Bekende gevaren bij elke verkiezing.

Op de afgelopen jaarlijkse conventie van de US Libertarian Party in Portland is een soort greep naar de macht gedaan.
En wel door “Libertariers” die veel meer water in de wijn willen doen.
Principes laten vallen om misschien meer kans te hebben op stemmen en een zetel in het parlement.

Deze drang kennen we in Nederland ook al vele jaren. Het Libertarisch Centrum is echter gebonden aan de pure soevereiniteit van ieder individu en zal daar nooit van afwijken.
Gelukkig heeft tot nu toe ook de NL-LP steeds de libertarische principes hoog gehouden. Al loopt die, als zijnde een “vereniging”, natuurlijk hetzelfde gevaar als wat er nu in Amerika gebeurd is.

De Vrijspreker wordt voor de verkiezingen in Nederland van 22 november aanstaande ook weer door verschillende initiatiefnemers benaderd om water in de wijn te doen en met hen mee te doen.
Initiatieven die op zich lofwaardig zijn en die een “verbetering t.o.v. de huidige situatie zouden kunnen brengen. Heel wat Libertariers hebben moeite om aan die lokroep weerstand te bieden.
We zagen dit ook bij de recente Gemeenteraadsverkiezingen. Daarbij was echter alleen het initiatief van Wladimir van Kiel met Leefbaar Heiloo voldoende libertarisch om echt steun aan te geven.

We zullen op de verschillende initiatieven waarschijnlijk nog wel terugkomen en daarbij proberen duidelijk te maken waarom ze toch zullen mislukken. (Zie onder andere ook het artkel van gisteren:”Overleven en Vrede”)
Typisch dat er toch weer veel men”sen intrappen. Net als zij die geloven dat de politici van de oude partijen nu wel hun beloftes gaan waar maken. En die weer hun sactie zullen geven door te gaan stemmen.

In dit stuk laten we het erbij met hieronder het verslag weer te geven van Larry Samuels, “editor and contributing author of Facets of Liberty: A Libertarian Primer,

———————————————————————–

Evicting Libertarian Party Principles: The Portland PurgeBy L.K. Samuels

Portland, we have a problem. The July 1-2, 2006, Libertarian Party National Convention in Portland, Oregon, is over, but the repercussions will be felt for years. A small, well-organized group of pragmatists and conservatives — the LP Reform Caucus — attempted to oust the original heirs of the Libertarian Party.

First, the usurpers attempted to abolish the LP pledge, arguing that it is simply too shocking for the general public. They failed, but barely. Next, through a parliamentary procedure, the Reform Caucus successfully gutted the LP national platform from over 60 planks to about a dozen. Little remains, not even the venerable plank opposing foreign interventionism.
With typical political thinking, this small discordant group dismisses anyone favorable to the platform as “anarchistic,” predisposed to stopping any “Big Tent Libertarian” outreach ventures. Unable to abolish every plank in one full sweep, the reformers plan to recruit new LP members from the ranks of other political parties, specifically from the religious “Constitution Party.” With these Bible-thumpers as card-carrying LP members, they hope to finish off the remaining platform and pledge at the 2008 convention.

So what do these reformers want? They desperately want to win elections. They believe that by watering down or abolishing the LP platform, the voting public will empower the Libertarian Party with greater vote totals. Whether this strategy would ever succeed is questionable. The Green Party has made their platform far more acceptable to the general public with little electoral success. Their 2004 Presidential candidate David Cobb received only 118,000 votes compared with Badnarik’s 400,000.
So what are some of the principles that must go? First and foremost is the non-aggression principle, which is considered the main threat to an election-oriented populism. If libertarians would simply throw away this ideal, explaining LP policies on taxation, the drug war, foreign policy and military intervention would no longer be a campaign embarrassment. The LP would be free to advocate all sorts of government programs and interventions since taxation would no longer be considered a violation of human rights. Voters would no longer fear that someone out there actually believes an individual’s property does not belong to the state.

The reformers even want to dumb down the drug issue. One member of the Reform Caucus suggested that if they could not get rid of the drug war plank, which survived the Portland purge, it could be watered down to “drug laws can hurt minorities and low income citizens.” This would eliminate any suggestion that individuals have a right to drug use — such an honest consistency would obviously frighten voters.
These reformers are attempting to make the LP more palatable to the vote-getting political mainstream. And yet, the founder of the Libertarian Party, David Nolan, has repeatedly said that he and the early founders were more interested in the educational opportunities available through a campaign for office. To them, actually winning an election was secondary.

