Aldus een artikel van het FD van 10 juli dat citeert uit een onderzoek van PricewaterhouseCoopers (PwC)onder 269 bankiers en 24 toezichthouders.
Enkele saillante punten willen wij u niet onthouden:
De angst voor regels is weer toegenomen tov het vorig jaar.
Net als vorig jaar wordt regelgeving als de grootste bedreiging gezien voor de financiële wereld.
De stroom van wetten, nationaal, maar ook uit Brussel, levert een stroom aan klachten op.
De meest voor de hand liggende: de hoge kosten en het beslag dat de regels leggen op ieders tijd.
Belangrijker is dat de regelmakers eigenlijk niet worden vertrouwd
In plaats van een betere werking van de bankensector voor ogen te hebben, wordt gesteld dat de wetgevers en toezichthouders vooral uit politieke motieven bezig zijn om de hele financiële industrie om zeep te helpen.
In Groot-Brittannië stellen politici dat een goed gereguleerde financiële dienstverlening voor consumentenproducten tot meer diversiteit, keuze en innovatie zal moeten leiden, maar helaas is precies het omgekeerde het geval. Aldus het PwC onderzoek.
Ook in Nederland is dit onderzoek met hetzelfde resultaat gedaan.
En daar kunnen we nog aan toevoegen die enorme kosten die het naleven van de regels met zich meebrengen en die U!, inmiddels meer kosten dan het aan bescherming oplevert.
Ook dat de politieke waan van de dag en connectie met de politiek steeds meer blijken. Om maar een voorbeeld te noemen, het hoofd van de AFM gaat in zijn riante VUT, als kamerlid voor de VVD verder!
Kom ik weer met mijn stelling: als we nog meer regelen, hoeft er straks niets meer geregeld te worden.
Ik vind dat heel dat geldverslindende staatstoezicht afgeschaft zou moeten worden. Waarom zou de mening van een niet geprikkelde ambtenaar meer waard zijn dan ratings van S&P, Moody’s of Fitch?
Die zijn -naast Morningstar ratings etc.- overigens ook voorhabnden voor producten zoals beleggingsfondsen.
Niet dat hun mening voor mij heilig is, maar een rating agency heeft wel een naam hoog te houden en zal dus om te kunnen concureren proberen haar imago van betrouwbaarheid proberen hoog te houden.
Wat is de prikkel voor een monopolist als AFM?
Juist, ja: geen.
Wat mij betreft zouden deze commerciele jongens ook speciale ratings kunnen ontwikkelen voor andere producten zoals bv. hypotheken of spaarformules.
Wat je je daarbij wel moet bedenken is dat Mopody’s en S&P soms bedrujven chanteren.
[2] Niets menselijks zal hen vreemd zijn.
Maar een staatsmonopolie is niets anders dan impliciete chantage.
Als je dit afschaft, zullen meerdere rating agencies het licht zien (omdat er dan meer ruimte is voor hun diensten) en zich t.z.t. een reputatie verwerven.
Vroeg of laat wil niemand dan nog zaken doen met wie zich aan chantage schuldig maakt.
Het probleem is dat er nu maar 3 grote gerenommeerde agencies zijn en voor sommige zaken -wettelijk- vereist is dat er 2 ratings zijn, van gerenomeerde partijen. Zo zitten Fitch, Moody’s en S&P natuurlijk wel in een gunstige positie.
Als je echter de boel vrijlaat en de AFM komt te vervallen, zullen er waarschijnlijk makkelijk een 5-tal agencies bestaan. Als vervolgens ratings in een vrije markt helemaal niet verplicht zijn doch vrijwillig, dan kan een bedrijf besluiten zichzelf (of een van haar producten) te laten raten bij 1 of meerdere agencies. Ze zal dan liefst kiezen voor een die zowel een goed aanzien heeft in de markt en die een reputatie heeft van integriteit jegens haar klanten.
[3] Volledig mee eens en het zou dus ook een goed idee zijn om de accountantscontrole niet meer te verplichten.
Comments are closed.