De polar-shift is een bekend wetenschappelijk fenomeen, waarbij de polen van de aarde in feite omdraaien. Noord wordt Zuid, en vice versa. De laatste omdraaiing van de polen was zo’n 780 duizend jaar geleden. In de politiek zien we een zelfde soort verschuiving gebeuren.
Vroeger was het simpel: links was progressief, rechts was conservatief. Kerkelijk was rechts, en dus conservatief, de niet-kerkelijken waren links, en dus progressief. De termen progressief en conservatief worden in die hoedanigheid nog steeds veel gebruikt. Vooral in de media, waar progressief en links door elkaar worden gebruikt, net zoals conservatief en rechts.
Toch klopt er helemaal niks meer van. Conservatief is afgeleid van het woord conserveren, oftewel het bewaren van wat er is. Progressief daarentegen komt van progressie, vooruitgang dus. Kijken we nu naar het hedendaagse politieke landschap dan zien we een polar-shift van formaat: linkse, zichzelf progressief noemende, partijen strijden tegen vrijwel elke vom van vooruitgang, terwijl de conservatieve partijen druk bezig (lijken te) zijn met het veranderen van de maatschappij. Ook in het zogenaamde maatschappelijk middenveld, zals de vakbonden, zien we dit fenomeen. De vakbond die zich progressief noemt, strijd met al haar middelen tegen elke vorm van verandering. Kom niet aan de AOW, handen af van de WAO, verander niks aan een minimumloon, en doe vooral niets met het zorgstelsel. Linkse conservatieve kretologie, die helaas nog steeds aanslaat. Maar progressief? Nee.
Ook een zichzelf progressief noemende partij als Groen Links is tegen alles wat ook maar vooruitgang kan brengen. Of het nu genetische modificatie van gewassen is, moderne vormen van transport of nucleaire energiebronnen, (Groen) links is er tegen. Dit fenomeen maakt één ding treffend duidelijk: we leven in een extreem links geörienteerd land. Een andere verklaring is er niet te geven voor het feit dat linkse partijen tegen elke vorm van verandering zijn. Goed, men wil nog meer naar links, maar het feit dat men veranderingen onwenselijk vindt geeft maar aan waar we als land staan.
Het grappige, als het niet zo triest zou zijn voor de betrokken burgers als u en ik, is tevens dat de historie laat zien dat links beleid een land per definitie naar de afgrond brengt, en vaak zelfs het laatste duwtje die afgrond in geeft. Met goede bedoelingen, dat wel, maar de afgrond kan afgrijselijk diep zijn. Mijn standaard vraag aan een links iemand is altijd om eens een voorbeeld te geven van succesvol links beleid. Goed, überhaupt een voorbeeld geven van succesvol overheidsbeleid is al geen sinecure, maar een voorbeeld geven van succesvol links beleid is ondoenlijk. Er zíjn geen voorbeelden van. Wie mij toch een voorbeeld kan geven verdient een fles goede wijn.
Wellicht op de zeer korte termijn lijken linkse of socialistische oplossingen daadwerkelijk op oplossingen. Maar wie iets verder kijkt dan zijn neus lang is (en bij linkse Pinokkio’s kan die neus extreem lang zijn), ziet dat er altijd meer nadelige gevolgen zijn dan positieve.
Elke politicus of politiek commentator die links en progressief in één zin noemt dient dan ook op zijn minst uitgehoond te worden om zijn beperkte visie. En iedereen die socialistische oplossingen denkt te prefereren boven de individuele vrijheid dient zich een simpele vraag te stellen: ben ik bereid om dit met fysiek geweld af te dwingen voor de “goede zaak”. Als u daar niet toe bereid bent, dan is de conservatieve linkse oplossing nóóit de juiste oplossing.
Conservatief betekent in politieke of filosofische context niet letterlijk ‘conserverend’ in de zin van ‘behoudend’. Het conservatisme is een filosofie gebaseerd op een aantal peilers. Eén daarvan zijn de maatschappelijke instituties zoals gezin, kerk en school. Een andere peiler is het uitgangspunt dat de mens per definitie slecht is, opvoeding nodig heeft (mede daarmee legitimeert de conservatief het gewelsmonopolie van de overheid) en dat verschillen tussen mensen natuurlijk zijn en moeten blijven. De letterlijke betekenis van ‘conservatisme’ moet je bekijken vanuit het uitgangspunt van de Franse revolutie. Toen ontstond het conservatisme, men wilde de veranderingen die de Franse revolutie brachten terug draaien, en op dat moment had het woord ‘conservatisme’ nog haar letterlijke betekenis.
