Brezjnev aan de Amstel

Ik heb nog wel eens de neiging om Nederland spottend te vergelijken met de voormalige D.D.R. en het voormalige Sovjet-Oostblok. De realiteit is altijd sterker dan de stoutste fantasie. De ‘herverkiezing’ van Job Cohen -de volgens eigen zeggen zeer populaire burgemeester van Amsterdam- is een groteske en schaamteloze Oostblok vertoning geworden, zelden eerder vertoond in deze uithoek van de EUssr. Het Parool schreef er een aardig stukje over, zie onderstaande link. Voor de volledigheid plaats ik de tekst in het “lees verder” gedeelte, mocht Het Parool de link wijzigen. Kameraden en Kameradinnen, ik wens jullie veel leesplezier. Helaas betreft het hier de realiteit…www.parool.nl/nieuws/2006/J…

Het is geregeld: Job Cohen blijft

MARCEL WIEGMAN

AMSTERDAM – Woensdag praat de gemeenteraad over de herbenoeming van Job Cohen als burgemeester van Amsterdam. Voor zover er nog iets te bepraten valt, want achter hermetisch gesloten deuren zijn alle besluiten al gevallen.

Job Cohen, zei Job Cohen een jaar geleden, is voor de gekozen burgemeester. Zojuist had zijn voorganger Ed van Thijn namens beider partij, de PvdA, het voorstel van D66 voor invoering van de gekozen burgemeester in de Eerste Kamer getorpedeerd. ”Jammer,” zei de benoemde burgemeester, ”Dat houdt ook in dat ík niet gekozen kan worden. Dat had ik graag gewild.”

Waarom eigenlijk? Cohen: ”Als benoemde burgemeester heb je geen eigen programma. Als gekozen burgemeester wel. Daar kun je op worden aangesproken. Dat is veel duidelijker.”

Mooi verschijnsel: door de bij geboorte benoemde koningin op voorspraak van haar benoemde commissaris benoemde burgemeesters die zeggen dat ze eigenlijk liever eerst het volk aan het woord hadden gelaten laten. Maar zich ondertussen vrolijk laten benoemen en, als het even meezit, herbenoemen. Welkom in de democratie Nederland.

Twee weken geleden kwam in de Stopera achter gesloten deuren de gemeenteraad bijeen om Cohen opnieuw als burgemeester in het zadel te helpen. Die had in januari, niet geheel toevallig vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen, aangegeven daar wel trek in te hebben. Zijn eerste termijn van zes jaar loopt begin volgend jaar af.

De bijeenkomst duurde ongeveer een kwartiertje. De volgende dag vonden de raadsleden al een brief van de burgemeester op de deurmat: of ze zich wel wilden realiseren dat hier geheimhouding in acht moest worden genomen, ook als het betreffende raadslid niet bij de zitting aanwezig was geweest.

Maar hoe gaat dat? Af en toe sijpelt er toch nog wel eens iets naar buiten uit zo’n bijeenkomst. Zo vroeg fractievoorzitter Maurice Limmen van het CDA zich af waar al die geheimzinnigheid toch voor nodig was, daarin gesteund door de SP. Op een echt antwoord zit hij nog steeds te wachten. Regels zijn regels, liet VVD-raadslid Ruud Nederveen, tevens voorzitter van het presidium van de gemeenteraad, hem weten.

Eén voor één mochten de zes fractievoorzitters hun steun betuigen aan Cohen. En dat deden ze. Had de burgemeester het de afgelopen jaren niet fantastisch gedaan? Nou dan. Aanvullend onderzoek naar het functioneren van de burgemeester? Niet nodig. Geregelde zaak.

Maar altijd is er natuurlijk eentje die roet in het eten gooit. Waarom een hérbenoeming, vroeg D66 zich af? Als Cohen zich gewoon aanmeldt voor een nieuwe benoemingsprocedure, mogen ook andere kandidaten zich melden. Dan kan een raadgevend referendum worden georganiseerd, waarin de burgers van Amsterdam zich kunnen uitspreken. Heb je uiteindelijk toch de gekozen burgemeester, die Cohen zelf zo graag zou willen zijn.

De rest van de gemeenteraad haalde eens de schouders op over zoveel naïviteit, de partij van Job Cohen voorop. ”Hij heeft veel aanhang in de stad,” zei fractievoorzitter Manon van der Garde van de PvdA deze week. ”De kans dat er een gelijke tegenkandidaat opstaat, is klein. Dan krijg je geen gelijke strijd. Van Cohen weten we bovendien wel waar hij voor staat.”

Tja, de PvdA. Met twintig van de 45 zetels meer dan overheersend in de Amsterdamse politiek. Als je weet wat het volk wil, waarom zou je het dan nog iets vragen?

Wat zou Cohen er zelf van vinden? In de geheime raadsvergadering hield hij het op de mededeling niets te zien in het plan van D66. Nadere toelichting niet nodig. In het openbaar zegt hij helemaal niets, want, stelt Cohen hij, ook voor hem geldt een geheimhoudingsplicht.

Wat blijft er over om woensdag te bespreken? Weinig. Het volk zal horen dat zijn vertegenwoordigers Job Cohen graag zien terugkeren als burgemeester. Maar waarom? Dat is geheim.

© Het Parool, 06-07-2006