met HBO en worden academici dus al vanaf de eerste dag gedwongen lager te zoeken.
e)scepticisme
– aan de holocaust mag niet getwijfeld worden. Wie nog maar durft te aarzelen is al fout bezig.
f)afkomst
– de uitkering van een Van Oranje is hoger dan die van andere werklozen, bovendien moeten ze geen baan zoeken (**) en mogen ze op staatskosten snoepreisjes maken
g)toekomst (met afkomst)
– wil een latina met een prins trouwen dan krijgt ze binnen het jaar het Nederlands staatsburgerschap wat anders pas ten vroegste na 5 jaar aangevraagd kan worden
Zo, dit was even een aanzetje.
Hopelijk inspireert dit de rest.
Groeten,
M
(*) terwijl vrouwen langer leven en dus langer van een pensioen kunnen genieten en pensioenen altijd voorgesteld worden als uitgesteld loon. Zogenaamd gelijk loon voor vrouwen is (inclusief het uitgestelde deel) dus hetzelfde als vrouwen meer (verwacht) loon geven voor hetzelfde werk.
(**) juridisch doet men alsof het doorknippen van lintjes een baan is en de uitkering die ze krijgen een heus salaris.
[3] Beste M, 1000 plus karma punten! Tranen! (Van het lachen) Ik denk dat de Vrijspreker over niet genoeg geheugencapaciteit zal beschikken om jou lijstje te completeren. Art.1 is een grote farce, en de enige politicus dat dat ooit hardop durfde uit te spreken ligt nu onder de groende zoden.
Ik dacht dat het verschil tussen accusatoire en inquisitoire rechtspraak was dat de bewijslast voor de laatste bij de verdediging lag, en voor de eerste bij de aanklager.
Maar dan ook weer kunnen ze mij op de staatsuniv vanalles wijsmaken…
"Artikel 1. Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan."
"De denkfout die de man hier maakte…"
Ik denk dat de denkfout toch aan jouw zijde plaatsvond, Lodder. Er is pas sprake van ongelijke behandeling wanneer bij een van de criminelen meer inspanning wordt verricht teneinde deze aan te houden (bij gelijke misdaad). In praktijk reageren individuen natuurlijk verschillend op een zelfde behandeling, maar de discrepantie ligt dan bij de passieve partij.
Wat ik al vaker op deze site heb verkondigd is dat artikel 1 van de grondwet een essentieel en moreel juist onderdeel is van de wet. Het is alleen iets te vaag omschreven, omdat, in de tijd dat de grondwet werd opgesteld, wetten bedoeld waren om burgers tegen hun overheid te beschermen. De wet is dan ook bedoeld om te voorkomen dat er speciale wetten of behandelingen *van staatswege* worden aangewend voor een bepaalde bevolkingsgroep. Zeg maar om zoiets als een holocaust te voorkomen.
Nu is deze wet nog steeds een juiste, echter de interpretatie is tegenwoordig niet meer bescherming van de burger, maar bescherming en handhaving van de overheid en haar achterban. Daarom wordt artikel 1 nu ook onterecht toegepast op werkgevers, organisaties en individuen, die mijns inziens het volste recht hebben om zelf uit te maken met wie zij wensen om te gaan.
Naamgenoot Wilders slaat de plank heel hard mis door voor afschaffing van dit artikel te pleiten, want het is ook nog steeds een artikel dat de overheid ervan weerhoudt wettelijk bevoorrechte status toe te kennen aan bijvoorbeeld PvdA-stemmers of werkloze zwarte homofielen.
In haar juiste interpretatie is artikel 1 ook voor libertariers van groot belang.
Karma.
Nog nooit heeft iemand met overtuiging aan kunnen tonen dat artikel 1 grondig is. Wel krijg ik herhaaldelijk het klassieke ‘werkgever-neemt-van-de-2-gelijk-in-
kwaliteit-liever-de-blanke-aan’verhaal te horen. Niet alleen is dit niet waar, het geeft aan door wat voor figuren we geregeerd worden als dit genoeg is om een grondwet te kunnen creeeren.
[7] Het verhaal dat werkgevers bij 2 gelijken in kwaliteit vaker de blanke aanneemt, is volgens mij wel waar.
Maar, dat is helemaal niet erg, er zijn vaak goede redenen om bij gelijken te kiezen voor de blanke, in een blank-dominante samenleving.
Zo zal er in sommige afrikaanse gemeenschappen vaker bij 2 gelijken voor een zwarte gekozen worden. Ook niets mis mee.
[8] Sterker nog, als er 2 "gelijk in kwaliteit" zijn, maar de 1 zwart en de ander blank, zijn ze dus niet gelijk!
En kiest men voor de kleur van zijn voorkeur.
[6] ‘De wet is dan ook bedoeld om te voorkomen dat er speciale wetten of behandelingen *van staatswege* worden aangewend voor een bepaalde bevolkingsgroep.’
Als dat zo was beste Geert, dan zou dit in art 1. wel zo opgeschreven zijn, toch? Belastingen waren ook eens bedoelt om ‘het volk’ tegen een zeer vriendelijk belastingtarief tegen roofridders te beschermen, maar moeten Libertariers daarom nu eigenlijk blij zijn dat we zoveel belasting mogen betalen?
Uiteraard moet het individu tegen de Staat worden beschermd. De bijdrage van art 1. hierin is m.i. echter volstrekt nihiil.
[6] Dan dient artikel 1 slechts aangepast te worden:
"Artikel 1. Allen die zich in Nederland bevinden, worden >door de overheid< in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie >door de overheid< wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan."
Overigens staat er ‘zich bevinden’. Dat betekent dat dit ook van toepassing is op toeristen en illegalen.
[2] De eigenaar van de weg stelt de maximum snelheid (of laat dit open). Aangezien je jezelf in Nederland als aandeelhouder moet beschouwen van het wegennet, waar echter nog nooit een aandeelhouders-vergadering gehouden is om dingen als een maximumsnelheid vast te stellen, betekent dit dat er momenteel geen maximumsnelheid is op de Nederlandse wegen.
Comments are closed.