Should the Libertarian Party base its success solely on achieving political power? Should we seek political power as the end-all? One Reform Caucus leader echoed this sentiment by arguing that the LP must “win elections at any cost,” which comes close to the Machiavellian notion that the “ends justify the means.” To him libertarian principles were an impediment to greater LP election victories.
What will happen to the Libertarian Party if it attempts to fool voters about what libertarians really believe? Will voters reward our deceptive campaigning with more elected candidates? Will diluting and hiding our message increase membership? Or will it open the floodgates to more conservative, religious and pragmatic members who have little understanding of our philosophy? And what will happen if other reformers in later years pressure the LP to dilute our message again to gain an even a greater share of the popular vote? Where does this erosion of principles end?

It is troubling that the Reform Caucus wants the Libertarian Party to make a grab for more political power, as if libertarian politicians would impose libertarianism on the public. This has traditionally been unappealing to even moderate libertarians. Most libertarians run for office to decrease government power, not to increase it. They take a defensive posture. They do not run to gain power; they run to defend citizens from coercive powers, oppressive taxation and government interference in everyone’s lives. Of course, in the realm of the political elite, this is as popular as a mosquito in a nudist colony.
If libertarians discard or hide their principles, they will have no maps to take them where they had set out to go. They will be ideologically naked in a political world that has little regard for individual autonomy. Like clothes, principles provide a fabric with which to cover one’s vulnerable parts. Without them, most people would be susceptible to the seductive and corrupting influence of a political system only interested in its own survival at the expense of taxpayers. Any electoral victory by a non-principled “Big Tent Libertarian” would be hollow and meaningless. He or she would simply become part of the systemic problem of overreaching government.

The Reform Caucus attempt to highjack the Libertarian Party is a sad tale of a post-911 retreat from core principles. Unfortunately, freedom-leaning conservatives have lost control of the Republican Party to the less principled neocons. These conservatives have been submerged in a Republican ideological drift when their party abandoned small-government ideals, quickly morphing into the party of big government spending, foreign nation-building and massive federal deficits. Ideologically, the cheerleaders of President Ronald Reagan are no longer members of the Republican clan.
Realizing this tragedy, many have abandoned the corrupt Republican Party, and in their search for a new home, they came upon the third largest party in America. Since they have failed to make the Republican Party libertarian, they are instead trying to make the Libertarian Party republican. Instead of knocking at the door, they decided to barge inside and evict the old owners. And in doing so, they have attempted to overrun the Libertarian Party with “libertarian-lite” policies which cannot prevent ideological drift by politico-heavies interested only in winning elections at any cost.
True libertarians must retain unyielding principles. They can compromise on issues and policies to make government smaller, but they must not compromise on their core beliefs in free choice, non-aggression and self-ownership.

Without strong moral guidelines, the Libertarian Party might as well as change its name to the Conservative Party or the Reform Party.
If the Libertarian Party wishes to remain the “Party of Principle,” it must have some.
– – – – – – – – ——————————————————
Editor and contributing author of Facets of Liberty: A Libertarian Primer, L.K. Samuels is the Northern California Vice Chair of the Libertarian Party and Vice Chair of the Monterey County LP. He was a delegate to the 2006 LP Portland convention. Website: Freedom1776.com

26 REACTIES

  1. Begrijpelijke actie want ingegeven door de wens om het libertarische gedachtegoed middels de politiek in te voeren c.q. te verspreiden. De effectiviteit hiervan zal helaas minimaal zijn. De Democraten en Republikeinen vermorzelen iedere nieuwkomer en in het onwaarschijnlijke geval dat er zetel(s) worden gescoord, leidt dit tot politieke spagaten, handjeklap en, veelal, interne strijd.

  2. Het meedoen aan het politiekespel hoeft niet als doelstelling te hebben om de macht te krijgen. De reden waarom ik daadwerkelijk in die tweede kamer zou willen zitten is omdat het de ideale baan is om goed betaald marketing voor de libertarische zaak te bedrijven.
    Geld en tijd zijn continu de bottlenecks als het gaat om de promotie van onze idealen. Als er één plek is waar je geld, tijd en ook nog eens héél veel media-aandacht kunt krijgen is het wel in de tweede kamer. Natuurlijk, het is gestolen geld. Maar die plek is toch wel bezet, en dan liever door een Libertariër dan door de zoveelste variant van een socialist. Als je dan ook nog de kans krijgt om ministers en kamerleden dagelijks met hun hypocritie om de oren te slaan, dan is het heel veel waard.