Een soortgelijk verschijnsel is van toepassing op het woord ‘progressief’. Toen de eerste linkse partijen ontstonden werden deze ‘progressief’ genoemd omdat ze een grondige verandering van de maatschappij wilden en de arme arbeidersklasse (die er toen nog duidelijk was) verheffen. Dat is inmiddels gebeurd, het is allang niet meer zo dat een arbeider per definitie ongeschoold en arm is en er is ook geen scherpe tweedeling tussen ‘arbeiders’ en ‘bazen’. Het woord ‘progressief’ wordt echter nog gehanteerd omdat ze resultaten van hun vooruitgang willen behouden (worden afgebroken nu conservatieven aan de macht zijn). Om dat behouden van wat er is bereikt in de decennia na de oorlog conservatief te noemen getuigt niet van historisch besef.
Er is m.i. zeker sprake van polarisatie bij politieke partijen. Dit heeft echter vooral te maken met het neoliberalisme van markt, markt en nog een markt, wat door alle grote partijen is omarmd en de onderlinge verschillen heeft weggenomen. Dit laat zien dat politici tegenwoordig helaas geen echte principes meer hebben.
[1] Dus je geeft hiermee aan dat conservatieven inderdaad meer veranderingsgezind zijn dan de zogenaamd progressieven.
Je laatste alinea, tja, ik ken geen politieke partij met enige invloed die écht de markt haar werk wil laten doen.
Maar goed, volgens de Volkskrant is de VVD inderdaad een liberale partij 🙂
[1]"Dit heeft echter vooral te maken met het neoliberalisme van markt, markt en nog een markt, wat door alle grote partijen is omarmd en de onderlinge verschillen heeft weggenomen."
Je maakt een geintje toch zeker?
[1]"Een andere peiler is het uitgangspunt dat de mens per definitie slecht is, opvoeding nodig heeft (mede daarmee legitimeert de conservatief het gewelsmonopolie van de overheid)"
Bestaat die overheid dan niet uit mensen?
quote;
Wellicht op de zeer korte termijn lijken linkse of socialistische oplossingen daadwerkelijk op oplossingen. Maar wie iets verder kijkt dan zijn neus lang is (en bij linkse Pinokkio’s kan die neus extreem lang zijn), ziet dat er altijd meer nadelige gevolgen zijn dan positieve.
_______________________________________
welke dan ?
[5] Minimumloon bijvoorbeeld. Aanvankelijk lijkt het zeer nobel om iedere arbeider te voorzien van een minimum inkomen om hem zekerheid te geven over zijn bestaan, maar wat er in feite gebeurd is dat de arbeider zichzelf uit de markt prijst.
Minimumloon beperkt het aantal arbeidsplaatsen, wat leidt tot structurele werkloosheid, wat de progressieven dan weer willen oplossen met uitkeringen, wat weer leidt tot mensen die i.p.v werken alleen nog profiteren van de uitkeringen, waarna de progressieven hun criteria gaan aanscherpen voor wie daadwerkelijk in aanmerking komt voor een uitkering, wat leidt tot enorme bureaucratie, wat weer leidt tot een ambtenaren apparaat van 900.000 man die belastingcenten opslorpen waardoor nog minder geld overblijft voor particulieren, wat leidt tot nog minder werk etc…
Het is allemaal zo simpel..
"Of het nu genetische modificatie van gewassen is, moderne vormen van transport of nucleaire energiebronnen, (Groen) links is er tegen."
Je vind het toch niet erg als ik dit als voorbeeld van goed beleid aandraag? Dat je bovenstaande punten abusievelijk als vooruitgang ziet moet je zelf weten. Ik hou het wel bij een biertje. 😉
[7] Dat vind ik helemaal niet erg, maar geef dan even aan waarom dit geen vooruitgang is.
Zalik starten?
Genetische modificatie kan zorgen voor minder gebruik van landbouwgif, voor hogere opbrengsten en betere producten.
Moderne vormen van transport, auto’s bijvoorbeeld, GL is zwaar tegen. Terwijl de auto erg efficient is.
Nucleaire energie kent nog problemen, maar door er mee te stoppen zul je die nooit kunnen oplossen. Kijk naar recente ontwikkelingen in deze tak van sport, en je ziet de vooruitgang (pebblebed bijvoorbeeld).
[8]
Prima, m’n baas betaalt toch wel 😉
Genetische manipulatie zorgt er juist voor dat er meer en schadelijker landbouwgif gebruikt wordt. Een goed voorbeeld is de gemanipuleerde soja van Monsanto. Eerst werd het gif ontwikkeld waarna de soja een extra gen kreeg om resistent te zijn tegen ditzelfde gif. Het gevolg is dat alles behalve het sojaplantje sterft wanneer er gesproeid wordt. Zaaien, sproeien en oogsten is nu de meest gangbare slogan in Argentinië. (deze soja wordt niet direct ingezet voor menselijke consumptie, het komt via de veestapel op ons bordje.)
Moderne vormen van transport zijn prima, de brandstof en bijbehorende schadelijke uitstoot is het probleem. Door het niet stimuleren en zelfs tegenwerken van alternatieven, spelen we al meer als 100 jaar een spelletje monopOLIE met alle gevolgen van dien.
