Enige weken geleden schreef ik over een links georienteerd echtpaar dat wel bereid is berichten met een libertarische strekking te lezen, maar niet om er op te reageren.
Dit komt wel meer voor en ik heb mij vaak afgevraagd waarom.
Wil men, zoals Henk Gortzak ,nadat het ijzeren gordijn aan flarden ging niet graag geloven, dat “alles voor niets is geweest “?
Onder degenen die hun geloof in het communistisch systeem verloren , waren ook veel docenten. Waren zij die het beroep van docent uitoefenen wellicht bang dat zij hun terecht ervaren schuldgevoelens niet zullen kunnen verwerken, omdat zij jarenlang de jeugd – helaas irreversibel- met communistisch vergif hebben geindoctrineerd waardoor schade en morele erosie veroorzaakt is, waarvan de grootte verre uitgaat boven die van welke mileuramp dan ook ?
Het echtpaar uit de villa verwijt mijn thans , in bolle termen geschreven te hebben over hun communistisch verleden. Dat is dan jammer. Ik zou het interessant vinden, van henzelf als personen die aanzienlijk fijngevoeliger zijn dan hun kapitalistische opponent , eens een stuk te zien over de ravage met meer dan honderd miljoen doden die het communisme gedurende de twintigste eeuw heeft aangericht. Een dergelijk stuk zal er wel nooit komen, want deze doden staan niet hoog op hun prioriteitsschaal. Al dat wel zo was, zouden zij nu het land doortrekken en overal lezingen geven over hun gecorrigeerde opvatting, zoals een bekeerd alcoholist soms van school tot school trekt om de leerlingen hun namen te laten schrijven in het Gouden Boek.
Hugo van Reijen
Was het niet zo dat het communisme niet zo zeer gefaald heeft in hun (= alle aanhangers van socialisme en communisme) ogen; maar eerder ‘verkeerd is toegepast’ en een ‘nieuwe kans moet krijgen’? Dat is nu het echte gevaar van de EU; die nu hard bezig is om een nieuwe variant van ‘democratisch socialisme’ door te drukken. De gelovigen van de socialistische kerk gedragen zich als sekte leden. Neem lekker nog een ‘cool aid’.
Het is toch ook zo dat wat de grote meerderheid waarheid vind de waarheid is. Of dit nu libertarisme communisme of wat dan ook is. Er is geen enkele staatsvorm die voor iedereen perfect is. het gulden midden is daarom zo gek nog niet, iedereen blij iedereen rijk. Daarnaast lijkt het communisme waneer het goed is toegepast wel erg op liberalisme. De uiteindes raken elkaar.
[2] Onzin, libertarisme en communisme verschillen fundamenteel. In communisme is er geen plaats voor persoonlijk eigendom, terwijl dit in het libertarisme juist het "heilige" uitgangspunt is.
In een vrije samenleving zal er wel plaats zijn voor communes, echter in een communistische samenleving zal er geen plaats zijn voor vrijheid.
[2] [3] Inderdaad, zoals Geert zegt, staat het in een libertarische samenleving iedereen vrij om op die gulden middenweg te gaan zitten. In tegenstelling tot elke andere maatschappij.
[2] "Het is toch ook zo dat wat de grote meerderheid waarheid vind de waarheid is."
Ah, dus voor Galilei draaide de zon echt om de aarde, gewoon omdat iedereen dat vond?
Communisme ‘voelt’ goed. Net als socialisme, met zijn hoge uitkeringen en ontslagbescherming. Het voelt gewoon goed.
Het echte probleem is dat zo’n gulden middenweg niet lang stand houdt, omdat bepaalde principes overboord gaan om die middenweg te nemen.
Daarna kachelt een rechtstaat/samenleving/democratie/republiek.. achteruit.
Zaak is de elementaire rechten van burgers te waarborgen en daar zo hard mogelijk aan vast te houden.
Het lukte de amerikanen zo’n 150 jaar lang. Todat socialist Roosevelt (niet Teddy, maar Felony Delayed Roosevelt) zijn Marx-program begon uit te voeren.
Tevens is zo’n middenweg nooit lang het midden, aangezien mensen hun mening/verlangens nogal eens bijstellen!
Laat iedereen vooral doen wat ‘ie wil, als de staat maar niet zo wordt ingericht dat wisselende meerderheden hun tijdelijke inzichten met geweld kunnen opdringen aan anderen…
Zo’n princie is het waard om onverkort en zo lang mogelijk te worden vastgehouden….
Comments are closed.