  3. [2] De libertarische partij van Nederland heeft een uitgewerkt libertarisch program….wanneer er voldoende draagvlak zou zijn om een beginselvast libertariër (een Bataafse Ron Paul) op basis van dat program (eventueel lichtjes bijgewerkt)verkozen te krijgen, zou er misschien wel wat voor te zeggen maar om nu met een "libertarisme light" program waarbij men (nog voor er een socialist is opgedoken) allerlei toegevingen en compromissen heeft ingeschreven (bijv 33 % belastingen) in de kamer te willen komen ?

    Groetz,

    Cincinnatus

  4. "You can’t accomplish good by evil." (o.i.d.) – Ayn Rand.

    Ik ben het niet op alle vlakken eens met mevrouw Rand, maar zeker wel met haar mening dat het doel niet de middelen heiligt. Een duidelijk statement maken en daar achter blijven staan is beter te verdedigen dan water bij de wijn doen.

    Ik begrijp dat er binnen de libertarische beweging minarchisten en anarchisten zijn. Bij politieke ambities en steun daarvoor door de vrijspreker is daarin blijkbaar een keuze gemaakt. Da’s natuurlijk prima, maar je kunt niet tegelijkertijd verkondigen dat je een anarcho-kapitalistische samenleving wilt. Dat klopt ideologisch niet en in praktijk werkt het niet.

    [2] "Natuurlijk, het is gestolen geld. Maar…".
    Er is mijns inziens geen "maar" in dit soort gevallen, Kim. Stelen is stelen. Wat je zegt is: "als ik de bank niet overval doet iemand anders het wel. Maar ik zal de buit beter besteden."

  5. [4] Spijker op de kop Jozef. Het is nu een tweesprong, waar kiezen wij voor, het minarchisme of het anarchisme. Mijn keuze is natuurlijk al gemaakt en dat is het klassiek-liberalisme en absoluut niet het anarcho-kapitalisme. Ik steun daarom elke partij die KL-beginselen in haar programma heeft. Ook de Libertarian Party moet nu haar keuzes gaan maken.

    http://www.vrijspreker.nl/b
    http://www.vrijspreker.nl/b

  6. [4] Ik begrijp je stelling, en ik kan het er zelf mee eens zijn, maar laten we ook de realiteit in ogenschouw nemen.
    Die is simpel: het Libertarisme is onbekend, (daardoor) onbemind, en vooral kleinschalig.
    Initiatieven als deze site zijn prachtig, maar veel te klein.
    Willen we als filosofie en beweging groter groeien dan is marketing essentieel. En dát kost geld.
    Dan is de optie van een kamerzetel, waardoor je 100% gesubsidieerd zendtijd krijgt en 100% gesubsideerd iemand full-time mag laten werken aan die marketing op zich een goede manier. Niet één die de schoonheidsprijs verdient, maar pragmatisch gezien wel goed.
    Zeker zo lang je doelstellingen helder en hard zijn: afschaffen van de politiek. En de politiek is de enige plek waar de politiek afgeschaft kan worden.

  7. [5]
    Precies Albert. Ras-anarchisten moeten leren inzien, dat het individu voor zijn eerste levensbehoeften (overleving) afhankelijk is van zijn sociale omgeving. Daarin zal het individu hoe dan ook moeten dealen, dus concessies doen.

    Anderzijds kan een populatie niet overleven, door het individu in wezen in zijn ontwikkeling en/of voortbestaan te bedreigen. Het is een uitgemaakte zaak, dat maximaal nut ontstaat uit een win/win-situatie tussen individu en zijn omgeving. Sterker nog, Adam Smith rekende voor, dat de samenleving maximaal nut voortbrengt bij een vrije ontplooiing van het individu.

    Dat en de politiek-maatschappelijke consequenties daarvan schijnen maar weinig mensen zich te realiseren.

  8. [6]
    Juist Kim,
    Nederland en vele andere landen zitten door al dat getreuzel al meer dan twee eeuwen opgescheept met een ongelooflijk woekerend collectivisme. Men kan zich daar alleen maar van bevrijden door gebruik te maken van de mogelijkheden van dat collectivistisch systeem. Anders kun je het schudden.

  9. [6] "…maar laten we ook de realiteit in ogenschouw nemen."
    … en conluderen dat het jou noch iemand anders gaat lukken om de politiek af te schaffen.