Nucleaire energie kent geen problemen, het is een probleem. Het afval met een halfwaarde tijd van 2.5 miljard jaar zegt genoeg lijkt me. Daarnaast zijn er genoeg mogelijkheden om in de energiebehoeften te voorzien. Het probleem met deze alternatieven is dat de energievoorziening dan moet de-centraliseren. Oftewel bij de mensen thuis stroom opwekken en eventueel overschot delen over het net. Goed voor onafhankelijke burgers, niet gewenst door bestaande (politieke) partijen en ingegraven energiebedrijven.
De alternatieven waar ik het over heb zijn o.a. gebaseerd op het verhaal van Stanley Meyer, de man die een auto op water bouwde. http://www.google.nl/search…
[9] Degentische manipulatie (wat overigens de natuur zelf ook doet, maar in een lager tempo) heeft ervoor gezorgd dat waarschijnlijk miljarden mensen niet gestorven van de honger.
Wat dat "gif" betreft: ondanks tientallen jaren "giffen" gebruiken stijgt onze levensverwachting, maar ook oons levensgenot, zeer sterk! Wat is daar het probleem mee? Zolang ik er niet ziek van wordt zal het mij worst zijn wat er in een biefstuk zit.
Linkse partijen hebben zeer sterk de neiging om op onderbuikgevoelens te reageren. Logica uitschakelen, alleen maar als iets goed voelt daarvoor kiezen. Wat dat betreft doen die partijen niet onder voor de gemiddelde religie.
[10]
Frank, ik ben bang dat je zelf het grootste probleem al aangeeft: "Zolang ik er niet ziek van wordt zal het mij worst zijn wat er in een biefstuk zit."
– als de kinderen van je kinderen er ziek van worden of zelfs gehandicapt te wereld komen? Probeer eens verder te denken als "ik". De eerste keer dat ik dat deed ging er een wereld voor me open. 😉
Verder ben ik ook benieuwd naar wat je onder "levensgenot" verstaat. Alles kunnen kopen wat je wilt is bij voorbaat uitgesloten wat mij betreft.
Tot slot: Wat is er mis met handelen naar gevoel? Gevoel is nou net wat de samenleving nodig heeft naar mijn idee… en minder ikjes misschien?
Ik-krijg-altijd-van-die-braakneigingen-
als-de-term-neo-liberalisme-als-containerbegrip
-wordt-gebruikt-voor-alle-gehypothetiseerde-negatieve- gevolgen-van-‘de-markt’-welke-vooral-abominabele-
uitkomsten-zijn-van-links-beleid.
Bleh
[10] Precies, die onderbuikgevoelens die ze oproepen worden geinitieerd vanuit willekeurige waarden waarop ze een psychologische fixatie hebben. Het aangekaarte door deze partijen is incommensurable (niet compatible) met andere religies. Een interreligieuze discussie is dus onmogelijk en een rationele discussie al helemaal niet.
Het moment waarop dit soort gebreken de individuele vrijheid van andere mensen schaadt is er iets mis met handelen naar gevoel. Alles daarvoor heb ik persoonlijk geen moeite mee.
[11]
[13]
Uiteraard is bij elke handeling het libertarische grondbeginsel van kracht. Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor logica/ratio.
Ik denk dat we hooguit anderen kunnen stimuleren om een goede balans te zoeken. Het zwart/wit of links/rechts denken laten vallen is een goed begin, lijkt mij.
[9]
"Prima, m’n baas betaalt toch wel"
"Probeer eens verder te denken als "ik". De eerste keer dat ik dat deed ging er een wereld voor me open"
Zal wel……….
[15]
Tijd geleden, Jetze. De ironische ondertoon je wel weer ontgaan zijn. 😉
Verder nog iets?
Ook liberalen en libertariers vallen onder progressiefen, als we natuurlijk de Franse Revolutie als referentie nemen. Conservatieven zijn iets anders dan enkel ‘conserverende’ mensen. Zoals de progressieven verdeeld kunnen worden in bv. liberalen en socialisten, zo moet je ook tussen conservatieven onderscheid maken.
Allereerst is er een verschil tussen conservatisme als attitude (de enige vorm die hier in dit artikel beschreven is) en conservatisme als politiek-ideologische stroming. Die laatst valt vervolgens ook weer uiteen in verschillende vormen van politiek-ideologisch conservatisme. Zo zijn er conservatieven die de status-quo willen behouden of conservatieven die (gedeeltelijk) terug willen naar vroeger. Bij die laatste groep is er dan natuurlijk weer een verschil tussen de conservatieven ten tijde van de Franse Revolutie (Burke) en conservatieven die ageren tegen de de jaren ’60 revolutie van de vorige eeuw (Cliteur).
Je kunt van het conservatisme zeggen wat je wil, maar de simplificering in dit artikel vind ik echt iets te gortig. Het is net als zeggen dat libertariers alleen maar afgeven op socialistische ideeen. Dat zou toch ook onjuist en te simpel zijn?
Comments are closed.