    Wat wil je zijn, een idealist of een politicus? Als je een idealist bent, waarom wijk je dan van je idealen af? Als je een politicus bent, waarom wil je dan de politiek afschaffen?

    Als libertarisme om individualiteit en ZELFontplooiing draait, waarom willen we dan een grote beweging zijn die anderen bekeert?

    Ik wil niet flauw doen: ik begrijp ook wel dat men in zijn streven naar een ideaal leven pragmatische concessies moet doen, maar anarchisme preken en vervolgens de politiek ingaan dat vind ik toch een enorme interne tegenspraak.

    Begrijp me niet verkeerd, ik heb er niets op tegen dat je de politiek in wilt. Ik vind het fantastisch als er partijen zijn die pleiten voor meer economische en individuele vrijheid en minder ambtenarij. Maar als je zelf op voorhand vindt dat jouw toekomstige salaris gestolen geld is en je je eigen werk liever compleet wilt afschaffen dan zullen weinigen je serieus nemen.

  10. Het klinkt wellicht tegenstrijdig, maar dat is het natuurlijk niet. Een hulpverlener gaat ergens heen om hulp te verlenen, met als doel zo snel mogelijk klaar te zijn.
    Zo zou ik ook onze rol in de politiek zien. Als crisismanager, die de ellende oplost, een goed systeem in de plaats brengt, en er dan mee stopt.
    Dus kan ik het één en ander wel met elkaar verenigen. Bovendien blijf ik erbij dat het de beste plek is om de EU te bekritiseren, om het regeringsbeleid af te kraken, en het libertarisch alternatief te laten zien aan meer mensen dan alleen de bezoekers van deze site.

  11. [7] Precies Harry, het gaat ook allemaal over de verdeling van arbeid in een samenleving. Alleen is dit vrijwillig door het individu bepaald en niet van overheidswege opgelegd. Zoals je al stelt, de mens is en blijft een sociaal dier dat interacteert met zijn of haar leefomgeving. Ik heb al gezegd dat kleine samenlevingen de beste oplossing zijn voor het KL. Zowel qua bevolking als oppervlakte. Daarom kunnen bijvoorbeeld de EU en de VS zich niet anders ontwikkelen dan totalitaire staten, hoezeer men ook anders zou willen binnen de gevestigde Nederlandse politiek.

  12. [9] Het KL staat in tegenstelling tot het anarcho-kapitalisme niet in tegenstelling tot de politiek, Frédéric Bastiat was bijvoorbeeld een politicus in het Franse parlement in de 19e eeuw en heeft ervoor gezorgd dat veel collectivistische wetgeving werd verhinderd. Ron Paul is een politicus in de VS en stelt continu de collectivistische misstanden aan de kaak.

  13. [10] Kim,

    Ik treed die visie bij maar in het kader van de geloofwaardigheid, zou je dan m.i. het beste meteen een wetsvoorstel indienen waarin je voorstelt dat het salaris zou worden gereduceerd tot pakweg netto EUR 2k per maand en zelf alvast het meerdere terugstorten op de rekening van de 2e kamer.

    Beter nog: dit zou je in je verkiezingsprogramma moeten opnemen, zodat dat alleen al een reden is voor mensen om op jou (cq. tegen de rest) te stemmen.

    Groeten,
    Michielsens

  14. [6] Helemaal mee eens Kim, ik juich dit alleen maar toe, omdat er eindelijk mensen zijn die opstaan om het KL in de politiek te introduceren. Denk maar aan al het gratis publiciteit in de media. De officiële debatten, discussieprogramma’s, actualiteiten en nieuwsgaring.

  15. De mooiste stunt om kiezers te trekken is, naar mijn mening, de volgende:

    Beloof ¤5.000,– per behaalde zetel te verloten onder je kiezers.
    Kiezers kunnen bewijzen op jou gestemd te hebben dmv een fotootje van hun stembiljet/stemcomputer. Vrijwel iedereen heeft immers een camera in zijn telefoon tegenwoordig.
    Maildie foto, en ook JIJ maakt kans op ¤5.000,–.

    Het mooie is natuurlijk dat zo’n actie héél veel verontwaardiging zal opleveren. Dat hebben we nodig, want dat geeft heel veel publiciteit.
    De verdediging is natuurlijk helemaal mooi: "Wij beloven kiezers ons eigen geld, de rest wil kiezers paaien met miljoenen belastinggeld."

  16. [13] ik zou graag optimistischer willen zijn maar de praktijk is helaas anders. Alle nieuwlichters in de politiek (van LPF tot Europa Transparant) vallen of uiteen, ridiculiseren zichzelf of komen nimmer aan bod in de media. En dat zijn dan nog de partijen die over de kiesdrempel komen…

  17. Aad, daar heb je gelijk in. Hoewel Fortuyn wel in het nieuws kwam.

    Uiteenvallen ben ik niet bang voor, omdat we heel heldere uitgangspunten hebben, daar is geen discussie over mogelijk. Andere partijen hebben altijd ruzie over verschillende goede doelen waar belastinggeld heen moet, die discussie is bij ons niet noodzakelijk.

    En verder moet je wel mensen bij elkaar hebben die elkaar wat gunnen, en hun idealen belangrijker vinden dan hun ego’s. Die zijn best wel te vinden.

  18. [18] Kim ben je niet bang dat ook binnen een Nederlandse Libertarische Partij een scheuring tussen de ‘rekkelijken’ en de ‘preciezen’ zal ontstaan?

  19. [16] Ja, geweldig. Maar met 1 prijs van amper 5k kom je er niet.
    Dus is stel voor maandelijks je salaris (of dat deel boven de 2k netto) te verloten. Wie op je stemt maakt de komende 4 jaar dus 48 keer kans op een prijs.
    Dat zou voor heel wat belangstelling kunnen zorgen. Zoveel wellicht dat er meerdere mensen op de partij stemmen waardoor de prijzenpot groter wordt.
    Alsook je macht d.w.z. je mogelijkheid om beleid te blokkeren en bestaande wetten te proberen weer af te schaffen.

  20. [20] Super! Lijkt me inderdaad een briljant plan. Hoewel, dan moet ik op mijn "eigen" salaris gaan inleveren, ik wil er netto niet op achteruit gaan natuurlijk 🙂
    Egoïsme is ook mij niet vreemd 😉

  21. De Libertariers zijn elkaar weer op vrezelijke manier aan het afrukken …

    Om precies te zijn omdat het "principe" van pure soevereiniteit van ieder individu eenvoudig een NATTE DROOM is, en dies eenvoudig niet bestaat noch levensvatbaar is.

    Ge with it Hubie …

  22. [21] Prima als je de lat iets hoger legt.

    Jij kan immers aantonen dat je dat salaris op de vrije markt waard was, i.t.t. andere verkozenen die doorgaans nog nooit een echte baan hadden.

    In discussies over salarissen van politici en (top)ambtenaren, heb ik nl. geen bezwaar tegen "hoge" bedragen, mits die marktconform zijn en de betroffen lui afgerekend worden op hun prestaties en ontslagen kunnen worden zonder wachtgeldvergoeding.

    Als je de salarissen nl. te laag stelt, welke capabele kandidaat is dan nog geinteresseerd als hij in het bedrijfsleven veel meer kan verdienen? Niemand natuurlijk, dus dan trek je alleen maar de kneusjes aan. Degenen die elders nooit aan de slag zouden raken en voor wie het ambtenarenstatuut ook erg belangrijk is omdat ze heus wel weten dat ze niet deugen en anders binnen de kortste keren ontslagen worden.

    Dus als je wil dat de -uiteraard fors afgslankte- overheid goed draait, dan moet je de organisatie bedrijfsmatig runnen, d.w.z. marktconforme vergoedingen voor mensen die presteren en afrekenen op prestaties en de mogelijkheid non-performers de laan uit te sturen, uiteraard zonder wachtgeld.

  23. [23]
    "…en de mogelijkheid non-performers de laan uit te sturen, uiteraard zonder wachtgeld."

    Zet Agnes aan de Kant 😉

  24. [17] Dat heeft te maken enerzijds met de strakke verdedigingslinie van de gevestigde partijen, inclusief hun vrienden in de media. Anderzijds omdat deze partijen geen logisch programma hebben. Veel punten blijken strijdig met elkaar te zijn. Daarbij waren het partijen waar allerlei mensen van verschillende pluimage zich vestigden. Het enige wat hen bond was de afkeer van de gevestigde politiek en dat is natuurlijk geen basis alleen voor een duurzame partij. Een KL partij met bijkomende beleidslijnen heeft dat probleem niet, want alles zit logisch in elkaar en bijt elkaar niet.

  25. [25] Albert,

    Ik deel je observatie maar kan een libertarische partij geen logische en consitente beleidslijnen hebben, die mekaar niet bijten?

    Groeten,
    M

Comments are closed.